Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-18 10:30

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-18 10:30

@cayenne en RoyceMack
Ik kan niet alles open en bloot op internet zetten maar;
Volpension is geen optie.
Een stuk land bij een boer huren ook niet want nu staat ze aan huis en dat zou betekenen dat ik 's morgens eerst naar Troyka moet haar verzorgen en weer naar huis dan vriend wassen aankleden etc. Maar vriend kan niet zolang alleen zijn en in de directe omgeving is niks te huur.
Verder een betrouwbare bijrijder voor haar zoeken die ook echt komt heb ik ook over na zitten denken als ze wat verder weg zou komen te staan. Maar als ik zie wat hier in deze omgeving een bijrijdpaard zoekt zijn dat of volwassenen die wedstrijden willen rijden en dat kan met Troyka niet. En voor recreatief zijn dat alleen meisjes rechtstreeks van de manege. Van 12 tot 16 jaar.
En Troyka is en blijft een fjord en kan zich erg sterk maken. En dan de klusjes die de bijrijder zal moeten doen.
Plus het gaat mij niet lukken om de bijrijder de eerste tijd te begeleiden want ik wil wel weten wie en hoe er met mijn paard omgegaan wordt.

Ik zie geen andere optie. Ik heb alles over wogen. Heb er weken over nagedacht en goede vrienden hebben mij gezegd dat dit de juiste beslissing was.

Als dit allemaal voorbij is kan ik kijken of Troyka er nog is en als dat zo is probeer ik of ik haar dan terug kan krijgen. Want al mijn spullen hou ik wel.

Laatst bijgewerkt door leestmee op 19-08-18 10:41, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-08-18 10:40

Re: palliatieve fase ziekte vriend en wat dan.

Geplaatst: 19-08-18 10:40

Misschien dan tijdelijk verleasen met verplaatsing? (Wel onder contract uiteraard). Dan heb jij ook even ademruimte en kun je rustig nadenken zonder overhaaste beslissingen te nemen.

**Geplaatst**: 19-08-18 10:52

Re: palliatieve fase ziekte vriend en wat dan.

Geplaatst: 19-08-18 10:52

Nee.

Nee.

Nee.

Dit kan niet.

Dat kan niet.

Zus kan niet.

Zo kan niet.

Deze houding heb je al 3 jaar TS, dit topic loopt al 3 jaar. En hoe ver ben je gekomen met deze houding? HELEMAAL NERGENS. Er is nog helemaal NIKS veranderd ten opzichte van toen je dit topic startte. 3 jaar!!!
Wanneer ga je nou eens je schouders er onder zetten? Wanneer ga je nou eens aan jezelf denken? Wanneer geef je jezelf nou een keer een schop onder je kont om actie te ondernemen? Houd op het slachtoffer te spelen en onderneem actie.

En laten we toch eens ophouden hem je "vriend" te noemen, hij is je vriend allang niet meer. Hij is de directeur en jij bent zijn onbetaalde slaafje.

**Geplaatst**: 19-08-18 10:58

Geplaatst: 19-08-18 10:58

topsylover schreef:
Nee.

Nee.

Nee.

Dit kan niet.

Dat kan niet.

Zus kan niet.

Zo kan niet.

Deze houding heb je al 3 jaar TS, dit topic loopt al 3 jaar. En hoe ver ben je gekomen met deze houding? HELEMAAL NERGENS. Er is nog helemaal NIKS veranderd ten opzichte van toen je dit topic startte. 3 jaar!!!
Wanneer ga je nou eens je schouders er onder zetten? Wanneer ga je nou eens aan jezelf denken? Wanneer geef je jezelf nou een keer een schop onder je kont om actie te ondernemen? Houd op het slachtoffer te spelen en onderneem actie.

En laten we toch eens ophouden hem je "vriend" te noemen, hij is je vriend allang niet meer. Hij is de directeur en jij bent zijn onbetaalde slaafje.

