Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-02-21 16:31

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-21 16:31

Sterkte voor iedereen die het nodig is! :(:)

**Geplaatst**: 01-02-21 17:57

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 01-02-21 17:57

Dikke knuffel voor iedereen die het nodig heeft :(:)

**Geplaatst**: 01-02-21 19:03

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 01-02-21 19:03

Poh wat komen er een hoop verdrietige verhalen voorbij hier.. iedereen dikke knuffel! :knuffel:

Ik heb me gisteravond ook erg rot gevoeld. Na een drukke week op school (tentamen week) smiddags bij mijn vriend geweest. 2 weken geleden hadden we wat mot. Hij twijfelde over ons en wilde tot 2 keer toe niet afspreken..
Ik was daar best boos om geworden en hij had niet verwacht dat het bij mij zo hoog zou zitten. Na die boosheid van mij kant, het even laten rusten en na 1,5 dag kwam er weer contact van zijn kant dat hij er toch ook wel heel erg mee zat en ons contact gewoon leuk wilde houden in plaats van mot en discussies en twijfel.
Gister elkaar weer gezien en ik wilde graag die situatie even aan kaarten en uitspreken. Maar wij beide namen het voortouw niet.. ik ben zelf in dit soort situaties (praten over gevoel) erg introvert en vermijd het het liefst, wat natuurlijk niet meehelpt.
Mijn vriend is van zichzelf en van huis uit (is ook boer en zijn vader is net zo) ook niet de beste prater over gevoelens.
Nu zo achteraf baal ik zo ontzettend erg van mezelf. Communiceren is the key en baal er zo van dat ik het lef niet had om even een gevoelig onderwerp uit te spreken.. zucht

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-02-21 14:49

Geplaatst door de TopicStarter : 15-02-21 14:49

Even een egopost: we gaan naar een puppy kijken!
Vind het doodeng en leuk tegelijk.
Ben benieuwd wat mijn gevoel zegt, als we het diertje gaan zien, of ik het al aan kan na het verlies van mijn vorige hond, afgelopen augustus. Het is wel een ander soort hondje en pup nog.
Normaal heb ik altijd het credo: Adopt, don't shop, maar de afgelopen maanden zat er steeds niet de juiste hond voor ons in het asiel. Stuitte bij toeval op deze pup en het is vandaag heel toevallig ook nog eens de sterfdag van mijn lieve oma (al wel lang geleden, maar toch).

Edit: we willen het verder nog even met niemand delen, moest dus even hier als uitlaatklep gebruiken.

Hoe is het verder met iedereen hier?

Laatst bijgewerkt door Myfairytale op 15-02-21 15:00, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-02-21 14:57

Geplaatst: 15-02-21 14:57

Myfairytale schreef:
Even een egopost: we gaan naar een puppy kijken!
Vind het doodeng en leuk tegelijk.
Ben benieuwd wat mijn gevoel zegt, als we het diertje gaan zien, of ik het al aan kan na het verlies van mijn vorige hond, afgelopen augustus. Het is wel een ander soort hondje en pup nog.
Normaal heb ik altijd het credo: Adopt, don't shop, maar de afgelopen maanden zat er steeds niet de juiste hond voor ons in het asiel. Stuitte bij toeval op deze pup en het is vandaag heel toevallig ook nog eens de sterfdag van mijn lieve oma (al wel lang geleden, maar toch).

Hoe is het verder met iedereen hier?

Wat leuk dat je naar een puppy gaat kijken

Snap dat het tegelijk wel heel moeilijk is om te gaan kijken. Het is bij de hond die we nu hebben ook zo gegaan. Toen onze vorige Jack Russel overleden was , wou mijn moeder nooit een hond weer. We hadden onze vorige Jack Russel 18 jaar gehad dus het was ook raar om dan weer ooit een andere hond te nemen. We hebben een jaar lang geen hond gehad toen ik toevallig via Marktplaats een nestje Jack Russels tegen kwam. We waren op slag verliefd op de pups en zijn wezen kijken en het voelde gewoon heel goed vanaf dat moment. Paar weken daarna haar opgehaald en het voelt helemaal niet als een vervangster van onze vorige Jack. Mijn moeder zegt altijd ze is een reïncarnatie van onze vorige Jack Russel. En achteraf waren we er ook weer aan toe om een nieuw hondje te nemen. Soms kan het ook zeker helpen om een nieuw leven in jouw leven te verwelkomen en een hoop troost bieden. Ik had met mijn vorige cavia na een week ook alweer twee nieuwen. Wou ik eerst ook niet doen maar ik werd benaderd door iemand en het voelde zo goed bij die mensen dat ik ze gekocht heb. Heeft mij ook een hoop verdriet gescheeld want ik was erg blij met mijn nieuwe baby cavia's

