Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-06-13 22:52

Geplaatst: 05-06-13 22:52

MargreetW schreef:
Mag ik jou vragen hoe oud jouw kinderen zijn?

Ik heb geen kinderen. Niet dat het zou uitmaken want als ik er wel had zouden ouders die het beter weten natuurlijk kunnen zeggen "wacht maar tot ze 5, 10, 15 of 50 zijn

.

Citaat:
Want sorry dat ik het zeg, ik moet vooral de laatste jaren heel hard lachen om al die onderzoeken zoals jij die beschrijft, omdat ik uit echte ervaring weet dat er over een paar jaar weer een ander onderzoek plaatsvindt die zegt dat het niet zo is.
En wat jij beschrijft zal misschien wel zo voorkomen, maar misschien vaker niet.
En de afreageren op dieren, dan had je dus als ouder veel eerder moeten ingrijpen.

Onderzoeken waar ik in deze discussies vaak naar verwijs zijn al oud; jaren tachtig, maar nog steeds actueel. Ik had het inderdaad over dingen die kúnnen en zeker niet altijd zullen gebeuren.

Citaat:
Mijn ervaring is juist heel anders, en mijn kinderen zijn allemaal zeer volwassen mensen geworden met zeer goede opleidingen en met uitstekende banen. En ik waarschuwde 2x waarbij ik de 2x keer zei dat het niet nog een keer moest gebeuren, zowel (hing natuurlijk wel een beetje af van wat ze deden) dan was deze moeder niet mals.

Zelf ben ik nooit ouder maar wel kind geweest en nu wellicht ongeveer even oud als jouw kinderen. Ik ben nooit gestraft, geen waarschuwingen gehad, geen huisarrest, geen stout hoekje en de keren dat mij moeder haar stem verhief weet ik nog precies en kan ik op één hand tellen. Mijn broer ook en ook wij zijn hoog opgeleid en hebben goede banen. 'Niet mals' zijn is dus geen vereiste voor het goed terecht komen van je kind. Sterker nog, van alle mensen die ik ken die druk zijn met positieve bekrachtiging met hun dieren (daar ken ik ze van) ken ik er niet één met kinderen die brutaal, vervelend, of op welke andere manier dan ook slecht opgevoed zijn.

Citaat:
Edit: ik zie nu je een bron hebt gegeven. Ik kan je nog wel 3 bronnen geven, maar dat zijn merendeel onderzoeken gebaseerd op opvoedkundige methodes waarin wordt geslagen etc. Hier worden de woorden punishment en spanking frequently gebruikt. En dat vind ik heel wat anders dan je kind een paar minuten in de gang of bv. op een stoeltje zetten om er maar eens even over na te denken.
En weet je wel dat dit soort onderzoeken, misschien niet specifiek deze hoor, maar het merendeel dat dit soort onderzoeken gedaan worden meest vrouwen die GEEN kinderen hebben?

Ik had het ook over opvoedmethodes met actief straffen door middel van bijvoorbeeld: slaan, duwen, knijpen, corrigerend tikken, schreeuwen, onder de kraan zetten (ja dat gebeurt echt), dus over dingen die worden gedaan uit frustratie. Over time-outs, waarschuwingen en dergelijke had ik het niet, daar heb ik niets op tegen.

**Geplaatst**: 05-06-13 22:56

Re: Hoe straffen jullie je kind(eren)?

Geplaatst: 05-06-13 22:56

Ik heb het hele topic gelezen en toch vraag ik me één ding af. Hoe los je dingen op met pubers?
Stel je 13-jarige kind gooit er per ongeluk een héél flink scheldwoord uit (gericht op een van de ouders) tijdens een ruzie. Ga je dan nog steeds rustig uitleggen dat je dat liever niet hebt, dat dat niet fijn is om te horen, etc etc? Dat kun je toch bijna niet anders oplossen dan meteen straffen..? Ik werd bij zulke dingen even héél hard toegesproken en daarna naar mijn kamer gestuurd. Elke discussie was dan in één klap afgelopen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-13 22:56

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-13 22:56

sallandval schreef:
anneliesdj schreef:
Sorry hoor maar ik vind het niet netjes dat je zo zit te insinueren.

