
In de klas waren we zo gebroken engels aan het praten met elkaar, dus ik zeg: yes I'm slim (was toen 18 kilo zwaarder als nu

En nog veel momenten die me nu even niet binnenschieten

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
paix schreef:Iemand die ik niet kende stak zijn hand naar mij uit (dacht ik) vond het al een beetje vreemd maar schudde hem toch maar. Bleek ze de persoon naast mij een hand te willen geven..
Tjaldur schreef:Ik, zo'n 10 jaar geleden op internationaal hockeykamp"
Dacht een lekkere Italiaan aan de haak geslagen te hebben. Dus wij de hele avond gedanst, gezoend. Weinig gezegd, alleen wat kleine dingetjes in het Engels. Vraag ik na een paar uur: 'Where are you from?' Zegt ie: 'From Veldhoven'.
Alyss_ schreef:Ik had laatst echt een heel genant moment bij de schoenmaker.
Mijn moeder had haar (redelijk kappotte) schoen naar hem toegebracht, maar kon hem niet meer ophalen, dus dat moest ik doen. Van te voren had ze me al gewaarschuwd dat die man een beetje doof was, dus dat ik hard moest praten.
Kom ik daar aan en vraag ik aan die meneer om de schoenen.
Toen zei hij 'ik kan er niks van maken'.
Maar omdat ik nooit echt hard praat, dacht ik dat hij me niet verstaan zou hebben en vraag ik nog een keer wat harder naar de schoenen.
Vervolgens reageert hij weer met 'ik kan er niks van maken'.
Ik was nog steeds in de volste overtuiging dat ik te zacht praatte, dus toen schreeuwde ik zowat om de schoenen.
Vervolgens zei hij 'Je kan zo hard gillen als je wil, maar daarmee is de schoen nog niet gemaakt, daar is namelijk niks van te maken'.
Ik kon wel door de grond zakken, zeker toen alle klanten ook begonnen te lachen..
Alyss_ schreef:Ik had laatst echt een heel genant moment bij de schoenmaker.
Mijn moeder had haar (redelijk kappotte) schoen naar hem toegebracht, maar kon hem niet meer ophalen, dus dat moest ik doen. Van te voren had ze me al gewaarschuwd dat die man een beetje doof was, dus dat ik hard moest praten.
Kom ik daar aan en vraag ik aan die meneer om de schoenen.
Toen zei hij 'ik kan er niks van maken'.
Maar omdat ik nooit echt hard praat, dacht ik dat hij me niet verstaan zou hebben en vraag ik nog een keer wat harder naar de schoenen.
Vervolgens reageert hij weer met 'ik kan er niks van maken'.
Ik was nog steeds in de volste overtuiging dat ik te zacht praatte, dus toen schreeuwde ik zowat om de schoenen.
Vervolgens zei hij 'Je kan zo hard gillen als je wil, maar daarmee is de schoen nog niet gemaakt, daar is namelijk niks van te maken'.
Ik kon wel door de grond zakken, zeker toen alle klanten ook begonnen te lachen..
moelly schreef:Ik vandaag tijdens engels(de jas van mijn docent hing aan een kapstokje aan de kastdeur):
Jezus, wat stinkt het hier!
Zegt een medeleerling: Ja, dat is zijn jas!
Ik: Serieus? Gatverdamme!
Meneer?? () Kunt u misschien uw jas even ergens anders hangen??????
Docent: oh, die jas? die hangt daar al jaaaaren! Die raak ik niet aan!
Komt er nu misschien erg droog uit, maar was toen tocg wel even een schaam momentje..
Enya schreef:Ben op pagina 5 en lig echt nog steeds helemaal dubbel, ga zo weer verder met lezen
Ik ben zelf ook ongelofelijk lomp, kan het zo allemaal even niet opsommen,maar wil er wel eentje met jullie delen, incl foto
1x per jaar is bij ons in 't dorp paardenmarkt, met als afsluiting stoelendans met pony's. Dus dat betekent; als de muziek stopt zo snel mogelijk naar tonnetje en afstijgen en gaan zitten. Maarja, ik werd een beetje enthousiast met afstijgen, en het gras was nat, dus ging zo op m'n smoel, lig ik daar, twijfelend op ik eerst ponylief zou pakken of naar het tonnetje toe zou gaan, en toen kwam vriendin al aan met haar pony, en was ik af.
En dat dan voor honderden mensen
Nja, boem, daar lag ik dan
[ Afbeelding ]
Twijfel twijfel
[ Afbeelding ]
DanaDeen schreef:Ik ben een keer in de Suzuki Alto van iemand anders naar huis gereden, ik vond wel dat de sleutel wat moeilijk ging, net als het starten en ik vond het ook gek dat mijn auto in ene op een andere plaats stond. Nog gekker vond ik het dat er halverwege een politie auto achter mij aan reed en deze tot aan mijn huis mij volgde. (Echt waar, was exact dezelfde auto en de sleutels past ook, weliswaar met moeite, maar het ging echt, achteraf er heel hard om gelachten met de eigenaren van de Suzuki, die zagen mij zo weg rijden met hun auto)