Bokt.nl

fotolijstje schreef:

Het niet kunnen bewegen betekent waarschijnlijk dat die gebroken is
Je zou hem gewoon kunnen plakken, want de dokter kan zelf ook vrij weinig doen.

Nyaleti schreef:

Ik ben bang dat ik net een baby van die vieze valse wolfspin zag. In m'n slaapkamer. Alles kriebelt nu.

Ineke2 schreef:

Vooral wéér foto’s posten van spinnen in dit topic met heel veel mensen die angst hebben voor die dieren. Gaat het nu wéér pagina’s lang over spinnen?

Nyaleti schreef:

Ik ben bang dat ik net een baby van die vieze valse wolfspin zag. In m'n slaapkamer. Alles kriebelt nu.

LaPluche schreef:

Ineke2 schreef:

Vooral wéér foto’s posten van spinnen in dit topic met heel veel mensen die angst hebben voor die dieren. Gaat het nu wéér pagina’s lang over spinnen?

Dacht we vrij waren in dit land om te zeggen wat we willen.

Ineke2 schreef:

LaPluche schreef:

Dacht we vrij waren in dit land om te zeggen wat we willen.

Het is een ergernis topic, dan mag ik mijn ergernis erover plaatsen lijkt mij.

wyoming schreef:

Ik ben moe, 4 nachten slecht slapen is niet echt bevorderlijk. Ik hoop dat we vandaag wel naar huis mogen.

wyoming schreef:

Ik ben moe, 4 nachten slecht slapen is niet echt bevorderlijk. Ik hoop dat we vandaag wel naar huis mogen.

We moeten dus alleen weer wachten op de arts die zijn ronde doet.

Kleine update: dochter kreeg gistermiddag weer koorts, dat is vannacht weer opgelopen tot 40,2 maar geen koortsstuip(en) gekregen (terwijl er naar mijn idee wel zeker 3 momenten zijn geweest dat het kon gebeuren) dus ik hoop dat dat komt door de medicijnen die ze nu krijgt. Ze was vanochtend weer koortsvrij, maar wel heel hangerig.

Telpeva schreef:

Zijn er ook onderzoeken gestart nu, of in elk geval wat versneld ofzo Wyoming? Dit lijkt mij echt helemaal niks zo dat ze zo vaak zomaar zo kan verslechteren, lijkt mij heel beangstigend!

Mijn ergernis is dat hulpmiddelen zo belachelijk duur zijn. Dat dáár winst op moet worden gemaakt.

Menino schreef:

wyoming schreef:

Ik ben moe, 4 nachten slecht slapen is niet echt bevorderlijk. Ik hoop dat we vandaag wel naar huis mogen.

We moeten dus alleen weer wachten op de arts die zijn ronde doet.

Kleine update: dochter kreeg gistermiddag weer koorts, dat is vannacht weer opgelopen tot 40,2 maar geen koortsstuip(en) gekregen (terwijl er naar mijn idee wel zeker 3 momenten zijn geweest dat het kon gebeuren) dus ik hoop dat dat komt door de medicijnen die ze nu krijgt. Ze was vanochtend weer koortsvrij, maar wel heel hangerig.

Wat ontzettend rot....
Heb jij wel wat meer duidelijkheid nu idd, of was dit gewoon om te pappen en nathouden en zorgen dat het niet uit de hand loopt. Want dat lijkt me helemaal frustrerend dan.

Sterkte!

Dropneus95 schreef:

Het leven is soms net een roller coaster waarbij je denkt ik hoop dat het stopt, maar hij rijdt gewoon door...

Ik moet heel even mijn frustraties kwijt, want vandaag is het allemaal even teveel.

Afgelopen maand is er alvleesklierkanker geconstateerd bij mijn oom. Hij heeft altijd gezond geleefd, waterpolo deed hij op hoog niveau en eigenlijk was er nooit wat aan de hand. Gaat naar een arts omdat hij gevallen was en pijn in zijn rug had, komt terug met een tumor. In een maand tijd is het zo hard gegaan dat hij opgegeven is en de kans groot is dat hij deze week komt te overlijden. Vanuit stichting doe een wens is er een aller laatste waterpolo wedstrijd voor hem georganiseerd met de vraag of er zoveel mogelijk vrienden en familie kan komen. Het besef dat dit de laatste keer gaat zijn dat ik hem zie komt even heel.. heel hard aan.

Daarnaast nog even de klap van gisteren dat de jongen die ik leuk vind toch heeft toegegeven dat ik niet gek ben en onze gevoelens wederzijds zijn, maar er staat nou eenmaal iemand in de weg die die even was vergeten te melden. Iedereen kan wel zeggen dat het een sukkel is en wat hij nu heeft gedaan hij ook bij mij had kunnen doen, maar dat helpt niet echt als je die gevoelens hebt en op dit moment iemand nodig hebt waarbij je eigenlijk alles mee deelde en alles kwijt kon..

Dropneus95 schreef:

Het leven is soms net een roller coaster waarbij je denkt ik hoop dat het stopt, maar hij rijdt gewoon door...

Ik moet heel even mijn frustraties kwijt, want vandaag is het allemaal even teveel.

Afgelopen maand is er alvleesklierkanker geconstateerd bij mijn oom. Hij heeft altijd gezond geleefd, waterpolo deed hij op hoog niveau en eigenlijk was er nooit wat aan de hand. Gaat naar een arts omdat hij gevallen was en pijn in zijn rug had, komt terug met een tumor. In een maand tijd is het zo hard gegaan dat hij opgegeven is en de kans groot is dat hij deze week komt te overlijden. Vanuit stichting doe een wens is er een aller laatste waterpolo wedstrijd voor hem georganiseerd met de vraag of er zoveel mogelijk vrienden en familie kan komen. Het besef dat dit de laatste keer gaat zijn dat ik hem zie komt even heel.. heel hard aan.

Daarnaast nog even de klap van gisteren dat de jongen die ik leuk vind toch heeft toegegeven dat ik niet gek ben en onze gevoelens wederzijds zijn, maar er staat nou eenmaal iemand in de weg die die even was vergeten te melden. Iedereen kan wel zeggen dat het een sukkel is en wat hij nu heeft gedaan hij ook bij mij had kunnen doen, maar dat helpt niet echt als je die gevoelens hebt en op dit moment iemand nodig hebt waarbij je eigenlijk alles mee deelde en alles kwijt kon..