Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-10-04 23:06

Geplaatst: 17-10-04 23:06

ja ja, je moet maar lekker ver weg willen wonen..... Haha!

**Geplaatst**: 17-10-04 23:10

Geplaatst: 17-10-04 23:10

Sando schreef:
ja ja, je moet maar lekker ver weg willen wonen.....

Nee, deze ellende had ik in eindhoven ook. Misschien ligt het gewoon aan de telefoonverbinding. Misschien is de computer gewoon klote. Wil adsl, maar ik weet bij god niet welke provider ik moet kiezen. Iemand nog tips?

**Geplaatst**: 17-10-04 23:13

Geplaatst: 17-10-04 23:13

ik heb zonnet.. oei gaan nu erg off-topic.... ach voor 1 keertje...

Ik heb dus Zonnet, en dat werkt echt Perfect ! elke keer doet ie het, hij is rete snel en niet duur.

sorry.....hoop eigenlijk dat het topic ook een beetje aan zijn eind is....

**Geplaatst**: 17-10-04 23:14

Geplaatst: 17-10-04 23:14

desiree, mijn naam schrijf je weer dus ik word weer wakker Gaaaap

in de vorige paginas staan er genoeg posten van ik haat kinderen, we hebben ze genog gequoted volgens mijn en ben te moe om ze nog eens te quoten, ik zou mijn leven ook niet geven voor een dier, echter ik zou er wel alles aandoen om het te redden maar mijn leven ervoor geven gaat te ver voor mijn, met alle respect voor mensen die dat wel doen uiteraard!

dieren dumpen gebeurd helaas vaak genoeg en ook ik heb voor die optie gestaan, wij hadden een berner sennen, we hebben stad en land afgereisd om onze droomhond te vinden en die hadden we eindellijk, 3 weken voor sven geboren werd! echter het mocht helaas niet zijn, sven zat helemaal vol in uitslag en het was werkelijk zo, de huisarts raadde ons aan om de hond tijdelijk weg te doen en kijken hoe sven erop reageerde, dit hebben we met heel veel pijn in ons hart gedaan en sven knapte idd op, toen hebben we balou helemaal weg moeten doen, nu 3 jaar later denken we er nog vaak aan terug en volg ik balou nog op de voet zonder dat ik hem zie, er word vaak over gesproken op een ondepagina! helaas was het bij ons WEL noodzakelijk en het doet ons heel veel pijn maar wat moetne we dan kiezen, we kunnen niet ons kind ergens anders onderbrengen! balou blijft ons heel erg dierbaar en sven is nog steeds allergisch voor honden!

**Geplaatst**: 17-10-04 23:15

Geplaatst: 17-10-04 23:15

Desiree schreef:
Nee, deze ellende had ik in eindhoven ook. Misschien ligt het gewoon aan de telefoonverbinding. Misschien is de computer gewoon stinkmodder. Wil adsl, maar ik weet bij god niet welke provider ik moet kiezen. Iemand nog tips?

wij hebben ADSL van planet internet en ik moet zeggen, we hebben nog nooit problemen gehad, klopt ff heel snel af! wij betalen per maand 39.95 euro voor onbeperkt datalimiet maar je hebt goedkopere hoor, wij behoren tot de eersten van ADSL

**Geplaatst**: 18-10-04 11:04

Geplaatst: 18-10-04 11:04

Ik vind kinderen leuk, kan er goed mee omgaan en de meeste vinden mij ook wel aardig.
Maar ik wil ze niet van mezelf, waarom niet?

Er zijn al veel te veel mensen op de wereld.

Dat een kind hebben een verrijking is van je leven zal best, maar dan zou ik wel een kind adopteren. Blijft het aantal mensen gelijk en doe ik mezelf en het kind er een groot plezier mee.

**Geplaatst**: 18-10-04 11:10

Geplaatst: 18-10-04 11:10

Desiree schreef:

Verder sluit ik me geheel aan bij Fasel, die toch nog zoveel respect voor dieren kan opbrengen ondanks dat ze moeder is. Nog steeds hecht zij waarde aan een dierenleven en stelt het niet zonder meer achter op een mensenleven, in tegendeel, ze gaat er van steigeren wanneer mensen dat doen. Dat gevoel ken ik maar al te goed, het brengt bij mij dezelfde reactie teweeg. Die arrogantie, die nonchalance, ik haat dat bij mensen. De wereld is niet alleen voor mensen. Die gedachte is voortgekomen uit de bijbel; dat de aarde en alles geschapen is voor de mens. En omdat mensen dit eigenlijk wel handig uitkomt blijven ze het handhaven hoewel ze weten dat veel dingen die in de bijbel staan niet klopt.

