Femke_Tweety schreef:Het wordt nog lolliger als je in het onderwijs werkt, en bruggers noemen je per ongeluk 'mama'....![]()
Hahaa daar zou ik dan wel heel hard om moeten lachen
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Alleen met het gezin van de zus van mijn vader begroeten we elkaar met een heel formeel "dag oom/tante/neef/nicht" bij wijze van grap.Femke_Tweety schreef:Guilty.Het wordt nog lolliger als je in het onderwijs werkt, en bruggers noemen je per ongeluk 'mama'....![]()
"Mam- eh, sorry, mevrouw!"
Mkango schreef:Femke_Tweety schreef:Guilty.Het wordt nog lolliger als je in het onderwijs werkt, en bruggers noemen je per ongeluk 'mama'....![]()
"Mam- eh, sorry, mevrouw!"
die reageerde steevast met "zeg het eens dochtertje/zoontje"
HopeMyDay schreef:Ik heb het nooit begrepen.. op de basisschool is het "juf/juffie + voornaam" op de middelbare "mevrouw + achternaam" en zodra ze een opleiding gaan volgen mogen ze de docenten bij de voornaam aanspreken..
Ik ga nooit begrijpen waarom
Hallo we zijn hier niet in Harry Potter HopeMyDay schreef:Ik heb het nooit begrepen.. op de basisschool is het "juf/juffie + voornaam" op de middelbare "mevrouw + achternaam" en zodra ze een opleiding gaan volgen mogen ze de docenten bij de voornaam aanspreken..
Ik ga nooit begrijpen waarom
. HopeMyDay schreef:Dat "juf/meester + voornaam" werd bij ons op school ingevoerd toen ik in groep 4 zat of zo... Ik ben er nog steeds niet zo'n voorstander van; school mag van mij best wat formeel zijn, dan leren die kinderen misschien eens wat manieren.Ik heb het nooit begrepen.. op de basisschool is het "juf/juffie + voornaam" op de middelbare "mevrouw + achternaam" en zodra ze een opleiding gaan volgen mogen ze de docenten bij de voornaam aanspreken..
Ik ga nooit begrijpen waarom
Ik had een meisje in mijn klas op de middelbare die tot aan de bovenbouw alle docenten gewoon tutoyeerde. Tenenkrommend vond ik dat. "Ja, maar de meeste mensen zeggen toch 'zeg maar jij', dus dan doe ik het maar meteen."
Ik heb het zelf nooit vreemd gevonden om mensen die misschien maar twee jaar ouder waren aan te spreken met "meneer/mevrouw". Uiteindelijk kun je ook niet té amicaal worden met ze, want ze moeten nog steeds je werk becijferen.
Mijn lerares Latijn van school, met wie ik soms nog contact heb, noem ik nog steeds 'mevrouw' ook al heeft ze al tig keer gezegd dat ik haar bij de voornaam mag noemen, maar dat voelt gewoon gek.
Bij de meeste docenten op de uni begon het met "meneer/mevrouw" en van lieverlee, als ik veel college van ze had of ze veel sprak bijvoorbeeld, werd dat wat informeler en noemde ik sommigen uiteindelijk bij de voornaam zonder dat dat expliciet gezegd werd.
Hij gaf mij college en zij werkten samen bij een onderzoeksproject - hij als promovendus, zij als student-assistent, dus het leeftijdsverschil is ook niet groot. Daar moeten we nog steeds om lachen, ook toen hij ineens voor m'n neus stond toen we beiden in Londen studeerden en hij haar op kwam zoeken.
Toen moest ik ook wel even wennen om hem te zien als "de (toen nog) vriend van" en niet als een van mijn docenten.
,
Varekaj schreef:Ik had al een rotdag maar dat deuntje gaf me eerst een rolberoerte (kwam uit niks op vol volume de ruimte in knallen) en nadien had ik bijna een spontane huilbui![]()
En nadien kwam dan het besef dat ik er nog f*cking 2 weken dagelijks naar moet luisteren.
Er zijn geen bewoners die in die gang wonen, alleen passage van hen en het bezoek. En uiteraard is dat "zo schattig". Logisch. Ze zijn allemaal zo potdoof als wat.
dus dat is een kwestie van 15 minuten en het is vervangen. En nee, ik weet niet waar die voorraad zich bevindt...
en gelukkig kon hij er wel nog om lachen.