Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-06-13 17:59

Geplaatst: 05-06-13 17:59

Nou dat vind ik dus niet Sjapaz, want vanaf de buitenkant weet iedereen wel hoe het moet.
Zulke onderzoekers zijn alleen met het onderzoek bezig en staan m.i. vaak buiten de realiteit. Ik ken zo'n onderzoeker hoor, hoe vaak die mij niet verteld heeft dat ik het fout deed, dat het beter zo zou kunnen want zij had ervoor geleerd en onderzoek naar gedaan, blablabla.
Totdat ze zelf kinderen kreeg, OMG ik heb echt nog nooit zulke verschrikkelijke etterbakken van kinderen gezien, en maar praten met ze. Alles uitleggen.
Maar het vreemde was dat als ze hier een keer waren dat er dus helemaal niks aan de hand was, dan konden ze wel netjes eten, en hun speelgoed opruimen.
En het hele akelige is dat het als twintigers nu jonge mensen zijn die nog steeds denken dat ze met klieren en kloten hun zin krijgen.

Mijn eigen kleinkinderen zijn ook kleine boendertjes hoor, maar daar wordt vrij snel en consequent ingegrepen. Koel maar af, denk er maar over na en ga je daarna toch door dan zit er een consequentie aan vast. En dat snapt die van 3 al heel erg goed!

En Shadow, wij begrijpen "jouw" methode erg goed hoor. Ik, en ook andere mensen, zeggen alleen dat die methode niet heilig moet zijn. En ik krijg een beetje de indruk dat dat wel zou moeten zijn.

Opvoeden is net als politiek en geloof, je wordt het nooit met elkaar eens maar je zult elkaars mening wel moeten respecteren!
En nog een kleine aanvulling: opvoeding van je kinderen is in mijn ogen er voor zorgen dat ze zonder al te veel kleerscheuren opgroeien dat evenwichtige mensen die met plezier in het leven staan. Want als je plezier hebt in je leven dan kun je heel veel negatieve dingen ook goed aan. En ondanks dat ik ze wel eens een tik verkocht heb, zie ik dat echt bij die van mij terug. En dat zeggen ze ook!

**Geplaatst**: 05-06-13 18:08

Geplaatst: 05-06-13 18:08

Margreet, dan denk ik meer dat jij zelf gewoon net iemand hebt getroffen die op zo'n manier onderzoek doet

Ik zit zelf namelijk in het onderzoekerswereldje als je het zo kunt noemen en heb die ervaring totaal niet. Daarnaast heb ik geleerd dat het heel belangrijk is onafhankelijk te zijn. Je kunt je wel in een bepaald onderwerp verdiepen, maar je eigen diepgewortelde mening en ervaringen aan de kant zetten is een stuk moeilijker. Zo is een onderzoek dat gesponsord is door nutricia en gaat over fles/bv bijvoorbeeld ook al bij voorbaat niet zonder meer te vertrouwen.

Maar, je vorige post, over welke methode gaat het dan nou precies? Bedoel je daarmee 'de praters' en dan mensen daar dus de zie je wel vragen aan stellen?

**Geplaatst**: 05-06-13 18:13

Geplaatst: 05-06-13 18:13

MargreetW schreef:
Zulke onderzoekers zijn alleen met het onderzoek bezig en staan m.i. vaak buiten de realiteit.

De onderzoeker misschien wel, maar de ouders en kinderen die gemonitord worden natuurlijk niet. Dat zijn echte ouders en kinderen. Reeler kan het niet.

Daarnaast is het negatieve effect van te streng straffen (en zeker van fysiek geweld en schelden) ondubbelzinnig overtuigend aangetoond en in wel meer dan 3 onderzoeken. En ook al over langere periode dan een paar jaar.

Ik denk trouwens dat de supernanny-aanpak niet valt onder te streng straffen - juist omdat het in elk geval geen gebruik maakt van angst en pijn als middelen, en ook omdat er door haar zo grondig op gelet wordt dat het wordt ingepast in een methode van je kinderen voldoende zien en aanmoedigen, een goede band met ze opbouwen (waardoor een simpele aanwijzing veel eenvoudiger wordt overgenomen) en vroegtijdig bijsturen.

Citaat:
En Shadow, wij begrijpen "jouw" methode erg goed hoor.

Het is niet mijn methode. Het spreekt me wel aan maar ik kan de supernannyaanpak ook goed begrijpen. Maar ik reageer omdat ik heel wat verkeerde samenvattingen lees, en suggestieve vragen. Als de methode goed begrepen wordt dan komt dat toch niet tot uitdrukking in de reacties die gegeven worden.

