Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird

. Talonius schreef:Hier komt een lang verhaal van wat wij ooit hebben meegemaakt, helaas.....
Wij (m'n vriend en ik) hebben op 11 december 1999 's morgens rond 06:00 uur een auto gevonden langs de A12 ten hoogte van Woerden. We werkten beiden in een discotheek en waren onderweg naar huis toen we een auto langs de middenberm zagen staan. De achterlichten brande nog en de auto stond tegen de rijrichting in. Van wat we konden zien was de auto tegen een paal aan gereden en een halve slag omgedraaid.
We zijn gestopt en keken snel door de voorruit naar binnen, maar zagen niets. Toen we weer naar onze eigen auto liepen om de politie te bellen dat er een lege auto stond hoorden we ineens iemand om hulp roepen. Zo'n 30 meter verderop lag er een meisje in het gras die helemaal onder het bloed zat en hoog zwanger was. Mijn partner is bij haar gebleven en ik ben snel naar de auto gerend om 112 te bellen. Het meisje vroeg naar haar vriend die nog in de auto zat, maar wij hadden daar niemand in gezien. We zijn toen nog een rondje om de auto gelopen en toen hebben we hem aan de andere kant gevonden. Op 1 of andere manier voel je gelijk aan of iemand overleden is...hij was uit de wagen geslingerd en had zijn nek gebroken. We hadden het meisje niets gezegd, maar ik denk dat ze het al wist.
Daarna ben ik op de A12 gaan staan om auto's aan te houden voor hulp. Nadat er eerst een stuk of 5 waren doorgereden stopte er een wagen met 2 mensen die beiden dierenarts waren en gelijk het meisje hebben gestabiliseerd en een droge jas hebben omgehangen. Er volgde vrij snel een motor agent die wat dekens bij zich had en gelijk verdere hulp inschakelde. Na (voor mijn gevoel) een eeuwigheid te hebben gewacht, kwam er nog een politiewagen en de ambulance. Het meisje is gelijk overgebracht naar het ziekenhuis en wij moesten een verklaring afleggen en onze gegevens achterlaten ook voor evt. slachtofferhulp. Nadat de ambulance weg was, zijn ook wij naar huis gereden, we waren verkleumt, het was rond het vriespunt en we liepen beiden in een t-shirt omdat we onze kleding hadden gebruikt voor het meisje. Helemaal beduusd van wat we hadden gezien, hebben we veel gepraat en uiteindelijk hebben we even geslapen. Later in die week ontving ik een telefoontje van de agent die vertelde dat het meisje geopereerd was en zelfs tijdens de operatie 2x was weggevallen en dat ze haar terug hebben moeten halen. Ze had veel botbreuken, bloedingen en helaas door de bloedingen is ze haar kindje verloren. Ik geloof dat ze al iets van 7 of 8 mnd zwanger was. Ze hebben haar slapend gehouden zodat ze kon genezen en hebben haar pas later verteld dat haar kindje en partner waren omgekomen. Volgens de artsen had ze niet later binnen moeten zijn gekomen, want dan had ze het niet gered.
Ik heb later gehoord dat de jongen samen met hun kindje is begraven. Haar moeder heeft ons in die week ook nog een keer gebeld en verteld hoe het met haar was. En ongeveer een 6 mnd verder belde het meisje ons op, of we langs wilde komen zodat ze ons kon bedanken. Het was behoorlijk vreemd om alles te vertellen, maar voor haar heel belangrijk omdat ze veel stukken kwijt was. Achteraf denken ze dat ze beiden in slaap waren gevallen en de auto via de heuvel op de middenberm is gelanceerd tegen de paal. Ze hadden geen gordels om, dus zijn uit de auto geslingerd. Het ergste was nog dat het waarschijnlijk tussen 24:00 en 13:30 gebeurt is en wij ze pas rond 6:00 hebben gevonden. Ik kan er nog steeds niet bij dat niemand die auto heeft zien staan......Het meisje heeft dus enkele uren in de vrieskou en motregen gelegen langs de weg, terwijl er tig auto's voorbij zijn gekomen en niemand is gestopt of het heeft opgemerkt.
Inmiddels zijn we vele jaren verder, maar als we langs de paal rijden waar het is gebeurt, dan denken we beiden nog terug aan die nacht. Gelukkig had het meisje een sterke wil en stond ze erg positief in het leven en dat deed me erg goed. Ik ben blij dat we haar nog gesproken hebben en ik hoop van harte dat het nog steeds goed met haar gaat.

Jukurensha schreef:Wat een verschrikkelijke verhalen allemaal...
Ik zelf heb nooit een (fataal) ongeluk zien gebeuren gelukkig.
Voor de mensen die auto-ongelukken hebben meegemaakt/gezien: ik snap het 'uit de auto geslingerd worden' niet echt. Hoe kun je nou uit de auto geslingerd worden als je je riem om hebt en de deur dicht is? Of gaat door de klap de deur open?

JorisDy schreef:Wat een verschrikkelijke verhalen hier zeg!
Ik zelf heb nog nooit een fataal ongeluk meegemaakt. Wel een jongetje op de basisschool die toen bij de stoplichten is dood gereden. Dat is me wel altijd bijgebleven
patjelisa schreef:Zonder riem ga je dwars door de raam heen!
Mijn broer had een riem om maar bij de eerste boom is zijn ruit kapot gegaan en bij de tweede boom is hij met zijn hoofd tegen aan gekomen!