Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-08-13 21:52

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 29-08-13 21:52

Vreselijk he! Dat vind ik ook zo naar.

Ik heb vandaag de kracht gehad om mijn vriend alles op te biechten. Dat ik me de laatste tijd zo vreselijk voel. Was op het werk al mijn tranen aan het inhouden omdat ik me ronduit poedersuiker voelde. Thuis in huilen uitgebarsten. Maandag gaan we samen naar hulp zoeken. Hij zei dat hij vond dat het moest, omdat hij merkt dat ik niet goed in mijn vel zit.
Misschien kennen jullie het gevoel wel, soms voelt het alsof ik kortsluiting heb in mijn hoofd. Dan kan ik heel even niet verdragen dat het leven gaat zoals het gaat. (klinkt nu heel raar misschien)

Is er iemand die al eens rouwverwerking/therapie heeft gehad? Hoe regel je dat en hoe gaat dat?

**Geplaatst**: 29-08-13 22:00

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 29-08-13 22:00

Ik heb het gehad op school, alleen die man die dat deed had telkens geen tijd en dan miste ik hele lessen omdat hij zei dat ik nog ff moest wachten, maar uiteindelijk ging de afspraak niet door. Heb het denk 2 x een half uurtje gehad, kan er dus niet zoveel over zeggen. Vond t wel fijn dat het gewoon via school kon

**Geplaatst**: 29-08-13 22:16

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 29-08-13 22:16

RoosG ik heb in november tm april bij een psycholoog gelopen. Ik zat er ook ineens door heen.. In mei was mijn moeder overleden en ben toen eigenlijk daarna direct weer aan het werk gegaan. Had ook gewoon geen behoefte om thuis te zitten. Pas begin november kwam het verdriet ineens, mijn eerste verjaardag zonder mijn moeder in het vooruitzicht, de feestdagen en de verjaardag van mijn moeder tussen alle feestdagen door, maakte het voor mij echt een vreselijke periode. Ik heb toen een tijdje in de Ziektewet gezeten en ben toen naar een psycholoog geweest die mij heeft geholpen met de rouwverwerking. Bij mij werd het ook heel erg veroorzaakt doordat ik nooit afscheid heb kunnen nemen, van de 1 op de andere dag was mijn moeder er niet meer. Hij beschreef het ook als een soort trauma wat je mee maakt en dat moet je verwerken, daarna kan je pas met rouwen beginnen.. Ik heb uiteindelijk wel baat gehad bij een psycholoog. Ik kon trouwens ook zo naar hem toe zonder eerst bij de HA langs, ook wel fijn..

**Geplaatst**: 29-08-13 22:22

Geplaatst: 29-08-13 22:22

Hoi allemaal ik ben mijn vader afgelopen zaterdag verloren, was zelfs op hart van Nederland enzo.
Papa is 48 geworden, ik ben 16. Niemand had er aan gedacht dat ooit zo fout kon gaan

**Geplaatst**: 30-08-13 01:27

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 30-08-13 01:27

Lieve Litilaura,
heel veel sterkte en gecondoleerd en hier zijn altijd mensen die je kunnen steunen.. Ookal is het viritueel, mij heeft het veel geholpen, mensen die weten wat ik door maak. Met andere mensen hier over praten is altijd moeilijk.

**Geplaatst**: 30-08-13 09:02

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 30-08-13 09:02

Allemaal bedankt voor de lieve reacties op mijn paardje

Volgende week halen we hem op als het goed is.

@ Naath86: Dat is inderdaad wat ik bedoel, met die rare dromen. De context is iedere keer anders, maar het einde is hetzelfde, ze gaat dood en wij kunnen niets doen. Die machteloosheid blijft doorwerken.
Wel een mooie droom, die je hebt gehad over naar Parijs gaan met je moeder. Ik heb altijd geloofd dat het niet afgelopen is na de dood. Toen mijn moeder overleed, trok ik dat ineens in twijfel. Ik heb nu meer de angst van: Ze zal toch nog wel ergens zijn? Ze is toch niet echt weg? Maar dat is meer mijn angst. Ik denk dat ik het toch wel geloof, dat ze er nog bij zijn.

