Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-05-20 07:13

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 18-05-20 07:13

Heel veel sterkte! waarom is het uit gegaan?

**Geplaatst**: 18-05-20 07:20

Geplaatst: 18-05-20 07:20

Oh nee wat naar voor je! Heel veel sterkte! :(:)

**Geplaatst**: 18-05-20 07:27

Geplaatst: 18-05-20 07:27

Elisa2 schreef:
Heel veel sterkte! waarom is het uit gegaan?

Ik heb je even een pb gestuurd.

**Geplaatst**: 18-05-20 07:29

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 18-05-20 07:29

Heel veel sterkte capopjekop! :(:)

**Geplaatst**: 18-05-20 08:08

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 18-05-20 08:08

Hele dikke knuffel! :(:)

Hier de afgelopen week veel nachtmerries gehad over mijn ex. Het is nu ruim een jaar uit. Maar kreeg allemaal herinneringen overal op sociale media. En hij ging ook nog eens mijn linked-in profiel stalken.

**Geplaatst**: 18-05-20 08:09

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 18-05-20 08:09

Oh, die herinneringen lijken me rot! Sterkte allemaal :(:)

**Geplaatst**: 18-05-20 08:12

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 18-05-20 08:12

Ja had alles wel verwijderd dacht ik, maar dan popt er soms nog wat op. En we hebben niet echt ruzie dus vind hem blokkeren op linked-in dan raar.

Hij heeft mij wel geblokkeerd op insta omdat hij zichzelf niet kan beheersen steeds te kijken. Prima joh ik heb mijn eigen leven laat me met rust.

**Geplaatst**: 18-05-20 08:24

Geplaatst: 18-05-20 08:24

Wat naar capopjekop. :(:)

Die klap gaat ook zeker nog komen, maar ook dat komt wel weer goed. Ook al geloof je daar op dit moment niks van. Heel veel sterkte! En als je iets privé kwijt wil, dan staat mijn pb-box open. En je kunt hier ook altijd je verhaal kwijt, ik heb echt heel veel gehad aan dit topic.

Marlinde, die nachtmerries zijn zo rot. :(:)

Ik heb ze af en toe ook. Verder snap ik het gedeelte wat je zegt ook wel; dat jullie geen ruzie hebben dus waarom zou je hem blokkeren. Hij heeft me wel overal van verwijderd en ontvolgd. Had van mij ook niet gehoeven, maar goed. Ondertussen ‘controleert’ hij nog wel steeds elke insta story die ik post. Dus zo goed zal hij het wel niet los kunnen laten.

Het is hier inmiddels, officieel, bijna drie maanden uit. Maar het voelt al zooooveel langer. Eigenlijk was het begin feb al over natuurlijk, maar toch nog een poging gewaagd. Ik heb inmiddels via Tinder wel een andere leuke jongen gesproken en daar app ik nu mee. We hebben een date afgesproken voor na m’n tentamens (over zes weken pas). Maar ik begin ineens heel erg te twijfelen of het niet te vroeg is. Maar aan de andere kant; het is 1 date en ik ga niet direct trouwen. En misschien is het ook wel goed om te zien hoe het ook kan zijn.

Maar goed, ik ben op dit moment vrijwilliger bij Sanquin. Maar het is super rustig, dus alle tijd om over na te denken :))

**Geplaatst**: 18-05-20 09:51

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 18-05-20 09:51

Over 6 weken duurt ook nog wel een tijdje, dan is het ook al weer wat langer geleden.

Ik heb bijna elke nacht nog dromen over mijn ex, eerste uur van mijn dag is daardoor nooit zo fantastisch :')