Verder gaat het met mij denk ik wel goed! Ik begin langzaam te accepteren dat de vriendin die als een tweede moeder voor mij was / is ( ben nog niet over uit waar ik haar moet plaatsen) niet echt zo'n goede vriendin was als dat ik dacht. Weet nog steeds niet of er gewoon wat met haar is. Maar als ze niet communiceert wordt het voor mij al lastig. Ik heb afgelopen zaterdag de laatste poging gedaan en daar hou ik het nu ook even bij. Mijn wereld eindigt niet als ze er niet meer is , ik heb genoeg om voor door te moeten gaan. Wel mis ik haar af en toe even heel erg om gewoon even te praten..... -O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-02-21 15:09

Geplaatst door de TopicStarter : 15-02-21 15:09

Och, dat kan ik me heel goed voorstellen Zebrastreep! Het mag wel niet het einde zijn, maar alsnog wel heel pijnlijk. Maar als zij geen moeite voor jou wil doen, is ze jou niet waard.

Jammer dat zoiets alleen maar negatieve energie kost.
Wel heel dapper van je dat je er toch zo mee om kunt gaan! +:)+

Het hondje waar we naar gaan kijken is toevallig ook een Jack Russell. Godzijdank hebben we nog een JR rondlopen, die hebben we nu ruim 4 jaar, uit het asiel. We wilden al wel graag een langere tijd al een JR erbij voor hem, maar het voelde steeds nog niet goed en ik had een heel specifieke voorkeur. Maar nu zo ineens viel mijn oog op deze pup en zelfs mijn verloofde zei direct dat ik moest bellen. Hij is normaal wat terughoudender (wat goed is), maar dat hij ook enthousiast is, vind ik heel belangrijk.
We gaan in eerste instantie voor 1 pup kijken, maar heel misschien nemen we beide broertjes. Is echt helemaal afhankelijk van ons gevoel.
Enige dingetje wat ik toch wel heel lastig vind is dat het een pup is die niet uit het asiel komt.
Wel héél goed opgelet dat het géén slecht adres is. Hondjes groeien op in huis, zijn/worden ontwormd, geënt en geregistreerd. Mamahond en omahond leven daar ook in huis en de rest van de pups natuurlijk.
Vind het zó spannend. :):)

**Geplaatst**: 15-02-21 16:02

Geplaatst: 15-02-21 16:02

Myfairytale schreef:
Och, dat kan ik me heel goed voorstellen Zebrastreep! Het mag wel niet het einde zijn, maar alsnog wel heel pijnlijk. Maar als zij geen moeite voor jou wil doen, is ze jou niet waard.
Jammer dat zoiets alleen maar negatieve energie kost.
Wel heel dapper van je dat je er toch zo mee om kunt gaan!

Het hondje waar we naar gaan kijken is toevallig ook een Jack Russell. Godzijdank hebben we nog een JR rondlopen, die hebben we nu ruim 4 jaar, uit het asiel. We wilden al wel graag een langere tijd al een JR erbij voor hem, maar het voelde steeds nog niet goed en ik had een heel specifieke voorkeur. Maar nu zo ineens viel mijn oog op deze pup en zelfs mijn verloofde zei direct dat ik moest bellen. Hij is normaal wat terughoudender (wat goed is), maar dat hij ook enthousiast is, vind ik heel belangrijk.
We gaan in eerste instantie voor 1 pup kijken, maar heel misschien nemen we beide broertjes. Is echt helemaal afhankelijk van ons gevoel.
Enige dingetje wat ik toch wel heel lastig vind is dat het een pup is die niet uit het asiel komt.
Wel héél goed opgelet dat het géén slecht adres is. Hondjes groeien op in huis, zijn/worden ontwormd, geënt en geregistreerd. Mamahond en omahond leven daar ook in huis en de rest van de pups natuurlijk.
Vind het zó spannend.

Jack's zijn zo leuk

Ik ben er mee opgegroeid dus weet niet beter dan dat we Jack Russels hebben gehad. Snap dat je liever neigt naar een asiel helemaal omdat de asielen ook al aardig vol zitten op sommige plekken. Onze Jack Russel die wij nu hebben heeft bij de fokker niet zoveel gezien , ze is daarom wel erg snel zenuwachtig of gespannen. Meeste hebben we er wel uit gekregen, maar een aantal dingen blijven wel hetzelfde. Zolang je dat ook niet merkt en wat je zegt ze zijn ontwormd , geregistreerd en geënt moet het wel goedkomen. En ook dat de rest van de honden er nog zijn is een goed teken.

