Het is altijd wel iets wat raar of vreemd gevonden word, maar verzwijgen vind men ook weer niet goed.
Natuurlijk verwacht ook niemand dat jij eventjes voor postbode wil fungeren. Je hoeft niet elke keer maar weer aan te kloppen voor de rest van het verhaal. Ik denk dat je genoeg hebt gedaan. twee duimpjes omhoog

Lovely, het is altijd moeilijk he, tot hoever je er voor iemand kan zijn.
Als iemand een nare ervaring achter de rug heeft, dan kan men deze persoon wat opbeuren en weer een lach brengen.
Iemand met een gebroken been die een paar dagen in het zieken huis verblijft, mist het bokken en dus is het leuk om een uitgeprinte lijst te mogen ontvangen van alle beterschapjes enz.
Voor Miep zal het helaas nooit meer kunnen worden dan een meelezend bokt, en een ga zo door berichtje.In de hoop dat die berichten net dat beetje doorzettingsvermogen actieveren.
Ik denk dat ik voor meerdere spreek dat als er een ziekte blijkt te zijn en ze zet zich daarvoor heel hard in, dat er bokkers trots op haar zijn, dat ze die stap ook heeft genomen.
Dat wil dus zeggen, dat ze het nooit met opzet heeft gedaan en dat ze hard bezig is om zichzelf te helpen. Dat zal voor een aantal bokkers een verschil maken.
Zoals het er nu naar uit ziet, zal dat er niet in zitten en dat is jammer, maar wel haar eigen keuze. Heel jammer want het had een leuke meid kunnen zijn.