Sizzle schreef:Ik heb dat wat ongelukkig geformuleerd. Ik bedoelde niet persoonlijke subsidies maar de gesubsidieerde basisprijzen. Als je bijv. zag wat ze voor eten betaalden dan wat dat een grote grap (echt een heel laag bedrag), als je gewoon zelfstandig woont betaal je daar veel meer voor per dag. Ik denk niet dat we moeten doen alsof iedere oudere weinig geld heeft en dus alvast in vooruit dingen te goedkoop moeten aanbieden.
Datzelfde overigens ook met kinderbijstand en AOW voor de koning of bijv. miljonairs. Daar valt nog best wat aan te schaven.
Uiteindelijk heb je niets aan je geld als je in je graf ligt.
Het standaard antwoord is dan: ja maar ik heb belasting betaald, dus ik heb recht op ..... Zolang dat de standaard uitspraak is gaan die belastingen enkel verder omhoog en niet omlaag.
Als dat gebeurt, weet ik ook wat mensen met veel geld gaan doen: die geven dat allemaal uit voordat ze eventueel in een verzorgingstehuis o.i.d. terecht komen.
Je kunt als overheid niet altijd maar blijven halen bij mensen met bovengemiddeld veel geld en denken dat ze maar blijven lappen aan de fiscus zonder daar iets voor terug te krijgen.
KarenQ schreef:Ik ben van mening dat je als ouder er eerst voor moet zorgen dat jij zelf een normaal leven kunt leven vóór je geld weg gaat sluizen naar kinderen omdat het ander bij de Belastingdienst terecht komt.
Mocht je dat wel doen en je kunt alleen de meest basale zorg krijgen daardoor, dan mag je blij zijn dat je zorg krijgt. Dat spaargeld dat je weggegeven hebt, had je mooi kunnen gebruiken voor betere zorg.
Geld wegsluizen naar je kinderen kan ook helemaal niet zomaar. Als jij opeens een half miljoen overmaakt naar één van je kinderen, worden er echt wel vragen gesteld.
Je mag jaarlijks 5000 euro schenken en eenmalig een ton als bijdrage aan een huis o.i.d.
We doen allemaal graag alsof mensen met een bovengemiddeld vermogen het allemaal in de schoot geworpen hebben gekregen en iedereen die zonder spaargeld zit op z'n 65ste heel zielig is en een slachtoffer van het kapitalisme, maar daar zit in de praktijk zitten daar natuurlijk nog allerlei tinten grijs tussen en waarom zou iemand die al z'n overgebleven geld uitgeeft aan kleding, bier en peuken meer recht hebben op overheidssubsidies dan iemand die wél voor z'n geld heeft gezorgd en dus wat over heeft aan het einde van hun werkende leven? Als de overheid vandaag of morgen zet "bij meer dan x bedrag aan spaargeld krijg je geen AOW meer," dan weet ik ook wel wat ik met mijn geld ga doen, en dat is niet sparen.