Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-05-20 10:40

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 30-05-20 10:40

Goed te lezen Djinnie dat het naar omstandigheden goed met je gaat.
Ik kan heel goed begrijpen dat het zeer doet om op deze manier behandeld te worden.
Iemand waar je normaal veel contact mee had doet nu ineens dingen die je niet van hem gewend bent.
Het lijkt me voor je eigen gevoel ook fijner om enkel voor het hoognodige contact te hebben. Zo heb je ook geen verwachtingen en kun je niet opnieuw teleur gesteld worden.

Dat gevoel van eenzaamheid herken ik! Een hele dikke knuffel voor jou. Heb je vrienden/familie waar je heen kunt? Als is het maar om even te kletsen?

**Geplaatst**: 01-06-20 07:46

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 01-06-20 07:46

Redpassion, voor een gedeelte herken ik je gevoel. Het idee nooit meer even die knuffel te krijgen, lekker tegen elkaar aan te kruipen, bah, ik vind dat deprimerend. Ik probeer er niet teveel stil bij te staan, maar dat gemis is na 19 jaar echt niet zomaar weg.
Ik zou toch zeggen dat het gevoel bij jou eerst in alle hevigheid moet toeslaan, alvorens het minder wordt. Het is een rouwproces he, die gedachtes "nooit meer...dit of dat" horen erbij. Toen mijn ouders net overleden waren was mijn verdriet als een hoge zee. Alleen maar enorme golven, ik kon niets anders zien dan die golven, maar tegelijkertijd wist is dat ze er waren. Geen enkel moment kwam al verrassing. Toen de ergste pijn was weggegaan, was 'de zee' glad, maar kwamen de heftige golven onverwachts en dan ging ik kopje onder. Dat deed meer pijn, zeker omdat de rest van de wereld allang verder was gegaan. Je bent dan alleen in je verdriet, zeg maar.

Ik merk hetzelfde nu. Toen mijn ex net had besloten dat we het niet meer gingen proberen (dat was op mijn vaders verjaardag notabene) ging ik vol door die eerste fase heen. Veel "nee!" en "wat nu?" en bovenalles "dit wil ik niet!" Ik had niks te willen.
Nu ik me thuis voel in mijn eigen huisje is dat anders. Dan doen dingen nog steeds pijn, maar meer onverwachts. Dat brengt me tijdelijk uit balans en terug in mn diepe put, maar niet voor lang. Ik ken het klappen van die zweep inmiddels.

Het thuis zijn zonder de kinderen gaat best aardig, maar een heel weekend zonder ze is nog niet geweest. Of mn ex kwam nog even langs om de elektra op zolder aan te leggen of er was een feestdag ergens. Ik verlang bijna naar een weekend niks. _O-

Zolang het huis echter niet af is, zal ik wel geen echt niksdoen weekend hebben.

**Geplaatst**: 01-06-20 09:25

Geplaatst: 01-06-20 09:25

RedPassion schreef:
Keeyzie Een knuffel voor iedereen die zo worstelt.

Met mij gaat het slecht. Ik weet niet of dit normaal is na alles wat er is gebeurd of dat het richting depressie oid gaat.

Maar ik voel me 'uitgepraat' en wil niks liever dan in stilte een knuffel van hem en bij elkaar liggen. Ik weet niet hoe ik dat verlangen kan stoppen. Het wordt alleen maar sterker.

En een hele dikke knuffel voor jou. Liefdesverdriet is gewoon überkut. De enige troost die ik je kan geven is: ja, dat is normaal. Het duurt lang voor de pijn minder wordt, maar dat gebeurt uiteindelijk wel. Hele volksstammen overleven dit, al geloof je dat nooit als je er nog midden in zit. Je kunt het verlangen niet op commando stoppen, je moet er doorheen. Het is verdriet, het is rouw en het is afkicken van jullie leven samen.

Houd vol. En als je het gevoel hebt dat het je teveel wordt, trek dan aan de bel. Bij de huisarts bijvoorbeeld, zodat je hulp krijgt in deze zware periode. Heb ik zelf gedaan. Je hoeft het niet altijd alleen te doen.

Hoop dat het een ieniemieniebeetje helpt om hier te schrijven en lotgenoten te lezen.

