Janine1997 schreef:Dankjewel nog!
Hoop ik ook.. de onzekerheid beïnvloed ons beide wel eens denk ik..
Hoe is het nu tussen jullie? Hopelijk gaat het nu beter!
Knudd schreef:Huisbaas stond weer in mijn kamer voor een lekkage bij de buren. Daarna wilde ze niet weg. Heb wel twintig keer gevraagd of ze uit mijn kamer kon. Gelukkig kon ik me bedenken om het gesprek op te nemen. Ze heeft 0 empathie. Kan me redelijk staande houden als ze er is, maar wanneer ze weg is dan zak ik in elkaar. Ben nu nog aan het huilen. Heb gelukkig wel met mama kunnen praten door de telefoon. Het is zo'n poedersuiker. Ik wil gewoon mijn eigen huis, mijn eigen plek.
Och wat akelig! Kun je geen hulp zoeken bij juridisch loket of rechtsbijstand voor een beetje hulp?

Eva1975 schreef:Normaal gezien zou mijn maatje ergens volgende week thuis komen na 4 maanden op zee. Maar vanwege de lockdown en alle hectiek op luchthavens enzo heeft hij eigenlijk besloten om nog wat langer aan boord te blijven. zoals hij nu wil wordt het eind maart begin april. Ik snap het heel erg goed want verlof hebben en niets kunnen/mogen is natuurlijk ook niet leuk.
Het is nog wel afhankelijk van de rederij of het kan/mag de kans is dus wel aanwezig dat hij toch thuis komt maar die onzekerheid is ook niet alles.
Ik hoop dat je maatje alsnog thuis komt! Lastige tijden als je elkaar zo lang moet missen. Knuffel!

Maylene0910 schreef:ben ik nog een keer...
ik heb zovaak dat ik twijfel aan mn vrienden... ze vragen nooit aan mij hoe het met me gaat. ik moet het altijd als eerste vragen. ik vraag hun of ze eens kunnen afspreken; kunnen ze nooit. vragen niet aan mij of ik een keer kan afspreken. nu met covid is het lastiger ofcourse maar ze spreken wel met elkaar af en mij vragen ze niet. als ik het vraag kunnen ze niet.
ik heb wel vrienden die ik af en toe zie maar die zitten in examenjaar dus die kunnen minder of zitten met covid.
ik voel me gwn vreselijk op het moment
Misschien heb je (te) hoge verwachtingen? Probeer het anders eens voorzichtig bespreekbaar te maken? Knuffel hoor!

Moestuin schreef:Door omstandigheden heb ik al mijn paarden moeten wegdoen. Gisteren zijn de laatste opgehaald en ik ben er kapot van. Ik kan alleen maar huilen.
Oh wat erg Moestuin! Het gaat me niets aan, dus als je het niet kwijt wilt ook prima natuurlijk, maar waarom moest je ze allemaal weg doen? Kon je echt niet 1 of 2 houden? (Denk van niet anders had je het vast niet gedaan). Vind het heel erg naar voor je. Dikke knuffel en sterkte!
