Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-12-07 20:17

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 15-12-07 20:17

Ik weet niet wat ik hierop moet zeggen..

Ik vind het zo goed van je dat je zo dapper en positief blijft. Net als je vader, wat blijkt uit je verhalen. Ik hoop zo voor je dat je alles eruit kan halen wat erin zit zodat je hem met een gerust gevoel kan 'laten gaan'. Sterkte, liefs

**Geplaatst**: 15-12-07 20:38

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 15-12-07 20:38

Wat mooi dat jullie zo'n steun aan elkaar hebben en hoe zwaar moet dit voor jullie zijn. Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. Bedenk dat deze tijd ook juweeltjes brengt waar je nog heel veel troost uit kunt putten.

**Geplaatst**: 16-12-07 01:04

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 01:04

Verdorie, wilde even bijlezen.. maar is niet wat ik wilde lezen.
Het klinkt helaas wel herkenbaar.. wat je als laatste tikte. Je vader is moe, hoort je wel, maar is te moe te praten..en zal te moe zijn/worden zn ogen te openen..
Dat zijn geen goede tekenen, meis. Zo heb ik mijn zwager een jaar geleden meegemaakt. Ook door die rotziekte, zo heb je een dikke enkel,3 mnd later blijkt het kanker en een maand later...

Zoals ik eea gelezen heb, krijg ik daar een warm gevoel van. Ik zal zeker niet de enige zijn en ik neem aan dat jullie thuis dat ook hebben. Dat geeft moed, rust, steun en meer binding.
Ik denk aan je en jouw gezin, veel sterkte en kracht.

**Geplaatst**: 16-12-07 01:17

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 01:17

Toekie ik heb diep repsect op de manier zoals jij dr mee omgaat...
Echt bijzonder om te lezen.
Wens jullie nogmaals heel veel sterkte weet nog presies hoe dit topic begon.

**Geplaatst**: 16-12-07 18:28

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 18:28

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-12-07 19:36

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst door de TopicStarter : 16-12-07 19:36

Lieve allemaal,

Alweer ben ik stil, stil van jullie troostende woorden. Van begin af aan heb ik enorm veel steun aan al jullie reacties, het is heel bijzonder. Papa is er nog, maar wat gaat het slecht... Het is zo, zo oneerlijk. Totaal uitgemergeld en de blik in zijn ogen is... Verdrietig

daar heb ik gewoon geen woorden voor. Als ik bij hem ben, voel ik een enorme kracht. Het gaat vanzelf. Vanmorgen was ik een paar uur alleen met 'm, dat zijn speciale en dierbare momenten. Ik stel hem gerust, houd zijn hand vast (waar hij zelf regelmatig om vraagt) en leg zo nu en dan mijn hoofd op bed, dicht bij dat van hem. Iedere keer denk ik, nu gaat hij, in mijn armen. Maar toch wordt hij weer wakker. Hij is altijd een rusteloze slaper geweest en nu dus ook. Ieder kwartier wil hij met zijn hoofd aan de andere kant van het bed liggen (dan weer voeteneind, dan weer gewoon, enz.) Dat kan hij zelf bijna niet, dus helpen we hem daarbij. Dag en nacht. We hebben net iemand van de huisartsenpost laten komen voor een extra slaapmiddel, want dit is niet te doen. Het is slopend en voor papa gewoon ontzettend zielig. Op deze manier kan hij zijn rust niet vinden. Het zijn werkelijk hartverscheurende momenten. Zo ook net met die arts. Toen die klaar was en hij papa voorzichtig een hand gaf, zei papa heel zachtjes 'dankjewel'. Hij praat erg onduidelijk maar het was goed te verstaan. Echt, je hart breekt op zo'n moment. Huilen

Het is ontzettend heftig op dit moment en ik hoop nu echt voor papa dat er snel een einde aan komt. Hoewel hij geen pijn heeft, is dit onnodig lijden. We wisselen zoveel mogelijk af, zodat hij zelf kan kiezen wanneer en bij wie hij wil gaan. Hij kan 's nachts ook alleen vertrekken, als wij liggen te slapen. Zo ging mijn opa bijvoorbeeld pas nadat mijn moeder (jongste dochter) na drie dagen waken nét het gebouw verliet. Ter bescherming wilde hij er haar niet bij hebben. Ook houden we niet continu papa's hand vast (alleen als hij dat wil) omdat dat ook een belemmering kan zijn om te gaan (tegenhouden). Hij moet nu lekker gaan slapen, in slaap blijven en die belangrijke laatste reis gaan maken.

