
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
xDenies schreef:Ik heb inderdaad contact met mijn huisarts. Ik heb gister ook een afspraak bij een bedrijfsarts gemaakt maar daar kan ik pas in september bij terecht. Ik ga maandag wel met dit verhaal bellen, wellicht kan ik eerder terecht.
Ik weet eigenlijk niet of dat een normale huisarts kan zeggen dat je maar thuis moet gaan zitten.
xDenies schreef:Ineke2 schreef:Ik had in jou plaats naar huis gegaan en mij voor 100% ziekgemeld. Kom nou toch dit kan toch niet!
Je hebt contact met je huisarts toch? Ik zou daar weer een afspraak maken en bespreken wat je het beste kunt doen.
Ik ben uiteindelijk gaan werken nadat ik mijn gezicht onder de kraan had gehouden. Ik heb alles op de app gezet naar mijn moeder incl een foto van hoe ik er uit zag - een soort van bewijs. Op het moment dat het mij teveel werd en ik in janken uitbarste kwam er namelijk een andere collega binnen en toen dimde hij in.
Ik heb inderdaad contact met mijn huisarts. Ik heb gister ook een afspraak bij een bedrijfsarts gemaakt maar daar kan ik pas in september bij terecht. Ik ga maandag wel met dit verhaal bellen, wellicht kan ik eerder terecht.
Ik weet eigenlijk niet of dat een normale huisarts kan zeggen dat je maar thuis moet gaan zitten.casperzazoe schreef:Ik vind het echt zo vreselijk om telkens jouw "ergernissen" te lezenwas blij toen ik een tijdje terug las dat je de ballen had om half de ziektewet in te gaan, hopen dat het wat beter zou gaan met je. Maar met die rotzak van een leidinggevende wordt het allemaal niet makkelijker..
Ik erger me aan het feit dat ik zo oververmoeid ben dat ik voor m'n gevoel echt niet 100% meer functioneer maar moet zo wel lang auto rijden en de hele dag leuk en druk doen
Eigenlijk de eerste dag, terwijl ik pas die middag voor het eerst 'vrij' zou zijn, werd er al gevraagd of ik me beter voelde (door hem). En al de hele week voel ik zoveel onbegrip bij hem. Ergens had ik deze uitbrander wel kunnen zien aan komen ...
Sterkte! Ook voor jou, let op jezelf
Jolien87 schreef:Ik heb echt zo met je te doen. Ondanks al je klachten blijf je toch zoveel mogelijk doen als je maar kunt. En om dan zo'n trap na te krijgen van je baas verdien je niet.
Mijn baas is er niet eensDit is de leidinggevende …. Die vind dat ik hem 'in de steek' heb gelaten en dat ik hem 'gebruikt heb' om maar in de ziektewet te kunnen. En hij was echt PISSIG omdat ik niet eerder aan de bel heb getrokken (lees: als in 3 maanden eerder ofzo).
Maar iedere keer als ik er een keer voor kies om aan mezelf te denken dan is er gezeik. Dan moet ik maar gewoon komen of gewoon doorlopen (zware hersenschudding, gekneusde ribben, zwaar gekneusde voet - enzovoort) Of als ik er ben dan kan ik 'ander' werk doen maar als het te druk wordt dan moet ik gewoon aangeraced komen.
Frustratie voor nu is vooral dat ik niet kan, me echt heel erg beroerd voel en vooral heel verdrietig, maar maandag ga ik kijken wat ik kan doen. Als iemand nog tips heeft ... graag.
Rebecca schreef:Dat is ook niet tofhier de deur dichtgedaan en het raam maar het word nu alleen maar luider en luide
Iejoorr schreef:[naam] schreef:Dat is ook niet tofhier de deur dichtgedaan en het raam maar het word nu alleen maar luider en luide
Pff hier zijn nu 3 feestjes. 2 aan achterkant van het huis, 1 aan de voorkant. Dus ook 3 verschillende muziekdingen door elkaar en iedereen praat zo hard![]()
Ik. Wil. Slapen. *propt oordoppen in*
Kirania schreef:Ruiters die gebrainwashed zijn door de traditionele manege-paardensport en niet meer kritisch willen nadenken. Paarden die moeilijk doen zijn zo om je te pesten, je moet ze allemaal 'een lesje leren' trainingstheorieën bestaan niet, en als persoon van 1m70 op een shet zitten is toch ok?