Ik insinueer niets, ik deel theorie. De meeste mensen die zelf straffen googlen immers meestal niet op termen als 'gevolgen straffen kind' of 'long term effects punishing child'. Ik denk namelijk oprecht dat niemand die zich wel eens behoorlijk ingelezen heeft in de materie bewust voor een dergelijke aanpak zou kiezen.

De manier waarop je je theorie deelde was wel degelijk insinuerend.
Bovendien ging dat niet over gevolgen van straffen maar haak je direkt in op het feit dat mijn jongste recalcitranter is dan de oudste, waar het op dat moment ook helemaal niet om ging.
Er zijn genoeg manieren om een onderzoek aan te halen die heel wat minder suggestief zijn.

**Geplaatst**: 05-06-13 23:10

Geplaatst: 05-06-13 23:10

anneliesdj schreef:
De manier waarop je je theorie deelde was wel degelijk insinuerend.
Bovendien ging dat niet over gevolgen van straffen maar haak je direkt in op het feit dat mijn jongste recalcitranter is dan de oudste, waar het op dat moment ook helemaal niet om ging.
Er zijn genoeg manieren om een onderzoek aan te halen die heel wat minder suggestief zijn.

Ik lees iets wat iemand opschrijft (in dit geval jij dus) en dat doet me denken aan iets. Daar haak ik op in. Daarmee insinueer ik niet dat het bij jou dús ook zo is, dat weet ik namelijk niet; ik ken jou niet en de situatie ook niet maar lees alleen de woorden die je opschrijft en die triggerden een gedachte bij mij (die dus helemaal niet op jullie van toepassing hoeft te zijn).

Overigens was ik ook recalcitranter dan mijn broer, hij was drukker bezig met moeder pleasen dan ik, ik ging meer mijn eigen gang.

**Geplaatst**: 05-06-13 23:12

Geplaatst: 05-06-13 23:12

Shadow0 schreef:
Maar Urielle, jij bent toch geen 'praatmama'? Of pas je die methode in de rest van je opvoeding wel toe?
Als je normaal gesproken wel corrigeert lijkt me dat het hier ook op van toepassing is. (En dan bij voorkeur op het moment dat de middelste richting de tekening van de ander gaat en niet later.)

Daarnaast zou ik eens observeren wat er precies gebeurt. In de verbeteringstheorie geloof ik niet zo Motivatie lijkt me eerder dat ze graag wil doen als haar zus, of dezelfde bewondering wil krijgen als haar zus. Of eventueel frustratie. In alle gevallen lijkt het me handig om dat wat te bekijken en te bedenken hoe je dat beter in goede banen kunt leiden.

Bij het 'doen als haar zus' denk ik dat het concreet samen iets maken kan helpen om het verschil met 'apart' aan te geven. Gaat het om de bewondering van jullie dan is het denk ik goed dat ze dat op haar eigen manier en haar eigen terrein meer voelt. Bij frustratie en dus echt de wens om iets van haar zus kapot te maken is het wat ingewikkeld om zo ideeen te bedenken, dat gaat wat dieper.
In alternatieven heeft ze eigenlijk nooit interesse, alles wat mag is stom
Oh ja, en natuurlijk om haar bv tijdschriften en dergelijke te geven die ze wel mag scheuren en bekrassen. Zodat je steeds de koppeling kunt maken: nee, je mag niet het werkje van je zus scheuren maar zullen we een paar mooie foto's uit het tijdschrift scheuren?

En tot slot kun je er nog voor kiezen om de werkjes zo te bewaren dat ze minder snel kapot gemaakt worden.

Dat ik geen 'praatmama' ben, wil niet zeggen dat ik niks uitleg he

Eerst moeten ze begrijpen waarom het niet mag, als ze vervolgens toch in overtreding gaan waarschuw ik nog een keer en bij nog eens zit er een straf aan vast. Wat voor straf ligt aan de overtreding en aan het kind.