Ik vind het buitengewoon grof om TS op deze manier in haar eigen topic aan te spreken. Haar keuzes zijn de jouwe of de mijne misschien niet, maar dit is gewoon echt geen fatsoen. Volgens mij is zij de enige die bepaald of haar vriend nog haar vriend is, niet één of andere toetsenbordridder online.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-18 11:00

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-18 11:00

Cayenne schreef:
Misschien dan tijdelijk verleasen met verplaatsing? (Wel onder contract uiteraard). Dan heb jij ook even ademruimte en kun je rustig nadenken zonder overhaaste beslissingen te nemen.

Ik heb je eea verduidelijkt per pb hoop ik

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-18 11:37

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-18 11:37

topsylover schreef:
Nee.

Nee.

Nee.

Dit kan niet.

Dat kan niet.

Zus kan niet.

Zo kan niet.

Deze houding heb je al 3 jaar TS, dit topic loopt al 3 jaar. En hoe ver ben je gekomen met deze houding? HELEMAAL NERGENS. Er is nog helemaal NIKS veranderd ten opzichte van toen je dit topic startte. 3 jaar!!!
Wanneer ga je nou eens je schouders er onder zetten? Wanneer ga je nou eens aan jezelf denken? Wanneer geef je jezelf nou een keer een schop onder je kont om actie te ondernemen? Houd op het slachtoffer te spelen en onderneem actie.

En laten we toch eens ophouden hem je "vriend" te noemen, hij is je vriend allang niet meer. Hij is de directeur en jij bent zijn onbetaalde slaafje.

Ik snap je reactie. Denk ik...

Maar ik heb de zorgboerderij voor elkaar dat is iets...

Wat betreft mijn paard. Dat doe ik omdat ik het beste voor haar wil en niet anders.

En als ik zeg dat iets niet kan. Is dat ook zo omdat je te maken hebt met instanties om iets voor elkaar te krijgen.
En ik laat iemand niet zomaar in de steek dat ligt niet in mijn aard.
Zou jij dat wel doen?

Hoe zie jij dat voor je leg mij dat dan eens uit. Misschien weet ik dan wat ik verkeerd doe.

Als je weet dat iemand van jou afhankelijk is qua zorg omdat er verder niemand is die dat wil doen.
Laat je die wat een klootzak het ook mag zijn.dan volledig aan zijn lot over?

Ik had ook gehoopt dat hij bepaalde dingen in zou gaan zien. Weet nu ook dat dat niet gebeurd.
Ik moet buiten de gesprekken met vriend om banketstaaf als brugman om bepaalde dingen geregeld te krijgen.
Dat vreet ook energie.

Beetje warrige post misschien....

**Geplaatst**: 19-08-18 11:45

Re: palliatieve fase ziekte vriend en wat dan.

Geplaatst: 19-08-18 11:45

Ts, ik benijd je leven niet. Prachtige eigenschap heb je, maar wanneer je zelf ten onder gaat aan het redden voor iemand anders gaat er toch iets mis. Drie jaar lang staat jouw leven op hold en je krijgt er niks anders voor terug dan ellende. Wie weet hoelang dit nog duurt.. wil je echt 3/5 jaar lang van je leven weggooien?

**Geplaatst**: 19-08-18 12:00

Re: palliatieve fase ziekte vriend en wat dan.

Geplaatst: 19-08-18 12:00

Ts, ergens hebben sommige mensen wel gelijk, je leven is jouw leven niet meer maar je word geleefd door je huisgenoot, drie jaar geleden zeiden enkelen van ons al dat je aan jezelf moet denken en doorpakken. Het staat je ontzettend te prijzen dat je jezelf compleet wegcijfert en maar blijft zorgen. Zijn kinderen laten het afweten dus moet jij het maar doen. Ik hoop ergens,, nu je paard weg is, dat je de kracht vind om te zeggen tegen zijn familie: Zoek het maar uit, ik ben weg. Want zo terminaal is hij niet, hij leeft nog steeds. Misschien is dan nu het moment daar om ook eens te gaan leven.

**Geplaatst**: 19-08-18 12:16

Geplaatst: 19-08-18 12:16

topsylover schreef:
Nee.

Nee.

Nee.

Dit kan niet.

Dat kan niet.

Zus kan niet.

Zo kan niet.

