Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-05-20 08:58

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 15-05-20 08:58

Een goede vriendin van mij heeft zich er ook bij neergelegd dat haar man geen kinderen wil, zij heeft altijd geroepen van jongs af aan ik wil later heel veel kinderen. Als je dan een partner treft die eerst heel stellig is in nee dan is dat in het begin nog niet zo erg, later op als de klok gaat tikken heeft hij een poos getwijfeld maar zijn redenatie is dat twijfel niet goed genoeg is om aan kinderen te gaan beginnen, je gaat er vol voor of niet. Die keuze snap ik dan ook weer van hem uit, een kind is niet zomaar iets om aan te beginnen, goh nee het bevalt met toch niet doe maar weer weg kan dan niet.

**Geplaatst**: 15-05-20 09:19

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 15-05-20 09:19

Toch kan het zijn dat je nu volledig voor je partner kiest omdat je zoveel van hem houdt en je je kinderwens opgeeft, maar daar later spijt van krijgt door diverse omstandigheden. Zo ken ik iemand die met 45 jaar echt depressief werd omdat ze haar kinderwens nooit heeft kunnen volbrengen. En ook iemand die hoteldebotel was van haar vriend die geen kinderen wilde maar die vreemdging toen zij 41 was. Relatie liep stuk en ja, wat dan?
Ik ben door alles wat ik heb meegemaakt van mening dat je echt voor jezelf moet kiezen en niet je geluk moet laten afhangen van een ander. Ja, je leeft samen en deze beslissingen maak je samen. Maar blijf goed in de gaten houden dat je jezelf niet verliest.

**Geplaatst**: 15-05-20 09:29

Geplaatst: 15-05-20 09:29

Suzanne F. schreef:
Toch kan het zijn dat je nu volledig voor je partner kiest omdat je zoveel van hem houdt en je je kinderwens opgeeft, maar daar later spijt van krijgt door diverse omstandigheden. Zo ken ik iemand die met 45 jaar echt depressief werd omdat ze haar kinderwens nooit heeft kunnen volbrengen. En ook iemand die hoteldebotel was van haar vriend die geen kinderen wilde maar die vreemdging toen zij 41 was. Relatie liep stuk en ja, wat dan?
Ik ben door alles wat ik heb meegemaakt van mening dat je echt voor jezelf moet kiezen en niet je geluk moet laten afhangen van een ander. Ja, je leeft samen en deze beslissingen maak je samen. Maar blijf goed in de gaten houden dat je jezelf niet verliest.

Een kind is een onzekere factor. Dat is er nog niet. Nu weet ze wat ze heeft.
Ik ken iemand die van jongs af aan een enorme kinderwens had, maar die op 'n gegeven moment voor een bewust kindvrije partner koos omdat dat sterker was. Ik kende haar pas toen ze al 40+ was en toen zei ze regelmatig dat ze blij was met haar beslissing omdat ze de struggle ziet bij mensen die wel kinderen hebben en de wereld waarin we leven. Sowieso bijzonder om in deze tijd een kind op de wereld te willen zetten. Wat doe je ze aan? Een economische crisis die zijn weerga niet kent, een klimaat wat naar de knoppen gaat, woningtekorten etc etc.

**Geplaatst**: 15-05-20 09:52

Geplaatst: 15-05-20 09:52

Suzanne F. schreef:
Toch kan het zijn dat je nu volledig voor je partner kiest omdat je zoveel van hem houdt en je je kinderwens opgeeft, maar daar later spijt van krijgt door diverse omstandigheden. Zo ken ik iemand die met 45 jaar echt depressief werd omdat ze haar kinderwens nooit heeft kunnen volbrengen. En ook iemand die hoteldebotel was van haar vriend die geen kinderen wilde maar die vreemdging toen zij 41 was. Relatie liep stuk en ja, wat dan?
Ik ben door alles wat ik heb meegemaakt van mening dat je echt voor jezelf moet kiezen en niet je geluk moet laten afhangen van een ander. Ja, je leeft samen en deze beslissingen maak je samen. Maar blijf goed in de gaten houden dat je jezelf niet verliest.

Kies je dan voor de ander of kies je voor jezelf? De kinderwens bij TS is blijkbaar niet sterker dan de liefde voor haar vriend, daarmee kiest ze toch juist voor zichzelf?
En spijt is trouwens echt waardeloos, daar heb je helemaal niks aan... keuzes maken omdat je bang bent om spijt te krijgen is in mijn ogen pas dom. Daarmee onthoud je jezelf ook van alles...

**Geplaatst**: 15-05-20 10:12

Geplaatst: 15-05-20 10:12

Het is ook een lastige keuze, je weet sowieso al niet waar je precies voor kiest als je besluit om voor een kind te gaan....want je hebt geen idee hoe je leven er precies uit gaat zien dan. Het enige dat je jezelf echt af kan vragen om de keuze te maken, is, volgens mij: stel je voor dat je een jaar of 50 bent.