Ik heb nu ook zoiets van ik moet aan mijzelf werken en mijzelf op de eerste plaats zetten en niet steeds een ander die geen enkele moeite doet. Snap er ook niks van ze was eerder altijd zo ontzettend lief richting mij en we waren echt een goed team. Het is heel pijnlijk dat het nu zo gaat , maar aan de andere kant het leven gaat ook door. Op iemand wachten ga ik nooit meer doen dat heb ik in het verleden al wel geleerd. Vindt het wel echt oprecht heel jammer... Ik heb nu voorgenomen om pas er weer wat mee te doen ( tenzij ze zelf stappen onderneemt) als ik mijn diploma heb en eens helemaal op mijzelf te focussen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-02-21 21:56

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst door de TopicStarter : 15-02-21 21:56

Kan me heel goed voorstellen dat het pijnlijk is, maar zoals je zelf al zegt: je moet jezelf op nummer 1 plaatsen!
Vergeet niet dat je er al veel aan gedaan hebt, dan had ze op zijn minst even kunnen reageren hoe en wat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-02-21 12:24

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-21 12:24

Vandaag is het een half jaar geleden dat ik mijn alles, mijn allerliefste hond verloor... blijft zo'n pijn doen. Ik blokkeer gedachten aan hem gewoon, want kan dat niet aan.

**Geplaatst**: 17-02-21 12:41

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 17-02-21 12:41

Ahw sterkte :(:)

**Geplaatst**: 17-02-21 22:07

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 17-02-21 22:07

Vanavond hier ook weer even het verlies van mn beste maatje... dat dat zo extra getriggert kan worden door een liedje vreselijk, heb weer even lekker gejankt in elk geval...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-02-21 08:36

Geplaatst door de TopicStarter : 18-02-21 08:36

Siersma schreef:
Ahw sterkte

Dank je wel.

Jessica_1998 schreef:
Vanavond hier ook weer even het verlies van mn beste maatje... dat dat zo extra getriggert kan worden door een liedje vreselijk, heb weer even lekker gejankt in elk geval...

Blijft zo'n zeer doen hè?. :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-02-21 21:15

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst door de TopicStarter : 25-02-21 21:15

Hopelijk gaat het net iedereen hier een beetje beter.
Nog een :(:)

voor degenen die dat nodig hebben.

**Geplaatst**: 26-02-21 09:22

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 26-02-21 09:22

Goed nieuws hier!
Van de week te horen gekregen dat mijn maatje toch al naar huis komt vanaf Singapore en niet vanaf Italië. Hij vaart en is al vanaf 26 september weg. Dus als alles gaat zoals het moet gaan (en dat gebeurt vaker niet als wel) is hij rond 16 maart thuis. Dus nog maar 3 weken.

Hopelijk gaat het bij iedereen een beetje beter en zijn er minder verdrietige dagen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-02-21 19:32

Geplaatst door de TopicStarter : 26-02-21 19:32

Eva1975 schreef:
Goed nieuws hier!
Van de week te horen gekregen dat mijn maatje toch al naar huis komt vanaf Singapore en niet vanaf Italië. Hij vaart en is al vanaf 26 september weg. Dus als alles gaat zoals het moet gaan (en dat gebeurt vaker niet als wel) is hij rond 16 maart thuis. Dus nog maar 3 weken.

Hopelijk gaat het bij iedereen een beetje beter en zijn er minder verdrietige dagen.

Wat fijn! En wat is hij dan lang weggeweest zeg, jeetje.
Geniet van het vooruitzicht en het aftellen!

**Geplaatst**: 26-02-21 20:02

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 26-02-21 20:02

Wil hier toch ook nog even m'n hart luchten als dat mag... Weet ook niet of jullie tips hebben voor mij of niet.

Ik ben graag alleen als in single, maar dat voelt soms zo ontzettend eenzaam ook. Nu dan 'eindelijk' iemand leren kennen die ik écht heel leuk vind, en dat komt zelden voor. Alleen geeft deze persoon mij zo'n ongelofelijk dubbel gevoel en maakt me zo ontzettend onzeker. Ik krijg het gevoel dat het niet volledig wederzijds is terwijl ik niet eens een reden heb om dat te denken. Maar het voelt gewoon zo ontzettend rot. Dit had allemaal gewoon veel leuker moeten zijn, maar krijg vaak een ongewenst gevoel maar hij doet ook niet echt iets fout en ik weet dus ook dat het aan mij ligt. Hij doet nu ook niet echt de moeite die ik verwacht van iemand die ik zo leuk vind en dat knaagt echt aan mij zegmaar. Dit communiceren naar hem toe heeft weinig zin omdat ik niet echt in mijn recht sta zegmaar, ook omdat het allemaal nog veel te pril is om al in die context tegen hem te gaan spreken...