**Geplaatst**: 05-06-13 18:15

Geplaatst: 05-06-13 18:15

Want in je vorige post, wat je schrijft over dat dan heel je insteek al anders is, dat je al begint met een andere basis enz. Als je daarmee doelt op 'ons', dan ben je de eerste persoon die het niet persé toepast, maar het eindelijk wel lijkt te begrijpen! Wat fijn om eens zo iemand tegen te komen. Het is ook niet echt een methode die wij toepassen, meer een way of life, een manier van in het leven staan. Ik ben er volledig op ingesteld en hoef er niet eens over na te denken, het gaat gewoon zo.

**Geplaatst**: 05-06-13 18:16

Geplaatst: 05-06-13 18:16

Interessante discussie hier. Heb hem helemaal meegelezen maar nog niet eerder geantwoord. In onze opvoeding zitten we in een tussengebied als ik de 2 uitersten hier bekijk.

Wij zijn niet van het straffen op zich en al helemaal niet van fysiek straffen, maar ze hebben hier wel eens op een stoel gezeten na waarschuwingen. Vind dat anders tellen dan echt een straf. Het is tijd voor beide om even bij te komen en dan kan je daarna weer verder.

Ik vind dat je je situaties aan moet passen aan de ontwikkeling van je kind. Toen ze nog heel klein waren, stond er nooit zomaar ergens een kop thee bijvoorbeeld. Die stond hoog op de tafel of kast. We zeiden er dan wel al bij dat dat heet is en dat hij daarom op de tafel staat of even benoemen dat eerst de thee weggezet moest worden, voordat ik ze op kon tillen of zo. Toen ze groter werden en eventueel bij de thee zouden kunnen, hadden ze al zo vaak gehoord dat dat heet is en pijn doet als je het aanraakt, dat ze dat nooit meer geprobeerd hebben. Dit werkte zo voor best veel dingen.

Wij hebben geen dingen weg gezet voor de kinderen, maar als ze alleen in de kamer moesten blijven (koken, naar de wc of zo) dan gingen ze in de box. We behoeden ze dan dus voor fouten/gevaar als we er niet bij waren.

Vooraf dingen uit leggen of vaak benoemen lost heel erg veel op in de praktijk. Zo zijn wij ook al vrij vroeg begonnen met het bespreken van de dag en de dag van morgen. Toen ze dus steeds meer zelf konden, wisten ze al of we die dag sneller moesten of rustig aan konden doen.

Wel een praatmoeder dus, maar voornamelijk vooraf. Scheelt achteraf een hoop gedoe.

**Geplaatst**: 05-06-13 18:16

Geplaatst: 05-06-13 18:16

Ik heb vroeger ook wel een schop onder mijn kont gehad hoor, ik was de jongste. Heb nog nooit een dier mishandeld en ben er ook niet slechter van geworden.

Je moet grenzen stellen en als je een meegaand kind hebt, dan gaat dat prima. Maar helaas zijn er veel kinderen die niet zo mee gaand zijn en zeer jouw grenzen aan het testen zijn. Die je het bloed onder de nagels vandaan halen. Hier werkt een vingertje dan niet hoor :')

**Geplaatst**: 05-06-13 18:20

Geplaatst: 05-06-13 18:20

KozieZ schreef:
Interessante discussie hier. Heb hem helemaal meegelezen maar nog niet eerder geantwoord. In onze opvoeding zitten we in een tussengebied als ik de 2 uitersten hier bekijk.

Wij zijn niet van het straffen op zich en al helemaal niet van fysiek straffen, maar ze hebben hier wel eens op een stoel gezeten na waarschuwingen. Vind dat anders tellen dan echt een straf. Het is tijd voor beide om even bij te komen en dan kan je daarna weer verder.

Ik vind dat je je situaties aan moet passen aan de ontwikkeling van je kind. Toen ze nog heel klein waren, stond er nooit zomaar ergens een kop thee bijvoorbeeld. Die stond hoog op de tafel of kast. We zeiden er dan wel al bij dat dat heet is en dat hij daarom op de tafel staat of even benoemen dat eerst de thee weggezet moest worden, voordat ik ze op kon tillen of zo. Toen ze groter werden en eventueel bij de thee zouden kunnen, hadden ze al zo vaak gehoord dat dat heet is en pijn doet als je het aanraakt, dat ze dat nooit meer geprobeerd hebben. Dit werkte zo voor best veel dingen.