Hoe zie je jezelf dan, hoe zou je er graag bij willen zitten?
Wil je dan graag kind(eren) hebben? Wil je in principe graag een gezinnetje?

Dat kan de beslissing een stuk overzichtelijker maken dan in het hier en nu te kiezen voor een baby.

Want het onzekere gevoel van "van mij hoeft het nu niet per-sé" kan heel goed samen gaan met "ja later wil ik wel echt graag vader / moeder zijn". En als dat laatste het geval is....dan zal je toch aan de bak moeten om die toekomst zoals je hem graag ziet, te verwezenlijken

**Geplaatst**: 15-05-20 12:12

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 15-05-20 12:12

Ik denk dat het niet precies weten waar je voor kiest met een kind is wat het zo moeilijk maakt.
Is het wel de extra aanvulling die je wilt? Of is het leven wat je nu hebt dat wat je zoekt? Wat als een kind niet de dat brengt wat je er van verwacht? Zo zijn er genoeg dingen op te noemen als voor en tegen

**Geplaatst**: 15-05-20 13:38

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 15-05-20 13:38

Zou gewoon rust nemen nu de eerste paar jaar voor jouw en je partner..je bent nog maar 30.

Over een paar jaar zie je wel wat het leven brengt.

En tot die tijd maar goed zorgen dat je goed beschermd bent, wil je geen risico zou ik toch een ingreep voor de man adviseren, dat kan ook nog ongedaan gemaakt worden later.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-20 21:51

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-20 21:51

Even nog ter info. Ik ben de 30 reeds ruim gepasseerd en steven af op de beruchte 35.
Mijn vriend is de 40 voorbij en twijfelt of hij niet al te oud is.

Dit topic is al bijna 10 maanden oud natuurlijk. Dus dat jaar zitten we zo aan!

Mijn vriend wil geen ingreep zolang we twijfelen en ongedaan maken is ook totaal geen garantie! Zeker geen stap om nu te zetten dus!

Wat hier gezegd word. Je weet niet goed waar je precies voor kiest en dat maakt het moeilijk. Dat is precies het probleem idd!
Ik heb veel met mensen in mijn omgeving geklets over hun leven met kids. Ook met mensen zonder die al ouder zijn. Dat heeft mij geholpen een beter beeld te krijgen.

En ik kies idd voor mijn vriend boven alles omdat (mierenzoet alarm) wij elkaar gelukkig maken en aanvullen. We zijn ook al langere tijd bij elkaar. Daarmee kies ik dus ook voor mezelf. Hoe we het nu hebben, hebben we ook een heel tof leven. Hij heeft ruimte nodig voor zijn eigen keuze maar wel een push naar een keuze anders komt die nooit (hoewel in dit geval geen keuze ook een keuze is)

**Geplaatst**: 15-05-20 22:51

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 15-05-20 22:51

Over de 40 vind ik wel oud. En een oudere vader geeft meer kans op autisme.

**Geplaatst**: 16-05-20 01:15

Geplaatst: 16-05-20 01:15

elnienjo schreef:
Over de 40 vind ik wel oud. En een oudere vader geeft meer kans op autisme.

Dat heb ik werkelijk nog nooit gehoord

**Geplaatst**: 16-05-20 01:32

Geplaatst: 16-05-20 01:32

elnienjo schreef:
Over de 40 vind ik wel oud. En een oudere vader geeft meer kans op autisme.

Kan je dit onderbouwen?

**Geplaatst**: 16-05-20 03:19

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 16-05-20 03:19

Ik had er ook nog nooit van gehoord, maar Google blijkbaar wel.

https://www.spectrumnews.org/news/link- ... explained/

**Geplaatst**: 16-05-20 07:43

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 16-05-20 07:43

Het klopt dat je meer kans maakt op een kind met autisme.. maar je maakt nog meer kans op een gezond kind!

Meid, ik was 36 toen mijn dochter geboren werd.. ik heb altijd gezegd dat ik niet nu een kind wilde. En ineens tegen mijn 35e begon het te kriebelen.

Nee.. je weet niet wat je te wachten staat. Maar dat weet je nooit met elke beslissing die je neemt.

Ik hoop dat hij jouw gevoel deelt en dat jij snel mag voelen wat ik voel. Een alles overstijgende liefde. En extra zorgen.. gedoe.. geplan.. verwondering en weet ik wat allemaal meer. Ik heb er nooit, geen enkele seconde, spijt van gehad (ook niet tijdens de 2 jaar gebroken nachten, vreselijke afscheidmomenten op het kdv, en het aan huis gekluisterd zijn met een kindje met koorts want ik doe het met liefde).

