Bokt.nl

Drunksheep schreef:

In Amerika zijn doggybags heel normaal. Wij hebben toen we daar waren ook regelmatig dingen mee naar 'huis' genomen. Vooral omdat sommige porties ook humongous waren

Vind het een goede manier om verspilling tegen te gaan, en daarbij heb je natuurlijk voor die complete maaltijd betaald. Dan is het niet zo gek dat je alles daarvan wilt consumeren toch?

In Nederland is het inderdaad nog niet echt gangbaar. Maar zou het van mij wel mogen worden. In een AYCE Tupperware bakjes vullen vind ik dan weer te asociaal voor woorden als iedereen dat gaat doen hebben AYCE's niet echt bestaansrecht meer.

Nabster schreef:

Drunksheep schreef:

In Amerika zijn doggybags heel normaal. Wij hebben toen we daar waren ook regelmatig dingen mee naar 'huis' genomen. Vooral omdat sommige porties ook humongous waren

Vind het een goede manier om verspilling tegen te gaan, en daarbij heb je natuurlijk voor die complete maaltijd betaald. Dan is het niet zo gek dat je alles daarvan wilt consumeren toch?

In Nederland is het inderdaad nog niet echt gangbaar. Maar zou het van mij wel mogen worden. In een AYCE Tupperware bakjes vullen vind ik dan weer te asociaal voor woorden als iedereen dat gaat doen hebben AYCE's niet echt bestaansrecht meer.

Even keuringsdienst van waarde kijken wat ze eigenlijk verdienen op zo'n buffet.

Lieszje schreef:

Een jaar of vijf geleden had ik iemand leren kennen.
Was een aardige gast, maar viel mij wel op dat hij vaak opschepte over zijn mooie salaris en volle spaarrekening.
Hij vroeg een keer of ik zin had om met hem uiteten te gaan.
Leek mij wel gezellig dus ik zei ja.
Hij rekende af en buiten stopte hij bij een pinautomaat.
Of ik even de helft van het eten kon pinnen voor hem (stond ik wel even van te kijken ).
Een paar weken later vroeg hij of ik meeging naar de bioscoop.
Toen we daar aankwamen wilde hij even langs de mc donald's voor een tussendoortje.
Hij wilde alleen wat mcnuggets en ik iets van een hamburger. Toen ik zei dat ik wel betaalde, bestelde meneer gelijk nog wat extra's.
En ik maakte van de mcnuggets een grotere portie zodat ik er ook een paar kon mee eten.
Nou mooi niet, die hield hij express dicht bij zich..
We zijn naar de bioscoop gegaan (uiteraard zelf betaald) en daarna ben ik nooit meer iets met hem gaan doen

J0anieke schreef:

Dispar_Vulgo schreef:

Ik heb ook eens zoiets mee gemaakt. Diegene was heel uitgekookt (en ook gierig, maar dat is een ander verhaal).

Haar paard moest naar de hoefsmid. En toevallig lag er bij mij net een ijzer vanaf, dus ik wilde de hoefsmid ook laten komen.
Nou zij zou het wel even regelen dan kon hij beide paarden tegelijk doen: "Welke dagen ik kon?"
Maakte mij niet uit (want de hoefsmid pakt zelf mijn paard, hoef ik niet bij te zijn).

Ja, want dan kon ik mooi gelijk haar paard ook pakken en hoefde ze zelf niet te komen

Dat vraag ik ook altijd hoor
Maar dat was ook omdat ik op normale werkdagen werk, en mijn stalgenoot destijds onregelmatig waardoor het voor haar makkelijker was om een afspraak te maken.
Valt dat onder gierig als je dat vraagt?