@naomi_g1998: Heel veel sterkte meid, dat is niet niks :(:)

Ik denk dat je moeder je probeert te beschermen en dat ze er daarom moeilijk met jou over kan praten. Dat is wat mama's het liefste doen: hun kroost beschermen. Je bent ook nog maar zo jong.. Hoe oud is je moeder? Probeer er toch over te praten als het kan. Als je het moeilijk vind om er met haar over te praten, misschien met iemand in je omgeving of hier ( je mag me altijd pben) En probeer zoveel mogelijk te genieten samen met je moeder, van de goede momenten. Hopelijk blijft je moeder nog jarenlang stabiel.

@veryPopey en Ladybird: Wat een sociaal onvermogen zeg van sommige mensen! _-:(

Ik denk ook niet dat je dat aan zulke mensen kunt uitleggen. Dat is ook de reden dat ik 'sociaal' contact een beetje uit de weg aan het gaan ben. Ik kan nu nog niet omgaan met zulke reacties. Daarom ben ik zo blij met mijn beestjes. Die stellen geen moeilijke vragen, maar laten wel weten dat ze er voor je zijn. Ik kan daar echt rust in vinden. En gelukkig heb ik nog een hele lieve partner en een klein handje vol vrienden. Voor nu genoeg.

@RoosG: Heel goed dat je je hart hebt kunnen luchten tegen je vriend. Ik vind het heel dapper van je, dat je aangeeft dat je hulp nodig hebt. De eerste stap naar rouwverwerking heb je daar al mee gezet. Ik denk dat de huisarts een goed beginpunt is? Die weet waarschijnlijk ook waar je terecht kunt.

@litilaura: Heel veel sterkte met het verlies van je vader. Y;(

Ik hoop dat je goede steun kunt vinden bij je familie. Natuurlijk mag je hier altijd je verhaal doen.

**Geplaatst**: 30-08-13 09:52

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 30-08-13 09:52

dank jullie wel voor de lieve reacties.

**Geplaatst**: 30-08-13 11:26

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 30-08-13 11:26

LitiLaura heel veel sterkte.. Ik heb geloof ik gemist waar je vader aan overleden is, maar ik begrijp dat het iets van een ongeluk is geweest? PB staat altijd open..

**Geplaatst**: 30-08-13 12:39

Geplaatst: 30-08-13 12:39

RoosG, gewone band, maar ze zegt gewoon niks, ze doet alsof alles goed gaat. Maar zo doet ze tegen iedereen. Vind ik best wel vervelend maar ja
VeraPopeye, wauw, dat is erg

Avalon87, mijn moeder is 32, jong ja ik weet het haha

Ik praat zelf ook niet echt graag, wel zo op internet maar niet in het echt. Heb wel een vriendin waar ik soms wat tegen zeg en de vriendin van mijn oom praat ik soms ook wel mee als we even alleen zijn aangezien haar moeder ook is overleden en die ook niks zei tegen haar. Ik heb in de eerste ook wel moeten praten met iemand van school alleen daar ben ik gewoon niet meer heen gegaan want dat i gewoon echt niets voor mij :')

litilaura, Heel erg veel sterkte!

**Geplaatst**: 30-08-13 13:03

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 30-08-13 13:03

hoi ik kom hier ook nog even binnen vallen.

Vandaag is het namelijk de verjaardag van mn mama. Ze zou vandaag 56 geworden zijn maar is 7 jaar geleden gestorven. Ondertussen is er al zo veel veranderd in mn leven. Ben getrouwd, huis gekocht, afgestudeerd, werk, paarden, dieren, miskraam gehad. En nu zit ik in een scheiding en tot gisteren zat ik eigenlijk met mezelf in de knoop. Ivm met die scheiding (daarover loopt een topic) en mijn vader had graag dat ik psychologische hulp zocht. Aangezien het eigenlijk over mn relatie ging ben ik eerst met mijn ex naar een relatietherapeut geweest voor een gezamelijke sessie.