Deze houding heb je al 3 jaar TS, dit topic loopt al 3 jaar. En hoe ver ben je gekomen met deze houding? HELEMAAL NERGENS. Er is nog helemaal NIKS veranderd ten opzichte van toen je dit topic startte. 3 jaar!!!
Wanneer ga je nou eens je schouders er onder zetten? Wanneer ga je nou eens aan jezelf denken? Wanneer geef je jezelf nou een keer een schop onder je kont om actie te ondernemen? Houd op het slachtoffer te spelen en onderneem actie.

En laten we toch eens ophouden hem je "vriend" te noemen, hij is je vriend allang niet meer. Hij is de directeur en jij bent zijn onbetaalde slaafje.

Ik begrijp deze reactie dus echt helemaal. Zat ook al op mijn handen omdat ik een reactie in deze trant wilde plaatsen.

Ik lees al 3 jaar lang hij wil dit niet en hij wil dat niet. En dat hij alles maar tegen houdt. Hoezo heeft hij nog keus? Hij heeft het maar te accepteren en punt. Ik had hem niet zomaar laten vallen maar had zelf niet jarenlang de volledige zorg op me genomen, echt niet.

**Geplaatst**: 19-08-18 12:31

Geplaatst: 19-08-18 12:31

Ik ben het helemaal eens met bovenstaande post. Je kan jezelf wel weg blijven cijferen maar de afgelopen drie jaar heeft het je niks opgeleverd. Tijd om het heft in eigen handen te nemen en te vertrekken.

**Geplaatst**: 19-08-18 12:35

Geplaatst: 19-08-18 12:35

Als verpleegkundige vind ik ook dat hij naar een rusthuis moe. Dit os echt geen gezonde situatie

**Geplaatst**: 19-08-18 12:56

Re: palliatieve fase ziekte vriend en wat dan.

Geplaatst: 19-08-18 12:56

begin dan eerst eens met een advertentie voor een verzorger/bijrijder voor je Fjord. Je kunt het toch proberen ipv direct te zeggen dat dit toch niet gaat lukken?

**Geplaatst**: 19-08-18 13:00

Geplaatst: 19-08-18 13:00

En als je nu eens naar de huisarts gaat en zegt: Over een maand ben ik bij hem weg. Succes ermee.

Moet je eens kijken hoe snel er opeens vanalles geregeld kan worden. Hij moet gewoon in het bakje 'spoed' terecht komen, dan is er heel veel mogelijk. Zolang jij hem daar uit houdt gaat er niets gebeuren.

Als je (ex-)vriend dan eenmaal in een verpleeghuis zit dan kun je hem best bezoeken en af en toe iets voor hem doen, als je daar zin in hebt. Je hoeft hem niet compleet te laten vallen. Het personeel zit dan met hem opgescheept ja, maar die gaan aan het eind van de dag gewoon weer naar huis en laten het professioneel van zich afglijden. Daar hoef je je niet druk om te maken.

EDIT: Je paard staat aan huis toch? Is het weg doen van je paard misschien ook een manier voor je om los te komen van het huis waar je woont, zodat je er zelf ook makkelijker weg kunt? Dat lijkt mij op zich een goede actie, alleen is je paard verhuizen dan ook een oplossing. Over een maand heb je alle tijd om er naartoe te gaan

. Misschien is er wel een bokker die hem tijdelijk voor een klein prijsje wil huisvesten en verzorgen.

**Geplaatst**: 19-08-18 13:09

Re: palliatieve fase ziekte vriend en wat dan.

Geplaatst: 19-08-18 13:09

TS, jouw leven, jouw keuzes.
Als jij er achter staat is het goed.
Aan de kantlijn/van achter een beeldscherm is het o zo gemakkelijk praten.

**Geplaatst**: 19-08-18 13:13

Geplaatst: 19-08-18 13:13

Je kan geen indicatie voor een verpleeghuis aanvragen als iemand niet wil. Daar moet hij (indien wilsbekwaam) zelf een handtekening onder zetten. Indien niet wilsbekwaam kan je met een RM iemand in een gesloten afdeling plaatsen, maar daartoe lees ik hier nog niet genoeg redenen.