Qua tijdstip heb je gelijk, maar ik zit ze niet steeds op de vingers te kijken. Soms komt Gioy terug met een werkje uit school en terwijl ze het aan mij wil laten zien, ziet Enya haar kans schoon

of ze zitten samen in de achterkamer te knutselen en ineens hoor je indianenkreten uit de achterkamer komen: werkje bedorven.

Ik weet dat Enya iig wel erg tegen Gioy opkijkt dus dat kan zeker een factor zijn.
Tegelijk is ze ook een boefje die zichzelf erg grappig vindt als ze 'stoute dingen doet'.
Ik geloof niet dat ze echt dingen van haar zus kapot wil maken, wel dat ze het heel moeilijk heeft om gevolgen in te schatten, zelfs bij dingen die al 100 keer eerder zijn gebeurt. Dus ik denk echt dat zij op het moment dat ze iets scheurt of kleurt, totaal niet nadenkt over dat het een werkje is van haar zus en dat die dan weer verdrietig en boos is (en dat vindt ze wel heel erg als Gioya boos is op haar)

**Geplaatst**: 05-06-13 23:13

Geplaatst: 05-06-13 23:13

horseyfries schreef:
Ook wel wat kort door de bocht hé, ik denk dat ik meer ervaring met verschillende kinderen in verschillende huishoudens heb dan veel moeders met één of twee kinderen, en zo zullen er bijv. ook een heleboel mensen die in hun vakgebied met kinderen te maken hebben best een gezond oordeel kunnen hebben over wat het beste werkt.
Juist omdat ik in verschillende gezinnen met kinderen van verschillende leeftijden heb gewerkt, gewoond en geleefd die op verschillende manieren werden opgevoed, heb ik denk ik een beter beeld van wat wel en niet werkt gekregen, dan veel mensen die alleen maar hun eigen thuissituatie als referentie kunnen gebruiken.

Mensen die met kinderen werken, maar zelf geen kinderen hebben, gaan na hun werk weer naar hun kinderloze bestaan. Je kunt er afstand van nemen. Dat kun je als ouder niet, je kunt niet even pauze nemen. Je kunt wat dat betreft juist maar een beperkt oordeel geven, omdat je het ergens over hebt, wat je nog nooit ervaren hebt.

Hetzelfde als je waarschijnlijk het wat lastig zou vinden adviezen over rijden te krijgen van iemand die nog nooit op een paard gezeten heeft.

**Geplaatst**: 05-06-13 23:15

Geplaatst: 05-06-13 23:15

sallandval schreef:
Ik heb geen kinderen. Niet dat het zou uitmaken want als ik er wel had zouden ouders die het beter weten natuurlijk kunnen zeggen "wacht maar tot ze 5, 10, 15 of 50 zijn .

En dat maakt juist wel uit, het basisidee is er dan al niet.

Ik heb ook een schop onder mijn kont gehad hoor of een tik, ik ben de jongste, dus niets om me op uit te leven. En men brengt zielige dieren altijd bij mij. Dus ja, het is geen garantie hoor.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-13 23:19

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-13 23:19

Rumina schreef:
anneliesdj schreef:
alle respect terug hoor, maar over het algemeen zijn jongenspukjes een stuk braver en meegaander dan meisjespukjes.

En wbt jouw probleem (en weer alle respect); ik zou hem helemaal in bed geen tv laten kijken en ook niet aan mijn (?) telefoon laten zitten. Probleem opgelost. (alleen ik heb gemist hoe oud je kind is?)

We stonden vandaag op het schoolplein nog te kletsen met een aantal moeders, en allemaal hadden ze de jochies in de eerste jaren veel pittiger ervaren qua opvoeden dan de meiden de jochies van familie en vrienden zijn behoorlijk leo, de meisjes zijn echt snoesjes.

Ik heb nog nooit anders gehoord of jongens zijn wat meegaander, meisjes zijn pittiger en niet alleen van de moeders op het schoolplein (want die spreek ik niet zoveel) maar van de hele familie, alle vrienden en kennissen en ook CB en artsen bevestigen dat.