Maar gisteren ben ik alleen geweest en heb ik heel mn verhaal kunnen doen. En ik voelde me zo begrepen! Eindelijk iemand met professionele ervaring die mn beslissing steunde en mij hielp om alles op een plaatsje te zetten.

Deze nacht droomde ik weer na lange tijd over mn moeder. Ik weet niet echt meer wat maar het was alsof ze me een soort bevestiging gaf. Ze was zo aanwezig. Heel raar. Want ik heb haar natuurlijk nooit kunnen vertellen wat er in mijn huwelijk schortte en dat miste ik wil. Ik wide weten wat zei erover dacht.

Nu ik erover nadenk, vandaag is het ook net een jaar geleden dat ik een miskraam heb gehad. Toevallig? Maar niemand vraagt hier uiteraard naar. Net zoals ze 7 jaar na de dood van mn moeder ook niet meer vragen hoe het gaat.

Ik wil ieder geval alle bokkers veel sterkte wensen!

**Geplaatst**: 30-08-13 13:42

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 30-08-13 13:42

Hoi zal even wat duidelijker zijn. Mijn vader en goede vriend waren samen een rallyteam. Zaterdag is er een crash geweest en beide op slag dood.

Word zelf helemaal gek van alle aandacht kranten die liegen om het ongeluk. Mensen vinden dit nieuws. Maar dat is het niet gelukkig heb ik een lieve vriend die mama en mij heel erg steunt. We zijn vanaf zaterdagavond niet meer alleen gelaten allemaal mensen die ons willen steunen. Heb papa gezien en ligt er heel mooi bij je kunt niet echt zien dat hij een ongeluk heeft gehad.

**Geplaatst**: 30-08-13 14:03

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 30-08-13 14:03

Wat goed van je, espiga1984, dat je de stap hebt genomen om hulp te zoeken. Zoals je het verteld, lijkt het ( ik weet niet of dat zo is) of je het overlijden van je moeder nooit echt een plaatsje hebt kunnen geven. Mensen gaan er inderdaad vanuit dat het allang weer ok is, maar staan er niet bij stil dat het nooit meer ok gaat zijn. Je mist een van de belangrijkste personen uit je leven en dat gemis wordt niet minder. Het lijkt mij vreselijk, dat je zulke belangrijke gebeurtenissen allemaal niet meer kunt delen met je moeder. Dat zijn mijlpalen, waar ik allemaal nog doorheen moet. Ik zie er als een berg tegenop. Ik heb een tijd geleden van iemand het advies gekregen, om de dingen die ik graag aan mijn moeder kwijt wil, in een brief naar haar te schrijven. Misschien dat iets in die trend voor je werkt, misschien ook niet. Ik denk dat het al heel goed voor je is, dat je goede hulp hebt gezocht.

Litilaura, wat je zegt klinkt heel bekend. Mensen staan er nu nog heel erg bij stil en je wordt overladen door aandacht. Heel lief dat de mensen jullie nu steunen, in deze moeilijke tijd. Maar de kans is groot, dat de meeste mensen over een tijdje hun leven weer oppakken en jullie blijven zitten met dit immense verdriet. Het is fijn dat je veel steun hebt aan je vriend. Goed van je dat je bent gaan kijken bij je vader en dat hij er mooi bij ligt. Ook dat is een stukje verwerking en afsluiting. Het lijkt me inderdaad afschuwelijk, dat de kranten etc vol staan met het nieuws over je vader. Het is geen sensatie, er is iets vreselijks gebeurd. Mensen mogen het niet als 'nieuws' zien en al helemaal als er ook nog onwaarheden in staan.. Heel erg veel sterkte toegewenst in deze dagen, voor jullie.

**Geplaatst**: 30-08-13 14:15

Geplaatst: 30-08-13 14:15

litilaura schreef:
Hoi zal even wat duidelijker zijn. Mijn vader en goede vriend waren samen een rallyteam. Zaterdag is er een crash geweest en beide op slag dood.