**Geplaatst**: 18-05-20 09:53

Geplaatst: 18-05-20 09:53

Oei, een topic naar m'n hart momenteel. Ik heb 1,5 maand + 2 maanden met een jongen gehad, waartussen het dus een keer uit was gegaan, en nu weer. Lang verhaal kort: hij was te impulsief en was er eigenlijk niet aan toe. De eerste keer omdat het te snel na z'n vorige vriendin ging waar ie weer lichtelijk gevoelens voor kreeg en de tweede keer omdat we eigenlijk minder goed pasten dan hij dacht. Klinkt heel klootzakkerig, maar het is echt een schat van een jongen die verder nooit zoiets heeft geflikt (we waren al langer vrienden). Nu weer single om tijd voor zichzelf te nemen aangezien een relatie toch wat teveel was.
Maar mán wat doet dat pijn. Ik was (en ben eigenlijk) zo verliefd op hem en dacht echt dat het allemaal goed zat. Voor mijn gevoel pastte we juist heel goed bij elkaar aangezien zoveel hobbies en interesses overeenkwamen, net als bepaalde karaktertrekjes. Het pijnlijke is ook dat ik bang ben hem nu ook als een normale vriend kwijt te zijn. We zitten bij elkaar op een studentensportvereniging en ook in het bestuur hiervan, maar hij doet nu enorm zakelijk en kortaf naar me. Ik snap er helemaal niks van, doet ie dat voor mij om hem meer los te laten, of voelt hij daadwerkelijk geen vriendschap meer?

Het voelt een beetje alsof er iemand is dood gegaan. Dramatisch, maar het is wel zo.

**Geplaatst**: 18-05-20 10:32

Geplaatst: 18-05-20 10:32

Lynnepinny schreef:
Oei, een topic naar m'n hart momenteel. Ik heb 1,5 maand + 2 maanden met een jongen gehad, waartussen het dus een keer uit was gegaan, en nu weer. Lang verhaal kort: hij was te impulsief en was er eigenlijk niet aan toe. De eerste keer omdat het te snel na z'n vorige vriendin ging waar ie weer lichtelijk gevoelens voor kreeg en de tweede keer omdat we eigenlijk minder goed pasten dan hij dacht. Klinkt heel klootzakkerig, maar het is echt een schat van een jongen die verder nooit zoiets heeft geflikt (we waren al langer vrienden). Nu weer single om tijd voor zichzelf te nemen aangezien een relatie toch wat teveel was.
Maar mán wat doet dat pijn. Ik was (en ben eigenlijk) zo verliefd op hem en dacht echt dat het allemaal goed zat. Voor mijn gevoel pastte we juist heel goed bij elkaar aangezien zoveel hobbies en interesses overeenkwamen, net als bepaalde karaktertrekjes. Het pijnlijke is ook dat ik bang ben hem nu ook als een normale vriend kwijt te zijn. We zitten bij elkaar op een studentensportvereniging en ook in het bestuur hiervan, maar hij doet nu enorm zakelijk en kortaf naar me. Ik snap er helemaal niks van, doet ie dat voor mij om hem meer los te laten, of voelt hij daadwerkelijk geen vriendschap meer? Het voelt een beetje alsof er iemand is dood gegaan. Dramatisch, maar het is wel zo.

Ik zou het gewoon allemaal even proberen te laten rusten nu en neem er voor jezelf afstand van. Probeer afleiding te zoeken in de dingen die je leuk vind en denk vooral aan jou! Of hij nog vrienden met je wilt zijn kom je snel genoeg achter, maar ik denk dat alles nu nog te vers is. Waarschijnlijk doet hij ook kortaf tegen je omdat hij wel weet dat jij nog gevoelens voor hem hebt en hij jou misschien niet een verkeerd idee wil geven. Kortom laat het even rusten en focus nu voornamelijk op jou daarna komt de rest wel vanzelf goed.

**Geplaatst**: 18-05-20 11:57

Geplaatst: 18-05-20 11:57

RedPassion schreef:
Maar goed, ik ben zo'n sukkel die nooit stopt met alles uit het leven willen halen. Ik zou mezelf een hoop pijn kunnen besparen als ik niet altijd mijn hele hart overal in zou gooien, maar dan mis ik ook alle mooie dingen... Dus ik hoop dat er ooit weer ruimte voor liefde zal zijn in mijn leven, maar voorlopig moet ik echt flink herstellen.

Ja, hier ook zo'n sukkel

. Maar dat maakt voor mij het leven juist mooi en boeiend. Dan maar de pijn op de koop toe.

