Hoi Toekie
Ik dit topic vanavond helemaal doorgelezen,zag het nu pas.
In het begin klonk het allemaal nog zo hoopvol,en dacht
zelf ook dit gaat helemaal goedkomen.
Maar naarmate dat ik verder las zakte mij de hoop al in
de schoenen, wat een oneerlijke ziekte is het toch.
Het gaat ineens ook heel snel schrok ervan.
Ik vind het heel knap hoe je je er doorheen slaat, lijkt me
verrekte moeilijk, vooral nu in het laatste stadium.
Ik hoop alsnog dat je toch nog even van je vader mag genieten.
Ik wens je heel veel kracht en sterkte om deze zeer moeilijke tijd
door te komen, en ook de rest van je familie.
Veel liefs Noudy
p.s mischien een domme vraag op dit moment, maar je loopt stage bij bit
is dat een niet een onderdeel van reedbusiness in doetinchem?