Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Laibadji schreef:Nee het is niet de leidinggevende maar anderen. Studenten, collega... Ik heb de studenten gemaild dat ik ziek ben maar blijkbaar trekken zij zich hier niets van aan.
Ze eisen dat ik hen morgen spreek.
Ik heb ook het gevoel dat niet iedereen op de hoogte is dat ik ziek ben. Blijkbaar werd het niet aan het onthaal doorgeven.
Laibadji schreef:Ik word stilaan gillend gek. Vorige week heel ziek geweest door griep. Had het heel zwaar te pakken en sta op de rand (of niet meer) van een burn out.
Ben tot eind deze week met ziekteverlof. Als het niet beter is mag ik maandag terug bij de dokter. Die neemt het echt serieus.
Heb mijn werk verwittigd. Ik ben docent in het hoger onderwijs. En nu hebben ze mij al alle dagen gemaild/ gebeld...
In welk lokaal ik zou zitten... Hallo ziek? Nergens!
Of ik wil teamsen want studenten hebben een vraag (die ze perfect zelf kunnen oplossen. Laatste jaarstudenten) Hallo ik ben ziek!
Zo constant. Hoe moet ik rusten? En wat begrijpen ze niet aan het feit dat ik ziek ben? Ik heb alle dagen al stress gehad. Ah ja mijn perfectionisme zegt mij dat ik moet reageren, helpen, werken maar ik kan niet meer. Ik kan lopen huilen, word iedere ochtend in paniek wakker...
Pfffff. Wat moet ik nu doen?
xPabloBokt schreef:Yuumi schreef:Ik schrijf niet vaak dingen op forums, maar wilde dit even van me af schrijven.
Mijn 'broertje' is 21, ik ben 24 en we wonen beide op het moment nog thuis. Ik werk en hij heeft op het moment een stage voor zijn studie.
Mijn moeder pampert hem echt heel erg. Staat bijvoorbeeld elke ochtend op om hem wakker te maken, smeert zijn brood en moet hem letterlijk bijna alles zeggen wat hij moet gaan doen. Van tandenpoetsen tot schoenen aantrekken. Ook maakt ze zich altijd veel te druk over kleine dingen.
Dus nu ook... de bussen staken..
Er wordt van mij verwacht dat ik hem élke dag als de bussen staken wel mee neem 's ochtends voordat ik ga werken zodat ik hem af kan zetten. Maar ook als ik vrij ben wordt er verwacht dat ik hem wel even weg breng...
Mijn broertje is 21 en heeft gewoon een rijbewijs, maar nóg geen auto.
Zijn stage zou daarintegen ook maar 30 minuten fietsen zijn.
Over een aantal weken is hij klaar met zijn studie en kan hij gaan werken. Dus zal hij toch een auto aan moeten gaan schaffen.
Geld is het probleem niet. Maar wanneer ik probeer te vragen of NU niet gewoon het moment is om een eigen autootjes te krijgen worden mijn ouders geirriteerd en vinden ze dat ik mij niet zo moet aanstellen en dat 10/15 minuten omrijden niet zo veel is.
In Maart als de klok verzet wordt beginnen we namelijk om 7u 's ochtends op werk. En ik trek het eigenlijk niet om telkens om kwart voor 6/6u al van huis te gaan omdat ik hem eerst nog af moet zetten.
Overdrijf ik? Ik weet namelijk echt niet wat ik moet doen op het moment.
Ik heb namelijk het gevoel dat nee zeggen in deze situatie geen optie is voor mij.
Hij is volwassen. Hij heeft zelf pootjes. Laat hem lekker fietsen.
hwn schreef:Marcella schreef:Ik snap nu wel dat mijn rug niet lief is even naar de dierenarts geweest.
Ik dacht eventjes dat je naar de dierenarts ging als je rugpijn had. Ikzelf ga dan liever naar huisarts of fysio
Yuumi schreef:Ik schrijf niet vaak dingen op forums, maar wilde dit even van me af schrijven.
Mijn 'broertje' is 21, ik ben 24 en we wonen beide op het moment nog thuis. Ik werk en hij heeft op het moment een stage voor zijn studie.