Eeeh Dees? Ik ben geen moeder hoor. Tenminst nog niet Haha!

. Ik refereerde aan mijn moeder. Mijn moeder heeft ons en houdt zielsveel van ons, en we hebben moeilijke tijden doorgemaakt, tijden dat we geen dubbeltje hadden en mijn moeder had met gemak op die momenten een van haar katten kunnen verkopen maar zowel wij wilden dat niet als mijn moeder niet. Mijn moeder heeft ons opgevoed met de overtuiging dat beide kan. Geen enkele vorm van leven is anders en het een mag niet onderdoen voor het ander.

Mijn moeder was ook niet het type dat echtalleen maar over 'de baby' praatte. Nee mijn moeder had het gewoon over 'Hanifa en Kurt' Haha!

. Maar mijn moeder is dan ook heel nuchter hoor. En dat heeft ze onsook meegegeven.

Lachen

**Geplaatst**: 18-10-04 11:21

Geplaatst: 18-10-04 11:21

Sando schreef:
Ik voel me heel erg aangevallen door 1 persoon hier en die weet zelf wel wat ik bedoel.

Ik hoop niet dat je mij hiermee bedoeld. Als dat wel zo is, zou ik graag willen weten waarom jij je aangevallen voelt door mij persoonlijk!
Je weet hoe ik over kinderen denk, ik praat ook in het algemeen.
Als ik zeg dat ik een hekel heb aan kinderen, wil dat niet zeggen dat ik elk kind haat, want dat zijn mijn woorden namelijk niet.

Dat iemand kiest voor een kind kan ik heel goed begrijpen, maar verwacht niet van mij dat ik hetzelfde gevoel ervoor kan opbrengen.
Dat ik zelf kind ben geweest, wil niet automatisch zeggen dat ik kinderen maar leuk moet vinden.
Ik houd het liever bij dieren!
Miss dat ik ooit nog moedergevoelens ga krijgen, dat ik kinderen leuk ga vinden. Maar dat weet niemand van tevoren!

**Geplaatst**: 18-10-04 11:26

Geplaatst: 18-10-04 11:26

Romkabouter schreef:
Ik vind kinderen leuk, kan er goed mee omgaan en de meeste vinden mij ook wel aardig.
Maar ik wil ze niet van mezelf, waarom niet?

Er zijn al veel te veel mensen op de wereld.

Dat een kind hebben een verrijking is van je leven zal best, maar dan zou ik wel een kind adopteren. Blijft het aantal mensen gelijk en doe ik mezelf en het kind er een groot plezier mee.

Nee hoor..want er sterven ook elke dag mensen op de wereld (wat een rotzin na de afgelopen dagen voor mij.. pff.) . En of je het kind er een plezier mee doet is weer een andere discussie.

**Geplaatst**: 18-10-04 11:39

Geplaatst: 18-10-04 11:39

Misja schreef:
of je het kind er een plezier mee doet is weer een andere discussie.

Ik denk dat alle kinderen die in een weeshuis zitten erop vooruit gaan als ze bij een (goed uitgezocht) ouderpaar terechtkomen. Na een aanpassingsperiode zijn ze altijd beter af, of ken jij gevallen van kinderen die wegkwijnden na adoptie?

Het anderhalf jarige meisje van onze buren heeft zich vrij vlot na haar adoptie uit een Chinees weeshuis enorm ontwikkeld, echt met sprongen vooruit gegaan terwijl ze toen ze kwam nogal achtergebleven was. Komt door de individuele aandacht he....

**Geplaatst**: 18-10-04 11:48

Geplaatst: 18-10-04 11:48

griebels schreef:
Ik hoop niet dat je mij hiermee bedoeld. Als dat wel zo is, zou ik graag willen weten waarom jij je aangevallen voelt door mij persoonlijk!