**Geplaatst**: 26-02-21 20:15

Geplaatst: 26-02-21 20:15

CalipsoLover schreef:
Wil hier toch ook nog even m'n hart luchten als dat mag... Weet ook niet of jullie tips hebben voor mij of niet.

Ik ben graag alleen als in single, maar dat voelt soms zo ontzettend eenzaam ook. Nu dan 'eindelijk' iemand leren kennen die ik écht heel leuk vind, en dat komt zelden voor. Alleen geeft deze persoon mij zo'n ongelofelijk dubbel gevoel en maakt me zo ontzettend onzeker. Ik krijg het gevoel dat het niet volledig wederzijds is terwijl ik niet eens een reden heb om dat te denken. Maar het voelt gewoon zo ontzettend rot. Dit had allemaal gewoon veel leuker moeten zijn, maar krijg vaak een ongewenst gevoel maar hij doet ook niet echt iets fout en ik weet dus ook dat het aan mij ligt. Hij doet nu ook niet echt de moeite die ik verwacht van iemand die ik zo leuk vind en dat knaagt echt aan mij zegmaar. Dit communiceren naar hem toe heeft weinig zin omdat ik niet echt in mijn recht sta zegmaar, ook omdat het allemaal nog veel te pril is om al in die context tegen hem te gaan spreken...

Volg je gevoel. Voelt iets niet goed , doe het dan niet. Ook al ken je iemand nog maar kort en wil je iemand graag een kans geven. Als iemand nu al geen moeite doet kun je dat eigenlijk ook in de toekomst niet meer verwachten. Sommige mensen nemen nogal veel maar geven niks.

Ik heb een zelfde soort situatie alleen dan met ( wat ik dacht) een goede vriendin. Neemt totaal geen moeite , en ik krijg er een naar onderbuik gevoel van. Ik neem nu ook afstand ook al wil ik haar eigenlijk helemaal niet kwijt en mis ik haar ontzettend. Soms is afstand nemen dan echt even beter. Helemaal als het teveel energie van jezelf opvreet.

Jezelf op de eerste plaats zetten is niks verkeerds aan. Je verdient iemand waarbij je niet om aandacht hoeft te vragen. het moet dan wel van beide kanten komen. Anders werkt een relatie voor geen meter.

**Geplaatst**: 26-02-21 20:44

Geplaatst: 26-02-21 20:44

Myfairytale schreef:
Vandaag is het een half jaar geleden dat ik mijn alles, mijn allerliefste hond verloor... blijft zo'n pijn doen. Ik blokkeer gedachten aan hem gewoon, want kan dat niet aan.

Sterkte k mis mijn honden zowel mn eerste die in 2015 overleed als mijn andere die August 2020 overleed beide nog hoor dat gaat nooit helemaal weg

K hoop dat jullie veel goede en leuke momenten hadden en je daar uiteindelijk wel naar terug kan kijken zonder erg verdrietig te worden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-02-21 23:07

Geplaatst door de TopicStarter : 26-02-21 23:07

Zebrastreep schreef:
CalipsoLover schreef:
Wil hier toch ook nog even m'n hart luchten als dat mag... Weet ook niet of jullie tips hebben voor mij of niet.

Ik ben graag alleen als in single, maar dat voelt soms zo ontzettend eenzaam ook. Nu dan 'eindelijk' iemand leren kennen die ik écht heel leuk vind, en dat komt zelden voor. Alleen geeft deze persoon mij zo'n ongelofelijk dubbel gevoel en maakt me zo ontzettend onzeker. Ik krijg het gevoel dat het niet volledig wederzijds is terwijl ik niet eens een reden heb om dat te denken. Maar het voelt gewoon zo ontzettend rot. Dit had allemaal gewoon veel leuker moeten zijn, maar krijg vaak een ongewenst gevoel maar hij doet ook niet echt iets fout en ik weet dus ook dat het aan mij ligt. Hij doet nu ook niet echt de moeite die ik verwacht van iemand die ik zo leuk vind en dat knaagt echt aan mij zegmaar. Dit communiceren naar hem toe heeft weinig zin omdat ik niet echt in mijn recht sta zegmaar, ook omdat het allemaal nog veel te pril is om al in die context tegen hem te gaan spreken...