Ik vind je een eerlijk en open mens dat je dit allemaal deelt!

**Geplaatst**: 16-05-20 07:52

Geplaatst: 16-05-20 07:52

Resistance schreef:
elnienjo schreef:
Over de 40 vind ik wel oud. En een oudere vader geeft meer kans op autisme.

Kan je dit onderbouwen?

Jazeker: https://www.nemokennislink.nl/publicati ... -mutaties/
(en dat is één van de vele linkjes)

Zelf ben ik 'n asperger wat pas op latere leeftijd boven kwam. Mijn vader was overigens jong (30) toen ik geboren werd, maar ook hij had serieuze aspergertrekjes nu ik eenmaal weet waar op te letten.
De huidige maatschappij is zo enorm energiezuigend dat ik als veertiger compleet ben vastgelopen en inmiddels in de WIA ben beland.
Nu is dat geen direct probleem voor wensouders, ouders kijken vaak maar 'n paar jaar vooruit. Maar het leven als (intelligente) autist is zwaar.

**Geplaatst**: 16-05-20 19:01

Geplaatst: 16-05-20 19:01

Hoop dat TS en vriend samen de beste keus kunnen maken die er is en t verleden een plekje kunnen geven.

Ben zelf 35 jaar en 30 weken in 100 procent blijde verwachting vanaf dag 1 van ons eerste kindje, helemaal gepland en wel samen met vriendlief. Dat voeld gewoon heel fijn

Geen moment twijfel of iets alleen maar leuk ondanks de kwaaltjes die overgens erg meevallen.

Het is niet zomaar iets een kind, maar als je het echt wilt dan voel je dat aan alles. En als dat moment op latere leeftijd is dan is dat zo...accepteer het, zelf heb ik dat ook gedaan..

**Geplaatst**: 17-05-20 00:05

Geplaatst: 17-05-20 00:05

Ts, in je bericht lees ik een duidelijke kinderwens. Mijn eigen ervaring is als die wens er eenmaal is hij alleen nog maar groter wordt.. ik zal dat echt niet opgeven als ik jou was, denk dat je echt spijt gaat krijgen.

Zelf had ik tot eind 2018 geen kinderwens. Mijn man wilde ook geen kinderen en ik was er eigenlijk niet mee bezig. Opeens sloeg dat om, ik wilde niks liever dan een kind, moeder worden. Voor mijn man was het nog steeds een nee. We zijn 10 jaar samen en ik hou ontzettend veel van hem, maar moest toch tot de conclusie komen dat we elk onze eigen weg moesten gaan als het voor hem een nee bleef.

We hebben veel gepraat en zijn nee is toch nog veranderd naar een ja. Nu ben ik 28 weken zwanger van onze zoon en hij is er even gelukkig mee als ik.

Ik hoop dat je vriend toch nog veranderd van gedachte..

**Geplaatst**: 17-05-20 00:18

Geplaatst: 17-05-20 00:18

elnienjo schreef:
Over de 40 vind ik wel oud. En een oudere vader geeft meer kans op autisme.

25/3miljard of 65/3miljard reken maar uit, oeh dat is zoveel meer zeg.

TS ik lees al een tijdje mee, ik wens jullie veel sterkte bij het maken van een keuze. :(:)

**Geplaatst**: 17-05-20 08:27

Geplaatst: 17-05-20 08:27

Samiyah schreef:
Ts, in je bericht lees ik een duidelijke kinderwens. Mijn eigen ervaring is als die wens er eenmaal is hij alleen nog maar groter wordt.. ik zal dat echt niet opgeven als ik jou was, denk dat je echt spijt gaat krijgen.

Zelf had ik tot eind 2018 geen kinderwens. Mijn man wilde ook geen kinderen en ik was er eigenlijk niet mee bezig. Opeens sloeg dat om, ik wilde niks liever dan een kind, moeder worden. Voor mijn man was het nog steeds een nee. We zijn 10 jaar samen en ik hou ontzettend veel van hem, maar moest toch tot de conclusie komen dat we elk onze eigen weg moesten gaan als het voor hem een nee bleef.

We hebben veel gepraat en zijn nee is toch nog veranderd naar een ja. Nu ben ik 28 weken zwanger van onze zoon en hij is er even gelukkig mee als ik.

Ik hoop dat je vriend toch nog veranderd van gedachte..

Bij TO kan het ook nog gewoon de nasleep van de hormonen zijn. Biologie en hormonen gaan soms dwars tegen gezond verstand in. En een kind doordrammen bij een partner die eigenlijk liever niet wil is ook geen succesformule. Als het kind vervelend is dan is dat reden voor ruzie 'want jij moest toch zonodig dat kind' en 'doordat jij persé een kind wilde kunnen we nu niet....' etc.