Ik voel me aangevallen omdat jij echt recht in mijn gezicht zegt dat je een hekel hebt aan kinderen en dat je kinderen haat. Wij hebben het er toen over gehad toen je bij mij was, en dat was echt een klap.
Als vriendin zijnde zeg je niet tegen je vriendin die net een kindje heeft gekregen dat je kinderen haat.

Je weet hoe ik over kinderen denk, ik praat ook in het algemeen.

Toen je dat zei moet je je voor kunnen stellen dat ik dat niet leuk vond om te horen. Ik weet hoe je over kinderen denkt, daarom was het gewoon voldoende geweest als je had gezegd dat je kinderen niet leuk vindt, en dat je niets met ze hebt.

Als ik zeg dat ik een hekel heb aan kinderen, wil dat niet zeggen dat ik elk kind haat, want dat zijn mijn woorden namelijk niet.

Dat iemand kiest voor een kind kan ik heel goed begrijpen, maar verwacht niet van mij dat ik hetzelfde gevoel ervoor kan opbrengen.

Dat verwacht ik absoluut niet, heb ik al -tig x gezegd, zie de andere 20 pagina`s...

Dat ik zelf kind ben geweest, wil niet automatisch zeggen dat ik kinderen maar leuk moet vinden.

Zeg ik ook niet.... leuk vinden en haten is wel een heeeeel verschil !

Ik houd het liever bij dieren! kan, geen probleem.

Miss dat ik ooit nog moedergevoelens ga krijgen, dat ik kinderen leuk ga vinden. Maar dat weet niemand van tevoren!

jij krijgt nooit geen moeder gevoelens dat kan ik jou wel vertellen want je hebt een hekel aan kinderen.....

**Geplaatst**: 18-10-04 11:53

Geplaatst: 18-10-04 11:53

Als je het er verder over wil hebben, dan per PB oke ?

**Geplaatst**: 18-10-04 11:57

Geplaatst: 18-10-04 11:57

Ik heb nooit gezegt dat ik kinderen haat! En als je je toen aangevoelen voelde, had je er ook toen wat van kunnen zeggen. Dan had ik het uit kunnen leggen! Nu moet ik weg...

**Geplaatst**: 18-10-04 12:02

Geplaatst: 18-10-04 12:02

ArwenLune schreef:
of ken jij gevallen van kinderen die wegkwijnden na adoptie?

Ik ken nogal wat aangenomen kinderen die in een internaat opgroeien ja.. Wegens ernstige hechtingsproblemen bijvoorbeeld.

Maar goed.. dat is een hele andere discussie, die hier niet echt op zijn plaats is.. Knipoog

**Geplaatst**: 18-10-04 12:23

Geplaatst: 18-10-04 12:23

Misja schreef:
Nee hoor..want er sterven ook elke dag mensen op de wereld

Dat klopt, maar dat verandert niets aan het feit dat ik vind dat er teveel mensen op de wereld zijn. Daarvoor moet er nog heel veel mensen sterven en er geen nieuwe bijkomen mijns inziens. Het spijt me van jouw verlies, maar ook dat verandert niets aan mijn mening.

Citaat:
En of je het kind er een plezier mee doet is weer een andere discussie.

Dat klopt.

**Geplaatst**: 18-10-04 13:47

Geplaatst: 18-10-04 13:47

ArwenLune schreef:
Ik denk dat alle kinderen die in een weeshuis zitten erop vooruit gaan als ze bij een (goed uitgezocht) ouderpaar terechtkomen. Na een aanpassingsperiode zijn ze altijd beter af, of ken jij gevallen van kinderen die wegkwijnden na adoptie?

Nee, maar wel intenteitsproblemen.

**Geplaatst**: 18-10-04 13:50

Geplaatst: 18-10-04 13:50

Sammie, misschien bedoel je 'identiteitsproblemen', dat is dat iemand niet zo goed beeld krijgt van zichzelf en zijn rol in de wereld.

