Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Zilfstar schreef:Hier 2 ergernissen wat eerder zorgen zijn: 1 van de jongste kattten is al 2 dgn niet thuis gezien en vanavond had mijn paard voor t eerst slokdarmverstopping. Is er m advies van DA zef doorgekomen, maar nu leeft de angst voor herhaling of erger
Zebrastreep schreef:Weer helemaal van streek en paniekaanval en hartklachten Voor de zoveelste keer de spoed gebeld omdat mijn ouders het ook niet meer weten ( en ik ook niet)
Ga straks heen voor een afspraak. Vanuit daar kijken of er verder onderzoek nodig is. Ze schuiven het nu op een angststoornis en paniek en dat ik te jong ben. Maar dit trek ik echt niet meer zo.
Lay_D schreef:Mijn man en ik waren op een feestje,met dat wij naar huis liepen zag ik al een zeer jonge jongen die nog amper rechtop kon staan maar toch verwoede pogingen deed om op zijn fiets te stappen.
Lang verhaal kort,dat ging niet dus wij hebben hem en zijn wel nuchtere vrienden mee naar ons huis genomen,uiteindelijk zijn moeder gebeld die hem een half uur geleden heeft opgehaald.
En nu mijn ergenis, zijn moeder probeerde het goed te praten.... Sorry hoe dan?
Die jongen was zo straal bezopen,als wij hem niet hadden meegenomen dan was hij nooit veilig bij het huis van zijn vriend gekomen, maar had er waarschijnlijk een bericht in de krant gestaan van een overleden dronken puber die in het kanaal was gevallen.
Zebrastreep schreef:Dankjewel voor alle lieve reacties. Ik stond al snel weer buiten. Ik heb heel veel last spanning en adrenaline waardoor mijn lijf denkt dat er gevaar dreigt maar er eigenlijk niks aan de hand is. Betekend niet dat de paniekaanvallen zomaar weg zijn, maar wel dat mijn hart reageerd op mijn angst. En de hartoverslagen zijn niks, de ene voelt dat meer als de ander en ik ben mij daar net even te bewust van. Mijn gevoelsmatig torenhoge hartslag viel ook wel mee. Moet wel een plan maken voor het geval ik in paniek raak en even niet weet wat ik moet doen en weer zo overstuur ben dat anderen ook weten wat ze kunnen doen om mij te ondersteunen.
Nu tijd om te slapen , heb daarna nog wel een aantal keer slap gelegen van het lachen en voel mij nu ook rustiger. De rest moet de psycholoog uit gaan vinden waar het weg komt.
luuntje schreef:Lay D je ben een held. Super dat je die jongen geholpen hebt.
Zebrastreep schreef:Ja en nee , ik ben bang dat ik er dan een enorme obsessie mee ga creëren. Ik ben ook gevoelig voor dwangneurose namelijk ( wat nu helemaal weg is hierdoor, maar dat sluimert er straks zo weer in).
Ik ben voor nu sowieo wel rustiger. Zo beetje onder verplichting van mijn moeder moet ik even lekker naar buiten en naar mijn paarden ( gewoon knuffelen en wat spullen meenemen)
Ik moet alleen heel langzaam bewegen en niet teveel taken te snel achter elkaar dat is een enorme trigger. Goede vriendin gaat mee die kan gelukkig snel aan mij zien als ik teveel doe en mij ook streng afremt.
Ik ben alleen gewend om alles snel te doen. Maar mijn lichaam zegt nu zelf wel je moet langzaam doen.
juval schreef:gefrustreerd, waarom lukt het me niet om kinderen en man op te voeden dat ze ook een keer een poot uitsteken in het huishouden.
MarlindeRooz schreef:juval schreef:gefrustreerd, waarom lukt het me niet om kinderen en man op te voeden dat ze ook een keer een poot uitsteken in het huishouden.
Bah wat naar.
Maar je man hoef je niet op te voeden toch? Die moet dat al kunnen.
Je kan gewoon beginnen met alleen je eigen zooi opruimen. Wel eerst waarschuwen. Kijken wat er gebeurt als ze geen schone onderbroeken meer hebben.