Als iemand dus wel wilsbekwaam is, maar alle zorg weigert, behalve die van 1 persoon, is het heel jammer voor de omgeving, maar gaat hij niet naar een verpleeghuis.

Wel moet TS absoluut voor zichzelf opkomen, en de zorg niet (altijd) leveren. Hij bespeelt je, manipuleert je, al dan niet bewust. (Waarschijnlijk onbewust, gebaseerd op je verhaal)
Als hij dan nog steeds zorg weigert is dit zijn eigen probleem, maar jij kan en mag er niet aan onderdoor gaan omdat hij zich zo koppig gedraagt.

Helaas zie ik zulke gevallen heel vaak in mijn werkveld, met zelfs dezelfde aandoening. (COPD). Niet iedereen is te redden of te helpen jammer genoeg.

**Geplaatst**: 19-08-18 13:23

Geplaatst: 19-08-18 13:23

verootjoo schreef:
Wel moet TS absoluut voor zichzelf opkomen, en de zorg niet (altijd) leveren. Hij bespeelt je, manipuleert je, al dan niet bewust. (Waarschijnlijk onbewust, gebaseerd op je verhaal)
Als hij dan nog steeds zorg weigert is dit zijn eigen probleem, maar jij kan en mag er niet aan onderdoor gaan omdat hij zich zo koppig gedraagt.

Dat. Ik roep het ook al zolang als dit topic loopt. Hij heeft je goed getraind TS, je doet wat hij wil en je bent zodoende al 3 jaar van je leven 'kwijt'.
Ik gun je het zo dat je je leven weer terug krijgt en zelf weer verder kan. Fijn dat je nu 1 dag voor jezelf gaat hebben. Ik hoop dat je dan ook echt iets voor jezelf gaat doen en niet de dag besteed aan de boodschappen en het huishouden enzo, lekker genieten!
En ik ben het met verootjoo eens; stop met iedere seconde zorg leveren. Laat hem maar eens gaan klagen, laat hem maar eens gaan inzien dat je het niet trekt, dat dit geen leven is en dat jij meer nodig hebt. Wellicht gaat hij dan eens ergens handtekeningen onder zetten of andere zorg accepteren.

**Geplaatst**: 19-08-18 13:25

Geplaatst: 19-08-18 13:25

Hij hoeft ook niet per se naar een verpleeghuis. Heel veel thuiszorg is ook een optie. Weigert hij dat ook, dan is dat iets dat tussen hem en de instanties. Ik moet trouwens nog zien of hij echt gaat weigeren als hij zelf ook geen andere opties meer heeft.

Ik krijg eerder het vermoeden dat TS niet weg wil/kan omdat ze eigenlijk nergens naartoe kan. Ze heeft geen inkomen, wel een paard, en heeft een huis nodig. Dat is bepaald geen makkelijke combi. Paard weg doen is dan wel een belangrijke stap.

**Geplaatst**: 19-08-18 13:41

Geplaatst: 19-08-18 13:41

LindyH schreef:
Hij hoeft ook niet per se naar een verpleeghuis. Heel veel thuiszorg is ook een optie. Weigert hij dat ook, dan is dat iets dat tussen hem en de instanties. Ik moet trouwens nog zien of hij echt gaat weigeren als hij zelf ook geen andere opties meer heeft.

Ik krijg eerder het vermoeden dat TS niet weg wil/kan omdat ze eigenlijk nergens naartoe kan. Ze heeft geen inkomen, wel een paard, en heeft een huis nodig. Dat is bepaald geen makkelijke combi. Paard weg doen is dan wel een belangrijke stap.

Thuiszorg moet je ook zelf binnen laten. En toestemming voor geven.

Maar doet hij dat niet, moet dat inderdaad niet het probleem van TS zijn.

Maar deze ziekte, zeker als er ook nog een drankprobleem aanwezig is, gaat zo vaak gepaard met manipulatief gedrag. Voor je het weet zit je er midden in, en je herkent het zelf niet. De omgeving vaak ook niet, en ook niet als mensen maar sporadisch voor zorg komen (in het zkh of bij de HA)
Bij ons in het revalidatiecentrum zien we deze mensen dan 24-uur per dag en wij laten ons niet manipuleren, mede ook omdat we er onderhand door ervaring in getraind zijn om deze ‘types’ te herkennen.

