Moderators: Essie73, Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, ynskek, Ladybird
Soepblik schreef:Biecht:
Ik heb laatst gedaan alsof ik enorm hard over mijn vriend z'n schoenen viel zodat hij ze eindelijk, na 80 keer vragen (iedere keer weer) uit zichzelf op zou ruimen.
Het heeft gewerkt!Hij ruimt ze nu steeds meteen op.
Soepblik schreef:Biecht:
Ik heb laatst gedaan alsof ik enorm hard over mijn vriend z'n schoenen viel zodat hij ze eindelijk, na 80 keer vragen (iedere keer weer) uit zichzelf op zou ruimen.
Het heeft gewerkt!Hij ruimt ze nu steeds meteen op.
Soepblik schreef:Danique_G schreef:Driemaal raden wie er vanavond nep over m’n vriend z’n schoenen gaat struikelen?![]()
Wel echt volledig languit he. Alleen dan komt 'ie over. En flink jammeren.
Mkango schreef:Anonieme biecht:
Ik vertrouw mn vriend niet meer in zijn afvalpogingen. Het kost zoveel geld. Hij wilde skates dus gekocht (50 euro) waren niet de goede dus een 2de paar (50 euro) om ze vervolgens niet meer aan te raken. Hij wilde thuis sporten dus hij heeft spullen aangeschaft (totaal 40) en hij kijkt er nu niet meer naar om.
Nu wilt ie een nieuwe sportschool. Basic fit was niks voor hem en heeft ie uiteindelijk ook opgezegt. Dit is echter 70 euro per maand met een verplichting van 2 jaar. Nu is ie weer helemaal gek en moet hij dit hebben. Ik wil t niet. Als ik m aanspreek op mn gedrag dan word hij heel aanvallend. Als ik m wil helpen door goed en gezond te koken dan zeurt ie aan mn hoofd over bestellen, elke dag, tot ik ja zeg op een dag.
Ik wil die verandwoordelijkheid niet. Alles word bij mij neergelegt maar hier nee op zeggen is ook geen goed antwoord. Dan word er ook maar weer doorgezeurd. Aangeven dat ik de verandwoordelijkheid niet wil nemen is ook niet goed. Ons geld is van ons, zo afgesproken en hij wil deze uitgavens doen in overleg. Dat waardeer ik, dat snap ik maar het is geen overleg.
Ik geloof er niet zo meer in. Ik ben ook dik, ik val ook niet af door gebrek aan motivatie op sommige momenten. Maar daarom ga ik die commitment niet aan. Hij moet gewoon eens eerlijk zijn tegen zichzelf
Duhelo schreef:Mkango schreef:Anonieme biecht:
Ik vertrouw mn vriend niet meer in zijn afvalpogingen. Het kost zoveel geld. Hij wilde skates dus gekocht (50 euro) waren niet de goede dus een 2de paar (50 euro) om ze vervolgens niet meer aan te raken. Hij wilde thuis sporten dus hij heeft spullen aangeschaft (totaal 40) en hij kijkt er nu niet meer naar om.
Nu wilt ie een nieuwe sportschool. Basic fit was niks voor hem en heeft ie uiteindelijk ook opgezegt. Dit is echter 70 euro per maand met een verplichting van 2 jaar. Nu is ie weer helemaal gek en moet hij dit hebben. Ik wil t niet. Als ik m aanspreek op mn gedrag dan word hij heel aanvallend. Als ik m wil helpen door goed en gezond te koken dan zeurt ie aan mn hoofd over bestellen, elke dag, tot ik ja zeg op een dag.
Ik wil die verandwoordelijkheid niet. Alles word bij mij neergelegt maar hier nee op zeggen is ook geen goed antwoord. Dan word er ook maar weer doorgezeurd. Aangeven dat ik de verandwoordelijkheid niet wil nemen is ook niet goed. Ons geld is van ons, zo afgesproken en hij wil deze uitgavens doen in overleg. Dat waardeer ik, dat snap ik maar het is geen overleg.
