bigone schreef:Ik denk dat er in de huidige tijd, overal, veel mensen zijn die denken dat de maatschappij er voor hun is, ipv wij zijn de maatschappij.
Dat denk ik ook. Individuele privileges en vrijheden staan voor veel mensen ruim vóór het algemeen belang. Ik vind dat jammer (en verontrustend, gezien de giga uitdagingen waar we als mensheid voor staan).
Anderzijds wil ik er mensen niet te veel op veroordelen, want m.i moet iedereen wel de vrijheid hebben en voelen om hun eigen keuze te maken. En het is te gemakkelijk om jezelf roomser dan de paus te wanen.
Ik merk alleen bij mezelf dat het voor mij nogal veel uitmaakt vanuit wat voor motieven iemand de keuze maakt zich niet te laten vaccineren. Idem, hoe iemand zijn/haar keuze verantwoordt: respectvol, onderbouwd, genuanceerd, of daarentegen kort door de bocht en veroordelend richting gevaccineerden en richting vaccineren in het algemeen.
Ook heb ik moeite met mensen die de (minimale) risico's van vaccineren simpelweg niet willen aangaan, maar ondertussen stiekem wel lekker mee hopen te liften op de groepsimmuniteit.
En tenslotte, met mensen die het feit dat niet-vaccineren (m.i. logischerwijs) bepaalde consequenties kan hebben voor hun bewegingsvrijheid zien als schending van hun grondrecht op maximale individuele vrijheid. Dan kom je weer bij dat punt: is de maatschappij er voor jou, of ben je samen de maatschappij.
Maar dat is allemaal mijn (vrij uitgesproken) persoonlijke standpunt, het is en blijft een persoonlijke afweging die ieder voor zich moet kunnen maken.
Wat het lastig maakt, is de vraag hoe je ruimte voor discussie kunt houden, zonder elkaar te veroordelen of onder druk te zetten. Want het gaat inderdaad al snel de kant op van polariseren, wij-zij denken, en dat gebeurt helaas in het algemeen veel te snel en te vaak.