Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Banyu schreef:Blegh, baal zo vab mezelf!
Zit totaal niet lekker in me vel al paar dagen, slaap super slecht! En degene die ik leuk vind doet ik ook onwijs leuk vind, doe ik ook klote tegen, en dat verdiend hij helemaal niet! Maar gevraagd of ie morgen wilt prateb, om het een beetje uit te kunnen leggen. Maar hoe ik dat ga doen, dat weet ik nog niet!![]()
Want het ligt allemaal gewoon aan mijzelf!
Horseloverl schreef:Jaa, ga het wel doen inderdaad. En het gaat goed tussen ons, en is hartstikke leuk samen! Maar ook weer het gevoel dat ik hem vab me af duw zo! Heel moeilijk uit te leggen. We zijn aan het wachten op onze roosters totdat we eens echt iets leuks kunnen doen samen!Banyu schreef:Blegh, baal zo vab mezelf!
Zit totaal niet lekker in me vel al paar dagen, slaap super slecht! En degene die ik leuk vind doet ik ook onwijs leuk vind, doe ik ook klote tegen, en dat verdiend hij helemaal niet! Maar gevraagd of ie morgen wilt prateb, om het een beetje uit te kunnen leggen. Maar hoe ik dat ga doen, dat weet ik nog niet!![]()
Want het ligt allemaal gewoon aan mijzelf!
Gewoon zeggen wat je denkt/voelt. Als hij jou leuk vind dat accepteert hij dat. Anders dumpen die handel, dan is hij het niet waard
Zertab schreef:Zat er doorheen gister, gaat nu gelukkig wel wat beter. Gaat echt met fases.
Banyu schreef:Zertab schreef:Zat er doorheen gister, gaat nu gelukkig wel wat beter. Gaat echt met fases.
Dit had ik van het weekend inderdaad. Nu wel weer beter, maar toch weer benieuwd wat het vanavond brengt!
Heel lang niet meer verliefd durven te worden, en nu, heb ik alleen maar gevoel dat ik hem van me af duw!
Ik hoop echt dat ie mee rijd, in mn hoofd weet ik het precies wat ik wil zeggen. Maar ik denk ook dat ik dan dingen weer ga vergeten te zeggen, of dicht klap.
Callisto04 schreef:Calipso, het was ook al wel een tijdje moeilijk, twijfels, het eerder vriendschappelijk zien, ... Als je er dan een punt achter zet is het denk ik normaal dat er al een zekere verwerking is gebeurd. De ene breuk is de andere niet, je voelt wat je voelt en moet je daarover niet slecht of schuldig voelen. Je hebt je best gedaan en het alle kansen gegeven. Geniet van het nu en kijk uit naar de toekomst!
keeyzie schreef:Het lijkt me inderdaad enorm lastig om open te staan voor iets nieuws als je het oude nog niet hebt verwerkt. Complimenten dat je het zo gaat aanpakken Banyu!
Zertab schreef:Banyu schreef:
Dit had ik van het weekend inderdaad. Nu wel weer beter, maar toch weer benieuwd wat het vanavond brengt!
Heel lang niet meer verliefd durven te worden, en nu, heb ik alleen maar gevoel dat ik hem van me af duw!
Ik hoop echt dat ie mee rijd, in mn hoofd weet ik het precies wat ik wil zeggen. Maar ik denk ook dat ik dan dingen weer ga vergeten te zeggen, of dicht klap.
Komt goed! Ik vind het knap dat je zo eerlijk durft te zijn. Ik durfde het niet, en daardoor een hele leuke jongen kwijt geraakt...
CalipsoLover schreef:Ik reageer nu pas omdat ik eventjes tijd nodig had om er eens goed over na te denken. Heb me de afgelopen dagen ook bezig gehouden met alles eens op te schrijven. Ik voel me inderdaad ook schuldig, zeker omdat iedereen in zijn omgeving mij ziet als the bad guy en de persoon die het van het ene op het andere moment uitmaakt (terwijl dat heel duidelijk niet zo was, maar zo komt het blijkbaar over bij andere), dat ik daadwerkelijk denk dat ik er op den duur in ben gaan geloven dat ik de slechterik ben. Ik ben gewoon zo boos op hem, voel zoveel frustratie. Hij appt mij dan ook regelmatig en begon gewoon aan te voelen dat ik hier me de laatste dagen alleen maar aan erger. Hij probeert me nog steeds te betrekken in zijn leven, ontkent enerzijds dat hij slecht over me praat maar geeft anderzijds weer toe dat er een heleboel mensen slecht over me denken. Ja hoe zou dat komen... Afgelopen week vroeg zijn moeder wat hij voor kerst wou en gaf allerlei dure suggesties (hij stuurde dit door) en vroeg wat ik dacht. Ik heb hier redelijk bot op geantwoord, en later ook tegen hem gezegd dat ik het zeer schijnheilig vind van zijn ouders dat ze hem nu zo pamperen terwijl ze 2 maanden geleden geen moer om hem gaven, en ik toen degene was die hem meermaals moest troosten terwijl zijn ouders zeiden dat hij maar even op z'n tanden moest bijten. Toen is de bom gebarsten, ik heb gezegd dat ik eigenlijk nog 0 contact wil met hem. Ik kan mijn frustraties op deze manier echt niet lossen, en krijg door hem te horen steeds een grotere wrok voor hem en voor zijn fouten. Ik ben zo gevuld met woede...