:(:)

**Geplaatst**: 01-06-20 17:22

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 01-06-20 17:22

Mijn oog viel op dit topic en ik hoop dat ik me mag melden.

Enkele weken geleden heeft mijn ex partner aangegeven te twijfelen aan onze relatie. Iedere keer als wij een kleine discussie hebben heeft hij deze twijfels. Ik heb hem enkele weken tijd gegeven om een juiste keuze te maken maar hij blijft maar twijfelen dus heb ik er zelf voor gekozen er afstand van te doen. En sinds ik deze keuze gemaakt heb lijkt hij zich er prima bij te voelen.

Ik slaap niet, eet niet en rook een pakje sigaretten per dag weg. Hij voelt zich prima en lijkt er geen verdriet om te hebben.

Door de corona crisis kunnen wij beide niet tijdelijk bij onze ouders terecht dus leven we nu samen in een huis. Het is verschrikkelijk. Ik voel me continue rot en hij niet en dat is mega oneerlijk...

Moest mezelf even leegkotsen

**Geplaatst**: 01-06-20 18:00

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 01-06-20 18:00

**Geplaatst**: 01-06-20 20:41

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 01-06-20 20:41

Change03, ik ken het. Ik heb het precies zo meegemaakt met mijn ex, behalve dan dat er geen twijfels leken te zijn tot er iets begon te knagen bij me en ik vroeg: volgens mij gaat het tussen ons ook niet zo goed? Nou, toen barstte de bom. Wij hebben na de keuze (nou ja, wat nou keuze) om niet samen verder te gaan nog 5,5 maand samen in 1 huis gewoon en ik vond het hels. Mijn hemel, wat was dat zwaar. Hij leek helemaal opgelucht en ik was gebroken.

Nu ik eenmaal in mijn eigen huis zit, gaat het meestal een stuk beter. Al heb ik vandaag een dip. Toen ik dochter naar ex bracht (en zoon natuurlijk) en ze giga moest huilen met afscheid. Ik vind het zo erg voor hen...dat er momenten bij zijn dat ik wilde dat ik mijn ex zo'n 19,5 jaar geleden niet had ontmoet. Terwijl ik mijn kinderen echt niet wil missen hoor, maar ik had ze dit zo graag bespaard.

**Geplaatst**: 01-06-20 22:09

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 01-06-20 22:09

'Grappig' dat ik soms helemaal niet meer vetdrietig kan zijn over m'n ex waar het vorige maand mee uit is gegaan, maar als ik hem dan weer een keer zie op de sportvereniging dan stort ik weer een beetje in van binnen :/ Liefde, oh liefde. :roll:

@Change03, wat naar voor je :(:)

Met je ex in een huis blijven wonen terwijl ie nergens moeite mee lijkt te hebben klinkt hartverscheurend. Ik kan me echter voorstellen inderdaad dat hij het op z'n tijd ook wel even gaat voelen.

**Geplaatst**: 01-06-20 23:12

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 01-06-20 23:12

Hey Djinnie, Wat vervelend dat je vandaag een dip hebt gehad! Jullie tijd samen en kinderen lijkt mij wel een stuk zwaarder.. wat knap dat je het toch zo lang hebt gedaan samen in het huis!

@Lynnepinny: Gelukkig heb je er over het algemeen geen verdriet van! Hopelijk als je hem over een tijdje bij de sportvereniging ziet het je niks meer doet!

Volgende week staan de bezichtigingen op. Dat het huis maar snel verkocht mag zijn en ik zsm door kan...

**Geplaatst**: 02-06-20 13:38

Geplaatst: 02-06-20 13:38

Redpassion: Bedankt voor jouw super mooie en krachtige woorden, die doen me goed. Ik mis het op dit moment ook enorm om alles te delen. Moet daar nu ook enorm aan wennen.. betrap mezelf er ook op dat ik steeds om me heen kijk op de wei of ik hem zie, terwijl ik weet dat hij daar niet meer gaat zijn. Het is een soort "gewoonte" geworden omdat we daar ook heel vaak samen waren en heel veel overlegde en samen ook echt konden genieten daar. Desondanks probeer ik ook alleen echt te genieten van de momentjes op de wei en te wennen aan het feit dat de zorg van de paarden nu volledig terug op mijn schouders komt.