Volg je gevoel. Voelt iets niet goed , doe het dan niet. Ook al ken je iemand nog maar kort en wil je iemand graag een kans geven. Als iemand nu al geen moeite doet kun je dat eigenlijk ook in de toekomst niet meer verwachten. Sommige mensen nemen nogal veel maar geven niks.

Ik heb een zelfde soort situatie alleen dan met ( wat ik dacht) een goede vriendin. Neemt totaal geen moeite , en ik krijg er een naar onderbuik gevoel van. Ik neem nu ook afstand ook al wil ik haar eigenlijk helemaal niet kwijt en mis ik haar ontzettend. Soms is afstand nemen dan echt even beter. Helemaal als het teveel energie van jezelf opvreet.

Jezelf op de eerste plaats zetten is niks verkeerds aan. Je verdient iemand waarbij je niet om aandacht hoeft te vragen. het moet dan wel van beide kanten komen. Anders werkt een relatie voor geen meter.

Natuurlijk mag je je hart hier luchten, daar is dit topic voor!
Ik ga mee met Zebrastreep. Zet jezelf op nummer 1 en s iemand anders echt wil, dan doen ze er ook alles aan om het je duidelijk te maken.
En anders gewoon voorzichtig aankaarten en vanuit jouw gevoel bespreken.
Sterkte! :(:)

Crypto schreef:
Myfairytale schreef:
Vandaag is het een half jaar geleden dat ik mijn alles, mijn allerliefste hond verloor... blijft zo'n pijn doen. Ik blokkeer gedachten aan hem gewoon, want kan dat niet aan.

Sterkte k mis mijn honden zowel mn eerste die in 2015 overleed als mijn andere die August 2020 overleed beide nog hoor dat gaat nooit helemaal weg

K hoop dat jullie veel goede en leuke momenten hadden en je daar uiteindelijk wel naar terug kan kijken zonder erg verdrietig te worden

Jij ook sterkte! :knuffel:

Blijft zoveel pijn doen, ook van mijn andere hond in december 2020 en zelfs eentje die overleden is in 2013.
Ben ontzettend blij dat zij in mijn leven waren en koester fantastische herinneringen aan ze. Maar het verlies van hen heeft een enorm gat achtergelaten.

**Geplaatst**: 27-02-21 18:47

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 27-02-21 18:47

Ik heb het vest van mijn overleden moeder aan.Zo uit de kast gepakt en het vest ruikt nog naar haar parfum.

**Geplaatst**: 27-02-21 19:18

Geplaatst: 27-02-21 19:18

Mijn kat is dinsdag ingeslapen en ik kan er gewoon niet aan wennen dat ze er niet is om met me te knuffelen. Ze was echt het liefste en wijstste dier wat je je kunt voorstellen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-02-21 20:38

Geplaatst door de TopicStarter : 27-02-21 20:38

Britta31 schreef:
Ik heb het vest van mijn overleden moeder aan.Zo uit de kast gepakt en het vest ruikt nog naar haar parfum.

Och, dat lijkt me ook heel zwaar. Veel sterkte! :(:)

Summerdreams schreef:
Mijn kat is dinsdag ingeslapen en ik kan er gewoon niet aan wennen dat ze er niet is om met me te knuffelen. Ze was echt het liefste en wijstste dier wat je je kunt voorstellen

Gecondoleerd met je verlies. Kan me heel goed indenken hoe je je voelt helaas.
Veel sterkte! :knuffel:

**Geplaatst**: 28-02-21 11:23

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 28-02-21 11:23

Dankjewel voor de troostende woorden, ik ga er inderdaad niet achter zitten.

Sterkte summerdreams en Britta :knuffel:

**Geplaatst**: 28-02-21 14:53

Geplaatst: 28-02-21 14:53

Arethe schreef:
Scheiding en alles wat ermee te maken heeft.

Verschrikkelijk, sterkte!

**Geplaatst**: 28-02-21 15:35

Geplaatst: 28-02-21 15:35

MarcoBorsato schreef:
Arethe schreef:
Scheiding en alles wat ermee te maken heeft.

Verschrikkelijk, sterkte!

Bedankt!

Morgen ons eerste gesprek met de mediator die ons hopelijk hier doorheen gaat loodsen.
Inmiddels taxatie van ons huis geregeld en allerlei papieren opgezocht. Vaak ineens verdrietig terwijl het op sommige momenten wel goed gaat eigenlijk. Alleen zo de zenuwen voor morgen..