En je kan er weinig mee helaas; dit zijn de mensen die uiteindelijk een eenzame dood sterven en drie maanden later gevonden worden omdat ze alle hulp geweigerd hebben en de hele omgeving is gestopt met verzorgen. Of die uiteindelijk overlijden en zwaar overbelaste (en opgeluchte) nabestaanden nalaten.

Je kunt mensen niet helpen die zich niet laten helpen. Alleen als het je naaste is, is dat wel verdraaid moeilijk.

**Geplaatst**: 19-08-18 14:29

Re: palliatieve fase ziekte vriend en wat dan.

Geplaatst: 19-08-18 14:29

In ieder geval, iemand die alle hulp afslaat 'in de steek laten' is geen in de steek laten en zeker niet kwalijk te nemen! En ik denk dat daar het grote struikelblok zit voor ts, hem in de steek laten en dan een schuldgevoel hebben.. terwijl je hele leven opzij zetten nog meer in de steek laten is voor jezelf.. echt hoor,naar mijn mening mag niemand! Ziek of niet zoiets van je vragen. Ik zou heel hard wegrennen en dan trots zijn op jezelf. Niks geen schuldgevoel, nergens voor nodig. Hij zoekt het maar uit. Want dan kan er opeens van alles ineens...

**Geplaatst**: 19-08-18 14:47

Geplaatst: 19-08-18 14:47

Jildau schreef:
Maar dat vertellen we haar al sinds september 2015.. Misschien wil TS wel geen verandering.

Dit plaatste ik in maart en dit denk ik nog steeds.. Misschien is het wel zo dat TS nu een taak heeft en een daginvulling en wil ze dat wel helemaal niet kwijt.

**Geplaatst**: 19-08-18 15:35

Geplaatst: 19-08-18 15:35

Och jeetje lieve vrouw, wat doe jij jezelf toch aan. Je hebt een enorm zwaar leven, en nu zwicht je ook nog om je beste vriend, jouw vriend, dat laatste stukje van jouw, je uitlaatklep de deur uit te doen vanwege hem?

Ik hoop echt dat je ooit een rem zet op je zelf-vernietiging. Wat wordt ik hier intens verdrietig van.

Je klinkt zo wel-overwogen, en ik begrijp je helemaal over de keuze die je nu wilt maken met je paard. Deze situatie, je zorgt zó goed voor je paardenvriend. Wanneer ga jij jezelf zo behandelen?

Die buren van je, je woonsituatie, je vriend... je hebt iedere minuut de keuze he... de keuze voor deze situatie..of de keuze dat jouw persoonlijkheid er nu ook eens mag gaan zijn.

Ik heb respect voor je zorgzaamheid als er liefde is. Helaas lees ik geen liefde en ik hoop dat ik dat mis heb. Je vriend klinkt verschrikkelijk zuur dwars en onleefbaar. Je bent een gratis afzeikpaal en mantelzorger. Ik vind dat jij gebruikt en misbruikt wordt in je zachtheid.

Dat paard.. pfoe dat is toch wel de laatste druppel zeg..wat blijft er nog van je over?

**Geplaatst**: 19-08-18 17:27

Geplaatst: 19-08-18 17:27

Jildau schreef:
Jildau schreef:
Maar dat vertellen we haar al sinds september 2015.. Misschien wil TS wel geen verandering.

Dit plaatste ik in maart en dit denk ik nog steeds.. Misschien is het wel zo dat TS nu een taak heeft en een daginvulling en wil ze dat wel helemaal niet kwijt.

Nou zeg! Erg gemakkelijk geoordeeld.
Klinkt als victem blaming.

**Geplaatst**: 19-08-18 18:10

Re: palliatieve fase ziekte vriend en wat dan.