DezeNaam schreef:

lucifertje schreef:

1: uit eten met vriendengroep. Stel A zegt: wij betalen ons eigen eten. Prima, geen probleem. Komt de rekening, is het goedkoper om te splitten dan dat ze hun eigen deel zouden betalen

2: bevriend stel van mijn ouders:
- auto zo oud dat ze nog lood bij moeten mengen als ze moeten tanken.
- ski’s zo oud (van hout) dat degene die ze slijpt ze niet meer wilde slijpen. Bood hem mijn 1 jaar oude ski’s voor 50€ aan, nee nee hij wilde ze gratis.
- skipak wat zo oud is dat de gaten erin vallen afplakken met ductape om het pak volgend jaar gewoon weer te dragen.
- meerijden naar Italië maar geen benzinekosten of kopje koffie trakteren.

Dit zijn toch wel de ergste die me bij zijn gebleven.

Jezus, soms kan ik nog begrijpen dat mensen vergeten om iets te geven als ze meerijden met de auto, maar als je met iemand mee naar Italië gaat kan je toch zelf ook wel bedenken dat het duur is..
Tot voor kort dacht ik er ook niet bij na, dacht dat het wel zou meevallen qua prijs om naar Italië te rijden (ging met een vriendin gaan), dat viel toch vies tegen. Ben je nog goedkoper af met het vliegtuig als je in de juiste periode gaat.

Mijn moeder is ook heel gierig maar ik kon niet direct op een voorbeeld komen toen ik eerst reageerde.
Maar een hele tijd geleden vertelde mijn vader dat ik als peuter/kleuter heel vaak gewoon afgedankte kleren droeg die mijn moeder had gekregen. Blijkbaar had de opvang begeleidster ooit gezegd tegen mijn vader dat ik er erger bijliep dan de Turkse kinderen (op school), auw. (Komt overigens wel wat racistisch over, maar bon.)

Dan ook mijn moeder, altijd maar zagen over geld om de kleinste dingen. Geld voor kleren voor mij was te veel, schoenen kocht ik pas nieuw als er praktisch gaten in zaten. (Zo had ik op zeeklasse in het lager met te kleine schoenen kunnen lopen, wat deden mijn voeten zeer. Want mijn nieuwe mochten natuurlijk nog niet vuil worden.) Maar dan wel een belachelijk dure, lelijke Japanse kast kopen van zeker meer dan 2000 euro. En dan zogezegd geen geld hebben. (En oh, ook overdreven dure zetels, was volgens mij van een speciaal Italiaans merk ofzo, dan is er plots geld.)

Ook eten halen van de voedselbank, tot de voedselbank er kort geleden achter kwam hoeveel geld zij nog op haar spaarrekening heeft. Goh ja wat verwacht je, er zijn wel mensen die het harder nodig hebben.
En dure leren tasjes kopen van over de 200 euro. Kijk, geen problemen mee, maar ga dan niet klagen dat je geen geld hebt.
(Waar ik dan overigens NIET tegen kan, maar misschien wel wat egoïstisch is van mij. Is dat ze soms ook mijn kleding/schoenen gebruikt. Daar kan ik zo pissig om worden, van mijn spullen blijf je af. Ook al gebruik je het niet meer, dan vraag je het. Zoals nu ook mijn jas voor paardrijden, ook al rij ik geen paard meer, wil ik niet dat iemand eraan zit. Handig natuurlijk als je moeder dezelfde maat heeft.. Nu gebruikt ze ook altijd mijn trainingsbroek om te gaan lopen, oké geen probleem mee ik gebruik hem toch niet meer. Maar zoveel geld kost zo'n broek toch echt niet... )

Of als ik haar eens vroeg om voor mijn paard iets de helft te betalen (Bv. tandarts) was het ook eerst een heel gezaag wat mijn vader allemaal nog wel moest betalen.
Altijd als ik iets vroeg voor geld voor kleding was het 'En je vader dan, geeft die nog iets?!' Goh, mijn vader zit zo diep in de schulden dat hij geen eigen adres meer kan hebben of ze komen zijn huis leeg halen, maar ja, ik zal mijn vader even gaan lastigvallen. Maarja, dan kreeg ik wel weer te horen dat mijn vader niks om mij gaf omdat hij mij geen geld geeft. (Wat hij overigens soms wel nog doet, maar tegenwoordig niet meer vaak. Verdien zelf ondertussen ook wel een beetje.)
Of als kind zijnde moest ik ook altijd de geld zaken tussen haar en mijn vader gaan oplossen, ondertussen ben ik er wel mooi klaar mee. Dat ze haar eigen gezeik maar oplost.