Ik geloof er niet zo meer in. Ik ben ook dik, ik val ook niet af door gebrek aan motivatie op sommige momenten. Maar daarom ga ik die commitment niet aan. Hij moet gewoon eens eerlijk zijn tegen zichzelf
En daarom heb ik geen gezamenlijke rekening.
Is het een idee om te werken met een gezamenlijke rekening en elk een eigen rekening met een bedrag "drinkgeld" per maand. Puur voor bv hobby's en eigen kledij. Elk vrij te spenderen, hoeft de ander zich er geen zorgen in te maken ...
Duhelo schreef:Mkango schreef:Anonieme biecht:
Ik vertrouw mn vriend niet meer in zijn afvalpogingen. Het kost zoveel geld. Hij wilde skates dus gekocht (50 euro) waren niet de goede dus een 2de paar (50 euro) om ze vervolgens niet meer aan te raken. Hij wilde thuis sporten dus hij heeft spullen aangeschaft (totaal 40) en hij kijkt er nu niet meer naar om.
Nu wilt ie een nieuwe sportschool. Basic fit was niks voor hem en heeft ie uiteindelijk ook opgezegt. Dit is echter 70 euro per maand met een verplichting van 2 jaar. Nu is ie weer helemaal gek en moet hij dit hebben. Ik wil t niet. Als ik m aanspreek op mn gedrag dan word hij heel aanvallend. Als ik m wil helpen door goed en gezond te koken dan zeurt ie aan mn hoofd over bestellen, elke dag, tot ik ja zeg op een dag.
Ik wil die verandwoordelijkheid niet. Alles word bij mij neergelegt maar hier nee op zeggen is ook geen goed antwoord. Dan word er ook maar weer doorgezeurd. Aangeven dat ik de verandwoordelijkheid niet wil nemen is ook niet goed. Ons geld is van ons, zo afgesproken en hij wil deze uitgavens doen in overleg. Dat waardeer ik, dat snap ik maar het is geen overleg.
Ik geloof er niet zo meer in. Ik ben ook dik, ik val ook niet af door gebrek aan motivatie op sommige momenten. Maar daarom ga ik die commitment niet aan. Hij moet gewoon eens eerlijk zijn tegen zichzelf
En daarom heb ik geen gezamenlijke rekening.
Is het een idee om te werken met een gezamenlijke rekening en elk een eigen rekening met een bedrag "drinkgeld" per maand. Puur voor bv hobby's en eigen kledij. Elk vrij te spenderen, hoeft de ander zich er geen zorgen in te maken ...
Mkango schreef:Anonieme biecht:
Ik vertrouw mn vriend niet meer in zijn afvalpogingen. Het kost zoveel geld. Hij wilde skates dus gekocht (50 euro) waren niet de goede dus een 2de paar (50 euro) om ze vervolgens niet meer aan te raken. Hij wilde thuis sporten dus hij heeft spullen aangeschaft (totaal 40) en hij kijkt er nu niet meer naar om.
Nu wilt ie een nieuwe sportschool. Basic fit was niks voor hem en heeft ie uiteindelijk ook opgezegt. Dit is echter 70 euro per maand met een verplichting van 2 jaar. Nu is ie weer helemaal gek en moet hij dit hebben. Ik wil t niet. Als ik m aanspreek op mn gedrag dan word hij heel aanvallend. Als ik m wil helpen door goed en gezond te koken dan zeurt ie aan mn hoofd over bestellen, elke dag, tot ik ja zeg op een dag.
Ik wil die verandwoordelijkheid niet. Alles word bij mij neergelegt maar hier nee op zeggen is ook geen goed antwoord. Dan word er ook maar weer doorgezeurd. Aangeven dat ik de verandwoordelijkheid niet wil nemen is ook niet goed. Ons geld is van ons, zo afgesproken en hij wil deze uitgavens doen in overleg. Dat waardeer ik, dat snap ik maar het is geen overleg.