Wat jammer om te lezen dat jij je op dit moment zo depri voelt

Dat leeggezogen gevoel hoort er echt bij. Ik heb dat op dit moment ook. Plan daarom ook maar max. 2 dingen op een dag en dat kost me al veel energie. Het fysieke gemis kan ik ook heel goed begrijpen, maar vertrouw daarin op mij, dat went sneller dan je denkt. Mijn ex en ik sliepen al een paar maanden niet meer samen en zagen elkaar ook steeds minder. Ik besef me dus ook dat ik die klap al eerder verwerkt hebt. Natuurlijk mis ik dat ook op momenten nog enorm, vooral de avonden, maar de scherpe kantjes gaan er wel echt vanaf.

Hoe lang zijn jullie nu uit elkaar? Laat het verdriet toe, en accepteer dat het gewoon even allemaal te veel is en je "op" bent. Het is een proces waar je doorheen gaat. En bedenk je dat werken en voor de dieren zorgen al een hele taak op zich is wanneer je je zo voelt. Niets is zo frustrerend als heeeeel veel energie in een relatie stoppen en uiteindelijk met lege handen achter blijven. De gedachtes die jij hebt over andere vrouwen herken ik ook enorm. Ze konden met echt misselijk maken. Ik ben nu op een punt dat ik dat volledig los laat. We zijn niets meer dus hij heeft nu ook weer de vrijheid om te doen wat hij wil, met wie. Ik hoef het alleen echt niet te weten. Om die reden hem ook overal verwijderd.

Je geeft aan dat je tijdens je relatie je emoties hebt moeten inhouden. Dat zou best een logische reden kunnen zijn waarom ze nu allemaal zo hard binnen komen. Er is nu ineens ruimte die er eerder niet was. Hopelijk kun jij daar ook fijn mee aan de slag!

Ik hoop echt voor jou dat het gemis snel wat minder gaat worden. Een hele dikke knuffel voor jou! :+:

Djinnie: Mooi omschreven! En fijn om te lezen dat een eigen plekje zoveel voor je heeft gedaan. Ik woon nu ook twee maanden op mezelf en dat geeft wel wat extra kracht. Ben benieuwd hoe een weekendje helemaal niets je straks gaat bevallen. Neem het jezelf niet te veel kwalijk dat jullie uit elkaar zijn. Ik heb zelf gescheiden ouders, het was niet makkelijk maar ik ben achteraf blij dat ze beide voor hun eigen geluk hebben gekozen. Het is voor kinderen ook enorm wennen als ze steeds heen en weer moeten. Dat jij voor jezelf hebt gekozen is juist heel mooi

Miereneter: Wat een lieve en mooie woorden. Het is goed om in zulke periodes in je leven hulp in te schakelen. Je denkt op die donkere dagen echt dat niets het ooit meer goed gaat maken. Het is ook zo lastig dat gevoel aan andere uit te leggen...

Change03: Dat leegkotsen mag hier altijd, daar is het topic ook voor! Wat enorm rot dat jij je zo voelt en er vanuit hem niets aan de hand lijkt te zijn. Ik denk alleen dat mannen net iets beter zijn in het verbloemen van emoties. Ze hebben geleerd om "stoer" te zijn en zullen zich dus niet snel kwetsbaar opstellen. Wat jammer dat jullie nu noodgedwongen nog samen moeten wonen...

Mocht hij er echt zo nuchter onder zijn. Dan kun je je misschien vasthouden aan het feit dat dit de juiste keuze blijkt te zijn. Het is alleen zo jammer dat jij uiteindelijk de keuze hebt moeten maken en hij dat zelf niet kon/durfde/wilde..

Ik ga voor je duimen dat alles snel verloopt en jullie beide snel naar een andere plek kunnen.

Mer1980: Zou het echt zo zijn? :))

Lynnepinny: Liefde is hard... het overvalt je soms gewoon. Heb ook geen idee hoe mijn lichaam reageert wanneer ik hem over een tijd weer ergens zie. Ik denk ook niet dat het mij koud zal laten... Merk ook echt dat ik nu plekken ontwijk waar ik hem tegen zou kunnen komen.

