MarlindeRooz schreef:Mijn vriend die de lamp in de slaapkamer alleen maar aan doet omdat hij vindt dat ik uit bed moet. Hij hoefde er zelf niet te zijn..
Wat een zak hooi
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
CalipsoLover schreef:Niet echt een ergernis, vooral gewoon stress.Maar ik heb besloten om mijn leven even helemaal om te gooien, relatie verbroken en gisteren een ticket geboekt om 3 maanden naar het Midden-Oosten te verhuizen. Zal dan ook mijn 25e verjaardag daar vieren, ver weg van iedereen. Ik vind het heel spannend, maar ook zoooo eng.
CalipsoLover schreef:Niet echt een ergernis, vooral gewoon stress.Maar ik heb besloten om mijn leven even helemaal om te gooien, relatie verbroken en gisteren een ticket geboekt om 3 maanden naar het Midden-Oosten te verhuizen. Zal dan ook mijn 25e verjaardag daar vieren, ver weg van iedereen. Ik vind het heel spannend, maar ook zoooo eng.
DuoPenotti schreef:Ik voel met je mee Rooosch....
En zoiets gebeurt idd altijd in het weekend.
Migraine en ik wil red bull!
Maar dat hebben we niet in huis...maar dat is zo lekker met migraine...
CalipsoLover schreef:Niet echt een ergernis, vooral gewoon stress.Maar ik heb besloten om mijn leven even helemaal om te gooien, relatie verbroken en gisteren een ticket geboekt om 3 maanden naar het Midden-Oosten te verhuizen. Zal dan ook mijn 25e verjaardag daar vieren, ver weg van iedereen. Ik vind het heel spannend, maar ook zoooo eng.
Cowboy55 schreef:CalipsoLover schreef:Niet echt een ergernis, vooral gewoon stress.Maar ik heb besloten om mijn leven even helemaal om te gooien, relatie verbroken en gisteren een ticket geboekt om 3 maanden naar het Midden-Oosten te verhuizen. Zal dan ook mijn 25e verjaardag daar vieren, ver weg van iedereen. Ik vind het heel spannend, maar ook zoooo eng.
Puur uit nieuwsgierigheid: waarom het Midden-Oosten en niet Groenland? Of Zuid Afrika? Ik roep maar iets.....
fotolijstje schreef:Ik heb net zitten huilen. uit angst, blijdschap, vermoeidheid en verdriet.
Ik mis mijn lieve kat nog steeds. Het is stil, en leeg zonder haar.
Ik heb vandaag een bezichtiging waar ik tegen op zit te kijken. Terwijl het juist iets goed is.
Ik ga verder met mijn leven, en dit heeft consequenties voor een liefdevolle maar moeilijke vriendschap op het moment. Het is allemaal zo dubbel.
Ik wil weg uit het huis wat me ziek heeft gemaakt. Waar haat én liefde dicht tegen elkaar zitten.
Alles is zo angstaanjagend. De tijd staat niet stil wanneer je een slechte dag hebt. De wereld draait gewoon verder.
Ik heb een volwassen baan gevonden in februari. Waar ik mega trots op ben. Ik heb zitten reizen, in mijn eentje.
Maar tóch blijf ik ziek. En dat is poedersuiker, pittig en taai. Ik doe er alles aan om beter te worden. Maar hier "thuis" gaat dat niet lukken. Want alles herinnert me er aan, hoe liefde en haat zo makkelijk te verwisselen was.
En toch wil ik niet weg, bang dat ik geen eigen plekje kan creëren, dat ik het niet aan kan.
Allemachtig wat is het leven moeilijk en mooi tegelijk.