Sterkte, capopjekop. Is altijd een periode met veel ups en downs, maar koester je sterke gevoel!

**Geplaatst**: 18-05-20 14:24

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 18-05-20 14:24

Je mag mij altijd pben

**Geplaatst**: 18-05-20 14:31

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 18-05-20 14:31

Mij ook

**Geplaatst**: 18-05-20 14:39

Geplaatst: 18-05-20 14:39

stroopkoek schreef:
Lynnepinny schreef:
Oei, een topic naar m'n hart momenteel. Ik heb 1,5 maand + 2 maanden met een jongen gehad, waartussen het dus een keer uit was gegaan, en nu weer. Lang verhaal kort: hij was te impulsief en was er eigenlijk niet aan toe. De eerste keer omdat het te snel na z'n vorige vriendin ging waar ie weer lichtelijk gevoelens voor kreeg en de tweede keer omdat we eigenlijk minder goed pasten dan hij dacht. Klinkt heel klootzakkerig, maar het is echt een schat van een jongen die verder nooit zoiets heeft geflikt (we waren al langer vrienden). Nu weer single om tijd voor zichzelf te nemen aangezien een relatie toch wat teveel was.
Maar mán wat doet dat pijn. Ik was (en ben eigenlijk) zo verliefd op hem en dacht echt dat het allemaal goed zat. Voor mijn gevoel pastte we juist heel goed bij elkaar aangezien zoveel hobbies en interesses overeenkwamen, net als bepaalde karaktertrekjes. Het pijnlijke is ook dat ik bang ben hem nu ook als een normale vriend kwijt te zijn. We zitten bij elkaar op een studentensportvereniging en ook in het bestuur hiervan, maar hij doet nu enorm zakelijk en kortaf naar me. Ik snap er helemaal niks van, doet ie dat voor mij om hem meer los te laten, of voelt hij daadwerkelijk geen vriendschap meer? Het voelt een beetje alsof er iemand is dood gegaan. Dramatisch, maar het is wel zo.

Ik zou het gewoon allemaal even proberen te laten rusten nu en neem er voor jezelf afstand van. Probeer afleiding te zoeken in de dingen die je leuk vind en denk vooral aan jou! Of hij nog vrienden met je wilt zijn kom je snel genoeg achter, maar ik denk dat alles nu nog te vers is. Waarschijnlijk doet hij ook kortaf tegen je omdat hij wel weet dat jij nog gevoelens voor hem hebt en hij jou misschien niet een verkeerd idee wil geven. Kortom laat het even rusten en focus nu voornamelijk op jou daarna komt de rest wel vanzelf goed.

Dankjewel, fijn berichtje. Klopt inderdaad wat je schrijft, dat moet ik me realiseren. Alleen dat paniekgevoel dat het meebrengt is zo lastig te negeren, heel stom :roll:

**Geplaatst**: 18-05-20 14:44

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 18-05-20 14:44

Het is normaal dat je paniekerig bent. Een situatie waar je je voorheen fijn bij voelde houdt op te bestaan. Maar idd probeer het wat tijd te geven. Voor hem is het ook niet makkelijk. Om van lovers weer naar vrienden te gaan zal niet zomaar gaan. Er is best veel gebeurt lijkt me.

Ik ben nu fijn bij mijn ouders. Dat geeft wel rust merk ik. Hier heb ik mijn paardjes als ik me rot voel. Vanochtend heb ik nog wat spulletjes uit huis gehaald en afscheid genomen van de hond die van hem is. Dat vond ik wel erg moeilijk. Ik ben toch van dat beestje gaan houden

**Geplaatst**: 18-05-20 18:26

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 18-05-20 18:26

Jeetje, Capopjekopje.

Wat een rotbericht. En je mooie hond achter moeten laten, natuurlijk ben je ook van dat dier gaan huilen.

Lekker veel knuffelen met je mooie pony's. Moet je nu een ander huis gaan zoeken? Sterkte zeg.