Laatst bijgewerkt door PreHungaro op 02-06-20 13:45, in het totaal 3 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-06-20 13:38

Geplaatst: 02-06-20 13:38

Het veulen is zondag naar haar nieuwe thuis gegaan. Gelukkig een heel goed gevoel bij deze mensen. Ik ging kapot toen ik haar zag wegrijden met de trailer, dat soort moment blijven enorm heftig! Heb me de hele dag zo down gevoeld en alleen maar kunnen huilen. De nieuwe eigenaresse gaf me meteen heel enthousiast haar Instagram, zo kan ik haar toch een beetje in de gaten houden

en dat maakt voor mij het verdriet toch wel een stuk minder. Ze heeft het daar goed en ze gaat een hele mooie toekomst tegemoet.

Gelukkig merk ik ook dat ik het ergens heel fijn vind om de oude situatie op de wei weer terug te hebben. Het is een stuk minder werk en ik kan weer iets makkelijker omgaan met voertijden e.d. waardoor ik mijn vrijheid weer een stukje terug heb.

**Geplaatst**: 02-06-20 16:59

Geplaatst: 02-06-20 16:59

.

Laatst bijgewerkt door JustMeKV op 04-09-24 21:46, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-06-20 17:37

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 02-06-20 17:37

Heftig, Keeyzie, maar wel fijn dat ze zo'n goed thuis heeft gevonden.

@JustMeKV: pfff, nog niet eens gescheiden en dan al pronken met zn nieuwe vriendin, allemachtig. Slappe hap.

Dat is wel giga rot zeg.

**Geplaatst**: 02-06-20 18:37

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 02-06-20 18:37

JustMeKV: Wauw, dan heb je wel lef hoor. Niet eens het respect om even de scheiding af te wachten. Dat was toch wel een stuk netter geweest. Die gaat zich waarschijnlijk nog wel een keer achter de oren krabben. Snap dat die foto's heel hard aankomen.... Fijn dat sommige vrienden inzien dat het zo niet klopt en jou steunen.

**Geplaatst**: 06-06-20 06:46

Geplaatst: 06-06-20 06:46

Hoe lang duurde het bij jullie voordat je je weer een beetje normaal voelde? Ik ben nog steeds vaak misselijk, geen eetlust en echt nergens zin in. Moet mezelf echt dwingen dingen te ondernemen. Als ik er eenmaal mee bezig ben is het wel leuk opzich.

Vandaag een moeilijke dag. Ik weet dat het goed is dat ik voor mezelf gekozen heb. Maar hij is jarig en dat was het eerste waar ik mee wakker werd. En nu al de hele tijd een rotgevoel.

**Geplaatst**: 06-06-20 06:49

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 06-06-20 06:49

Bij mij ging het ergste na een maand over... maar heeft wel een maand of 4 gestuurd voor de scherpe randjes er af waren...

**Geplaatst**: 06-06-20 13:43

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 06-06-20 13:43

Ik durf het niet te zeggen. Inmiddels 6 maanden na de echte breakup en een maand in mijn eigen huis en zolang ik niet aan hem denk, voel ik me best goed. Maar dan zijn er ineens weer dagen dat ik me diep ongelukkig voel.

Ik weet wel dat er niets is geweest dat me had voorbereid op hoe ongelooflijk poedersuiker dit voelt.

**Geplaatst**: 06-06-20 18:28

Geplaatst: 06-06-20 18:28

Bij mij meer dan 7 maanden echt heel heftig, maar heb er nu een jaar later nog steeds regelmatig last van.

**Geplaatst**: 06-06-20 23:09

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 06-06-20 23:09

Poeh, sterkte RedPassion en Sheran :(:)

Ik had ook zo'n 'dit is de ware' idee. Vreselijk als dat dan niet wederzijds blijkt.
Hier gaat het eigenlijk wel okay na 5 weken, maar af en toe nog van die instortmomentjes. Ik hoop echt niet dat ik met m'n gevoelens aan hem vast blijf zitten, dat gaat een lastig jaar worden dan.

**Geplaatst**: 06-06-20 23:32

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 06-06-20 23:32

Herkenbaar dat van de ware. Dat heb ik ook lange tijd gedacht, maar met alles wat nu gebeurt is heb ik een goede realitycheck gehad..