**Geplaatst**: 05-06-13 23:22

Re: Hoe straffen jullie je kind(eren)?

Geplaatst: 05-06-13 23:22

Mijn twee meiden zijn behoorlijke spinnekoppen soms

Ik hoop niet dat mijn kleine jongen dat in het kwadraat gaat zijn, nu is hij de liefste en rustigste baby die ik ooit gezien heb. Heel erg take it easy. Maar ik hoor nogal eens dat het flink om kan slaan

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-13 23:30

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-13 23:30

sallandval schreef:
anneliesdj schreef:
De manier waarop je je theorie deelde was wel degelijk insinuerend.
Bovendien ging dat niet over gevolgen van straffen maar haak je direkt in op het feit dat mijn jongste recalcitranter is dan de oudste, waar het op dat moment ook helemaal niet om ging.
Er zijn genoeg manieren om een onderzoek aan te halen die heel wat minder suggestief zijn.

Ik lees iets wat iemand opschrijft (in dit geval jij dus) en dat doet me denken aan iets. Daar haak ik op in. Daarmee insinueer ik niet dat het bij jou dús ook zo is, dat weet ik namelijk niet; ik ken jou niet en de situatie ook niet maar lees alleen de woorden die je opschrijft en die triggerden een gedachte bij mij (die dus helemaal niet op jullie van toepassing hoeft te zijn).

Overigens was ik ook recalcitranter dan mijn broer, hij was drukker bezig met moeder pleasen dan ik, ik ging meer mijn eigen gang.

Dat kan zo zijn maar zo kwam het niet over.
En ik snap dat zoiets in je opborrelt maar dat ik dat zei ging mij er helemaal niet om om aan te geven dat jongste kinderen recalcitranter zijn of dat mijn jongste dieren mishandelt (het idee alleen al, nouja, dat zei ik dus al) dus dat je die link legde was wat krom.
Het ging mij er daar alleen om om aan te geven dat het ene kind een andere aanpak nodig heeft dan een ander.

En zonder banketstaaf te willen doen; hier meepraten alsof je er alles van weet, onderzoek na onderzoek aanhalen en vervolgens melden dat je zelf geen kinderen hebt... Tjah, daar maak je bij mij weinig indruk mee. Is net als leren paardrijden uit een boekje, je kunt in theorie wel GP rijden maar er zelf niet eens zonder hulp op kunnen komen.

**Geplaatst**: 05-06-13 23:50

Re: Hoe straffen jullie je kind(eren)?

Geplaatst: 05-06-13 23:50

Rumina schreef:
Ik zou niet zo beschermd willen opvoeden dat hij dat soort dingen niet meer alleen kan ervaren.. Hij heeft in mijn ogen ook recht op een stukje gedachteloos relaxen voor het slapen.

Waarom dan geen boek lezen?
Het is zo slecht om voor het slapen naar een klein schermpje te turen... ook voor jezelf.

kashmira schreef:
Ik heb niet alles gelezen hier.. Maar wil er wel bij vertellen, diegene die geen kind heeft die kan hier gewoon echt niet over mee praten!!! Pas als je zelf een kind hebt kan je meepraten wat je moet doen, en bij sommige kids weet je t echt niet meer hoor!! Dan helpt niks meer. Mijn zoontje sloeg dat hij kleiner was ook veel. Tja jongens.. Straffen had geen zin, trap had geen zin, gevolg.. Negeren. En ja dan is het snel klaar. Tuurlijk als het echt tegen een kindje is dan niet negeren, maar de hele tijd aandacht geven daarom werkt avenrechts, en die achterlijke onderzoeken van mensen die geen eens een kind hebben, zak even lekker door de strond heen... Anders gaan ze zelf dat kind even opvoeden, weet zeker dat hun regeltjes niks helpen dan. Het is een periode van de kinderen, die van mij kan ik elke dag wel achter t behang plakken. Gaat hopenlijk vanzelf weer over. Maar ook ik zet hem vaak genoeg op de trap, of word heeeeeeel boooooos en schreeuw de hele kamer door.. Dan is het even klaar en tien min later begint het weer... Miss een optie om de kids even om te ruilen...?. Haha ik denk dat dat zelfs het beste werkt hahahaha. Oh dit is niet negatief bedoeld hoor.. Moest t even kwijt gewoon dat ik ook klaar ben met mensen die geen kids hebben en het zo goed weten..

