Bokt.nl

Cer schreef:

Ik zou willen dat je je gevoel gewoon rationeel uit kan schakelen dat zou mijn leven iig een stuk makkelijker maken

zaterdag een lunchdate.. ben benieuwd (sowieso of t doorgaat, dat weet je dan ook weer nooit )

Cer schreef:

Ailill, ik heb ongeveer hetzelfde met mijn ex aan de hand.. maakt het heel verwarrend. Niet dat we ooit nog bij elkaar komen, maar zijn nieuwe relatie loopt niet soepel. Dus ze stoppen ermee, dan weer niet, dan weer wel, dan weer niet.. ik merk dat ik dat zelfs verwarrend vind
Ik denk gewoon "kap ermee" en ergens vind ik het oneerlijk dat hij zoveel tijd en energie steekt in een hele lastige situatie en voor ons geen enkele moeite gedaan heeft..
maar dat maakt het ook wel weer heel makkelijk te accepteren dat we uit elkaar zijn..blijkbaar past 'moeilijk' veel beter bij hem..

Colien schreef:

en dat terwijl ik echt ruzie gehad wil hebben voor ik ga samenwonen (je moet toch weten wat je in huis hebt, in goede en slechte tijden) .

Cer schreef:

Nou ja voor mij is het verwarrend...
Mijn omgeving zegt ook 'jullie waren zo leuk' en 'jullie komen weer bij elkaar'.. ook gezien zijn acties. Ik wéét rationeel dat hij dat NOOIT gaat doen, terugkomen. Dus ik denk er niet over na, dat schept bij mij ook geen valse verwachting..

Wat hij nu doet met zijn nieuwe relatie is echt voor mij 1 groot raadsel.. laatst zei hij "ik stop ermee, het is te moeilijk, ik wil niks met haar voor de toekomst'.. Maar toen ik hem vroeg of hij toch misschien meer gevoel voor haar heeft omdat hij geen afscheid kan nemen (en ik het antwoord verwachtte 'nee, ik wil haar niet') zei hij tot mijn grote verbazing "ja misschien is dat het wel"... toen dacht ik echt "WFT??" hij is/was er 100% van overtuigt dat hij geen toekomst met haar wil, en dan ineens zeg je 'ja misschien toch wel'..

En ik baal er gewoon van dat je onderbewustzijn zich ermee bezig houdt terwijl ik dat verstandelijk echt niet wil. Ik ben er klaar mee.. de vrienschap die we nu hebben is prima en die hou ik graag.

Maar zou je zelf wel weer willen dan Ailill?

Colien schreef:

Ik vind het gewoon fijn om te weten hoe een ander reageert in ruzie, dadelijk word hij agressief of gaat gooien met spullen, dat weet ik liever voordat ik bij hem in trek. En misschien is het ook wel een veilige "uitstel methode" van mij.

Ailill schreef:

Eigenlijk is het ook verwarrend, da's dan ook best een breed begrip. Ik denk inderdaad ook dat we beide te koppig zijn om die eerste stap te zetten, al denk ik dat we beide van elkaar denken dat de ander, diep van binnen, die stap misschien nogmaals wil zetten. Soort van schijnzekerheid?

Citaat:

Klinkt herkenbaar. Hier hetzelfde, binnen 3 maanden na onze break leerde hij zijn huidige vriend kennen, nu dus 1,5 jaar en het loopt nog steeds niet. Ik vroeg het hem 3 weken terug, maak je niet nogmaals dezelfde fout zoals wij toen deden, te lang door willen gaan? Waarop hij zei, waarschijnlijk wel, maar je kent me en ik geef niet zomaar op. Waarop ik zei dat laten gaan niet gelijk staat aan opgeven.

Citaat:

Precies, de vriendschap die we nu hebben is mij heel veel waard. We kennen elkaar door en door, in een voor beiden heftige periode en dat schept een onvoorwaardelijke band.

Of ik hem echt terug zou willen? Ik weet het niet. Nogmaals, als we elkaar nu waren tegen gekomen, blanco, dan weet ik zeker dat het top zou gaan. Echter is er nu dus een geschiedenis van 5+ jaar en dat heeft natuurlijk veel invloed op het heden en de toekomst.

Citaat:

Ik denk dat we beide, zeker het laatste jaar, zijn gestopt met communiceren, veel voor elkaar invullen en het vooral niet met elkaar bespreken. Dan ga je, uiteindelijk, op zoek naar zaken waarvan je denkt dit gaat niet werken: Hij wil kinderen (al zie ik hem zo 1 2 3 niet aan kinderen beginnen) en ik wil graag reizen/naar het buitenland (terwijl ik me afvraag, een leuk boerderijtje in Brabant is ook prima).

Ten slotte beide behoorlijk hard aan onszelf gewerkt, stappen gemaakt en zaken afgerond. Dan ga je er toch anders naar kijken.