**Geplaatst**: 18-10-04 14:02

Geplaatst: 18-10-04 14:02

[AM] Nu op Ned 1. Rondom 10 over 'kindervrijen'

isabelle"]
[quote="Sando schreef:
knap dat je zo bijdraait Isabelle, ik zou het niet kunnen.
pfff, wat een gedoe allemaal. Liefde is een groot begrip, en voor iedereen anders. Amen....

waarom niet Sando?

ik dacht het ook eerst niet te kunnen hoor tot ik eens verder keek dat mijn neus lang was en ik merkte van er zijn wel mensen die evenveel van hun dieren houden als ik van mijn kinderen of algemeen ouders van hun kinderen!
En wie ben ik dan om dit te lopen ontkennen sando? ik ben me er heel bewust van dat ik RK verdriet aan gedaan heb door te zeggen dat dit onmogelijk was en ik ben blij dat zij mijn ogen wel heeft doen opendoen van, ja maar isabelle, dat kan wel!
[/quote]

Hoi

ff een pb-tje van mij

Sorry dat ik gisteren zo bot deed.
Dat ging veel te ver.
Ik wil dan ook oprecht mijn excuses aanbieden. Vriendjes zijn?

Verder vind ik het super dat je er niet enorm kwaad om werd.
Ik weet niet of ik dat zo gekund had, of weet eigenlijk wel zeker dat ik dat nooit zo goed opgevat zou hebben.
Ik, heb daarvoor enorm respect

En een goede les voor mij, om dingen zo ook op te vatten en niet meteen enorm uit mijn vel te springen.
En ik hoop bij een volgend voorval, op bokt, of irl, aan jou reactie te kunnen denken, en net zo wijs te kunnen reageren.

Dit gaat voor mij dus ook buiten de discussie om, wou het gewoon ff zeggen.

Dit wilde ik eigenlijk pb-en, maar heb net besloten, onder het typen het hier maar neer te zetten, net zo eerlijk dacht ik zo.

**Geplaatst**: 18-10-04 14:12

Geplaatst: 18-10-04 14:12

Sammie schreef:
Nee, maar wel intenteitsproblemen.

Het alternatief is ze in een weeshuis laten zitten tot ze 18 zijn, waana ze met minimale scholing, sociale onderontwikkeling (waardoor ze later zelf vaak moeite hebben met het ouderschap - nooit een voorbeeld gehad) en minimale kansen de maatschappij ingaan om zichzelf maar te redden.

Identiteits problemen zijn heel moeilijk en zwaar voor zo'n kind, maar voordat we adoptie gaan bekijken als 'het kind geen plezier doen' mogen we ook best even naar het alternatief kijken.

**Geplaatst**: 18-10-04 14:14

Geplaatst: 18-10-04 14:14

voor RK

ik aanvaard heel graag je excuses al vind ik ze echt niet nodig want ik begrijp heel goed waarom je dat zei over mijn kinderen, ik stond namelijk loodrecht voor je (figuurlijk) en je hebt het vriendellijk gezegd en je hebt het schreeuwend gezegd maar ik bleef loodrecht voor je staan tot op ik een bepaald ogenblik naast je ging staan en dacht van, ze heeft gelijk! ik had inderdaad vrij bot kunnen worden en je helemaal verloren kunnen schelden omdat je het persoonlijk over mijn kids had maar meid, ik had het persoonlijk over jouw kids (je dieren) dus je reactie is volkomen normaal hoor! blijf mijn reactie in gedachten houden dan hou ik zeker je les in gedachten die ik meegekregen heb in dit topic! OK dan!

**Geplaatst**: 18-10-04 14:20

Geplaatst: 18-10-04 14:20

Desiree schreef:
Gevoel is bij iedereen anders Faye. Ik ken verschillende soorten ouders. Ik ken vrouwen bij wie de liefde voor het dier spontaan verdween bij de geboorte van een kind. En ik ken vrouwen die nog steeds intens verdriet toonden bij het verlies van een dier lang nadat ze kinderen hadden gekregen. Je kunt dat niet voor een ander bepalen, je kunt niet in z'n ziel kijken.

Ik heb persoonlijk nog nooit gehoord van mensen die overspannen moesten worden opgenomen nadat hun hond was overleden...

Daar tegenover ken ik wel mensen die overspannen worden opgenomen nadat hun kind is overleden....

Ik houd heel veel van mijn honden hoor, ik behandel mijn honden als mijn kinderen omdat ik nou eenmaal voor ze gekozen heb en er dus ook verantwoording voor heb, ik moet zorgen dat ze niks tekort komen
Toen mijn hondje stierf in mijn armen was ik zooo verdrietig dat ik dacht dat ik er nooit meer overheen zou komen, ik heb uren met haar op schoot mijn ogen uit mijn kop gejankt, ik ben er echt ziek van geweest.

