Bokt.nl

anneliesdj schreef:

Bij mijn kinderen heeft het nooit enige indruk gemaakt om weg te lopen als het me te lang duurde.

anneliesdj schreef:

Bij mijn kinderen heeft het nooit enige indruk gemaakt om weg te lopen als het me te lang duurde.

anneliesdj schreef:

SusanH schreef:

Echt niet Annelies? Dat vindt mijn dochtertje echt het ergste wat er is en doe ik ook alleen wanneer ik echt geen tijd en zin heb om lang te wachten. Wat ook goed helpt is haar dag te laten zeggen tegen de glijbaan/schommel of waar we dan ook van weg moeten. Dan weet ze dat we een volgende keer weer terugkomen.

Nee echt niet, intresseert ze allebei niets, van jongs af aan al niet.
Ze zijn zowieso wel vrije kinderen, niks schuw van vreemden en hebben ook niet echt die plak-periode gehad rond een jaar, de oudste echt helemaal niet.
Dus nee, daar zaten ze echt niet mee als ik ging zonder ze; 'ga maar hoor mama, ik kom straks wel!'

anneliesdj schreef:

Ja de eerste keer gaat het wel zo maar als je er eenmaal zat van bent loop je wel een keer echt weg, maakt ze niets uit.

Citaat:

Als je slim bent dwing je het paard niet om te doen wat jij wilt, maar zorg je ervoor dat het paard hetzelfde wil als wat jij wilt.

anneliesdj schreef:

Shadow0 schreef:

Heb jij zelf kinderen?
Hoe makkelijk loop jij bij een kind van 1/1,5 jaar weg?
Er is weleens een vreemde langsgelopen die zei; dan moet je maar met mij mee! Stef kijkt hem aan, pakt zijn hand en loopt mee.... Tjah.

anneliesdj schreef:

Hoe makkelijk loop jij bij een kind van 1/1,5 jaar weg?

anneliesdj schreef:

O alsjeblieft zeg, wiens kinderen zijn het nu? Als ik zeg dat het niet werkt, neem dat maar gewoon van me aan.
En nee, dat komt niet omdat ik eerst gewaarschuwd heb dat ik weg zou gaan voor ik daadwerkelijk ging, als je verder leest zie je dat ik ook al eens een kwartier om de hoek heb staan wachten.

Shadow0 schreef:

anneliesdj schreef:

Ja de eerste keer gaat het wel zo maar als je er eenmaal zat van bent loop je wel een keer echt weg, maakt ze niets uit.

Maar dan ben je toch te laat? Dan heb je immers je kinderen net een minicursusje 'mama meent het niet' gegeven. Volgens mij heeft het de meeste kans van slagen als je het 1 keer duidelijk zegt: 'ik ga nu weg' en dan wegloopt. Als je je kinderen niet eerst attendeert op wat je gaat doen (en wacht tot ze er zelf achter komen) of als je de eerste paar keer niet doorzet, verklein je je kansen dat het werkt flink.

Shadow0 schreef:

anneliesdj schreef:

Ja de eerste keer gaat het wel zo maar als je er eenmaal zat van bent loop je wel een keer echt weg, maakt ze niets uit.

Maar dan ben je toch te laat? Dan heb je immers je kinderen net een minicursusje 'mama meent het niet' gegeven. Volgens mij heeft het de meeste kans van slagen als je het 1 keer duidelijk zegt: 'ik ga nu weg' en dan wegloopt. Als je je kinderen niet eerst attendeert op wat je gaat doen (en wacht tot ze er zelf achter komen) of als je de eerste paar keer niet doorzet, verklein je je kansen dat het werkt flink.

horseyfries schreef:

Ben het hier helemaal mee eens. Alles staat of valt met het besef van kinderen dat je echt meent wat je zegt. En dat gaat tot op hoge leeftijd door, mijn schoonzus verzuchte ooit op een feestje dat ze haar kinderen van 16 en 18 het bed 's morgens niet uitkreeg. Oh zegt mijn vriend dan moet je haar even vragen. Dus zij zegt "meen je dat?" Ik zeg ja hoor, wedden dat ik ze eruit krijg. Afgesproken dat ze me ging bellen als het niet ging, de volgende morgen al ging de telefoon. Ik ernaartoe, emmer water mee, en gevraagd of ze op wilden staan en héél duidelijk gezegd dat er anders een emmer water volgde. De één was al slim genoeg en stond op, de ander dacht dat ik het niet meende, en kreeg de volle klets water over zich heen. Hij wist niet hoe snel hij in de badkamer moest komen.
Sinds die tijd krijgt mijn schoonzus ze er ook uit, ze zegt gewoon dat ze mij gaat bellen
En dat werkt zo echt op alle leeftijden. Ging ik met jonge kinderen naar het pretpark en waren ze nog niet door de poort of het gejank begon al, dan zei ik gelijk Ok, ga hier maar even zitten. Luister goed, als jullie niet normaal kunnen praten en gewoon doen, dan gaan we NU terug naar huis. Wat wordt het? We hebben een heel leuke dag gehad. Dat komt gewoon omdat ze door de dagelijkse omgang allang wisten dat ik dat meende, en niet nog één keer ging waarschuwen, maar dat we dan gewoon gingen.
Maar zoals Shadow0 zegt, als je de eerste keer drie keer terugloopt, dan kun je het wel vergeten, dan zal het juist bij de slimmere kinderen absoluut niet werken. Die hebben allang de conclusie getrokken dat jij dat niet durft en het nooit echt zal doen, want je twijfelt teveel.