Wij hebben geen dingen weg gezet voor de kinderen, maar als ze alleen in de kamer moesten blijven (koken, naar de wc of zo) dan gingen ze in de box. We behoeden ze dan dus voor fouten/gevaar als we er niet bij waren.

Vooraf dingen uit leggen of vaak benoemen lost heel erg veel op in de praktijk. Zo zijn wij ook al vrij vroeg begonnen met het bespreken van de dag en de dag van morgen. Toen ze dus steeds meer zelf konden, wisten ze al of we die dag sneller moesten of rustig aan konden doen.

Wel een praatmoeder dus, maar voornamelijk vooraf. Scheelt achteraf een hoop gedoe.

Ik denk dat alle ouders wel praatouders zijn. Dat men altijd wel probeert uit te leggen van het hoe en waarom. Toch zijn er kids die daar niet mee tevreden zijn. Bijvoorbeeld, mijn ouders hebben een gaskachel. Wel tig keer uitgelegd dat de kachel heet is en dan zie je dat hij er toch aan gaat voelen. Nou, dan voelt ie maar even en ja dat doet au en hij heeft het nooit weer gedaan. Sommige dingen moeten ze schijnbaar gewoon ondervinden.

**Geplaatst**: 05-06-13 18:34

Geplaatst: 05-06-13 18:34

Sjapaz, er zullen zoveel voors als tegens zijn. Maar zijn er tegenwoordig dan nog wel echt onafhankelijk onderzoeken waarbij de onderzoekers hun eigen mening en/of ervaringen aan de kant zetten.
Ik begreep uit het onderzoek van Nutricia dat die wilde aantonen dat kinderen met FV helemaal niet slechter af zijn dan kinderen die BV krijgen, met name als het om allergieen gaat. Nou dan zal ik ook wel weer helemaal buiten dat onderzoek vallen, want mijn BV kinderen hadden allergieen tot en met en de FV kinderen helemaal niet.

En ik bedoelde die methode waar Shadow het over had, die Chubby? hanteert. Helaas kan ik door een of andere storing maar 1 pagina per keer teruglezen. En mijn geheugen is niet zo best dat ik dat allemaal nog weet.

En Shadow, ik bedoelde jou ook niet specifiek hoor maar meer de methode van praten en blijven uitleggen. En ik vind, lees IK, dat zulke onderzoekers niet bij gezinnen komen waarin de dagen gewoon doorrommelen als ik het zo mag zeggen. Die monitoren voor 95% bij probleemgezinnen.

Jeutje, elke keer als ik iets wil posten zijn jullie me weer voor.

Kijk, ook al loop ik richting 60, ik ben nooooit te oud om te leren. En ik voed mijn kleinkinderen op zoals mijn zoon en schoondochter dat graag zouden zien. MAAR, deze oma heeft ook haar eigen regels en als ik niet wil dat dat bij mij in huis gebeurt dan mag het ook niet.
Ik heb een brede interesse in de verschillende opvoedkundige methodes en ben erg bezig met gezond eten (oei oei heb me eens gemengd in de Monsanto discussie, dat was echt niet leuk) maar wil wel eerlijk zeggen dat ik redelijk veel onderzoeken met een korreltje zout neem, en niet alleen de opvoedkundige maar ook medische onderzoeken.
Het ene jaar is het goed, het jaar erop niet, en m.i. weet niemand het helemaal zeker.

Daarom nogmaals, als je je kind goed door o.a. school en puberteit hebt geloosd en je ziet dat je opgewekt en blij zijn en dat ze volop in het leven staan, leuk gezin hebben en graag bij je thuiskomen en je zelfs meenemen op vakantie, dan denk ik dat je het goed gedaan hebt.

**Geplaatst**: 05-06-13 18:35

Geplaatst: 05-06-13 18:35

Mindim schreef:
Bijvoorbeeld, mijn ouders hebben een gaskachel. Wel tig keer uitgelegd dat de kachel heet is en dan zie je dat hij er toch aan gaat voelen. Nou, dan voelt ie maar even en ja dat doet au en hij heeft het nooit weer gedaan. Sommige dingen moeten ze schijnbaar gewoon ondervinden.

Was bij mijn stiefzusje ook het geval. Duizend keer bij de oven weg getrokken en uitgelegd dat je je daaraan kan bezeren, en steeds weer proberen. Uiteindelijk een keer de handjes gebrand en nooit meer aan gezeten.

