djinnie schreef:Een dikke knuffel voor iedereen die het gebruiken kan.![]()
Ik vind het thuis zijn ivm corona nu dubbel zwaar, want woon nog met ex-man in 1 huis (het wachten is op de goedkeuring van zijn hypotheek en dan het overdragen van beide huizem, zeg maar) en hij werkt thuis en bij mijn werk is er minder te doen, dus meer thuis. Ik vind het zwaar.
Dan is ie ook nog veel een vriendin aan het helpen met overhuizen en klussen, dus komt ook nog eens thuis alles op mij neer (met thuislessen van de thuis zittende kinderen er bij) en ik had al het gevoel bijna om te kukelen van vermoeidheid en stress... dat maakt dat ik me niet geweldig voel.
Adem in, adem uit, niet waar? Er komt altijd weer een morgen.
Dat is ook zwaar, samenwonen als het uit is. Aan de andere kant woon ik sinds een week in mijn nieuwe huis en voel het gemis en de eenzaamheid nu extra. Want even afleiding zoeken bij vriendinnen kan nu niet. Maar je hebt gelijk: adem in, adem uit. Ik wacht op het slijten van het verdriet.