**Geplaatst**: 16-12-07 19:38

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 19:38

Wat heb ik diep respekt voor jullie, hoe jullie hiermee omgaan. Heel liefdevol, heel wijs.
Ik heb eigenlijk geen woorden hiervoor, ik kan jullie alleen heeel, heel veel kracht en sterkte toewensen.

**Geplaatst**: 16-12-07 19:40

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 19:40

Wat een prachtig gedicht heb je geschreven, onwijs mooi vind ik het, ik wens je heel veel sterkte Toekie.... Ach gut

**Geplaatst**: 16-12-07 19:41

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 19:41

Wat moet je vader zich gesteund voelen... volgens mij kan iemand zich niet zekerder en beschermder voelen in zo'n moeilijke tijd.

Ik hoop voor je vader dat dit onnodige lijden gauw tot een einde komt en hij vredig verder slaapt.

**Geplaatst**: 16-12-07 19:41

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 19:41

Ach meid toch, de tranen lopen over mijn wangen. Wat een verdriet, wat ben je lief voor je vader. Wat ben je sterk om je vader te kunnen laten gaan. Een prachtig gedicht.

**Geplaatst**: 16-12-07 19:43

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 19:43

Lieve lieve Toekie, wat een prachtig stukje tekst!
Wat een mooi gedicht, wat knap! Ik zit nu werkelijk met de tranen in mijn ogen. De liefde en dankbaarheid straalt er vanaf. En ook de trots en de kracht die jullie hebben.
Door de wijze waarop jij beschrijft wat jullie nu meemaken, heb ik haast het idee het bijna zelf mee te maken. Je verwoord het prachtig. Ik lees erin dat het goed is, dat jullie alles hebben gezegd wat te zeggen viel en dat jullie klaar zijn om je vader bij zijn vertrek te helpen, jullie 'zwaaien' hem vol liefde en trots uit.

Ik denk nog altijd veel aan jullie en had toevallig net een berichtje getypt toen jij die van jou plaatste.. Nogmaals heel veel sterkte de komende tijd. Als ik ooit in een vergelijkbare situatie kom, hoop ik dat ik met dezelfde kracht en moed erin sta als jij Toekie. En dat ook ik kan zeggen dat de laatste dagen prachtig waren, fijn en mooi en dat ik ook alles heb kunnen zeggen en vol liefde en trots kan 'uitzwaaien'.

Ik hoop echt dat jullie ondanks de korte tijd die rest, alle moois en goeds eruit kunnen halen.

Dikke Ach gut

voor jou en je familie en andere naasten!

**Geplaatst**: 16-12-07 19:46

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 19:46

Prachtig gezegd Skippy, zo beleef ik het ook

Ik vind het fijn te lezen dat Toekie er ook kracht uit haalt dat we zo met haar meeleven....

**Geplaatst**: 16-12-07 19:49

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 19:49

Lieve Toekie, wat omschrijf je het prachtig! Heel veel sterkte voor de komende tijd!

Dikke knuffel van Suzanne met tranen in mijn ogen van herkenning Verdrietig

**Geplaatst**: 16-12-07 20:14

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 20:14

Jezus meid, even een hart onder de riem hoor!
Wat een prachtig gedicht ook. Verdrietig

Heb toch even tranen in mijn ogen.
Stertke voor de komende tijd! Vriendjes zijn?

**Geplaatst**: 16-12-07 20:21

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 20:21

Pfff wat een verhaal! Ik heb het hele topic doorgelezen en heb zoveel bewondering voor de manier waarop jullie ermee omgaan. Ondanks dat je ouders gescheiden zijn blijven jullie toch als een gezin hem helpen!

Heel veel sterkte de komende tijd!