**Geplaatst**: 05-06-13 18:42

Geplaatst: 05-06-13 18:42

Wat jammer dat je onderzoeken zo bekijkt Margreet. Ik doe nu dus een opleiding daarvoor, en dat is toch wel een hele pittige en serieuze opleiding. Ik en iedereen op mijn opleiding heeft toch echt wel de intentie om gedegen en betrouwbaar onderzoek te gaan doen. Hoewel dat niet in het vakgebied van opvoeding is hoor, maar in de zorg. Ik ben het met je eens dat de kwaliteit van vele onderzoeken nog wel eens te wensen overlaat. Maar er zitten toch ook heel veel goede stukken tussen hoor. En zonder wetenschap en onderzoeken zou er over veel onderwerpen toch ook aanzienlijk minder bekend zijn. Maar, dat is een andere discussie, laten we dat houden voor wat het is!

Ik 'doe' ook de 'methode' van Chubby. En dan ben jij dus in elk geval eindelijk iemand die wel lijkt te snappen hoe wij daar in staan. Fijn om eens te lezen. Het is heel waar wat je zegt, over vanuit een heel andere basis ermee bezig zijn, waardoor situaties dus automatisch al anders bekeken worden.

Over dat sommige kinderen het gewoon moeten ervaren: Ja, natuurlijk! Dat is hoe ze leren. hoe goed ze soms ook weten dat iets niet kan/mag, hun innerlijke drang om te ontdekken is nog zó groot. Die kun je onmogelijk in bedwang houden. Enige wat je als ouder kunt doen is ze zo veel mogelijk de kans geven toe te geven aan die innerlijke drang om de wereld te ontdekken en zo veel mogelijke gevaarlijke situaties en échte problemen te voorkomen/ze daarvoor te behoeden. Maar dat zal gewoon echt niet altijd gaan, dingen ontdekken hoort gewoon bij het kind zijn en opgroeien.

**Geplaatst**: 05-06-13 18:57

Geplaatst: 05-06-13 18:57

anneliesdj schreef:
alle respect terug hoor, maar over het algemeen zijn jongenspukjes een stuk braver en meegaander dan meisjespukjes.

En wbt jouw probleem (en weer alle respect); ik zou hem helemaal in bed geen tv laten kijken en ook niet aan mijn (?) telefoon laten zitten. Probleem opgelost. (alleen ik heb gemist hoe oud je kind is?)

We stonden vandaag op het schoolplein nog te kletsen met een aantal moeders, en allemaal hadden ze de jochies in de eerste jaren veel pittiger ervaren qua opvoeden dan de meiden

de jochies van familie en vrienden zijn behoorlijk leo, de meisjes zijn echt snoesjes.

Mijn oudste is 6, ik vind dat kinderen van die leeftijd de kans moeten hebben om met moderne technologie om te gaan. Hij is niet meer op de leeftijd dat hij echt sloopt (zoals 3 jaar geleden toen hij trots kwam laten zien dat hij papas nieuwe smartphone op een mes had gespiest

). Het is een privilege dat hij krijgt, gaat hij er niet goed mee om, dan wordt het weer ingetrokken tot hij kan laten zien dat hij er weer mee om kan gaan. Bij privileges en privacy hoort wel dat je niet op het moment kan bijsturen dus moet er een andere aanpak komen.

Ik zou niet zo beschermd willen opvoeden dat hij dat soort dingen niet meer alleen kan ervaren.. Hij heeft in mijn ogen ook recht op een stukje gedachteloos relaxen voor het slapen.

**Geplaatst**: 05-06-13 19:06

Geplaatst: 05-06-13 19:06

Ik wil best geloven dat er gemiddeld genomen een verschil zit tussen jongens en meisjes. Maar ik denk ook dat er hele lieve en rustige jongens zijn, en hele drukke en pittige dames. Jou meisje is inderdaad echt een snoesje Rumina, die van mij zou ik niet per definitie zo omschrijven, hoe lief ze ook is

Maar dat is toch een behoorlijk pittig, eigenwijs en ondernemend dametje. Waar ik die al wel niet weg geplukt heb allemaal.

**Geplaatst**: 05-06-13 19:07

Geplaatst: 05-06-13 19:07

Sjapaz, het staat er een beetje raar misschien. Maar ik zal even een kleine uitleg geven. Mijn man is overleden aan kanker, maar 4 maanden ziek geweest. Hij heeft chemo's gehad die volgens de artsen bewezen effectief waren want dat hadden de onderzoeken aangetoond. Maar ik ben niet gauw tevreden, dus ga ik het internet op en kom dan uit bij onderzoeken die vinden dat die chemo's helemaal niet zo effectief en ongevaarlijk zijn als er uit vorige onderzoeken kwam. Na heftige discussies met de artsen kregen we de keuze of doorgaan of stoppen, en ja wat moet je dan? Dus toch maar doorgegaan op advies van de artsen en 4 maanden na de dood van mijn man wordt er gestopt met het middel omdat uit onderzoek was gebleken dat het toch niet goed was.
Natuurlijk contact opgenomen met de artsen, en die zeggen ook wij moeten wachten op het officiële rapport. En zo heb ik meerdere dingen gezien en gehoord.