Overigens ook voor mijn 18de verjaardag, waar ik heel lang naar uitgekeken had maar nu eigenlijk niet meer veel om gaf had ik ten minste wel 'iets' verwacht van mijn moeder. En ik wil nu niet ondankbaar klinken want ik vind dat je soms gewoon blij moet zijn met wat je krijgt. Maar ze had dus tickets voor Pukkelpop kunnen krijgen voor 20 euro (toen ze haar rechten nog had bij de voedselbank enzo ).
Maar de tweede dag wou ik niet meer gaan omdat ik liever op een hond wou passen. Kreeg ik toch een heel gedoe over me heen dat ze die kaartjes toch niet voor niks gekocht heeft zeker?! En dat ik ze mooi mocht terugbetalen en blablabla. Verdomme, TIEN euro...
Uiteindelijk heeft ze ze zelf verkocht. Maar voor mijn 18de had ik toch wel wat 'meer' verwacht.
(Al moet ik toegeven dat ik het later nog heb kunnen gebruiken toen mijn fiets gestolen was en ik graag een mountainbike wou. Dan komt 'maar jij hebt nog niks voor mijn 18de verjaardag gegeven' goed te pas. Slecht kind dat ben. )

Wat dan wel weer tegenstrijdig is is dat mijn moeder gerust wekelijks sushi meeneemt van de winkel als ik het vraag, vroeger ook nog een nieuw zadel voor mijn paard gekregen en dure wedstrijdkleding... Zal zijn als ze in haar goede bui is zeker of om haar humeur te compenseren. [Edit] Ik realiseer me ook net dat dat meestal enkel is als zij erbij is, dan kan ik wel dingen krijgen. Maar om bepaalde redenen dus, ga ik niet graag met mijn moeder winkelen. x)

(Al is mijn moeder hier gewoon ook een stereotype persoon zoals de mensen hier in het topic. Zou terug gaan als ze 10 cent te weinig gekregen heeft.
Zo had ik ook eens voor een meisje dat uit Duitsland kwam met mijn kortingskaart al onze spullen afgerekend zodat zij ook minder moest betalen. Nuja, wist ik natuurlijk niet meer hoeveel zij mij eigenlijk moest geven. Dus ze had me gewoon maar 'iets' gegeven. Gaat mijn moeder al direct klagen tegen mij dat ik wel moet zien dat ze me genoeg teruggeven en blablabla... Nuja moeder, gelukkig wil ik niet zijn zoals jou, die twee euro die ik misschien nog moest kan ik gerust missen.)

Waarschijnlijk is dit een ongelooflijk lang zeikbericht geworden, mijn excuses.

Resistance schreef:

Wij kennen overigens zo iemand die altijd 5 minuten voordat we de rekening vragen gedag zegt als we met een groepje uit zijn gegaan. Vind het heel moeilijk om daar wat van te zeggen. Anderen uit het groepje hebben het weleens bij hem aangekaart, maar dan doet ie alsof z'n neus bloed, of zegt ie dat het niet meer zal gebeuren.

Nies_ schreef:

Resistance schreef:

Wij kennen overigens zo iemand die altijd 5 minuten voordat we de rekening vragen gedag zegt als we met een groepje uit zijn gegaan. Vind het heel moeilijk om daar wat van te zeggen. Anderen uit het groepje hebben het weleens bij hem aangekaart, maar dan doet ie alsof z'n neus bloed, of zegt ie dat het niet meer zal gebeuren.