Word zelf helemaal gek van alle aandacht kranten die liegen om het ongeluk. Mensen vinden dit nieuws. Maar dat is het niet gelukkig heb ik een lieve vriend die mama en mij heel erg steunt. We zijn vanaf zaterdagavond niet meer alleen gelaten allemaal mensen die ons willen steunen. Heb papa gezien en ligt er heel mooi bij je kunt niet echt zien dat hij een ongeluk heeft gehad.

Verschrikkelijk! :oo

**Geplaatst**: 01-09-13 20:51

Geplaatst: 01-09-13 20:51

litilaura schreef:
Hoi allemaal ik ben mijn vader afgelopen zaterdag verloren, was zelfs op hart van Nederland enzo.
Papa is 48 geworden, ik ben 16. Niemand had er aan gedacht dat ooit zo fout kon gaan

Lieve schat. ik weet niet goed wat ik zeggen moet. ik vind het heel erg voor je dat je papa er niet meer is en dat hij overleden is.
vervelend dat jullie zoveel overladen worden met (negatieve) aandacht! ik hoop dat jullie rust krijgen straks
Als je iets kwijt wilt, mijn pbbox staat voor je open!

**Geplaatst**: 01-09-13 23:18

Geplaatst: 01-09-13 23:18

@ litilaura: veel sterkte! Afschuwelijk dat er kranten zijn die zo'n onzin uitkramen om enkel extra lezers te krijgen, zij denken ook nooit aan de achterblijvers van de slachtoffers. Heel erg

Het is goed om te horen dat je naast je mama nog veel vrienden en familie hebt die jullie steunen.

Deze woensdag is het 10 weken geleden dat mijn mama overleden is. De eerste acht weken heb ik emotioneel redelijk goed doorgestaan omdat ik constant ben bezig geweest met van alles te regelen, maar de laatste 2 weken waren geen pretje. Ik heb eindelijk die lang verwachte klop gekregen en ik heb echt moeite om 's morgens uit mijn bed te komen. Ik heb echt nergens zin in. Normaal ben ik een vrij gelukkig iemand en zie ik altijd uit naar de dag die er aan komt, maar nu is alles negatief, niets interesseert me en ik heb nergens plezier in. Nog 3 weken wachten en dan begint school terug, dat dagelijks ritme en het contact met m'n beste vrienden gaat echt deugd doen. Als er iemand begint over mama krijg ik het heel moeilijk en probeer ik zo snel mogelijk van onderwerp te veranderen omdat ik anders weet dat ik in tranen ga uitbarsten. Al merk ik wel dat het af en toe deugd doet om er over te spreken, ik toon niet graag dat ik het er moeilijk mee heb, ik trek graag mijn plan en krop daardoor vaak alles op. Een hele slechte eigenschap van me.

Waar ik het heel moeilijk mee heb is dat het leven verder gaat en dat mensen rap vergeten. Ik word wel geregeld gebeld of aangesproken door vrienden met de vraag hoe het is en dat is lief van hen. Maar anderen doen alsof er niets gebeurt is en vinden het precies 'vreemd' dat ik niet meer zo opgewekt ben als vroeger.

Ik kan het mensen niet kwalijk nemen dat het leven verder gaat, maar zij beseffen niet dat ik nog elke dag met dat gemis geconfronteerd wordt.

Ik herinner mij weinig van m'n dromen, zeg maar eerder nachtmerries. Ik sta op en weet dat ik slecht gedroomd heb over mama, maar weinig van die dromen blijft hangen. Er is wel één zaak dat geregeld terugkomt. Zo heb ik de uitvaart van mama al paar keer meegemaakt in mijn dromen, maar steeds in een andere kerk, de ene keer met een kist, de andere keer in een urne. Zo vreemd. Zo heb ik ook nachtmerries over de crematie, als de kist in de oven wordt gezet en dan die vlammen. Pff ik moet er niet aan denken, hopelijk gaan deze nachtmerries snel voorbij.