Ik zeg dus ook nadrukkelijk niet dat jullie intentie niet goed is, wat ik wel vind dat er waarschijnlijk over een aantal jaren weer een onderzoek zal komen om die van jou te onderzoeken en aan te passen, zo werkt de praktijk nu eenmaal. En dat bedoel ik ook dat elke onderzoeker een onderzoek doet vanuit zijn/haar eigen gedachtegang. En dat is goed want anders moet je volgens de methode/ideeën van iemand anders doen en ben je niet meer in staat om je onderzoek goed te doen.

Maar dit is een discussie en je kunt voor of tegen zijn, en wat ik wel vind dat als men het niet met de methode eens is, om welke reden dan ook, dat niet hoeft te betekenen dat men het niet wil zien of horen, en dan daar ook niet perse sceptisch en bevooroordelend over hoeft te zijn.
En dat vind ik dan weer jammer, omdat je dus op die manier geen open discussie krijgt maar meer een discussie van ik vind het zo dus is het zo.

**Geplaatst**: 05-06-13 19:09

Geplaatst: 05-06-13 19:09

MAar dat klinkt als wat anders Margreet. Dat klinkt meer alsof het mis is gegaan bij de interpretatie van de bestaande onderzoeken en de artsen hun werk niet helemaal volledig hebben gedaan. Dat vind ik toch al wel weer wat anders

En natuurlijk komen er altijd nieuwe onderzoeken, er zijn immers steeds meer middelen beschikbaar, en er wordt continue onderzoek gedaan. Dat betekend echter niet dat al het onderzoek per definitie onzin/ niet waar is. Het hangt heel erg af van hoe de onderzoeken zijn opgezet én hoe ze vervolgens in de praktijk worden gebruikt. Vooral dat laatste is heel bepalend.

**Geplaatst**: 05-06-13 19:17

Re: Hoe straffen jullie je kind(eren)?

Geplaatst: 05-06-13 19:17

Precies, dat vind ik ook. Maar mensen en dus ook kinderen veranderen in de loop der jaren. En zoals ik al eerder schreef, de overigens prima methode van Chubby (als ik het zo mag noemen) is er 20 jaar geleden ook geweest hoor. En 5-10 jaar later werd die weer onderuit geschoffeld en moesten kinderen beter worden opgevoed want uit onderzoek gebleken dat.....
Het is net als met kleren, als je ze maar lang genoeg in de kast laat hangen komen ze ooit wel weer in de mode.
Fijne avond nog dames, ik ga nog even met de meiden wandelen, koffie zetten en lekker op de bank.
Morgen is er weer een nieuwe dag.

**Geplaatst**: 05-06-13 19:21

Geplaatst: 05-06-13 19:21

Ik heb niet alles gelezen hier.. Maar wil er wel bij vertellen, diegene die geen kind heeft die kan hier gewoon echt niet over mee praten!!! Pas als je zelf een kind hebt kan je meepraten wat je moet doen, en bij sommige kids weet je t echt niet meer hoor!! Dan helpt niks meer. Mijn zoontje sloeg dat hij kleiner was ook veel. Tja jongens.. Straffen had geen zin, trap had geen zin, gevolg.. Negeren. En ja dan is het snel klaar. Tuurlijk als het echt tegen een kindje is dan niet negeren, maar de hele tijd aandacht geven daarom werkt avenrechts, en die achterlijke onderzoeken van mensen die geen eens een kind hebben, zak even lekker door de strond heen... Anders gaan ze zelf dat kind even opvoeden, weet zeker dat hun regeltjes niks helpen dan. Het is een periode van de kinderen, die van mij kan ik elke dag wel achter t behang plakken. Gaat hopenlijk vanzelf weer over. Maar ook ik zet hem vaak genoeg op de trap, of word heeeeeeel boooooos en schreeuw de hele kamer door.. Dan is het even klaar en tien min later begint het weer... Miss een optie om de kids even om te ruilen...?. Haha ik denk dat dat zelfs het beste werkt hahahaha. Oh dit is niet negatief bedoeld hoor.. Moest t even kwijt gewoon dat ik ook klaar ben met mensen die geen kids hebben en het zo goed weten..

