Muronia schreef:Ik denk dat ik te oud word voor dat daten qua normen en waarden. Ik had jullie verteld over de man die ik had ontmoet en hoe dat klikte. We waren beide heel open naar elkaar over hoe we hier in stonden, konden echt praten over alles en mijn indruk was dat dit echt een lieve, eerlijke man was. Helaas blijkt dat toch weer niet zo te zijn. Ik word sinds een dag of 6 compleet genegeerd. Waar we eerst meerdere keren per dag contact hadden, nu compleet radiostilte. Hij leest mn berichtjes wel maar reageert nergens op. Dit valt me zo smerig tegen. Er is ook niks gebeurd. De laatste date was leuk en we hadden afgesproken om elkaar na 3 weken weer te zien. Hij heeft nu 3 weken vakantie met zijn kinderen en dat gaat uiteraard voor. We zijn te pril om kinderen erin te betrekken, maar we hadden wel dagelijks app-contact nu zeg maar. Allemaal prima, maar hier begrijp ik nu echt even niks van. Ik vind het lastig om me open te stellen voor iemand (weet hij ook) en zoiets werkt daar niet echt aan mee. Waarom negeren? Als er iets is, zeg het dan gewoon? Het is niet dat ik smoor op hem was of dat ik er wakker van lig, maar het valt me gewoon tegen dat ik iemand blijkbaar zo verkeerd inschat.
Ik heb gisteren 1 app gestuurd en hij moet maar kijken wat hij ermee doet verder, ik ga er geen energie meer in steken.
Dit heb ik gestuurd:
Ik weet niet waar ik dit nu "aan te danken" heb maar ik dacht dat we hadden afgesproken om open te communiceren. Lijkt me wel goed en eerlijk als je dat nu ook doet, ook als je niet lekker zit of wat dan ook want na al onze gesprekken kan ik me niet voorstellen dat dit zwijgen is wie jij bent. Ik ga je nu niks meer sturen, ik laat het aan jou.
Als je al af moet spreken om open te communiceren dan klopt er in mij ogen al iets niet…