**Geplaatst**: 02-09-13 13:28

Geplaatst: 02-09-13 13:28

RoosG schreef:
Ja klopt, dat had ik ook. Na een paar weken wordt er van je verwacht dat je eroverheen bent en het een plekje hebt gegeven. Terwijl ik af en toe ook wel een knuffel wou of zo. Zelfs nu, na 8 jaar, heb ik daar soms behoefte aan.

dat gebeurt hier dus ook,zo vervelend!!
ik heb 2 kinderen dus ze vinden het normaal dat ik zo sterk ben,maar ze zien niet de pijn en verdriet en als je het erover hebt zeggen ze van ja maar t is al ff geleden,ja hallo pas 4 maanden!!

juist omdat ik met niemand echt kan praten heb ik hulp in geschakdeld van een psygoloog om mn ei kwjt te kunnen.

**Geplaatst**: 02-09-13 21:56

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 02-09-13 21:56

Iedereen in dit topic veel sterkte

Vandaag was de begrafenis van papa. Nu kunnen Mama en ik echt beginnen met de verwerking Ik ga morgen ook weer naar school. Ben vanavond even lekker uit gaan waaien bij de paarden doet me echt goed

**Geplaatst**: 02-09-13 21:59

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 02-09-13 21:59

Heel veel sterkte Litilaura! Fijn dat je even bij de paarden terecht kunt, die bieden vaak zo veel meer steun dan mensen.

Morgen moet ik toch echt contact op nemen met mijn HA, want ik weet echt niet hoe ik het aan moet pakken... Heb mijn nieuwe SLB'er op school ook al een mail gestuurd met de vraag of ik een keer met hem kan praten, dan kan ik school ook een beetje inlichten.

**Geplaatst**: 02-09-13 22:23

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 02-09-13 22:23

Ik wil even zeggen dat ik dit topic onwijs fijn vind! Met mensen praten die het zelfde mee hebben gemaakt, ook al is het op een hele andere manier!

Ik vind jullie allemaal heel sterk ondanks dat het zo moeilijk is om een papa en/of mama te moeten missen!

Als jullie iets kwijt willen mogen jullie altijd mij pben! Ik ben er voor jullie allemaal! Omdat ik jullie onwijs dankbaar ben!!

Dit moest ik even zeggen :')

maar ik meen het echt. Loop al een paar dagen er mee rond

**Geplaatst**: 02-09-13 22:39

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 02-09-13 22:39

Ik vindt het echt super rot voor je laura, gelukkig dat je veel steun hebt aan je vriend en je even hebt kunnen uitwaaien bij je paarden. Y;(

**Geplaatst**: 03-09-13 12:51

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 03-09-13 12:51

Hoi Laura.
Wat een moeilijke tijd voor jullie zeg :(:)

Vreselijk.
Is de begrafenis naar jullie wens verlopen?
Wat ontzettend knap van jou dat je alweer naar school gaat. Soms kan het fijn zijn, om wat afleiding te vinden in school. En goed dat je wat steun kunt vinden bij je paarden. Dat kan zo fijn zijn he? Ze stellen niet de hele tijd vragen, maar laten je wel weten dat ze er voor je zijn.
Heel veel sterkte de komende tijd.

Ik ben ook heel blij met jullie in dit topic Ladybird. Het is fijn om soms te praten met mensen die je gevoel snappen. Daar ben ik iedereen ook heel dankbaar voor. Omgekeerd vind ik het ook fijn om anderen te steunen, want soms voel ik me zo eenzaam!

Dankjulliewel lieve kanjers

**Geplaatst**: 03-09-13 13:08

Geplaatst: 03-09-13 13:08

Ik ben een beetje een stille meelezer, maar vind ook de herkenning die ik vind in dit topic heel erg fijn

.
Gisteren de verjaardag van mijn vader (Is nu 4 maanden overleden). Geestelijk ging het prima dacht ik, alleen dat merk je dan toch in je lijf dat het niet zo is. Hele dag moe moe moe, hoofdpijn, draaierig en alleen maar je bed in willen..

Litilaura, heel veel sterkte ook nog - het overlijden is al erg, maar helemaal als er zoveel gezegd wordt dat niet waar is!