**Geplaatst**: 05-06-13 19:23

Geplaatst: 05-06-13 19:23

Rumina schreef:
anneliesdj schreef:
alle respect terug hoor, maar over het algemeen zijn jongenspukjes een stuk braver en meegaander dan meisjespukjes.

En wbt jouw probleem (en weer alle respect); ik zou hem helemaal in bed geen tv laten kijken en ook niet aan mijn (?) telefoon laten zitten. Probleem opgelost. (alleen ik heb gemist hoe oud je kind is?)

We stonden vandaag op het schoolplein nog te kletsen met een aantal moeders, en allemaal hadden ze de jochies in de eerste jaren veel pittiger ervaren qua opvoeden dan de meiden de jochies van familie en vrienden zijn behoorlijk leo, de meisjes zijn echt snoesjes.

Mijn oudste is 6, ik vind dat kinderen van die leeftijd de kans moeten hebben om met moderne technologie om te gaan. Hij is niet meer op de leeftijd dat hij echt sloopt (zoals 3 jaar geleden toen hij trots kwam laten zien dat hij papas nieuwe smartphone op een mes had gespiest ). Het is een privilege dat hij krijgt, gaat hij er niet goed mee om, dan wordt het weer ingetrokken tot hij kan laten zien dat hij er weer mee om kan gaan. Bij privileges en privacy hoort wel dat je niet op het moment kan bijsturen dus moet er een andere aanpak komen.

Ik zou niet zo beschermd willen opvoeden dat hij dat soort dingen niet meer alleen kan ervaren.. Hij heeft in mijn ogen ook recht op een stukje gedachteloos relaxen voor het slapen.

Dat hoor ik ook vaker ja... Jongentjes druk en stout, meisjes kattig.

**Geplaatst**: 05-06-13 19:42

Geplaatst: 05-06-13 19:42

Er wordt trouwens gesproken over opvoedmethodes doe bij een kind passen, maar het moet ook nog bij de ouders passen. Ik bedacht me net toen ik zat te juichen dat mijn dochter eindelijk het fenomeen "hiephiephoera" snapt en haar handjes in de lucht steekt dat ik dat niet zou mogen volgens het UP. Dat ik in plaats daarvan alleen had mogen zeggen dat ik kan zien dat ze trots is op zichzelf dat ze dat ook kan ofzo. Ik zou dat niet kunnen, ik zou gereserveerd worden als ik niet meer zo mijn blijdschap en trots kan uiten.

Hetzelfde met straf geven en boos zijn.... Ik vind het prettig om een korte termijn oplossing te hebben. Ik heb niet altijd tijd, zin en energie om voor de tigste keer uitleg te geven. Mijn geduld is dan op, vooral als ik ondertussen aan het koken ben met een humeurig meisje op mijn rug. Voor ons werkt dat prima, respect als anderen een keurig opgevoed kind hebben zonder die korte termijn oplossing, maar voor ons is dat niet geschikt. Ik zie ook mensen die opvoeden zonder straf en die in mijn ogen toch zouden moeten straffen omdat de methode niet bij hun past en ze draken van kinderen creëren.

Sjap, bij jou is het volgens mij extra lastig omdat jouw hoogbegaafde meisje al zo slim is en zo ver in haar ontwikkeling dat ze soms tegen haar eigen beperkingen aan loopt volgens mij. Ze snapt al hoe je een trap moet opklimmen voordat ze snapt dat je er van af kan vallen.

**Geplaatst**: 05-06-13 19:45

Geplaatst: 05-06-13 19:45

kashmira schreef:
Ik heb niet alles gelezen hier.. Maar wil er wel bij vertellen, diegene die geen kind heeft die kan hier gewoon echt niet over mee praten!!! Pas als je zelf een kind hebt kan je meepraten wat je moet doen, en bij sommige kids weet je t echt niet meer hoor!! Dan helpt niks meer. Mijn zoontje sloeg dat hij kleiner was ook veel. Tja jongens.. Straffen had geen zin, trap had geen zin, gevolg.. Negeren. En ja dan is het snel klaar. Tuurlijk als het echt tegen een kindje is dan niet negeren, maar de hele tijd aandacht geven daarom werkt avenrechts, en die achterlijke onderzoeken van mensen die geen eens een kind hebben, zak even lekker door de strond heen... Anders gaan ze zelf dat kind even opvoeden, weet zeker dat hun regeltjes niks helpen dan. Het is een periode van de kinderen, die van mij kan ik elke dag wel achter t behang plakken. Gaat hopenlijk vanzelf weer over. Maar ook ik zet hem vaak genoeg op de trap, of word heeeeeeel boooooos en schreeuw de hele kamer door.. Dan is het even klaar en tien min later begint het weer... Miss een optie om de kids even om te ruilen...?. Haha ik denk dat dat zelfs het beste werkt hahahaha. Oh dit is niet negatief bedoeld hoor.. Moest t even kwijt gewoon dat ik ook klaar ben met mensen die geen kids hebben en het zo goed weten..

