Ook toevallig, ik sluit het artikel net af
kreeg het van meerdere kanten toegestuurd inderdaad.
Zo zie je dat zelfs in zkh, waar iig de voorwaarden aanwezig zijn, er ontzettend veel onder de tafel wordt geveegd. In de eerstelijnszorg zijn zelfs de voorwaarden vaak niet aanwezig. Geen kennis, geen commissie.
Dat het systeem niet werkt ben ik ook wel van overtuigd. In de basis is het systeem goed en faciliteert het leren, maar het vereist welwillendheid en die is er vaak niet ("ik maak geen fouten")
Ook een mooie brug, Afgelopen week heb ik bericht gehad van de HAP dat hun Revisie is afgerond en dat ik binnenkort wordt uitgenodigd door het bestuur voor een bespreking.
Na het gesprek dat ik heb gehad met ze is naar mijn idee de communicatie over en weer sterk verbeterd. Zij snappen (volgens mij) mijn boosheid en ik begrijp dat hun geen blaam treft wb het handelen na het overlijden en dat ze wel degelijk hun verantwoordelijkheid hebben genomen als HAP.
Ik heb een aantal fijne stukken in handen gekregen van ze die ik kan gebruiken bij het beroep waaruit blijkt dat er onwaarheden zijn gesproken ter zitting door de dagpraktijk.
Daarnaast is er een transcriptie tevoorschijn gekomen van het telefoongesprek tussen Sander en de triagist van de HAP wat het voor mij nog onwerkelijker maakt dat hij 30 min later als "niet ziek" werd beoordeelt door een arts. Ook dingen die ik me eigenlijk niet meer kon herinneren. Deze mag ook mee naar het beroep.
Tegelijk merk ik dat met dat laatste gesprek er een rust is gekomen en dat de losse eindjes eigenlijk (en eindelijk) afgeknoopt zijn voor mij. De extreme gedrevenheid die ik voelde is gaan liggen en er is rust gekomen. Dat maakt ook dat het fijn voelde om het deels uit handen te gaan geven en ik heb een advocaat ingeschakeld voor het beroep. Ik voel lucht, het mag (iig voor een deel) van mijn schouders af, ik voel dat ik dingen los kan laten. En dat is ook echt ontzettend fijn.