Mijn moeder pampert hem echt heel erg. Staat bijvoorbeeld elke ochtend op om hem wakker te maken, smeert zijn brood en moet hem letterlijk bijna alles zeggen wat hij moet gaan doen. Van tandenpoetsen tot schoenen aantrekken. Ook maakt ze zich altijd veel te druk over kleine dingen.
Dus nu ook... de bussen staken..
Er wordt van mij verwacht dat ik hem élke dag als de bussen staken wel mee neem 's ochtends voordat ik ga werken zodat ik hem af kan zetten. Maar ook als ik vrij ben wordt er verwacht dat ik hem wel even weg breng...
Mijn broertje is 21 en heeft gewoon een rijbewijs, maar nóg geen auto.
Zijn stage zou daarintegen ook maar 30 minuten fietsen zijn.
Over een aantal weken is hij klaar met zijn studie en kan hij gaan werken. Dus zal hij toch een auto aan moeten gaan schaffen.
Geld is het probleem niet. Maar wanneer ik probeer te vragen of NU niet gewoon het moment is om een eigen autootjes te krijgen worden mijn ouders geirriteerd en vinden ze dat ik mij niet zo moet aanstellen en dat 10/15 minuten omrijden niet zo veel is.
In Maart als de klok verzet wordt beginnen we namelijk om 7u 's ochtends op werk. En ik trek het eigenlijk niet om telkens om kwart voor 6/6u al van huis te gaan omdat ik hem eerst nog af moet zetten.
Overdrijf ik? Ik weet namelijk echt niet wat ik moet doen op het moment.
Ik heb namelijk het gevoel dat nee zeggen in deze situatie geen optie is voor mij.
Yuumi schreef:Ik schrijf niet vaak dingen op forums, maar wilde dit even van me af schrijven.
Mijn 'broertje' is 21, ik ben 24 en we wonen beide op het moment nog thuis. Ik werk en hij heeft op het moment een stage voor zijn studie.
Mijn moeder pampert hem echt heel erg. Staat bijvoorbeeld elke ochtend op om hem wakker te maken, smeert zijn brood en moet hem letterlijk bijna alles zeggen wat hij moet gaan doen. Van tandenpoetsen tot schoenen aantrekken. Ook maakt ze zich altijd veel te druk over kleine dingen.
Dus nu ook... de bussen staken..
Er wordt van mij verwacht dat ik hem élke dag als de bussen staken wel mee neem 's ochtends voordat ik ga werken zodat ik hem af kan zetten. Maar ook als ik vrij ben wordt er verwacht dat ik hem wel even weg breng...
Mijn broertje is 21 en heeft gewoon een rijbewijs, maar nóg geen auto.
Zijn stage zou daarintegen ook maar 30 minuten fietsen zijn.
Over een aantal weken is hij klaar met zijn studie en kan hij gaan werken. Dus zal hij toch een auto aan moeten gaan schaffen.
Geld is het probleem niet. Maar wanneer ik probeer te vragen of NU niet gewoon het moment is om een eigen autootjes te krijgen worden mijn ouders geirriteerd en vinden ze dat ik mij niet zo moet aanstellen en dat 10/15 minuten omrijden niet zo veel is.
In Maart als de klok verzet wordt beginnen we namelijk om 7u 's ochtends op werk. En ik trek het eigenlijk niet om telkens om kwart voor 6/6u al van huis te gaan omdat ik hem eerst nog af moet zetten.
Overdrijf ik? Ik weet namelijk echt niet wat ik moet doen op het moment.
Ik heb namelijk het gevoel dat nee zeggen in deze situatie geen optie is voor mij.
Laibadji schreef:Ik word stilaan gillend gek. Vorige week heel ziek geweest door griep. Had het heel zwaar te pakken en sta op de rand (of niet meer) van een burn out.
Ben tot eind deze week met ziekteverlof. Als het niet beter is mag ik maandag terug bij de dokter. Die neemt het echt serieus.
Heb mijn werk verwittigd. Ik ben docent in het hoger onderwijs. En nu hebben ze mij al alle dagen gemaild/ gebeld...
