Bokt.nl

Marieke"]
Ze mogen je paarden niet leuk vinden, ze mogen je honden niet leuk vinden, maar je kinderen niet!
Nee ik geloof niet dat ik je kan begrijpen
.
[/quote]

[quote="Marieke schreef:

Met mijn paard heeft niemand wat te maken......
Mijn honden leven met mij, mijn paard staat op een stal en daar heb ik alleen wat mee te maken. Plus dat mijn paard helemaal geen vriendelijk dier is voor andere (hij valt onbekende aan) dus hoef je mijn paard echt niet aardig te vinden hoor.

Remy schreef:

:? Wat is het verschil?

Marieke schreef:

Hahaha, dat verschil lijkt me heel duidelijk.
Ik heb gewoon geen leuk paard voor andere!!
Voor mij betekend hij de wereld, maar ik ga niet van jou verlangen dat jij hem ook leuk moet vinden.

Kijk, als jij een etterbakje van een kind hebt, verlang jij neem ik aan toch ook niet van een ander om hem aardig te vinden?

Citaat:

Maar als je zowel een dier als een kind hebt, dat je dan een ander soort liefde voor je dier dan voor je kind kunt voelen, daar kunnen mensen die geen kinderen hebben dus toch écht niet over meepraten. Daarvoor moet je het gewoon allebei ervaren

faye schreef:

Helemaal met je eens Lies

Fasel schreef:

Volgens mij hadden we die discussie net achter de rug. Geen nut om weer te herhalen dus

ArwenLune schreef:

Om een hele gekke vergelijking te maken, garnalen vind ik ook alleen smerig als iemand ze me door de strot probeert te duwen. Gewoon in een doosje bij de supermarkt storen ze me niet...

Lovely schreef:

Maar stel nou dat ik een kind niet leuk vind, dan moet ik dus maar liegen tegen de moeder? Goh hee, dat lijkt me toch niet echt logisch?

Lovely schreef:

Maar stel nou dat ik een kind niet leuk vind, dan moet ik dus maar liegen tegen de moeder? Goh hee, dat lijkt me toch niet echt logisch?

Justy schreef:

Als je een kind niet leuk vind, of je stoort aan zijn/haar gedrag dan moet je dat imo ook tegen de moeder kunnen zeggen (wel afhankelijk van de band die je hebt)... Maar ik vind niet dat je mag zeggen: 'Ik haat jouw kind'. Dan maar een leugentje om bestwil, als je het zo noemen wil.

isabelle schreef:

ik zit zelf in zo een situatie, mijn beste vriendin is moeder van 4 kinderen, 1 tje ervan heeft ADHD en is vrij moeilijk opvoedbaar, ik heb geen hekel aan het kind maar ik vind het een vervelend kind en toch vind ik het moeilijk om het aan mijn vriendin te vertellen, waarom? omdat iedereen dat kind een vervelend kind vind en dat kind overal achteruit gezet word!
Toch probeer ik er te steunen op dat gebied en ze is altijd welkom ook met dat kind erbij maar iedere keer als ie eris, in mijn ouwe huis had ik een perzich tapijt waar ik apetrots op was, erfenis van mijn oma, kotst ie het helemaal onder, ik dacht dat ik doodging echt waar maar voor mijn vriendin zeg ik er gewoon niks over!

Remy schreef:

Maar om uit jezelf, als je ergens op visite bent waar net een baby geboren is, te gaan zitten verkondigen dat je een hekel aan kinderen hebt, dat vind ik onnodig grof.

Remy schreef:

Als ik je vriendin was, zou ik me er zelf zo vervelend over voelen als het bij elk bezoekje weer mis ging, dat ik zou regelen dat ik zonder dat kindje kon komen kleppen. Heeft ze trouwens wel zélf dat kleed voor je schoongemaakt?

Marieke schreef:

Ik weet hoe het voelt omdat ik het zelf best vervelend vind wanneer iemand mijn honden niet leuk vind (mijn paard oke). Mijn moeder heeft echt heel lang niks met mijn honden gehad, ze vergat zelfs hun namen. Ik vond dat best pijnlijk moet ik zeggen. Totdat ze er een keertje een week op heeft moeten passen en toen is ze ze gaan waarderen.

Dat Sando dat blijkbaar niet met haar honden heeft, maar wel met haar kind, dat snap ik dus niet zo goed. Snappie

Fasel schreef:

Dat het je niet uitmaakt dat ze het over je hond zou zeggen begrijp ik niet. Maar wellicht is dit dan een goed voorbeeld van het verschil dat mensen maken tussen mensen en dieren. En hoe moeilijk ook, ik respecteer het.