Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Fly_high schreef:Ik heb er eigenlijk alleen maar spijt van dat ik een braaf kind ben geweest, vind scheldpartijen en opgestoken middelvingers niet zo super schokkend eerlijk gezegd?
Braaf is IMO een prima eigenschap voor een paard maar niet zozeer voor een mens. En zelfs mijn paard mag zo nu en dan zijn middelvinger opsteken iets met gebrek aan niet-middelvingers als je hoeven hebt![]()
_San87_ schreef:Fly_high schreef:Ik heb er eigenlijk alleen maar spijt van dat ik een braaf kind ben geweest, vind scheldpartijen en opgestoken middelvingers niet zo super schokkend eerlijk gezegd?
Braaf is IMO een prima eigenschap voor een paard maar niet zozeer voor een mens. En zelfs mijn paard mag zo nu en dan zijn middelvinger opsteken iets met gebrek aan niet-middelvingers als je hoeven hebt![]()
Aangeven dat je iets niet wil kan toch ook zonder meteen te schelden oid? Als er niet geluisterd wordt, okay, maar niet als eerste reactie.
Plop1997 schreef:Vooral bij andere vrouwen merk ik dat er vaker diagnoses worden gemist. Een jongen die obsessief over treinen doet, is autistisch maar een meisje dat obsessief over paarden doet, is gewoon een paardenmeisje.
En dan heb ik het niet over het gewoon leuk vinden van een trein of paard maar echt een special interest waarbij je het liefst 24/7 alleen maar over dat onderwerp kan praten. Bij mij is zo autisme vroeger gemist, wel al langer die ADHD diagnose maar autisme is pas vorig jaar vastgesteld terwijl het al vanaf kinds af aan aanwezig was. Nu denk ik bij mezelf als ik in vreemd gezelschap alweer een half uur non stop over paarden aan het doorzeiveren ben; hoe hebben ze dat in godsnaam kunnen missen.
Varekaj schreef:Naja soms worden de labels ook misbruikt door de omgeving want "achut wat zielig" en "ze kunnen er niks aan doen".
Een kind met een label/beperking/handicap is niet per definitie dom. Die vinden het helemaal niet zo leuk om zielig als omschrijving te moeten horen of het stickertje "kan er niks aan/mee doen".
En de slimmerds die hebben heel snel door wanneer ze er perfect mee weg kunnen komen.
Duhelo schreef:Plop1997 schreef:Vooral bij andere vrouwen merk ik dat er vaker diagnoses worden gemist. Een jongen die obsessief over treinen doet, is autistisch maar een meisje dat obsessief over paarden doet, is gewoon een paardenmeisje.
En dan heb ik het niet over het gewoon leuk vinden van een trein of paard maar echt een special interest waarbij je het liefst 24/7 alleen maar over dat onderwerp kan praten. Bij mij is zo autisme vroeger gemist, wel al langer die ADHD diagnose maar autisme is pas vorig jaar vastgesteld terwijl het al vanaf kinds af aan aanwezig was. Nu denk ik bij mezelf als ik in vreemd gezelschap alweer een half uur non stop over paarden aan het doorzeiveren ben; hoe hebben ze dat in godsnaam kunnen missen.
en als je genoeg aangesproken werd op wat niet "normaal" is, dan leer je heel goed te masken, en valt het minder op.
In mijn omgeving valt het niemand op dat ik Adhd heb en trekjes autisme, want naar de buitenwereld heb ik dat goed leren verbergen. Enkel de mensen die dichterbij staan zien wel (flarden) daarvan, en vooral mijn partner valt het wel op hoe chaotisch ik eigenlijk ben
Urbanus schreef:_San87_ schreef:
Aangeven dat je iets niet wil kan toch ook zonder meteen te schelden oid? Als er niet geluisterd wordt, okay, maar niet als eerste reactie.
Ik had een grap bij de oudste uitgehaald, dat de wc rookte.
[ [url=m/jw1zq0.webp]Afbeelding[/url] ]
Kapitein ramptoerist kwam verlekkerd aangerend, zag dat het een grap was, moest zich even herpakken en zei toen, met hart en ziel: je bent echt een lúl mama. Een lúl!
Ik sterf dan echt af hoor![]()
Maar over het algemeen mogen ze niet vloeken en schelden. Ik houd niet van brave kinderen en de jongste zegt altijd poedersuiker als ze valt, maar schelden omdat je het ergens niet mee eens bent gebeurt gewoon niet.
Varekaj schreef:Naja soms worden de labels ook misbruikt door de omgeving want "achut wat zielig" en "ze kunnen er niks aan doen".
Een kind met een label/beperking/handicap is niet per definitie dom. Die vinden het helemaal niet zo leuk om zielig als omschrijving te moeten horen of het stickertje "kan er niks aan/mee doen".
En de slimmerds die hebben heel snel door wanneer ze er perfect mee weg kunnen komen.
Urbanus schreef:Ik had een grap bij de oudste uitgehaald, dat de wc rookte.
[ [url=m/jw1zq0.webp]Afbeelding[/url] ]
Kapitein ramptoerist kwam verlekkerd aangerend, zag dat het een grap was, moest zich even herpakken en zei toen, met hart en ziel: je bent echt een lúl mama. Een lúl!
Ik sterf dan echt af hoor![]()
Maar over het algemeen mogen ze niet vloeken en schelden. Ik houd niet van brave kinderen en de jongste zegt altijd poedersuiker als ze valt, maar schelden omdat je het ergens niet mee eens bent gebeurt gewoon niet.