In welk lokaal ik zou zitten... Hallo ziek? Nergens!
Of ik wil teamsen want studenten hebben een vraag (die ze perfect zelf kunnen oplossen. Laatste jaarstudenten) Hallo ik ben ziek!
Zo constant. Hoe moet ik rusten? En wat begrijpen ze niet aan het feit dat ik ziek ben? Ik heb alle dagen al stress gehad. Ah ja mijn perfectionisme zegt mij dat ik moet reageren, helpen, werken maar ik kan niet meer. Ik kan lopen huilen, word iedere ochtend in paniek wakker...
Pfffff. Wat moet ik nu doen?
AyDeeDee schreef:Nivea... Niet invullen voor een ander..
Mijn ergernis is teveel last van mijn lijf vandaag na een leuk dagje stad gisteren. Met een rugtas van nog niet eens zo zwaar als die van Marcella maar wel met vreselijke rugpijn..
Benzz schreef:AyDeeDee schreef:Nivea... Niet invullen voor een ander..
Mijn ergernis is teveel last van mijn lijf vandaag na een leuk dagje stad gisteren. Met een rugtas van nog niet eens zo zwaar als die van Marcella maar wel met vreselijke rugpijn..
Heel rot voor je! Maar ga niet per pb je afreageren op mij met al die rare teksten die je stuurt.
DuoPenotti schreef:Yuumi schreef:Ik schrijf niet vaak dingen op forums, maar wilde dit even van me af schrijven.
Mijn 'broertje' is 21, ik ben 24 en we wonen beide op het moment nog thuis. Ik werk en hij heeft op het moment een stage voor zijn studie.
Mijn moeder pampert hem echt heel erg. Staat bijvoorbeeld elke ochtend op om hem wakker te maken, smeert zijn brood en moet hem letterlijk bijna alles zeggen wat hij moet gaan doen. Van tandenpoetsen tot schoenen aantrekken. Ook maakt ze zich altijd veel te druk over kleine dingen.
Dus nu ook... de bussen staken..
Er wordt van mij verwacht dat ik hem élke dag als de bussen staken wel mee neem 's ochtends voordat ik ga werken zodat ik hem af kan zetten. Maar ook als ik vrij ben wordt er verwacht dat ik hem wel even weg breng...
Mijn broertje is 21 en heeft gewoon een rijbewijs, maar nóg geen auto.
Zijn stage zou daarintegen ook maar 30 minuten fietsen zijn.
Over een aantal weken is hij klaar met zijn studie en kan hij gaan werken. Dus zal hij toch een auto aan moeten gaan schaffen.
Geld is het probleem niet. Maar wanneer ik probeer te vragen of NU niet gewoon het moment is om een eigen autootjes te krijgen worden mijn ouders geirriteerd en vinden ze dat ik mij niet zo moet aanstellen en dat 10/15 minuten omrijden niet zo veel is.
In Maart als de klok verzet wordt beginnen we namelijk om 7u 's ochtends op werk. En ik trek het eigenlijk niet om telkens om kwart voor 6/6u al van huis te gaan omdat ik hem eerst nog af moet zetten.
Overdrijf ik? Ik weet namelijk echt niet wat ik moet doen op het moment.
Ik heb namelijk het gevoel dat nee zeggen in deze situatie geen optie is voor mij.
Eigen auto krijgen of bedoel je dat je geen eigen auto mag kopen?
Ik snap je verhaal daar even niet.
Is de auto van je ouders dan heeft je broertje er net zoveel recht op.
Dus samen delen
Dus wat voor jou nu betekent hem brengen. Maar op vrije dagen dat hij zelf maar moet rijden.
Maar geloof dat ik het niet helemaal goed snap.
Benzz schreef:AyDeeDee schreef:Nivea... Niet invullen voor een ander..
Mijn ergernis is teveel last van mijn lijf vandaag na een leuk dagje stad gisteren. Met een rugtas van nog niet eens zo zwaar als die van Marcella maar wel met vreselijke rugpijn..
Heel rot voor je! Maar ga niet per pb je afreageren op mij met al die rare teksten die je stuurt.