**Geplaatst**: 20-05-20 23:24

Geplaatst: 20-05-20 23:24

capopjekop schreef:
Het is normaal dat je paniekerig bent. Een situatie waar je je voorheen fijn bij voelde houdt op te bestaan. Maar idd probeer het wat tijd te geven. Voor hem is het ook niet makkelijk. Om van lovers weer naar vrienden te gaan zal niet zomaar gaan. Er is best veel gebeurt lijkt me.

Ik ben nu fijn bij mijn ouders. Dat geeft wel rust merk ik. Hier heb ik mijn paardjes als ik me rot voel. Vanochtend heb ik nog wat spulletjes uit huis gehaald en afscheid genomen van de hond die van hem is. Dat vond ik wel erg moeilijk. Ik ben toch van dat beestje gaan houden

Goh sterkte...vooral nu ff bij je ouders kan fijn maar ook confronterend zijn. Hoop dat je tot een goede regeling komt met je ex, soms is het beter voor jezelf te kiezen en verder te gaan. Probeer de mooie momenten te koesteren en zonnig naar de toekomst te kijken. Wens je veel kracht en wijsheid toe

**Geplaatst**: 27-05-20 14:48

Geplaatst: 27-05-20 14:48

MarJon: Hoe bevalt het personal body plan? En inderdaad je leest het overal: afleiding zoeken. Dat is nu best lastig. Ik ben sinds vorige week weer begonnen met sporten, dat doet me goed! Even alleen zijn is juist fijn, even lekker je eigen ding doen en steeds beter worden in alleen zijn. :(:)

Miereneter: Hoe gaat het nu met je? Fijn dat je nieuwe huisje zo goed bevalt.

Air: Gecondoleerd. Dat gevoel van neerslachtigheid is zo poedersuiker! Probeer er niet te veel tegen te vechten en het gewoon even zo te laten zijn. (precies wat je zelf ook zegt) Soms mag je je gewoon even poedersuiker voelen en neerslachtig zijn. Jij komt er wel

Je hebt mooie woorden en ziet de dingen echt op de juiste manier.

RedPassion: Mijn PB staat altijd open Y;(

ik weet hoe fijn het kan zijn het even van je af te schrijven.
Wat een mooie woorden. Je ziet het nu allemaal goed in. En wat je zegt IEDEREEN verdient een fijne gen gelijkwaardige relatie. Ik snap dat dat na alles wat je hebt meegemaakt dat nu nog wat lastig te geloven is. :roll:

maar het is echt zo! Over een paar jaar kijk je terug en denk je: Wauw heb ik me dat laten gebeuren.

JustMeKV: Nee dit meen je niet

en de manier waarop ook. Heel veel sterkte. Hopelijk kun je hier in dit topic wat steun vinden.

Lynnepinny: Ahh wat rot! Ik hoop oprecht voor je dat het als vrienden nog gaat werken, al blijkt dat in de praktijk toch erg lastig na een relatie. Je hebt zoveel gedeeld dat dat "uitschakelen" haast onmogelijk lijkt.

Sterkte Capopjekop!
Logisch dat het zwaar valt, je gaat toch van zo'n beest houden.
Wel goed te lezen dat het bij je ouders zo goed bevalt. De diertjes zijn er om je te steunen

blubblabhoi: Jeetje wat heftig

snap dat dat gevoel heel poedersuiker is. Jij bent alles aan het verwerken en hij gaat vrolijk verder... En dromen over dat soort dingen is ook niet fijn. Je blijft dan de hele dag in die energie hangen.

Dikke knuffel voor iedereen hier :+:

Laatst bijgewerkt door PreHungaro op 27-05-20 15:22, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-05-20 15:20

Geplaatst: 27-05-20 15:20

Dit topic toch ook maar weer opgezocht.
Ik voel me zo klote. Een paar weken geleden definitief een punt gezet achter de relatie.
We hebben samen een veulen (zou voor hem worden in de toekomst). Het was onze bedoeling om deze samen nog op te voeden en op die manier verbonden te blijven (als vrienden). Het veulen staat bij mijn andere paarden op de wei.