**Geplaatst**: 17-05-20 08:45

Geplaatst: 17-05-20 08:45

Elnienjo, er bestaat ook zoiets als liefde voor je kind. Zo zwart-wit als jij het schrijft is het niet. En als mijn partner ooit zo zou reageren zoals jij zegt 'jij wilde een kind' dan zou ik direct weggaan bij zo iemand, want dan heeft hij echt een kronkel in zijn hoofd. Dat is gewoon de schuld geven aan een baby omdat je zelf gefrustreerd bent.

**Geplaatst**: 17-05-20 09:02

Geplaatst: 17-05-20 09:02

Toch kunnen zeker de hormonen meespelen. Het eerste jaar, anderhalf jaar na de bevalling wilde ik ook heel graag een tweede kindje. Dat is daarna weggegaan en nooit meer teruggekomen. En moet er nu niet meer aan denken, voor geen goud.

Ben blij dat ik toen niet naar mijn hormonen geluisterd heb maar naar mijn verstand.

**Geplaatst**: 17-05-20 09:13

Geplaatst: 17-05-20 09:13

Je kunt ook een kinderwens enkel met je partner hebben. Dan is die wens dus weg als je uitelkaar gaat.
Eerlijk gezegd vind ik get nogal ver gaan om te impliceren dat TS haar vriend dan maar even weg moet doen zodat ze haar wens kan vervullen die pas net ontstaan is. Hoe dan ook is het iets waar je samen uit moet zien te komen. Ik ben in iedergeval blij dat het goed gaat met je en de abortus geen grote mentale nasleep meer heeft.
In jullie geval is die beslissing nog extra ingewikkeld door de gezondheid en medicijnen van je vriend dus het lijkt me logisch dat je dan niet even 1,2,3 van gedachte veranderd.
Je weet inderdaad niet wat het leven brengt, je kunt spijt hebben dat je geen kind het, je kunt ook spijt hebben dat je ze wel hebt en daarmee mogenlijk je relatie op de klippen hebt laten lopen.
Alleen jullie samen kunnen die beslissing maken

**Geplaatst**: 17-05-20 09:33

Geplaatst: 17-05-20 09:33

Storm schreef:
Elnienjo, er bestaat ook zoiets als liefde voor je kind. Zo zwart-wit als jij het schrijft is het niet. En als mijn partner ooit zo zou reageren zoals jij zegt 'jij wilde een kind' dan zou ik direct weggaan bij zo iemand, want dan heeft hij echt een kronkel in zijn hoofd. Dat is gewoon de schuld geven aan een baby omdat je zelf gefrustreerd bent.

Dus een relatiebreuk waar dat kind dan last van gaat hebben. Kun je beter een kind maken met iemand die zelf ook heel graag een kind wil. Maar daar is het qua leeftijd al te laat voor om eerst een relatie te verwerken, dan een nieuwe te zoeken en daar eerst 'n paar jaar te kijken of het kans heeft blijvend te zijn.

**Geplaatst**: 17-05-20 10:24

Geplaatst: 17-05-20 10:24

elnienjo schreef:
Storm schreef:
Elnienjo, er bestaat ook zoiets als liefde voor je kind. Zo zwart-wit als jij het schrijft is het niet. En als mijn partner ooit zo zou reageren zoals jij zegt 'jij wilde een kind' dan zou ik direct weggaan bij zo iemand, want dan heeft hij echt een kronkel in zijn hoofd. Dat is gewoon de schuld geven aan een baby omdat je zelf gefrustreerd bent.

Dus een relatiebreuk waar dat kind dan last van gaat hebben. Kun je beter een kind maken met iemand die zelf ook heel graag een kind wil. Maar daar is het qua leeftijd al te laat voor om eerst een relatie te verwerken, dan een nieuwe te zoeken en daar eerst 'n paar jaar te kijken of het kans heeft blijvend te zijn.

Ts kan heus nog wel een kind krijgen hoor over een paar jaar.

**Geplaatst**: 17-05-20 10:26

Geplaatst: 17-05-20 10:26

Talietjuh schreef:
Ts kan heus nog wel een kind krijgen hoor over een paar jaar.

Als ze 40 is? Met 'n man die nu al over de 40 is? Dat iets technisch mogelijk is, wil niet zeggen dat je het maar moet doen. Doe je een kind een plezier met het leven? Met de huidige maatschappij? En met 2 oude ouders?

**Geplaatst**: 17-05-20 10:39

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 17-05-20 10:39

elnienjo maar jij bent sowieso tegen kinderen!

TS ik denk dat je het voor jezelf goed helder hebt.
En of je uiteindelijk ooit spijt gaat krijgen weet je niet, dus blijf lekker bij je eigen gevoel.