hwn schreef:Klein ergernisje van gisteren: de onverschilligheid en laksheid van omstaanders.
We waren met de trein onderweg naar een optreden van mijn idool Maksim (bij jullie intussen misschien ook al bekend door duetten met Emma Heesters en nu met Hanna Mae) en moesten overstappen. We namen de trap naar het perron, en ik hoorde iemand roepen: "Doe hem stoppen! Doe hem stoppen!" Ik dacht eerst even aan een vechtpartij, vroeg me al af hoe ik dat ging aanpakken, toen ik zag dat een oudere man met een fiets gevallen was op de roltrap. De trap bleef rollen, maar man en fiets bleven ter plaatse steken en die roltrap schuurde de hele tijd langs hem. Gelukkig had ik de reflex om op de noodstop te duwen (was een klein station zonder aanwezig personeel), maar ik hoorde van de man dat er al enkele mensen stonden te kijken, een meisje stond zelfs gewoon beneden de roltrap te lachen. Ik bedoel: is het nu echt rocket science om in zo'n situatie op de noodstop te duwen? De man was behoorlijk gehavend, maar vermoedelijk allemaal oppervlakkig, dus hopelijk geneest alles snel en heeft hij niet teveel pijn
Ik snap je ergernis helemaal! Eerder in dit topic heb ik een vergelijkbare ergernis geschreven (ging toen om een oudere mevrouw die in de wintertijd onderuit ging en de onverschillige omstanders die haar gewoon op de vrieskoude grond lieten liggen. Zij bleek achteraf haar arm gebroken te hebben). Ik heb echt een grafhekel aan het gedrag van de zogenaamde medemens. Dat is voor mij geen kleine ergernis, maar een hele grote.