Zondag is echter de bom gebarsten.. ik kan het gewoon niet. Er is zoveel gebeurd tijdens onze relatie dat ik niet meer mezelf kan zijn en zo bang ben het verkeerde te doen. Dit uitte zich ook bij de paarden waardoor ik merkte dat ik ook daar niet meer kon ontspannen. We zijn beide het vertrouwen in elkaar verloren door gebeurtenissen en dat is zo belangrijk om verder te kunnen ook met paarden..

Nu loop ik met een enorm schuldgevoel omdat ik weet hoe hij geniet van de paarden (en nu dus zijn eigen veulen). Het was echt zijn nieuwe passie geworden en genoot daar net zo van als ik. En omdat ik zelf weet hoe het is daar van te genieten wilde ik hem dat nooit ontnemen. Echter merkte ik steeds meer dat er nog te veel gevoel (zowel positief als negatief) zit om het op deze manier fijn te laten werken. Mijn emoties vliegen op dit moment alle kanten op... om gek van te worden. Ben mijn vertrouwen in de liefde nu ook echt compleet verloren

vind het sowieso al lastig om mensen te vertrouwen. Dit heeft het er niet beter op gemaakt.

Gisteren een lange brief geschreven om alles voor mezelf even helder te krijgen. Hoe graag ik ook wil dat het op paarden gebied nog gaat werken, omdat ik het hem gun zo'n passie te hebben. Het is gewoon niet realistisch. Het gaat ons nog zoveel verdriet, onrust, woede en verwarring brengen. Dat wil ik ons beide besparen. Ik probeer nu zoveel mogelijk vooruit te kijken en echt in het nu te leven, dat helpt wel iets. Aan de toekomst denken maakt me op dit moment vooral bang, ik begin echt te geloven dat ik niet gemaakt ben voor een fijne relatie. Vannacht niet geslapen omdat ik zo boos ben op mezelf, het voelt als falen. Maar ik wil mezelf en ook vooral ook hem gewoon een fijne toekomst geven. En ik besef met steeds meer dat we elkaar daarmee nu alleen maar in de weg zitten.

Ik ben al een tijdje met mezelf aan de slag en daar ga ik nu de volledige focus op leggen. Oude patronen doorbreken, opnieuw van mezelf leren houden en worden wie ik echt wil zijn

dichter bij mijn gevoelens komen te staan en na te gaan waar bepaalde gevoelens/reacties vandaan komen. Ik leef nu enorm in emoties en wil leren de emoties toe te laten maar me niet meteen te laten meesleuren met die emoties.

Small steps every day

Zo... dat moest er even uit

**Geplaatst**: 27-05-20 15:56

Geplaatst: 27-05-20 15:56

Blijft het veulen bij jou?

Wees niet te streng voor jezelf meis. Het is een wisselwerking he. Niet alles ligt aan jou. Hij heeft ook zijn aandeel. En mss passen jullie op relatievlak gewoon niet bij elkaar, hoe graag je dat ook wil. Heb je hulp of doe je dat alleen?

Met jezelf aan de slag gaan is sowieso goed. Ik ben ook kritisch naar mezelf aan het kijken, maar ik ben me ook zeker bewust van mijn goede kanten. Die moet je zeker niet uit het oog verliezen.

Bij mij komt de klap pas echt als hij straks echt weg is ben ik bang

**Geplaatst**: 29-05-20 15:13

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 29-05-20 15:13

Nee helaas, het veulen gaat verkocht worden.
Het is voor mij niet haalbaar om 3 paarden te onderhouden. En daarnaast lijkt het me emotioneel ook haast onmogelijk haar te houden omdat je ooit samen voor haar hebt gekozen.

Ik vind het heel lastig om niet te kritisch te zijn. Soms heb ik momenten dat het goed gaat maar meestal gaat het in een neerwaartse spiraal waarin ik vooral heel boos ben op de fouten die ik heb gemaakt. Gelukkig heb ik de juiste hulp, uiteindelijk komt het goed. Al is dat nu nog lastig in te zien soms...

Ik denk dat dat ook een hele klap gaat zijn Capopjekop. Wanneer is dat?

**Geplaatst**: 29-05-20 16:30

Geplaatst: 29-05-20 16:30

keeyzie schreef:
Nu loop ik met een enorm schuldgevoel omdat ik weet hoe hij geniet van de paarden (en nu dus zijn eigen veulen).