**Geplaatst**: 16-12-07 20:24

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 20:24

Wat een ontzettend mooi gedicht heb je voor je vader geschreven, en wat doet dit pijn voor jullie, echt zo oneerlijk Verdrietig

Zo'n lieve man, nog veel te jong om te gaan. Wat is het leven soms toch ondraaglijk en hard ! Huilen

Heel veel sterkte met deze laatste momenten, samen met je paps. Dat hij maar rustig en omringd met liefde van jullie mag heengaan. Tranen in mijn ogen en we denken aan jullie. Diep respect hoe je ermee omgaat Toekie Ach gut

(voor mij is het ook extra pijnlijk, mijn moeder is op 18 dec '99 overleden (53 jr) en dat komt ook al weer dichtbij, ieder jaar rond de kerst valt het niet mee .... Huilen

)

**Geplaatst**: 16-12-07 20:25

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 20:25

Hey meid,

de rillingen lopen over mn lichaam en de tranen over mn wangen.

Heel erg veel sterkte.

dikke knuf Ach gut

**Geplaatst**: 16-12-07 20:34

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 20:34

Ik vond laatst op okt een heel mooi gedicht en moest meteen aan jouw verhaal denken.
Jullie zijn nu in het stadium gekomen waarin dit gedicht heel toepasselijk is.
Ik wens jouw en je familie alle sterkte toe in deze moeilijke tijd.

God looked around in his garden
And found an empty space
Then he looked down upon his earth
And saw your tired face
He put his arms around you
And lifted you to rest
God's garden must be beautiful
He only takes the best....

**Geplaatst**: 16-12-07 20:36

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 20:36

onwijs veel sterkte rillingen lopen over m'n rug!
tranen zitten in m'n ogen ik ben er gewoon stil van!
onwijs mooi gedicht!
en onwijs veel sterkte de komende tijd jullie zijn zo sterk!!!

nogmaal onwijs veel sterkte Ach gut

**Geplaatst**: 16-12-07 20:39

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 20:39

Heel veel sterkte de komende tijd voor jouw en je familie.

**Geplaatst**: 16-12-07 20:39

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 20:39

heel veel sterkte!
Hoop voor je vader dat hij niet meer te lang moet afzien!
je kan nu nog maar weinig doen,alleen maar veel van je vader en van elkaar houden!

**Geplaatst**: 16-12-07 20:50

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 20:50

Ik ken je niet maar voel zo'n warmte voor hoe je dit allemaal doet. Ik leef mee met je verhaal en ik hoop, dat mocht het moment ooit komen dat het met de kanker van mijn vader ook zo slecht gaat dat hij eraan zal overlijden, dat ik net zo sterk kan zijn als jij.

Je hebt dit geweldig gedaan, wat moet je vader trots en blij zijn met een dochter zoals jij, zo liefdevol en zorgzaam. Wat heb je ook een prachtig gedicht geschreven. Veel mensen, ook die alleen je verhaal van bokt kennen, zullen aan je denken. Sterkte, liefs

**Geplaatst**: 16-12-07 20:56

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 20:56

meissie, hartverscheurend hoe jij de dingen typt.
Ik durf nu met je mee te hopen dat het snel over is, jij wilt het, je zal er vrede mee hebben.
Ik hoop dat alles verloopt zoals jullie willen en je vader wilt...
sterkte!

**Geplaatst**: 16-12-07 21:23

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 21:23

Ik weet niet goed wat ik kan zeggen om jou te steunen, heel veel sterkte de komende tijd. Hopelijk duurt dit lijden niet te lang meer.
Sterkte meis Ach gut

**Geplaatst**: 16-12-07 21:30

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 16-12-07 21:30

Lieve Toekie, ook hier tranen van herkenning.... wat heb je dat mooi omschreven allemaal. Echt, het is zo fijn dat je in deze tijd elkaar kan steunen, hier put je bij je verdriet straks nog heel veel kracht uit. Ook van hier heel veel sterkte en ik hoop met jou dat het allemaal niet te lang meer zal duren. Meis, onwijs veel sterkte voor jou en je familie de komende tijd. Ach gut