Jongens, ik ben zò pissig.
Al ruim een halfjaar geleden heb ik een doorverwijzing gekregen van mijn huisarts voor sterilisatie. De daadwerkelijke doorverwijzing heb ik even on hold laten zetten om eerst wat onderzoek te doen naar de aanpak.
Op aanraden van een medebokker ben ik toen gaan kijken naar een specifieke privekliniek.
Ik heb meerdere keren contact gehad met de kliniek en uit elk gesprek bleek dat ze me serieus namen en geen ding maakten van mijn leeftijd. Ze vertelden dat ze in principe iedereen aannemen en dan doormiddel van een eventuele psychische evaluatie kijken of de wens reëel is en gegrond. Dan pas zouden ze eventueel zeggen dat ze het wel/niet zouden doen.
Dus, nieuwe zorgverzekering afgesloten, helemaal aangepast op vergoeding van sterilisatie bij die kliniek, verwijsbrief omgezet en er naartoe gemaild.
Krijg ik een mailtje terug dat ze geen vrouwen onder de 30 steriliseren. Alleen bij zeer zeldzame uitzonderingen maar daar vonden ze mij niet onder vallen. (waar ik mezelf dus wel onder vind vallen met extreme tokofobie en psychische problematiek) Gewoon niet. Was geen discussie over mogelijk.
Ik voel me echt heel vies genaaid. Ze hebben me gewoon een half jaar een het lijntje gehouden en NIEMAND daar kan me uitleggen hoe en waarom.
Het goede nieuws is dat mijn tante een gynaecoloog kent in het Antonius ziekenhuis in Sneek, haar om raad vroeg, en zij meteen aangaf mij wel te willen spreken, en zeer waarschijnlijk (omdat zij mij dus wel duidelijk een uitzonderingsgeval vind) ook steriliseren.
Dus 23 April heb ik mijn eerste consult!
Het is toch te gek voor woorden dat elke verslaafde zak een kind kan produceren zonder dat er ook maar naar gevraagd word, en je als kindvrije hemel en aarde moet bewegen om serieus genomen te worden als je daar heel bewust niet voor kiest en je lichaam niet langer wil vervuilen met anticonceptie.
Hoewel ik echt blij ben dat ik waarschijnlijk geholpen ga worden huil ik vanbinnen voor alle vrouwen die geen uitzonderingsgeval zijn, die nòg langer moeten strijden voor iets wat gewoon maatschappelijk geaccepteerd zou moeten zijn.
Echt, ik begrijp dat ze spijt willen voorkomen. Maar even eerlijk, wat is erger?
Spijt van WEL kinderen krijgen, of spijt van GEEN kinderen krijgen?
Echt in en in triest dit.
Geplaatst: 24-03-21 21:41 ik zit lekker aan de gin-tonic als aperitief met hierna st jacobsnootjes in een boterroomsausje met pasta, broccoli en bijpassend wijntje. Doe dat maar een keer met een blaag aan je zijde.
(of een brijlijder als je iets goors gegeten hebt) 