Het is anders een behoorlijk negatief bericht, 'schreeuw ik hem de hele kamer door'...
Hoe komt het dat het zo ver komt?
En wat voor indruk maakt op de trap zitten op jouw kind, of schreeuwen? Schreeuwt hij dan ook terug?

**Geplaatst**: 06-06-13 00:23

Geplaatst: 06-06-13 00:23

Jiwa schreef:
Rumina schreef:
Ik zou niet zo beschermd willen opvoeden dat hij dat soort dingen niet meer alleen kan ervaren.. Hij heeft in mijn ogen ook recht op een stukje gedachteloos relaxen voor het slapen.

Waarom dan geen boek lezen?
Het is zo slecht om voor het slapen naar een klein schermpje te turen... ook voor jezelf.

kashmira schreef:
Ik heb niet alles gelezen hier.. Maar wil er wel bij vertellen, diegene die geen kind heeft die kan hier gewoon echt niet over mee praten!!! Pas als je zelf een kind hebt kan je meepraten wat je moet doen, en bij sommige kids weet je t echt niet meer hoor!! Dan helpt niks meer. Mijn zoontje sloeg dat hij kleiner was ook veel. Tja jongens.. Straffen had geen zin, trap had geen zin, gevolg.. Negeren. En ja dan is het snel klaar. Tuurlijk als het echt tegen een kindje is dan niet negeren, maar de hele tijd aandacht geven daarom werkt avenrechts, en die achterlijke onderzoeken van mensen die geen eens een kind hebben, zak even lekker door de strond heen... Anders gaan ze zelf dat kind even opvoeden, weet zeker dat hun regeltjes niks helpen dan. Het is een periode van de kinderen, die van mij kan ik elke dag wel achter t behang plakken. Gaat hopenlijk vanzelf weer over. Maar ook ik zet hem vaak genoeg op de trap, of word heeeeeeel boooooos en schreeuw de hele kamer door.. Dan is het even klaar en tien min later begint het weer... Miss een optie om de kids even om te ruilen...?. Haha ik denk dat dat zelfs het beste werkt hahahaha. Oh dit is niet negatief bedoeld hoor.. Moest t even kwijt gewoon dat ik ook klaar ben met mensen die geen kids hebben en het zo goed weten..

Het is anders een behoorlijk negatief bericht, 'schreeuw ik hem de hele kamer door'...
Hoe komt het dat het zo ver komt?
En wat voor indruk maakt op de trap zitten op jouw kind, of schreeuwen? Schreeuwt hij dan ook terug?

Als je al denkt dat krijsende kinderen op de supermarktvloer enkel ontstaan doordat ze hun ouders in de zeik nemen, tja, dan ben je al snel uitgepraat en weet je niet waar je het over hebt.

**Geplaatst**: 06-06-13 05:56

Geplaatst: 06-06-13 05:56

De kamer door schreeuwen heeft zeker den negatieve klank maar lucht soms wel even lekker op. En als dat bij Kasmira structureel is dan vind ik dat ook niet goed. Dan zou ik zeker hulp gaan zoeken.

