Bokt.nl

Just_Sannee schreef:

Geen Genante opmerking, maar wel een genante, maar geniale actie van m'n moeder

Mijn zus vergat vroeger vaak haar sleutel waardoor ze moest aanbellen en wij dan weer open moesten doen, dat werd zo onderhand best vermoeiend. Zo ook dit keer.

Er word aangebeld, en m'n moeder doet open. Maar nee, ze doet niet normaal open, ze dacht grappig te zijn..
Trekt de deur met een ruk open, steekt haar hooft om het hoekje, geeft een enorme rare brul en een gekke bek, bleek dat het m'n zus niet was maar de postbode die een pakketje kwam afleveren
Postbode wist niet hoe snel ze weg moest komen Zag lijkbleek

Ik heb echt in m'n broek gezeken van het lachen

Just_Sannee schreef:

k was een week terug met mijn moeder en mijn neef naar de MediaMarkt, want ik moest een nieuwe laptop voor school hebben.
Goed, mijn neef en mijn moeder waren gelijk weg van een champagnekleurige laptop die ik echt gruwelijk vond.
Ik had zelf al een hele mooie zwarte gezien die aan de eisen voldeed, dus we stonden een beetje te ruzieen over welke laptop het nou moest worden want die champagnekleurige zou beter zijn.
Vervolgens is mijn moeder het zat, roept ze keihard: 'Vraag het anders even aan die leuke jongen daar!'
*Ik wil door de grond zakken*
Vervolgens komt die jongen dus op ons af, dus ik zei: 'Goh kan je even helpen, ik wil graag deze laptop maar hun vinden die beter.'
Dus die jongen een heel verhaal houden en het kwam er op neer dat het niet zoveel uitmaakte en dat die zwarte ook goed was, dus ik gelijk: 'Okee dan wil ik de zwarte!'
Zegt mijn moeder keihard: 'Jaja je viel gewoon op zijn mooie bruine ogen, daarom luister je naar hem.'
*Asjeblieeefd kan ik nu door de grond zakken? *

MarZarascha schreef:

Normaal doet m'n moeder nooit wat, maar nu.. Niet zo genant als die andere verhalen hier, maar toch.

Zondag had ik een B dressuurwedstrijd met mijn 4-jarige merrie. Ik heb haar zelf ingereden en het was onze 5e wedstrijd. Het gaat erg goed in de trainingen dus had een heel goed gevoel over mijn proef. Dus de prijsuitreiking; 1e plaats met 192 punten, MarZarascha. Mensen die wedstrijden rijden kennen die 3 seconden stilte tussen de aankondiging en het applaus, roept mijn moeder keihard: OEEEH, je hebt gewonnen! Dat hadden we niet verwacht!

Net alsof ik niet kan rijden.. -,-

_mexx_lady_ schreef:

Zo wou mijn vader niet geloven dat ik 1ste was geworden.. We moesten op de borden voor de uitslag gaan kijken en hij is zelf gaan kijken want hij geloofde het niet.

DynamiteS schreef:

_mexx_lady_ schreef:

Zo wou mijn vader niet geloven dat ik 1ste was geworden.. We moesten op de borden voor de uitslag gaan kijken en hij is zelf gaan kijken want hij geloofde het niet.

waarschijnlijk zou ik net zo reageren als je vader als ze tegen mij hadden gezegt dat ik 1e was geworden..

_mexx_lady_ schreef:

Haha ik stond ook even van huh wat? En toen als de vliegende vaart naar mijn ouders toe met een smile.. je kan het je wel voorstellen

SDE schreef:

Mijn moeder had via-via gehoord dat de overbuurman was gestorven dus steekt ze een condoleance-kaartje bij de weduwe in de bus. Blijkt dat die man helemaal niet dood was gegaan, maar gewoon in het ziekenhuis lag voor een onderzoek. Mijn moeder natuurlijk bij de overburen haar excuses gaan aanbieden. Echter sterft de man toch enkele weken later. Hadden we met het gezin die avond aan tafel - toen we het hoorden - een lastige discussie of mijn moeder nu terug een kaartje in de bus moest steken of niet. Mijn moeder wordt nog altijd rood als ze de overbuurvrouw ziet.