secricible schreef:In de praktijk is het verschil tussen een calamiteit en complicatie (ernstig gevolg zonder tekortkoming) niet altijd duidelijk. Zeker niet bij een gemiste diagnose. Je kan immers perfect gehandeld hebben en toch de diagnose missen, bijv omdat die zeer a-typisch verlopen is.
En dat is volgens mij dus precies een prima reden om te melden. Je weet nog niet wat er precies gebeurd is, maar wel dat de uitkomst ernstig is. Dat meld je, zodat je daar vervolgens je onderzoek aan toe kunt voegen. "Het was wel ernstig maar geen gevolg van verwijtbaar handelen" is een prima uitkomst voor het onderzoek, maar dat voeg je dus aan de melding toe.
In elke veiligheidssetting is dat normaal het uitgangspunt.
En dan hoor je uiteindelijk dus discussies te voeren over zinloze trivialiteiten, want dat zou het grijze gebied horen te zijn. Dit niet.
Citaat:
Als de huisarts dus direct van mening was geweest dat men tekortgekomen wad, hadden ze direct moeten melden en daarna onderzoeken.
Volgens mij klopt die interpretatie dus niet met wat er staat en niet met hoe het bedoeld is, en ik zou ook niet kunnen bedenken waarom dat de invulling zou zijn. Dan heb je namelijk niet zoveel aan een meldsysteem, omdat je de veiligheidswerking ondermijnt.
(Dat is vooral een opvatting waarin ook ernstige misstanden langdurig kunnen blijven bestaan omdat het heel goed onder de pet gehouden kan worden. Argos heeft bijvoorbeeld wel een paar uitzendingen gemaakt over ziekenhuizen en psychiatrische instellingen waarbij vrij waarschijnlijk wel sprake van nalatig en verwijtbaar handelen was, maar omdat ze zelf vonden dat ze niets hoefden te melden, was er niemand die daarop toezag en konden dingen ook vrij lang mis gaan zonder dat het iemand opviel.)
Geplaatst: 10-03-25 15:21 
alles is dan in categorieën verdeelt 