Maar kinderen doen dat in een supermarkt ook niet om hun ouders in de zeik te nemen hoor, ze doen dat omdat ze hun zin niet krijgen. En kinderen praten niet op zo'n moment, die gaan echt niet met redenen omkleed vertellen waarom ze iets wel willen. Als baby's honger hebben gaan ze huilen, peuters/kleuters gaan ook huilen, zij het vaak op een iets andere manier.
Wij zaten een paar jaar geleden in een vliegtuig met voor en achter ons echt snertkinderen. Trappen tegen de stoelen, krijsen, op de rugleuning slaan zodat je een veeg over je haren kreeg, over de stoelen hangen, trekken aan de krant van mijn man. En maar praten en maar uitleggen dat het niet netjes was, dat je dat echt niet mocht doen en waarom niet. Was het even over, en dan begon het weer.
Mijn man ging op het gegeven moment even naar het toilet en toen hij weer ging zitten kreeg hij vanachteren een svhop tegen de stoel en aan de voorkant tikte dat jochie mrt z'n vinger op z'n hoofd. Hij werd erg kwaad en heeft er echt op ferme maar netto toon wat van tegen de ouders gezegd. Vielen ze toch tegen hem uit, het waren maar kinderen, nou 't vliegtuig was te klein.
Jawel, maar het zijn wel jouw kinderen waar je dus op geen enkele manier enig gezag over hebt. Ze wilden ook geen gezag over hun kinderen maar een relatie.
Oké, en dat houdt dus in dat die kinderen daarom alleen maar andere mensen mogen latig vallen. Dat zagen ze zou niet, dat was een leerproces voor die kinderen.
Mijn man ging staan en zei tegen die kinderen, nou dan zal ik jullie eens wat leren. De eerste die nu weer tegen onze stoelen schopt, op de bovenkant slaat, boven m'n hoofd hangt te schreeuwen, die krijgt (en zo zei hij het echt) een dreun voor z'n harses). Niet dat hij dat gedaan zou hebben hoor.
Ouders totally ontzet, gaan de kinderen troosten kom maar hoor, wat een boze meneer. Maar het was wel over, we hebben ze niet meer gezien of gehoord. Leuk niet, maar wel een goede oplossing voor ons dan. En wat ik hiermee wil zeggen is dat praten soms gewoon niet lukt, en dan ben je als ouder dus wel degene die moet ingrijpen. En hoewel ik denk dat deze kinderen nog nooit zulke taal hadden gehoord, begrepen ze hem heel goed.
Zou ik als ouder blij zijn als iemand anders dat bij mij en mijn kinderen deed, dacht het niet. Maar het zou me zeker wel tot nadenken aansturen.

Mindim, een discussie is open. Door te zeggen dat iemand niet weet waarover hij/zij praat is dan aanmatigend en getuigd meestal van zelfreflectie. Niet doen.
Je doet nu hetzelfde als je niet bij je kinderen wilt.

**Geplaatst**: 06-06-13 07:59

Re: Hoe straffen jullie je kind(eren)?

Geplaatst: 06-06-13 07:59

Zeiden de stewardessen daar dan ook niets van MargreetW? Lastige passagiers in het gareel houden is toch ook een van hun taken?

**Geplaatst**: 06-06-13 08:41

Re: Hoe straffen jullie je kind(eren)?

Geplaatst: 06-06-13 08:41

Jawel, meerdere keren. Maar dan werd er gezegd dat het wel mee viel, wij waren kindonvriendelijke Zeikerds.

**Geplaatst**: 06-06-13 08:53

Geplaatst: 06-06-13 08:53

MargreetW schreef:
Ouders totally ontzet, gaan de kinderen troosten kom maar hoor, wat een boze meneer. Maar het was wel over, we hebben ze niet meer gezien of gehoord. Leuk niet, maar wel een goede oplossing voor ons dan. En wat ik hiermee wil zeggen is dat praten soms gewoon niet lukt, en dan ben je als ouder dus wel degene die moet ingrijpen. En hoewel ik denk dat deze kinderen nog nooit zulke taal hadden gehoord, begrepen ze hem heel goed.
Zou ik als ouder blij zijn als iemand anders dat bij mij en mijn kinderen deed, dacht het niet. Maar het zou me zeker wel tot nadenken aansturen.