Ik geloof er niet zo meer in. Ik ben ook dik, ik val ook niet af door gebrek aan motivatie op sommige momenten. Maar daarom ga ik die commitment niet aan. Hij moet gewoon eens eerlijk zijn tegen zichzelf
fotolijstje schreef:Waarom zou je iets medisch verzwijgen???
Kost misschien meer maar hierdoor breng jezelf en je mede omgeving niet in gevaar.
Dus ik vind de biechter echt top
Telpeva schreef:Eens. Ik kreeg mijn eerste rijbewijs ook maar 3 jaar. Nu wel voor 10 jaar zonder morren, maar die medische keuring na 3 jaar was echt geld- en tijdverspilling. Ik was bij de eerste ronde al goedgekeurd om te mogen rijden, dus waarom dan het rijbewijs maar 3 jaar geven en dan nóg een keer gekeurd moeten worden, terwijl ik in die drie jaar nog niet eens een verkeersboete had gekregen.fotolijstje schreef:Waarom zou je iets medisch verzwijgen???
Kost misschien meer maar hierdoor breng jezelf en je mede omgeving niet in gevaar.
Dus ik vind de biechter echt top
Ik heb op medicatie gezeten met gele sticker, en ik dacht zoals jij. Die grap kostte mij 200 euro per 2 jaar, omdat ik elke keer opnieuw gekeurd moest worden. Je rijbewijs is daardoor opeens maar 2 jaar geldig. Die herkeuring duurde 5 minuten per keer, en er werd domweg gevraagd en herhaald wat iedereen in zijn theorie al leert: wanneer je last hebt van je klachten die je reactie in het verkeer kunnen beinvloeden, stap je dan achter het stuur? '' nee'' beloof je dat te blijven doen? ''ja''
En dan kon ik weer gaan, een paar honderd euro lichter. Voor letterlijk nog geen 5 minuten.
Ik ben het met je eens dat het voor de veiligheid zou moeten zijn, dat is ook waarom ik het heb gemeld. Ik vind het een zeer teleurstellende melkkoe die mensen met gezondheidsproblemen weg zet als onbekwaam, want... Het zit gewoon in je theorie: voel je je niet goed, verwacht je problemen, geeft je lichaam problemen wat je rijden kan beinvloeden: kruip dan niet achter het stuur. Dat is het, je krijgt dan om de 2 jaar een herhaling van dat zinnetje, alsof je dom bent en je je theorie met een pakje boter cadeau hebt gekregen.
Mkango schreef:Reactie:
Zakgeld hebben we besproken. Dit is voor hem echter geen optie. Dit omdat hij uit een verleden komt van veel uitgeven weinig mee doen. Ondanks dat dit dan om een vast bedrag per maand is, voelt dat voor hem niet goed en was een absolute nee.
Gewoon laten ondervinden zit ik mee. Je kan namelijk niet binnen die 2 jaar stoppen. Dat betekend een probeersel van 1600 euro (70x24)
Telpeva schreef:fotolijstje schreef:Waarom zou je iets medisch verzwijgen???
Kost misschien meer maar hierdoor breng jezelf en je mede omgeving niet in gevaar.
Dus ik vind de biechter echt top
Ik heb op medicatie gezeten met gele sticker, en ik dacht zoals jij. Die grap kostte mij 200 euro per 2 jaar, omdat ik elke keer opnieuw gekeurd moest worden. Je rijbewijs is daardoor opeens maar 2 jaar geldig. Die herkeuring duurde 5 minuten per keer, en er werd domweg gevraagd en herhaald wat iedereen in zijn theorie al leert: wanneer je last hebt van je klachten die je reactie in het verkeer kunnen beinvloeden, stap je dan achter het stuur? '' nee'' beloof je dat te blijven doen? ''ja''
En dan kon ik weer gaan, een paar honderd euro lichter. Voor letterlijk nog geen 5 minuten.