ElineS schreef:

Mijn moeder is weleens echt weg gelopen. Ik was 7 en we waren in het centrum van Hoogeveen. Ik wilde niet mee. Ik wilde een patatje hebben bij de snackbar. Mijn moeder zei nee, want we gingen naar het station en ik moest mee. Ik wilde niet en ging met mijn armen over elkaar op de stoel zitten bij de snackbar. Mijn moeder "Nou, doei dan" en liep weg. Ik dacht die meent dat niet. Tot ze om de hoek verdween, toen werd ik even onrustig, maar toen dacht ik, ach welnee, die zit mooi om de hoek op mij te wachten. Na een paar minuten ben ik toch maar heen gelopen, gewoon om haar te 'betrappen' dat ze om de hoek stond te wachten...

Maar ze stond er niet!

En toen was ik pas goed in paniek. Ze was echt gewoon weg gelopen. Huilen dat ik deed.. Uiteindelijk zelf mijn weg gevonden naar het station, want ik kende Hoogeveen gelukkig prima genoeg. Zat ze daar op een bankje op het perron, alsof er niets aan de hand was. Ze had wel op mij gewacht daar en de treinen naar huis had ze niet genomen.. Maar dat wist ik niet.

Misschien niet verantwoord, maar daarna heb ik nooit meer, echt nooit meer, dat gedrag van niet mee willen, vertoond.

Ik zou het zelf niet zo doen, zou veel te bang zijn dat het kind iets overkomt..

Maar ow, het was wel effectief.

horseyfries schreef:

Shadow0 schreef:

anneliesdj schreef:

Ja de eerste keer gaat het wel zo maar als je er eenmaal zat van bent loop je wel een keer echt weg, maakt ze niets uit.

Maar dan ben je toch te laat? Dan heb je immers je kinderen net een minicursusje 'mama meent het niet' gegeven. Volgens mij heeft het de meeste kans van slagen als je het 1 keer duidelijk zegt: 'ik ga nu weg' en dan wegloopt. Als je je kinderen niet eerst attendeert op wat je gaat doen (en wacht tot ze er zelf achter komen) of als je de eerste paar keer niet doorzet, verklein je je kansen dat het werkt flink.

Ben het hier helemaal mee eens. Alles staat of valt met het besef van kinderen dat je echt meent wat je zegt. En dat gaat tot op hoge leeftijd door, mijn schoonzus verzuchte ooit op een feestje dat ze haar kinderen van 16 en 18 het bed 's morgens niet uitkreeg. Oh zegt mijn vriend dan moet je haar even vragen. Dus zij zegt "meen je dat?" Ik zeg ja hoor, wedden dat ik ze eruit krijg. Afgesproken dat ze me ging bellen als het niet ging, de volgende morgen al ging de telefoon. Ik ernaartoe, emmer water mee, en gevraagd of ze op wilden staan en héél duidelijk gezegd dat er anders een emmer water volgde. De één was al slim genoeg en stond op, de ander dacht dat ik het niet meende, en kreeg de volle klets water over zich heen. Hij wist niet hoe snel hij in de badkamer moest komen.
Sinds die tijd krijgt mijn schoonzus ze er ook uit, ze zegt gewoon dat ze mij gaat bellen
En dat werkt zo echt op alle leeftijden. Ging ik met jonge kinderen naar het pretpark en waren ze nog niet door de poort of het gejank begon al, dan zei ik gelijk Ok, ga hier maar even zitten. Luister goed, als jullie niet normaal kunnen praten en gewoon doen, dan gaan we NU terug naar huis. Wat wordt het? We hebben een heel leuke dag gehad. Dat komt gewoon omdat ze door de dagelijkse omgang allang wisten dat ik dat meende, en niet nog één keer ging waarschuwen, maar dat we dan gewoon gingen.
Maar zoals Shadow0 zegt, als je de eerste keer drie keer terugloopt, dan kun je het wel vergeten, dan zal het juist bij de slimmere kinderen absoluut niet werken. Die hebben allang de conclusie getrokken dat jij dat niet durft en het nooit echt zal doen, want je twijfelt teveel.

Mindim schreef:

Het is ook makkelijk gezegd. Als ik naar een pretpark ga, zit ik al gauw 2 uur in de auto en heb dan geen zin om rechtsomkeert te maken, dus los ik dat wel op een andere manier op.

Shadow0 schreef:

Mindim schreef:

Het is ook makkelijk gezegd. Als ik naar een pretpark ga, zit ik al gauw 2 uur in de auto en heb dan geen zin om rechtsomkeert te maken, dus los ik dat wel op een andere manier op.

Dat kan, maar dat is een keuze, geen voorbeeld dat het niet werkt. Daar zit een groot verschil tussen. Je bent natuurlijk volkomen vrij om die keuze te maken, maar ik zie nog wel vaak (en ook bij supernanny bv) dat veel mensen het toeschrijven aan iets buiten hen (werkt niet bij hun kinderen, onmogelijk) ipv te zien dat het hun eigen keuze is om het niet uit te voeren.

Ik heb niks tegen die keuze: ik kan me heel goed voorstellen dat je ervoor kiest om niet je dag te verpesten door direct weer terug te gaan, en ook dat je niet je dochter alleen in een winkelcentrum laat staan. Maar het blijft een keuze.