Ik heb badoo weer geïnstalleerd. Niet dat ik toe ben aan daten oid maar ik vind het heerlijk tijdverdrijf beetje mensen kijken. Nu kwam ik weer in contact met de man waar ik een aantal jaar terug een aantal maanden mee gedate heb en die ik echt leuk vond. Spontaan samen besloten een biertje te gaan drinken en bij te kletsen. Echt heel fijn gepraat met hem en een gezellige avond gehad terwijl ik er vanmiddag als een berg tegenop zag en verdrietig was.

**Geplaatst**: 07-06-20 07:28

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 07-06-20 07:28

Dat klinkt goed, capopjekop. Even fijne afleiding, slim!

**Geplaatst**: 07-06-20 12:24

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 07-06-20 12:24

Yep inderdaad, heel herkenbaar, dat van 'de ware'. Dat vind je ook niet zomaar weer.
Ben nu weer aan het daten, en voor de verandering is het best wel gezellig, maar dat gevoel van 'de ware' heb ik niet. Ook geen grote fysieke aantrekkingskracht. Het was zo bijzonder met mijn ex: had echt het idee dat ik helemaal bij hem hoorde. Niets stoorde me echt aan hem, hoe idioot het ok was. geen vervreemding, niks.
Hoe belangrijk vinden jullie fysieke aantrekkingskracht?

**Geplaatst**: 07-06-20 16:11

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 07-06-20 16:11

Heel belangrijk. Zonder dat heeft het voor mij geen zin. Dan blijft iemand in de friendzone.

Maar als je nog niet over je ex heen bent denk ik niet snel dat je dat gevoel van de ware krijgt?

**Geplaatst**: 07-06-20 16:58

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 07-06-20 16:58

Nah, ik ben nu wel over hem heen. Alleen af en toe nog verdrietig, maar dat heb ik zelfs nog met mijn eerste ex, dat is inmiddels 14 jaar geleden en daar ben ik echt wel overheen. Gewoon op die eenzame momentjes, dat je aan de mooie tijden denkt. Maar ik hoef hem echt niet meer terug.

**Geplaatst**: 07-06-20 17:19

Geplaatst: 07-06-20 17:19

Ik heb afgelopen week nog eens gehuild om mijn eerste ex en dat is ook alweer 6 jaar geleden. Voor mij is / was dat 'de ware'. Ik ben daarna ook nooit meer in de ware gaan geloven want als dat echt bestond, dan was ik nu nog altijd bij mijn eerste ex.

De andere exen doen me echt helemaal niks maar mijn eerste... Pfoeh. Ben blij dat ik hem niet meer zie want ik denk dat ik weer een emotioneel wrak zou worden. :')

Dus hoe lang het duurt is bij iedereen anders maar bij mij duurde het 6 maanden voordat ik een dag niet had gehuild. Maar tijd heelt alle wonden zeggen ze.

**Geplaatst**: 07-06-20 18:12

Geplaatst: 07-06-20 18:12

Of legt er in ieder geval een dikke korst op.

Hier is ex al het hele weekend met beste vriendin (waar hij dus verliefd op is, maar 'ze hebben niks, want zij wil geen relatie met hem') op pad. Gisteren verjaardag, waar ik dus eigenlijk ook heen zou gaan, van vriendin van ons, maar ik zag het niet zitten om te zien hoe ongelooflijk verliefd hij doet rondom haar. 8)7

Dus ik ben niet gegaan. En vandaag was zoon intens verdrietig. Zijn beste vriend gaat in de nabije toekomst verhuizen, mama en oma zoeken een huis ver weg, en hij wilde een knuffel van papa. Dus gebeld. Was ie bij haar eten, dus hij kon niet komen.
Het voelt zo enorm alsof ie al langer wat met haar heeft, al zegt ie niet. Toen we nog in 1 huis woonden, ging ie haar helpen met klussen (zij is net uit elkaar met haar vent en nieuw huis) en kwam ie om 1.30 's nachts thuis. Toen we nog samen op skivakantie gingen, zat ie haar stiekem in zijn slaapkamer te appen. We waren al uit elkaar, dus waarom doet ie dan zo spastisch?

En ik probeer me maar voor te houden dat het niet meer uitmaakt. Ik hoef m niet meer, de eikel, maar jezus, wat ben ik boos.