Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
LWDaisy schreef:Dat was bij mij thuis ook de boodschap, maar ík wilde die hoge cijfers halen. Dat is een karaktertrek die volledig losstaat van de verwachtingen van (mijn) ouders.Zoals ik al eerder zei - ik ben me bewust van het feit dat ik waarschijnlijk nogal streng oordeelEn al helemaal doordat ik zelf nooit geconfronteerd ben met faalangst, ik kan me dat gevoel moeilijk voorstellen. Ik was op school gezond nerveus, ik had prestatiedrang maar zonder angst.
Bij ons thuis was de boodschap: doe je best, dan zijn wij trots. Wat het resultaat ook is.
Ik weet niet wat de "juiste" oplossing is. Kan me voorstellen dat dat iets persoonlijk is. Wat bij de ene wel werkt, werkt bij een ander niet.
Maar thuis houden lijkt mij niet dé oplossing.. Leer je je kind daarmee niet net het verkeerde aan?
Snadrem schreef:Faalangst is van alle tijden.Is faalangst tegenwoordig ook niet iets wat ontzettend wordt veroorzaakt door alle externe verwachtingen? Iedereen moet maar een tien halen, de perfecte baan hebben, het meest fantastische gezin, het grootste huis, de beste auto... Pff. Vermoeiend hoor, als je daar allemaal aan wil voldoen.
Snadrem schreef:Mkango schreef:Faalangst is van alle tijden.
Absoluut waar, ik vraag me alleen af of het in de moderne tijd ook niet heel vaak samenhangt met alle idiote verwachtingen die we onszelf opleggen en opgelegd krijgen. Dus dat het in die zin nu meer voorkomt dan bijvoorbeeld 200 jaar geleden of zo.
Snadrem schreef:Ik weet niet of dat echt onder faalangst valt, of dat het meer een soort fomo is, maar die “social media induced pressure” had je 200 jaar geleden inderdaad niet. Imo is faalangst veel minder groot dan “wat als ik geen gezin en geen dure auto heb voor m’n 30ste?” Het is veel acuter dan dat en heeft meer betrekking op dingen als toetsen, projecten, papers etc.Mkango schreef:Faalangst is van alle tijden.
Absoluut waar, ik vraag me alleen af of het in de moderne tijd ook niet heel vaak samenhangt met alle idiote verwachtingen die we onszelf opleggen en opgelegd krijgen. Dus dat het in die zin nu meer voorkomt dan bijvoorbeeld 200 jaar geleden of zo.
LWDaisy schreef:Echt, dat staat volledig los van die ene toets waar je zo van streek van raakt.Er is natuurlijk wel heel wat "sociale druk". De maatschappij stelt hoge verwachtingen. Huisjeboompjebeestje, gezin stichten voor x leeftijd, dikke auto, goedbetaalde hoge functie, sociale verplichtingen, ... We hebben het er maar druk mee. De één zal daar beter mee om kunnen dat de ander. Waar de één het gewoon druk heeft, freakt een ander bij die "verwachtingen".
Mkango schreef:LWDaisy schreef:Echt, dat staat volledig los van die ene toets waar je zo van streek van raakt.Er is natuurlijk wel heel wat "sociale druk". De maatschappij stelt hoge verwachtingen. Huisjeboompjebeestje, gezin stichten voor x leeftijd, dikke auto, goedbetaalde hoge functie, sociale verplichtingen, ... We hebben het er maar druk mee. De één zal daar beter mee om kunnen dat de ander. Waar de één het gewoon druk heeft, freakt een ander bij die "verwachtingen".
LWDaisy schreef:Ik fakete mijn paniekaanvallen inderdaad ook, want er is niets zo fijn als twee uur lang hyperventilerend in een kamertje zitten met verkrampte handen, tintelingen overal, en na afloop compleet gesloopt en kapot zijn de rest van de dag. Alles om maar onder die vervelende toets waar je hard voor geleerd had, uit te komen, die je een paar weken later weer moest inhalen.Als het alleen "die ene toets" is, is er natuurlijk geen probleem, maar als het bij elke toets is, en het kind krijgt iedere keer "stresshoofdpijn" en mag zich er met een smoesje vanaf maken, weet ik niet of dat op lange termijn de juiste oplossing is.
Sintara schreef:Het is jammer genoeg heel moeilijk voor te stellen voor mensen die het niet kennen mkango...