Geplaatst: 19-08-18 18:10

Hoezo is dat victim blaming

Het is toch geen schande als TS haar taak niet kwijt wil? Dat ze het graag doet maar het nu boven het hoofd gegroeid is?
Niks blaming the victim aan die opmerking hoor.

**Geplaatst**: 19-08-18 18:27

Re: palliatieve fase ziekte vriend en wat dan.

Geplaatst: 19-08-18 18:27

TS, jij trekt dit zelf naar je toe.
Jij bent niemand verplicht om voor hem te zorgen. Ik had hem zeker weten laten barsten met die respectloze houding.
Hij wil geen andere hulp als de jouwe, prima maar dikke pech voor hem. Jij trekt het niet. Ik vind het echt veel en veel en veel te ver gaan dat jouw paard nu maar ruimte moet maken terwijl jij niet gekozen hebt voor deze situatie. Het is een mens dat doodgaat, de vraag is wanneer, misschien ga jij wel eerder dood? Even heel kort door de bocht maar wanneer stopt dit? Wanneer komt jouw leven weer? Als hij dood is? Wat als dat nog 10 jaar duurt?
Je schuift alles volledig aan de kant en verwacht er letterlijk niks voor terug. Heel knap en mooi, maar zo werkt de maatschappij niet meer. De kinderen hebben (vrijwillige) zorgplicht, niet jij. Maar goed, bij jou kan je huisgenoot alles maken. Zelfs je paard gaat weg voor hem. En wat doet hij? Commanderen mopperen zeiken en dwarsliggen.
Prima, maar mijn paard gaat echt niet weg, voor niks. Mn auto gaat nog eerder.
Zeker niet voor zo'n respectloze zak hooi.

**Geplaatst**: 19-08-18 20:04

Geplaatst: 19-08-18 20:04

leestmee schreef:
Ik snap je reactie. Denk ik...

Maar ik heb de zorgboerderij voor elkaar dat is iets...

Wat betreft mijn paard. Dat doe ik omdat ik het beste voor haar wil en niet anders.

En als ik zeg dat iets niet kan. Is dat ook zo omdat je te maken hebt met instanties om iets voor elkaar te krijgen.
En ik laat iemand niet zomaar in de steek dat ligt niet in mijn aard.
Zou jij dat wel doen?

Hoe zie jij dat voor je leg mij dat dan eens uit. Misschien weet ik dan wat ik verkeerd doe.

Als je weet dat iemand van jou afhankelijk is qua zorg omdat er verder niemand is die dat wil doen.
Laat je die wat een klootzak het ook mag zijn.dan volledig aan zijn lot over?

Ik had ook gehoopt dat hij bepaalde dingen in zou gaan zien. Weet nu ook dat dat niet gebeurd.
Ik moet buiten de gesprekken met vriend om banketstaaf als brugman om bepaalde dingen geregeld te krijgen.
Dat vreet ook energie.

Beetje warrige post misschien....

Ja, absoluut. Zijn kinderen hebben hun handen van hem af getrokken, waarom denk je dat ze dat gedaan hebben? Omdat het een onuitstaanbare man is (geworden). Die man moet dankbaar zijn dat jij ondanks alles nog bij hem blijft en alles voor hem doet.

De zorg in Nederland ligt al jaren overhoop. Wil je écht iets voor elkaar krijgen dan moet dat met zo veel overredingskracht dat de instanties er niet meer omheen kunnen. Als je hem verlaat zit hij binnen 1 dag in een tehuis. Maar omdat de instanties jou nog zien als mantelzorger, grijpen ze (en je "vriend") niet in.

Wat ik zeg zijn misschien harde woorden, maar ik vind het zo verschrikkelijk om te zien hoe een jonge meid met een hart van goud haar complete leven, persoonlijkheid en eigenwaarde weggooit voor een klootzak die haar niet verdient. Nadat hij weg is zul jij hier nog jaren van moeten bij komen, jezelf weer moeten ontdekken, je eigenwaarde weer opbouwen en ga zo maar door.
Ik hoop echt oprecht dat je ooit de kracht vind om weg te gaan uit die situatie en ik durf te wedden dat er dan een hele hoop bokkers voor je klaar staan om je met open armen op te vangen.