

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Albert schreef:maximuss schreef:Eerlijk ts, ik denk niet dat jij op dit moment in staat bent om op een goede, stabiele manier een kind op te voeden. Leer eerst jezelf kennen vooraleer je een kind op de wereld zet, nu ben je echt niet stabiel genoeg. Je wil je bekeren tot de islam als ongetrouwde moeder??? Dat zien ze daar niet graag... Het is niet eerlijk voor een kind om in zo'n wespennest terecht te komen. Imo is de beste oplossing: zonder hem en zonder kind en met een goede psychiater...
Hier sluit ik me helemaal bij aan.
Zorg eerst voor een goede stabiele basis, niet alleen qua financiën en zorg maar ook psychisch en emotioneel.
maximuss schreef:Met alle respect voor iedereen die je hier nu bewierookt als een sterke vrouw... Vorige week durfde je hier niet meer reageren uit angst voor hem en nu zou je de wereld aankunnen... Wat ga je doen als hij over een maand voor je deur staat met mooie beloften? Of als je door zijn familie aanzien gaat worden als degene die zijn en hun eer geschonden heeft?
Door dit kind ga je voor altijd een band hebben met hem en ga je deze rotrelatie nooit volledig achter je kunnen laten...
daffodil schreef:Ik lees op dit moment een boek en het zou zomaar jouw verhaal kunnen zijn....ik hoop het niet voor je maar mocht je het willen lezen: Ondergedoken van Liza Marklund. Waargebeurde thriller over vrouw die kind krijgt van een syriër die haar vervolgens niet meer met rust laat....ik heb m nog niet uit maar hij is echt heel spannend. Het enge eraan is dat iemand die zo'n andere achtergrond heeft, gewoon anders met relaties en zeker ook kinderen omgaat.....Laat je goed informeren en neem je maatregelen, succes!
maximuss schreef:Dat is dan ook mijn bedenking ts: ga je hem echt "weg" krijgen?
En ja, er zijn boeken en films over maar wil je echt dat je leven een scenario wordt?
(Ik speel nu even advocaat van de duivel, is echt niks persoonlijk)
Envoler schreef:Ik heb hem vanmorgen voordat ik echt mijn besluit vast had staan gevraagd 'hoe verder als het kleintje er niet meer is?' En ik vroeg hoe het mogelijk is dat hij me nu Wel voor kan stellen en eerst niet?!
Hij zou hier goed overna denken en verder niet meer gesproken. Ik moet zo snel mogelijk laten weten dat dit kind blijft en dat hij de keuze heeft om te blijven of te gaan. En dat ik het in beide gevallen prima vind. (Op zegge van mijn huisarts)
Vooral de rust bewaren en het allemaal afzien.
Heb volgende week weer een echo en verdere intake op eventuele erfelijke ziektes enzo. Hij zou mee gaan alleen tja of dat hij er dan nog bij is ...
Easy_Rider schreef:Beste TS, ik heb alleen jouw berichten gelezen dus mogelijk is deze vraag al gesteld.
Heb je al eens er over nagedacht hoe het voor je kind zal zijn over een aantal jaren?
Geen vader, kind wat een getint uiterlijk heeft, cultuur verschillen enz.enz.
Want jij maakt de keuze nu niet alleen voor jezelf maar 'zadelt' ook je toekomstige kindje op met het leven wat jij hem hebt gegeven en waar hij misschien niet altijd gelukkig mee zal zijn.
Easy_Rider schreef:Beste TS, ik heb alleen jouw berichten gelezen dus mogelijk is deze vraag al gesteld.
Heb je al eens er over nagedacht hoe het voor je kind zal zijn over een aantal jaren?
Geen vader, kind wat een getint uiterlijk heeft, cultuur verschillen enz.enz.
Want jij maakt de keuze nu niet alleen voor jezelf maar 'zadelt' ook je toekomstige kindje op met het leven wat jij hem hebt gegeven en waar hij misschien niet altijd gelukkig mee zal zijn.