Vandaag toch wel ff lastig dat ik heel veel dingen niet meer kan eten en dat ik merk dat ik heel veel dingen ook niet meer durf te eten.
2 maanden geleden een gastroscopie gehad naar aanleiding van het vermoeden voor coeliakie, bij de gastroscopie al schade gezien en sindsdien al gestopt met gluten eten. Eind februari de definitieve diagnose gehad en nu al ruim een maand heel erg zoekende. Gelukkig heel veel dingen die ik wel kan, maar word er zo moe van dat ik mezelf moet dwingen om eigenlijk alles te bekijken of ik het wel of niet kan eten. Ik ben zo gewend om gewoon lekker te kunnen eten wat ik wil en nu niet meer.
In de pasen tijd is er in mijn omgeving (barneveld en omstreken) een paasbroodje, het Haantje Pik, en dat kan ik nu ook niet meer eten. Maar ook zoveel paaseitjes niet omdat de kans gewoon te groot is dat ze in aanraking zijn geweest met gluten of glutenbevattende granen dat ik dat risico gewoon niet kan en wil lopen. Want heel poedersuiker gezegd is iedere gluten die ik binnen krijg direct schadelijk.
Gelukkig merk ik wel al verandering aan m'n eigen lichaam, nauwelijks meer buikpijn, nauwelijks opgeblazen buik en het lijkt also m'n energie niveau wat omhoog komt. Ik ben ontzettend blij dat we best heel snel tot een diagnose zijn gekomen, maar het is wel even pittig dat je na bijna 30 jaar alles zorgeloos eten ineens je hele voedingspatroon moet omgooien.
Zo, dat was even mijn klaagminuut