Ik denk dat dit meer zegt over de ouders dan de manier van opvoeden

Voor ons zou het een grens zijn en dan blijf ik uiteraard wel uitleggen dat het gedrag wat ze vertonen gevolgen heeft voor andere mensen (jullie dus) Ik had jullie er juist bij betrokken en aan mijn dochtert laten zien dat jullie er last van hadden en zelfs een beetje boos werden. Ook zou ik dus onze dochter afleiden en wat energie in steken zodat de aandacht weer bij mama/papa/boekje/spelletje is en niet bij het "vervelen" van andere mensen.

Alleen praten doen we juist bij UP/"praatmama's" niet, het gaat imo juist tonen wat de gevolgen van hun acties zijn zonder daar een straf voor te gebruiken

**Geplaatst**: 06-06-13 08:57

Geplaatst: 06-06-13 08:57

MargreetW schreef:
Jawel, meerdere keren. Maar dan werd er gezegd dat het wel mee viel, wij waren kindonvriendelijke Zeikerds.

Jeetje dat getuigd in mijn ogen van weinig respect voor je medepassagiers of voor degene die er moet werken. Of voor degene die zo hard heeft zitten werken aan dat vliegtuig. trappen tegen mijn stoel van degene die voor me zat leverde mij vroeger op de bus een reprimande op van mijn vader. De oorvegen van hem kan ik op een hand tellen maar ik moest werkelijk niet denken dat ik medepassagiers op een bus mocht lastigvallen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-06-13 09:00

Geplaatst door de TopicStarter : 06-06-13 09:00

Belachelijk zoiets.
Daarom heb ik ook zo mijn twijfels bij die praatouders, dat staat voor mij synoniem aan vervelende kinderen.
Hoewel er ook wel strenge ouders zijn met vervelende kinderen maar dat is dan weer een kwestie van consequentie.

**Geplaatst**: 06-06-13 09:06

Geplaatst: 06-06-13 09:06

Kinderen gaan juist te keer in een supermarkt, omdat ze heel goed door hebben dat je daar minder boos wordt dan thuis, als ouders zijnde dan.
Want je hoeft ze tegenwoordig maar even bij de arm te pakken en de halve supermarkt zit je al in de gaten te houden.

**Geplaatst**: 06-06-13 09:07

Geplaatst: 06-06-13 09:07

anneliesdj schreef:
Belachelijk zoiets.
Daarom heb ik ook zo mijn twijfels bij die praatouders, dat staat voor mij synoniem aan vervelende kinderen.
Hoewel er ook wel strenge ouders zijn met vervelende kinderen maar dat is dan weer een kwestie van consequentie.

Selectief conclusies trekken? Als er een voorbeeld gegeven wordt van een methode die je niet aanstaat dan vind je dat representatief voor de hele methode. Als er een voorbeeld wordt gegeven van een methode die je wel aanstaat dan is dat slechts de verkeerde uitvoering door die specifieke ouders.

Da's lekker makkelijk. Dan heb je altijd gelijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-06-13 09:12

Geplaatst door de TopicStarter : 06-06-13 09:12

Shadow0 schreef:
anneliesdj schreef:
Belachelijk zoiets.
Daarom heb ik ook zo mijn twijfels bij die praatouders, dat staat voor mij synoniem aan vervelende kinderen.
Hoewel er ook wel strenge ouders zijn met vervelende kinderen maar dat is dan weer een kwestie van consequentie.

Selectief conclusies trekken? Als er een voorbeeld gegeven wordt van een methode die je niet aanstaat dan vind je dat representatief voor de hele methode. Als er een voorbeeld wordt gegeven van een methode die je wel aanstaat dan is dat slechts de verkeerde uitvoering door die specifieke ouders.

Da's lekker makkelijk. Dan heb je altijd gelijk.

Misschien, maar als een straf consequent volgt heb je het grootste kans op succes, praatouders straffen helemaal niet, waaraan ligt het dan dat een kind toch vervelend is? Vast niet omdat hij nooit straf krijgt?

Ik heb trouwens niet gezegd dat ik dat representatief vind voor de hele methode, dat maak jij er weer van, ook selectief/voorbarig?

