HelmerG schreef:@Avalanche81 misschien dat ik het wat ongelukkig neerzet allemaal. Maar ik bedoel het niet zo zwart/wit en ik weet dat oordelen vanaf de zijlijn makkelijk is, zeker als je zelf niet in zo'n situatie zat. Maar ook mensen die dit wel meegemaakt hebben, kunnen er heel anders naar kijken als wat voor TS prettig voelt en kunnen net zo goed advies geven waar TS misschien helemaal niet op zit te wachten en/of haar helpt.
Tuurlijk, 't is niet omdat iemand het meegemaakt heeft dat die heel goed advies geeft. De kans dat zo iemand snapt hoe het voelt, is wel heel veel groter.
HelmerG schreef:Iemand die in een vergelijkbare situatie zat, hoeft niet perse meer te kunnen toevoegen aan dit topic vind ik. Want dan kan de rest maar net zo goed niet meer reageren, als dat zo is; dat alleen mensen die hetzelfde hebben meegemaakt wel weten waar het over gaat.
Dat is niet wat ik heb gezegd. Wat ik wel zei is:
Avalanche81 schreef:Ik denk niet dat er een manier is om dat uit te leggen als je zelf nooit in zo'n situatie gezeten hebt.
Dat is heel iets anders.
HelmerG schreef:Ik heb het niet meegemaakt nee, maar ik heb wel inlevingsvermogen en kan me dus zeker wel - voor zover dat gaat - verplaatsen in TS. Ik ben iemand wat ook makkelijk gemanipuleerd wordt, twijfelt, uitstelt.
Dat je het niet mee hebt gemaakt, is me idd volkomen duidelijk. Ik geloof wel dat je je voor een deel kunt inleven, maar je zou dingen als dat het sneu voor hem is, niet zo stellen als je in die situatie had gezeten.
HelmerG schreef:En nee, ik ben niet Team HEM, en praat zeker niet alles goed van hem of maak hem nu het slachtoffer. Maar waarom moet ze perse wraak nemen? want daar komt het op neer wat jij zegt; nu mag hij het voelen...
Ik begrijp hoe je dat als wraak kunt lezen. Toch is dat niet wat ik bedoel. Wat ik bedoel is dit: alles wat hij nu voor de kiezen krijgt, qua bungelen, is wat hij zelf veroorzaakt heeft door zijn mind games. En eerlijk gezegd, hij krijgt helemaal niks voor de kiezen, hij heeft een gratis huishoudster, en het is volkomen duidelijk dat hij geen donder om haar geeft. Hij vindt gewoon dat hij daar recht op heeft, en als TS bij hem weg is, heeft hij binnen een week een ander, dus zo zielig is hij niet.
HelmerG schreef:Maar dat ik het sneu vind voor hem ook, betekent niet dat ik hem nu als slachtoffer ga behandelen. Dus dat je meteen verkrachting slachtoffer vergelijkingen erbij haalt is wel erg vergezocht zeg
Want verkrachting is zoveel erger dan mishandeling? Jij hebt serieus medelijden met iemand die een ander hersenspoelt, manipuleert en behandelt alsof ze een stuk vuil is, en je vindt ook nog dat hij een respectvolle behandeling verdient?
Heb jij enig idee hoe je daarvan getraumatiseerd kunt raken als slachtoffer? Heb jij enig idee hoe het voelt om een paniekaanval te hebben, om dagenlang in een zak te ademen omdat je hyperventileert? Heb je enig idee hoe het is om slaaptekort te hebben omdat je bang bent voor nachtmerries? Heb je enig idee hoe het is om iets op tv of in je omgeving te zien, ruiken of horen, waarbij je weer terug bent in de situatie en het allemaal opnieuw beleeft?
Nee, je hebt het duidelijk niet meegemaakt. Je denkt dat je je kunt inleven, maar je hebt geen idee wat trauma doet met een mens. En je hebt geen idee van het leed dat zulke mensen veroorzaken. En ik zet helemaal niemand aan tot wraak, maar ik heb geen medelijden als dat soort mensen zichzelf in de voet schieten. Helemaal niks. Dit soort mensen laat een spoor van ellende achter, en dit meisje zit in een ellendige situatie, en in plaats van dat je haar een steuntje in de rug geeft, praat je haar nog een extra schuldgevoel aan.
HelmerG schreef:Mij gaat het er ook om dat ik wil dat TS zichzelf hieruit kan halen nu, sterk probeert te zijn zodat ze hopelijk snel weer gelukkig kan worden
Ik snap heus dat je het goed bedoelt. Echt. Ik geloof ook echt wel dat je het beste wilt voor TS. En ik weet zeker, dat als ze bij jou in huis zou komen, je haar met liefde en goede zorgen zou omringen. Zonder meer.
Maar het probleem is, dat je gewoon niet weet hoe het voelt, en dat je denkt dat je je voor een deel kunt inleven, maar je gaat uit van een gezonde relatie, waarin TS de mogelijkheid heeft om hem te laten bungelen. Die mogelijkheid heeft ze niet. De reden dat hij het lijntje niet doorknipt, is omdat hij dat niet wil, omdat hij het wel makkelijk vindt zo. De reden dat TS het niet doet, is omdat ze denkt dat ze geen keus heeft, en het wordt haar niet makkelijker gemaakt door op haar schuldgevoel te spelen.
Je helpt haar daar niet mee. En ik snap dat je alles aangrijpt om dat duwtje maar te geven, maar de pest is dat het zo niet werkt. Ik kan dat duwtje ook niet geven, niemand kan dat. Het enige wat je kan doen, is praktisch dingen aanreiken, waar ze wat aan heeft, zoals een plek om heen te gaan als ze weg wil, hulp bij het verkopen van een huis, hulp bij het zoeken naar een woning, hulp bij zoeken naar werk, zodat ze zichzelf kan bedruipen, hulp bij zoeken naar therapie, want dat zal hard nodig zijn.
Maar dan nog ligt de uiteindelijke keuze bij TS zelf, en zoals ik al eerder aangaf, wist ik in januari 2015 dat ik bij mijn ex wegwilde, maar uiteindelijk heb ik het in december pas gedaan. Waarom? Omdat ik toen pas de moed bij elkaar had geraapt, omdat ik een manier had gevonden om dingen te regelen waar hij niet bovenop zat, omdat ik een plek had om heen te gaan, omdat ik regelmatig weg kon om dingen voor mezelf op een rijtje te zetten.
Nogmaals, ik begrijp je zorgen, en ik geloof echt dat je het goed bedoelt.