Gewoon tikkie sturen of niet meer uitnodigingen

Dani199764 schreef:

Oh ik heb ook nog wel een leuke van een ex een aantal jaar geleden.
We liepen door de stad van utrecht met mijn verjaardag en we waren een half jaartje samen, maar had eigenlijk nog nooit iets van hem gekregen of zo (die verwachting was er ook niet, maar had er toen nog niet bij stil gestaan dat die eigenlijk gewoon gierig was)
Na een poosje wandelen had hij schijnbaar heel erg dorst, maar had geen geld denk ik, dus probeerde mij in te praten, van: ja schat, je moet wel iets drinken, het is een warme dag en anders droog je straks uit, zullen we even naar de supermarkt wat voor je halen. Dus ik aangegeven dat dat niet hoeft, maar als hij iets wil hebben hij wel even naar binnen mag. Nee, nee dat wou die niet, ik moest goed drinken...
Nou uiteindelijk toch maar de supermarkt in gegaan, hij graait een 2 liter fles cola uit het schap: hier schat, voor jou, je moet echt goed drinken. Dus ik zeg zo: Maar ik lust helemaal geen cola. Hij weer: Ja jawel joh, dat is goed voor je, dat stilt de dorst heel goed Dus ik had zo iets van laat maar, neem die fles maar mee als jij zo graag cola wil. Komen we bij de kassa.. Ja het drinken is toch voor jou schat, mag ik dan wel je portemonnee even

Ik begreep later pas dat die zelf gewoon heel erg dorst had, maar hij had dat ook gewoon kunnen zeggen en dan had ik een fles voor hem gehaald, maar hij deed zo hard zijn best om het te laten lijken of ik dorst had en die cola wou zodat ik zou betalen

Gowlan schreef:

Leuk topic!
Ik heb het gehad met de aankoop van mijn huis, de notaris had een factuur opgemaakt en of ik die voor de overdracht kon overboeken.
Enfin, gedaan waarna ik een nieuwe rekening kreeg. Of ik nog even €0,01 cent wilde overboeken, want ze hadden een rekenfoutje gemaakt
Heb ik hem overgeboekt en de notaris zelf kreeg dat te horen van de administratie toen wij in de overdracht met hem zaten. Hij lag uiteraard in een scheur hierom en vond het zelf ook belachelijk dat zijn administratie daarvoor nog een naheffing heeft gestuurd
Achja, wel betaald natuurlijk, het hoort bij de rekening

BeFunny schreef:

Ik weet niet of het onder gierigheid valt. Afgelopen december had ik een flinke klap gemaakt toen ik van mijn fiets afviel. Hersenschudding. Boven mijn oog een jaap dat maar bleef bloeden en niet een beetje. Ik was buiten bewustzijn toen de ambulance gebeld werd maar weer bij toen ze kwamen. Was nog verward. Maargoed omdat ze staat bij huisartsenposten en ook veel bij de ambulance vroegen ze of mijn vriend me naar de school om de hoek kon brengen. Dat kon de broeder had een afspraak gemaakt zodat ik niet in de praktijk hoefde te wachten super netjes maar alles zat onder het bloed. Mijn jas, handschoenen en echt helemaal rood. Tien ik de ambulance verliet geven ze mij.. 1 zakdoekje mee om op de wond te houden dat was met een paar seconden al doorweekt. Vond dat toch wel gierig.

IHN schreef:

ok, mag ik zeggen dat ik het niet heel netjes van je vind dat ze kaartjes koopt voor pukkelpop en jij besluit liever op een hond te gaan passen die dag? (ik neem aan dat je al had afgesproken te gaan). Ik zou dan ook teleurgesteld zijn.

Sunnda schreef:

Ik heb hem ook al vier keer gelezen, maar begrijpen doe ik het niet.