Laatst bijgewerkt door anneliesdj op 06-06-13 09:13, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-06-13 09:12

Geplaatst: 06-06-13 09:12

Heb een aantal artikelen over UP gelezen. Vind het heel interessant

maar denk niet dat het bij mij/ons past. Moet ook eerlijk zeggen, heb zelf in de jeugdzorg gewerkt en daar werd ongeveer dezelfde methode gehanteerd die ik nu thuis toepas. Dit is ook wat ik tijdens mijn opleiding (HBO SPH) heb geleerd. Doe je iets goed, wordt je gecomplimeteerd (wat ben je lief aan het spelen) doe je iets wat op dat moment niet gepast is dan krijg je even een time out (bijvoorbeeld kind gooit met eten, stopt daar niet mee na aanspreken, dan wordt de stoel omgedraaid). Ik zie dit niet als liefde onder voorwaarde geven. Naar mijn kind toe benoem ik altijd dat ik alleen het gedrag op dat moment afkeur, niet zijzelf als persoon. Dat wordt extra benadrukt door dat in de ik-vorm te doen (ipv wat ben jij vervelend zeggen: ik vind het niet leuk wat je doet).

**Geplaatst**: 06-06-13 09:13

Geplaatst: 06-06-13 09:13

anneliesdj schreef:
Belachelijk zoiets.
Daarom heb ik ook zo mijn twijfels bij die praatouders, dat staat voor mij synoniem aan vervelende kinderen.
Hoewel er ook wel strenge ouders zijn met vervelende kinderen maar dat is dan weer een kwestie van consequentie.

Mijn uitnodiging stond al. Ik breng hem graag nog eens onder je aandacht. Alhoewel ik de term "praatouders" nog steeds slecht verzonnen vind en ik mezelf er eigenlijk niet onder zou willen scharen.

**Geplaatst**: 06-06-13 09:15

Geplaatst: 06-06-13 09:15

anneliesdj schreef:
Ik heb trouwens niet gezegd dat ik dat representatief vind voor de hele methode, dat maak jij er weer van, ook selectief/voorbarig?

Ik begrijp overigens ook niet dat je het aangehaalde voorbeeld van een ander en waarvan je dus de details niet eens kent, direct kunt linken aan een opvoeding waarin niet gestraft wordt. Wellicht (nouja) was er veel meer mis binnen het gezin. Ik weet in ieder geval dat de mensen die ik ken die opvoeden zonder straffen, dit soort gedrag niet accepteren van hun kinderen.

**Geplaatst**: 06-06-13 09:31

Geplaatst: 06-06-13 09:31

Urielle schreef:
Dat ik geen 'praatmama' ben, wil niet zeggen dat ik niks uitleg he

Nee, zo bedoelde ik het niet. Maar de methode die UP-ouders (unconditional parenting) zouden gebruiken werkt niet als je het alleen maar in 1 situatie zou toepassen.

Citaat:
Qua tijdstip heb je gelijk, maar ik zit ze niet steeds op de vingers te kijken. Soms komt Gioy terug met een werkje uit school en terwijl ze het aan mij wil laten zien, ziet Enya haar kans schoon of ze zitten samen in de achterkamer te knutselen en ineens hoor je indianenkreten uit de achterkamer komen: werkje bedorven.

Tsja, ik denk dat je er niet onder uit komt om daar eerst een tijdje meer structuur in te brengen. Bij zulke jonge kinderen wordt de koppeling tussen gedrag en gevolg vooral gelegd als dat heel snel na elkaar is. Meer tijd ertussen en het wordt niet gekoppeld aan het juiste moment.
Of je dat nou via correctie doet of via praten: je moet het doen op het moment dat ze begint. DAN moet je de koppeling maken met 'je gaat nu het werkje van je zus kapot maken, en je zus vindt dat niet leuk' of 'je mag niet het werkje van je zus kapot maken, als je het toch doet moet je op de stoel zitten.' Maar vooraf dus, niet achteraf, want daarmee wordt de link niet gelegd met het moment waarop ze haar gedrag moet veranderen.