Ook wel wat kort door de bocht hé, ik denk dat ik meer ervaring met verschillende kinderen in verschillende huishoudens heb dan veel moeders met één of twee kinderen, en zo zullen er bijv. ook een heleboel mensen die in hun vakgebied met kinderen te maken hebben best een gezond oordeel kunnen hebben over wat het beste werkt.
Juist omdat ik in verschillende gezinnen met kinderen van verschillende leeftijden heb gewerkt, gewoond en geleefd die op verschillende manieren werden opgevoed, heb ik denk ik een beter beeld van wat wel en niet werkt gekregen, dan veel mensen die alleen maar hun eigen thuissituatie als referentie kunnen gebruiken.

**Geplaatst**: 05-06-13 19:45

Geplaatst: 05-06-13 19:45

Ik vind het woord straffen zo,n naar woord.

**Geplaatst**: 05-06-13 19:49

Geplaatst: 05-06-13 19:49

Rumina schreef:
dat ze soms tegen haar eigen beperkingen aan loopt volgens mij. Ze snapt al hoe je een trap moet opklimmen voordat ze snapt dat je er van af kan vallen.

Daarom hebben we ook zo veel driftbuien al gehad hier denk ik. Ze wil zo veel, knokt daar ook hard voor en is zó gefrustreerd als dat nog niet kan of lukt. Vanaf dat ze is gaan praten gaat het echt zó veel beter, ze heeft nu nog maar zelden driftbuien. Maar het heeft me heeeeel veel energie gekost om geduldig te blijven en haar te blijven begeleiden in alles, omdat ze constant met dingen bezig is die niet geschikt zijn voor haar. Het wordt nu pas beter, sinds 1/2 maanden en dat geeft echt heel veel ademruimte!

Ik vind Kashmira ook wat kort door de bocht. Maar ben het wel met haar eens, dat het toch hééél anders is om je eigen kind op te voeden, waar je 24/7 voor zorgt, dan enkel oppasadressen te hebben. Dat heb ik ook altijd veel gedaan en ja horseyfries, je hebt wel gelijk dat je dan wel een beetje leert en ziet wat voor jou zou werken en wat je juist niet zou willen. Het geeft je wel wat inzicht en overzicht van verschillende aanpakken en het resultaat ervan. Maar echt, het is niet te vergelijken met wanneer je daadwerkelijk je eigen kind op gaat voeden.

**Geplaatst**: 05-06-13 19:51

Geplaatst: 05-06-13 19:51

marleen_usar schreef:
Ik vind het woord straffen zo,n naar woord.

Zo vroegen ze mij laatst op het consultatiebureau of ze goed te corrigeren was. Ik moest gewoon even goed nadenken en de term laten bezinken, die zit zó buiten mijn referentiekader. Ik zou nooit de term corrigeren gebruiken voor dingen die mijn kind en ik doen. Dat klinkt meteen zo negatief. Ik stond echt eerst even met mijn mond vol tanden toen ze met dat woord aan kwamen, was apart om te werken. Ik zie de dingen gewoon niet zo. In de dagelijkse omgang met mijn kind komen woorden als straffen en corrigeren niet eens in mij op.

**Geplaatst**: 05-06-13 20:01

Geplaatst: 05-06-13 20:01

Sjapaz schreef:
Rumina schreef:
dat ze soms tegen haar eigen beperkingen aan loopt volgens mij. Ze snapt al hoe je een trap moet opklimmen voordat ze snapt dat je er van af kan vallen.

Daarom hebben we ook zo veel driftbuien al gehad hier denk ik. Ze wil zo veel, knokt daar ook hard voor en is zó gefrustreerd als dat nog niet kan of lukt. Vanaf dat ze is gaan praten gaat het echt zó veel beter, ze heeft nu nog maar zelden driftbuien. Maar het heeft me heeeeel veel energie gekost om geduldig te blijven en haar te blijven begeleiden in alles, omdat ze constant met dingen bezig is die niet geschikt zijn voor haar. Het wordt nu pas beter, sinds 1/2 maanden en dat geeft echt heel veel ademruimte!