Palmera schreef:

Soms is gierig zijn gewoon op de centjes letten omdat dat nodig is.
En hiermee doel ik uiteraard niet op de heftige voorbeelden van ouders t.o.v hun kinderen. Versleten kleding en de dochter zelf maandverband laten kopen is van de zotte.

In alle andere gevallen, groepsetentjes met vrienden e.d: ik snap niet dat zulke dingen niet tevoren duidelijk zijn.

Mijn omgeving weet dat ik weinig te besteden heb. Dat ik bijna altijd pas met uitjes. En soms word ik, onder protest, meesgesleept. Dat is dan een uitnodiging omdat zij me dat gunnen. En die neem ik dan uiteindelijk maar aan.
Daartegenover staat dat ze weten dat ik nooit te beroerd ben om ergens mee te helpen. Of een wandeltocht met zelf gemaakte lunch te organiseren. Ja, het etentje in het restaurant wat zij betalen is duurder. Maar het is een kwestie van gunnen en je best doen in vriendschap. De één kan dat door iets te betalen. De ander kan dat door een gratis uitje te organiseren waar de rest niet aan begonnen was maar wél van geniet.

Daarom ben ik, in een redelijk aantal voorbeelden in dit topic, best benieuwd naar het verhaal van de 'gierige'.
Wellicht is die helemaal niet gierig maar moet er anders gekeken en gewaardeerd worden.

DezeNaam schreef:

IHN schreef:

ok, mag ik zeggen dat ik het niet heel netjes van je vind dat ze kaartjes koopt voor pukkelpop en jij besluit liever op een hond te gaan passen die dag? (ik neem aan dat je al had afgesproken te gaan). Ik zou dan ook teleurgesteld zijn.

Dat mag je vinden. Maar de tickets waren geen verrassing hoor, was al lang op voorhand besproken. En had ook op voorhand laten weten dat ik op een hond ging passen. Misschien vergeten te zeggen dat zij last minute besloot dat ze 'voor mijn verjaardag waren', uh ja.
Als je dan moeilijk gaat doen om 10 euro... Voor nog één dag. Als ik die ene dag nog was gegaan had ik niet op die hond kunnen letten, en dat was voor ongeveer een week, dus ja, ik vond de hond dan wel belangrijker.

Ibbel schreef:

Sunnda schreef:

Ik heb hem ook al vier keer gelezen, maar begrijpen doe ik het niet.

Zoals ik het begrijp: ambulance was gekomen, maar had meer te doen. TS was weer bij en dus geen echt ambulancegeval. Broeder van ambu regelde een afspraak op een praktijk in de buurt, met het verzoek of vriendje haar daar kon brengen (maw, TS bespaarde de ambu een ritje, tijd en geld) en als dank voor de medewerking krijgt TS 1 gaasje om een hoofdwond te stelpen.

Sunnda schreef:

Ik geloof best dat je problemen hebt met je moeder, maar als ik je posts lees klinkt het alsof het probleem van beide kanten komt.
Je hebt een eigen paard van ze gehad...er zijn een hoop ouders die dat echt niet kunnen betalen..

Sunnda schreef:

Sunnda schreef:

Ik heb hem ook al vier keer gelezen, maar begrijpen doe ik het niet.


Zoals ik het begrijp: ambulance was gekomen, maar had meer te doen. TS was weer bij en dus geen echt ambulancegeval. Broeder van ambu regelde een afspraak op een praktijk in de buurt, met het verzoek of vriendje haar daar kon brengen (maw, TS bespaarde de ambu een ritje, tijd en geld) en als dank voor de medewerking krijgt TS 1 gaasje om een hoofdwond te stelpen.

Ik geloof haast niet dat zulke fouten bij een ambu in NL worden gemaakt. Iemand die buiten bewustzijn is geweest gaat zowieso mee.

Zou een grove fout zijn.