Op dat moment voelde ik me zo, maar eerlijk gezegd schaam ik me daar nu een beetje voor, omdat ik nu het verdriet zie van mijn ouders die hun zoon zijn verloren......

Maar waar het om gaat , ach kies je ervoor dat je graag kindjes wilt prima! en kies je ervoor kinderloos te blijven ook prima toch?! OK dan!

Verschil moet er zijn hoor, de 1 wilt een fries de ander een shetlander.

**Geplaatst**: 18-10-04 14:26

Geplaatst: 18-10-04 14:26

Cittemee, ieder heeft zijn eigen verdriet, iemand anders kan niet voor jou beoordelen of je verdriet terecht is.
Mensen raken ook niet zo gauw overspannen als grootouders overlijden. Sommige dingen hebben logica en honden leven nu eenmaal korter dan mensen. Je moet dus wel eens afscheid nemen als je hond aan het einde van zijn leven is, dat is essentieel anders dan afscheid nemen van het prille leven van een kind.

**Geplaatst**: 18-10-04 14:29

Geplaatst: 18-10-04 14:29

Romkabouter schreef:
Ik vind kinderen leuk, kan er goed mee omgaan en de meeste vinden mij ook wel aardig.
Maar ik wil ze niet van mezelf, waarom niet?

Er zijn al veel te veel mensen op de wereld.

Dat een kind hebben een verrijking is van je leven zal best, maar dan zou ik wel een kind adopteren. Blijft het aantal mensen gelijk en doe ik mezelf en het kind er een groot plezier mee.

dat zeg ik idd ook tegen mn vriend: als hij persee een kind wil(ik wil niet zwanger zijn of bevallen....) en ik mocht op een gegeven moment dat ook willen, dan een pleeg of adoptie kind, omdat er al veel te veel mensen op de wereld zijn, en genoeg kindjes zijn die helaas geen goede ouders hebben of helemaal geen ouders meer hebben.

om ongeveer dezelfde reden heb ik een hond uit het asiel ipv een pup bij een fokker vandaan....

**Geplaatst**: 18-10-04 14:32

Geplaatst: 18-10-04 14:32

En Renske, gaat jouw vriend daar zonder meer mee akkoord?

**Geplaatst**: 18-10-04 14:35

Geplaatst: 18-10-04 14:35

Cittemee schreef:
Ik heb persoonlijk nog nooit gehoord van mensen die overspannen moesten worden opgenomen nadat hun hond was overleden...

Daar tegenover ken ik wel mensen die overspannen worden opgenomen nadat hun kind is overleden....

ik had vannacht een erg akelige droom, dat ik mn beide paarden(zijn nu alle2 kreupel, 1 vd 2 wordt niet meer beter, de ander gaat volgende week naar de kliniek...) heb moeten laten inslapen, ik werd echt compleet hysterisch wakker en dacht dat het echt was gebeurd Scheve mond

ik denk dat als het idd zo is dat beide paarden niet meer beter kunnen worden en er alleen die optie nog is, dat ze mij dat ook wel kunnen wegbrengen, omdat ik dan helemaal doordraai.

heel banketstaaf ook, mn oma is overleden en tuurlijk heb ik er verdriet om gehad, maar mn hond die mn ex 2,5 jaar geleden heeft verkocht, daar kan ik nogsteeds om janken als ik haar foto zie....

maar ik snap wel heel erg goed dat er mensen zijn die dat dan weer niet begrijpen, en voor de meeste mensen zal een kind/ander familielid verliezen vele amlen erger zijn dan een dier verliezen, daar heb ik ook begrip voor, ben een paar jaar terug een paar vrienden kwijt geraakt in een korte tijd na elkaar(1x kanker 2x ogeluk, waren allemaal pas rond de 16 jaar) en ik heb toen het verdriet van die ouders van heel dichtbij meegemaakt, die mensen hebben echt in een hel geleefd, en nogsteeds hebben ze het er heel moeilijk mee, wat ook begrijpelijk is

maar ik weet van mezelf dat als ik mn 2 paarden kort na elkaar kwijtraak, dat ik dan instort en de vraag is maar hoelang t duurt voordat ik daar weer bovenop ben....

(nog gecondoleerd trouwens, begrijp dat je je broer bent kwijtgeraakt Ach gut

)