Ik vind Kashmira ook wat kort door de bocht. Maar ben het wel met haar eens, dat het toch hééél anders is om je eigen kind op te voeden, waar je 24/7 voor zorgt, dan enkel oppasadressen te hebben. Dat heb ik ook altijd veel gedaan en ja horseyfries, je hebt wel gelijk dat je dan wel een beetje leert en ziet wat voor jou zou werken en wat je juist niet zou willen. Het geeft je wel wat inzicht en overzicht van verschillende aanpakken en het resultaat ervan. Maar echt, het is niet te vergelijken met wanneer je daadwerkelijk je eigen kind op gaat voeden.

"Dan wel een beetje leert"?? Tjee wat doe jij denigrerend zeg.

Enkele oppasadressen is iets anders dan als nanny werken bij mensen en idd 24/7 kinderen die bepaald niet goed luisteren als je komt, op het juiste spoor helpen.

**Geplaatst**: 05-06-13 20:02

Geplaatst: 05-06-13 20:02

MargreetW schreef:
methode van Chubby (als ik het zo mag noemen)

Auw. Pijnlijk duidelijk eigenlijk dat ik vandaag te veel op bokt aanwezig was. Gelukkig lieten mijn werkzaamheden het toe. Leer zelf ook altijd veel van dit soort discussies, al is het maar om mijn eigen gedachten erover goed te ordenen en onder woorden te brengen.

De methode noemt eigenlijk Unconditional Parenting. Ouderschap zonder voorwaarden. Of zonder conditioneren, a la Skinner en consorten. Absoluut waar dat er door de jaren heen veel gedachten zijn geweest over opvoeding. M.i. doe je er goed aan als ouder om inderdaad te kijken naar wat bij een kind past, maar ook wat bij jezelf past. Natuurlijk kun je jezelf trainen in communicatie en op die manier iets eigen maken, door erover te lezen, erover te praten, ermee te oefenen. Maar dat gaat alleen als je ergens in gelooft. Er zijn maar weinig ouders van nu die "UP" zijn opgevoed en onze maatschappij is ook vooral gestoeld op conditioneel gedrag. Het is daarom niet zo gebruikelijk, het zit niet in ons interne of externe systeem. Ik merk wel dat hoe meer ik er van weet, hoe logischer het voor me wordt.

Overigens, Dr. Spock was van de "vrije opvoeding" enkele decennia geleden. Ik begrijp dat UP daar wat van weg heeft, maar het is echt niet hetzelfde! UP gaat juist over grenzen aangeven en grenzen accepteren. Het spreekt mij ook juist zo aan dat je als ouder ook meetelt en jezelf niet weg hoeft te cijferen zoals destijds het motto was. Je mag als ouder ook fouten maken, juist, want daarvan leert iedereen!

Ik zal nog wat artikelen opzoeken die gemakkelijk leesbaar zijn. Geen wetenschappelijke onderzoeken perse

Alhoewel die een mooie basis bieden, zijn ze inderdaad lang niet altijd onafhankelijk. Dat heeft helaas ook vaak met geld te maken. Goed om in je achterhoofd te houden en als consument altijd kritisch te blijven!

**Geplaatst**: 05-06-13 20:03

Geplaatst: 05-06-13 20:03

Sjapaz schreef:
marleen_usar schreef:
Ik vind het woord straffen zo,n naar woord.

Zo vroegen ze mij laatst op het consultatiebureau of ze goed te corrigeren was. Ik moest gewoon even goed nadenken en de term laten bezinken, die zit zó buiten mijn referentiekader. Ik zou nooit de term corrigeren gebruiken voor dingen die mijn kind en ik doen. Dat klinkt meteen zo negatief. Ik stond echt eerst even met mijn mond vol tanden toen ze met dat woord aan kwamen, was apart om te werken. Ik zie de dingen gewoon niet zo. In de dagelijkse omgang met mijn kind komen woorden als straffen en corrigeren niet eens in mij op.

Corrigeren is niets anders dan gedrag bijsturen, ik begrijp niet waarom je dat woord ook al zo erg vind als straf. Straf kan ik me nog iets bij voorstellen, al zie ik het gewoon als de negatieve consequentie die aan fout gedrag vasthangt en niet als "vergelding", maar corrigeren? Wat is daar nou weer fout aan?