
Tijd zal het inderdaad leren, ik denk dat het prima te combineren valt, maar hij wil het niet proberen.
Contact is inderdaad niet goed, maar vooral omdat ie nu zo lief is, voelt het gewoon heel fijn om met hem te praten.

Moderators: Essie73, ynskek, Ladybird, Polly, Muiz, Telpeva, NadjaNadja
SplashIsLief schreef:Bedankt voor jullie eyeopeners, ik klets niet zo actief mee, maar lees wel en jullie adviezen voor anderen zetten mij ook elke keer weer met beide voeten op de grond.
Ik heb het niet letterlijk tegen hem gezegd maar: I'm done. Klaar ermee, het heeft me genoeg pijn, energie en tranen gekost. Het is een kwestie van prioriteiten en als die niet bij mij liggen, moeten mijn prioriteiten ook niet bij hem liggen.
Hoop alleen dat ik zo standvastig kan zijn als ik hem weer spreek. Wat ben ik soms kwaad op die hufter.En wat ben ik soms kwaad op mezelf dat ik zoveel van hem houd.
SplashIsLief schreef:"Die van mij" zegt dat hij niet wilt afspreken omdat hij bang is dat het daardoor nog complexer en ingewikkelder wordt. Eh... het is complex en ingewikkeld. Duh.
Diertjec schreef:Je kan het SplashIsLief, niet voor hem zwichten, gewoon bitch zijn
welshfan97 schreef:Pff misschien kan iemand hier me helpen. Ik heb niet het hele topic doorgelezen, slechts de laatste pagina.
Mijn vriend en ik hebben nu ruim 5 maanden samen iets. Hij is mijn eerste "vriend" en ik ook zijn eerste "vriendin". Helaas gaat het voor mij een soort van bergafwaarts dat gevoel heb ik. Er zijn steeds meer dingen aan hem die me negatief opvallen en waar ik me aan erger. Ook ik ben echt niet altijd meer de aardigste tegen hem, dat gaat deels onbewust en floept eruit voordat ik het door heb. Zo kan ik best aanvallende opmerkingen maken over het vrijvragen op zijn werk, iets dat heel gemeen is van mij omdat ik weet dat hij dat niet leuk vindt. Toch ga ik hier een hele lijst typen met mijn ergernissen (bij nader inzien niet gedaan, heeft iemand interesse kan het via pb. Hij is namelijk wel getypt maar niet bestemd voor het open internet), (hoe slecht ook maar ik moet het aan iemand/op papier kwijt en aangezien we net verhuist zijn kan ik niet binnen nu en een paar dagen bij mijn beste vriendin terecht waarmee ik dit normaal zou bespreken, we zijn op dit gebied elkaars steun daarin).
Mijn vriend is mijn eerste vriend en in het begin vond ik het dan ook allemaal heel spannend en ik denk dat dat het deels leuk maakte voor mij ondanks dat er vanaf dag 1 dingen waren waardoor ik het idee heb dat het het toch niet 100% was ofzo. Maar ook nu zijn er nog een hoop dingen die we nog niet gedaan hebben zal ik maar zeggen maar toch heb ik er helemaal geen behoefte meer naar ofzo als ik dat zo mag zeggen. Ook zijn de vlinders in mijn buik weg als ik hem zie, terwijl dat een ruime maand geleden wel nog zo was.
Weet iemand wat ik moet doen? Moet ik hem vragen of we eens kunnen praten? Moet ik er uitmaken, als vrienden hadden we het gezelliger dan nu voor mijn idee maar ik vind het ook zo oneerlijk. Hij heeft niets fout gedaan! Komt mijn verliefdheid misschien nog terug?, dat hoop ik namelijk. Ergens ben ik radeloos omdat ik niet wil dat het eindigt maar hij heeft een aantal activiteiten gepland waar ik nu al zo tegenop zie en ik eigenlijk vind dat ik hem dat moet zeggen, maar ik durf hem ook bijna niet de waarheid over mijn gevoel te vertellen omdat het voor hem wrss totaal onverwachts zal komen.
SplashIsLief schreef:"Die van mij" zegt dat hij niet wilt afspreken omdat hij bang is dat het daardoor nog complexer en ingewikkelder wordt. Eh... het is complex en ingewikkeld. Duh.
SplashIsLief schreef:Dikke knuffel
Welshfan je mag mij ook altijd pb'en. In elk geval wil ik je het advies geven om met hem te praten en te kijken of jullie hier samen uit kunnen komen. En als dat niet kan... dan te kiezen voor jezelf. Vechten voor iets wat het vechten niet meer waard is, is uiteindelijk ook pijnlijk. En het einde wordt nooit makkelijk.
Hier vanmorgen even gesmst, toen het lief en klef werd heb ik maar niet meer gereageerd(Dat ik een schat ben en kusjes).