Bokt.nl

Colway schreef:

Maar waarom wordt er steeds gewezen naar de man? Het kan net zo goed de vrouw zijn die behoefte heeft aan iets extra's

DaniBanani schreef:

Dat percentage klopt niet. Dat is gebaseerd op de uitkomsten bij een bloedonderzoeksbureau - dus van ouders die wilden laten testen van wie het kind was. Die groep is natuurlijk niet echt representatief.

DaniBanani schreef:

Misschien begrijp ik het verkeerd, maar ik interpreteer het meer als dat het verplíchte monogaam samenzijn achterhaald is gezien de grote bestaande behoefte aan buitenechtelijke relaties. Dat is niet hetzelfde als dat de gezamelijke kéuze voor monogamie achterhaald is.

Ik zou bijvoorbeeld tot op zekere hoogte best openstaan voor een open relatie, geloof ik, maar ik heb zelf niet de behoefte een ander op te zoeken en mijn vriend ook niet. Dat is dus een keuze die hij zelf maakt, niet eentje die ik hem opleg. Wij staan dus ieder voor onszelf achter een monogame relatie en daar lijkt me weinig achterhaalds aan. Dat is iets anders dan dat mijn vriend stiekem wel zou willen maar ik het hem ten strengste verbied en weiger er überhaupt over te praten. En volgens mij bedoelt HC dat dát achterhaald is, dat dwangmatige zonder communicatie. Of begrijp ik het verkeerd?

Mindim schreef:

Maar als die persoon niet monogaam is in het huwelijk, heeft ie het daar met zijn partner over gehad? En als die ander nu wel graag een monogaam huwelijk heeft, dan zet je er toch een punt achter? Dan is er iemand in het huwelijk niet gelukkig, dus klaar toch. Je kan dan zeggen dat de ander hem verplicht, maar als die ander zich verplicht voelt zijn partner meerdere relaties te laten hebben, om hem/ haar maar bij zich te kunnen houden, dat gaat toch ook niet werken.
Ik zou het vreselijk vinden als ik mijn man fiat te geven om flink buiten de deur te eten, omdat ik hem anders kwijt zou raken. Daar zou ik me echt rot onder voelen. En als hij zich rot zou voelen in een relatie met alleen mij, dan pas je toch gewoon niet bij elkaar?

DaniBanani schreef:

Misschien begrijp ik het verkeerd, maar ik interpreteer het meer als dat het verplíchte monogaam samenzijn achterhaald is gezien de grote bestaande behoefte aan buitenechtelijke relaties. Dat is niet hetzelfde als dat de gezamelijke kéuze voor monogamie achterhaald is.

Ik zou bijvoorbeeld tot op zekere hoogte best openstaan voor een open relatie, geloof ik, maar ik heb zelf niet de behoefte een ander op te zoeken en mijn vriend ook niet. Dat is dus een keuze die hij zelf maakt, niet eentje die ik hem opleg. Wij staan dus ieder voor onszelf achter een monogame relatie en daar lijkt me weinig achterhaalds aan. Dat is iets anders dan dat mijn vriend stiekem wel zou willen maar ik het hem ten strengste verbied en weiger er überhaupt over te praten. En volgens mij bedoelt HC dat dát achterhaald is, dat dwangmatige zonder communicatie. Of begrijp ik het verkeerd?

Huertecilla schreef:

Helemaal goed hoor.

Over de noodzaak van integere openheid ben ik al meermalen glashelder geweest.

Je mag ervan uit gaan dat huwelijkspartners met goede bedoelingen aan een huwelijk zijn begonnen. Bedrog is derhalve een ontsnapping voor iets.
Bekritiseer dus niet alleen het bedrog, maar even zwaar het niet daadwerkelijk bespreekbaar zijn.

Er is echter blijkbaar onvoldoende écht bereidheid om over dit soort zaken open en zonder onwrikbare dogmas of vermeend hogere moraal te praten. Dan lijkt bedrog de weg van de minste weerstand.

Het huwelijk met de inhoudelijke afspraken daarin geeft een alibi voor slechte bespreekbaarheid. Bespreek het en je kan oprotten. Bedrog en ... misschien niet, misschien wel, maar ondertussen heb je een ontsnappingsweg.
Schuld? Beiden!

Mindim schreef:

Wat ik niet begrijp is dat jij niet begrijpt, dat niet iedereen er voor open staat en zegt, als jij het zo wilt, dan wil ik niet in een relatie zijn met jou, door jou omschreven als 'oprotten'. Als mijn man dus bij me zou komen en zou zeggen dat hij graag meerdere partners in zijn leven wil, en ik wil dat niet, dan heb ik een onwrikbaar dogma en een vermeende hoge moraal? Wat als het gewoon mijn ding niet is, ik niet bereid ben om meerdere partners in mijn leven toe te laten en toekijken hoe mijn man naar zijn liefje 3 straten verderop het bed gaat verkennen.

Huertecilla schreef:

Jij begrijp niet dat ik dat best begrijp én respecteer.

Dat is jouw vrije keuze.

Jouw vrijheid mag echter geen verplichting voor jouw partner zijn. Die heeft zijn keuzevrijheid.
Wil je allebei wat anders en is een compromis in het belang van beider geluk en dat van de kindern niet mogelijk, dan ga je uit elkaar.

Eens

DAAR stroeit het huwelijk twee keer roet in het eten.
In geval van een huwelijk houdt menig partner star aan de regels ervan vast en is een coprmis niet bespreekbaar én is heeft het weggaan voor de andere partner doorgaans een HEEL hoge prijs.
Door de aan het huwelijk vastgebakken afspraken mbt rechten en plichten is er geen sprake van gelijkwaardige beslissingvrijheid meer = bedrog de ontsnappingsweg van een achterhaald model.

Niet mee eens, aangezien daar niet een huwelijk voor nodig is, verder maak je in je eigen huwelijk je eigen regels, je krijgt geen reglementenboekje bij je boterbriefje. Ook in een vaste relatie zonder boterbriefje verwacht ik monogamie van mijn partner. De beslissingsvrijheid maak je samen, de rechten en plichten bepaal je samen, dat doet de ambtenaar van de burgelijke stand niet voor je.
Welke HEEL hoge prijs betaald de ander volgens jou? De meeste mensen werken allebei en zijn financieel dus niet altijd van elkaar afhankelijk.