Jis_ schreef:Het gebeurd helaas wel, ouders die een kind een voorkeursbehandeling geven, in mijn ogen dan ook meer houden van die dan van die, voor kinderen die die liefde mislopen vind ik dat onverteerbaar. Je wordt volwassen en leert er mee leven hoop ik, maar het lijkt me tijdens het opgroeien een groot gemis als je ziet bij een broer of zus dat het wel kan. Maar goed ander onderwerp.
Helaas helemaal waar! Inderdaad een ander onderwerp, maar na de eerste dacht ik ook gelijk; dit kan ik nooit meer voelen. Misschien verkeerde voorbeeld gehad, maar is dus maar bij 1 gebleven ook. Ook andere redenen.
Ik kan ook helemaal niet echt vrienden hebben of van vrienden houden, dus dat ik exclusief van mijn man hou, is wat dat betreft waarschijnlijk niet zo vreemd.
Sex zou kunnen, want sex is maar sex, maar ik kom echt nooit mensen tegen waar mn hart harder van gaat kloppen en al helemaal niet wie ik wil aanraken etc.
Mijn hart is wel groot genoeg om van alle dieren hier te houden. Allemaal op een andere manier en geen voorkeuren, maar het is dus anders. Ik zou niet weten welke als eerste weg zou moeten als ik het mes op mijn keel krijg.
Dat is uiteraard geen relatie en al helemaal geen sex, maar ik haal daar wel genoeg liefde en voldoening uit en heb wel een enorm sterke band met de meesten.
Mensen zijn vrij egoistisch en toch lukt het haast niet om met mensen om te gaan en altijd eerlijk te zijn, nooit een meningsverschil te hebben etc. Ik kan mn hart niet geven als ik mensen niet volledig vertrouw.