En omdat ik Vannacht niet geslapen omdat ik zo boos ben op mezelf, het voelt als falen. Maar ik wil mezelf en ook vooral ook hem gewoon een fijne toekomst geven. En ik besef met steeds meer dat we elkaar daarmee nu alleen maar in de weg zitten.

keeyzie, het is niet makkelijk hé. Maar het klinkt alsof je goed bezig bent met jezelf. Daarom heb ik bovenstaande eruit gepikt. Het valt me op dat je je heel verantwoordelijk voor hem voelt. Maar jullie gaan uit elkaar. Hij is een volwassen man. Net als jij, moet en kan hij alleen verder. Als hij zijn paardenpassie wil volgen, kan hij dat. Daar hoef jij je niet schuldig over voelen. Juist dat schuldgevoel maakt je niet volledig vrij. Laat hem los. Laat hem zijn eigen weg zoeken. Zorg voor jezelf, dat is al moeilijk genoeg.

Verdrietig dat het veulen verkocht moet worden, maar daar vinden jullie vast een goed huis voor. Je zult zien: het komt allemaal goed, hoe rot het nu ook is. Ik roeptoeter dit nu, omdat het met mij ondertussen best goed gaat en ik dat een paar maanden geleden niet had gedacht.

:(:)

, ook voor de anderen die nu knokken met hun verdriet.

**Geplaatst**: 29-05-20 19:00

Geplaatst: 29-05-20 19:00

Dankjewel voor je super fijne reactie Miereneter

Fijn om te lezen dat het met jou een stuk beter gaat. En ik geloof inderdaad zeker in het feit dat alles met een reden gebeurd en uiteindelijk ook alles goed komt. Soms is dat wat lastig te geloven maar dat houd ik zeker voor ogen!

Ik denk dat ik het pas volledig kan loslaten wanneer ik weet dat het veulen een fijn nieuw thuis heeft gekregen $:\$ Steeds als ik op de wei kom nu voel ik me zo schuldig. Geniet er op het moment ook echt niet van om daar te zijn merk ik, zoveel herinneringen en gedachtes. Hoop dat dat straks stukje bij beetje weer terug komt. Het is namelijk een plek waar ik normaal intens kan ontspannen en genieten.

**Geplaatst**: 29-05-20 21:32

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 29-05-20 21:32

Jeetje Keeyzie, dat zal zeker niet meevallen. Ik denk dat straks, als de ergste gevoelens wat gezakt zijn, het plezier wel terug gaat komen.

Capopjekopje: als ie straks echt weg is, zal de klap vast komen, maar daar kom je wel bovenop, powervrouw!

Aan de ene kant gaat het hier best goed. Erg blij met mijn eigen plekje en de rust die dat brengt, maar toch stiekem wel moeilijke momenten.
Ik ben onwijs gevoelig voor een stemming/gevoel dat ergens hangt en toen ik vandaag de kinderen naar hem toe bracht, hing er weer zo'n ijzige sfeer om hem heen. Toen ik vroeg of hem iets dwars zat, gaf ie aan moe te zijn, maar pfff, ik was blij dat ik na een kwartiertje weer naar mijn eigen huisje kon.
Ook als ik hem app, en dat heb ik 19 jaar gedaan, dus ik app niet altijd alleen must knows over de kinderen, wordt dat genegeerd. Is zijn goed recht, maar als hij zo stellig beweert dat we wel vrienden zijn (ik dacht dat hij mijn beste vriend was) vind ik dat toch lastig. Nog wel wat kwetsend ergens. Blijkbaar was dat ook een leugen.
Maar dat mijn broer hem dan iets vraagt in de groepsapp van mijn familie (klein groepje, want ik heb alleen een broer) en hij negeert hem ook, word ik toch narrig. Stap dan uit die groep?

Nou ja, voor nu maar besloten alleen de dingen die echt gedeeld moeten worden ivm de kinderen met hem te delen, maar het drukt me wel weer met de neus op de feiten dat ik best wel eenzaam ben nu.