Avalon, wat een ontzettend leuk paardje, veel plezier ervan. Lekker afleiding, zo'n 'projectje'. Vriendinnetje van me heeft ook een Koniker bij ons op stal staan. Is nu 3,5 jaar en een heerlijk beest

. Echt recht uit de 'wildernis' geplukt. Is veel werk in gaan zitten, maar als je hem ziet, schat van een dier

**Geplaatst**: 03-09-13 13:17

Geplaatst: 03-09-13 13:17

RoosG schreef:
Heel veel sterkte Litilaura! Fijn dat je even bij de paarden terecht kunt, die bieden vaak zo veel meer steun dan mensen.

Morgen moet ik toch echt contact op nemen met mijn HA, want ik weet echt niet hoe ik het aan moet pakken... Heb mijn nieuwe SLB'er op school ook al een mail gestuurd met de vraag of ik een keer met hem kan praten, dan kan ik school ook een beetje inlichten.

Ik ben een tijdje terug ook naar de HA geweest voor een doorverwijzing (psycholoog in mijn geval). Kreeg hem vrij simpel mee (HA was op de hoogte van overlijden).
Ik ben echter maar twee keer geweest. In verband met mijn eigen beroep/studie vond ik het al lastig (maatschappelijk werk). Ik merkte dat ik veel voor die man ging denken (Wat zou kunnen helpen? Welke methode? Wat gaat hij vragen?). Ik zat mezelf daarom erg in de weg.
Ook merkte ik dat ik geen.. Klik had? Is niet helemaal het goede woord, maar merkte dat ik er verwarder van zo'n sessie kwam als dat ik heen ging.
Ook gooide die man het over een boeg die ik niet bedoelde of zocht. (Weet je zeker dat je vader wel van je hield? Uh, ja duhhh?)
Kreeg erg het gevoel dat ik mijn thuissituatie/ouders moest verdedigen.

En hij gaf tijdens eerste gesprek al aan dat rouwverwerking binnen het eerste jaar/anderhalf jaar niet gebruikelijk is.
Toen zat ik daar gelijk van 'wat de fiets doe ik hier dan??' Dus al met al geen denderend succes..

**Geplaatst**: 03-09-13 16:49

Geplaatst: 03-09-13 16:49

Sabinee__ schreef:
RoosG schreef:
Heel veel sterkte Litilaura! Fijn dat je even bij de paarden terecht kunt, die bieden vaak zo veel meer steun dan mensen.

Morgen moet ik toch echt contact op nemen met mijn HA, want ik weet echt niet hoe ik het aan moet pakken... Heb mijn nieuwe SLB'er op school ook al een mail gestuurd met de vraag of ik een keer met hem kan praten, dan kan ik school ook een beetje inlichten.

Ik ben een tijdje terug ook naar de HA geweest voor een doorverwijzing (psycholoog in mijn geval). Kreeg hem vrij simpel mee (HA was op de hoogte van overlijden).
Ik ben echter maar twee keer geweest. In verband met mijn eigen beroep/studie vond ik het al lastig (maatschappelijk werk). Ik merkte dat ik veel voor die man ging denken (Wat zou kunnen helpen? Welke methode? Wat gaat hij vragen?). Ik zat mezelf daarom erg in de weg.
Ook merkte ik dat ik geen.. Klik had? Is niet helemaal het goede woord, maar merkte dat ik er verwarder van zo'n sessie kwam als dat ik heen ging.
Ook gooide die man het over een boeg die ik niet bedoelde of zocht. (Weet je zeker dat je vader wel van je hield? Uh, ja duhhh?)
Kreeg erg het gevoel dat ik mijn thuissituatie/ouders moest verdedigen.

En hij gaf tijdens eerste gesprek al aan dat rouwverwerking binnen het eerste jaar/anderhalf jaar niet gebruikelijk is.
Toen zat ik daar gelijk van 'wat de fiets doe ik hier dan??' Dus al met al geen denderend succes..

Echt? dat verklaart dan wel dat ik inderdaad eigenlijk pas na ander half jaar hulp ging zoeken.
maar je moet doen waar jij je zelf goed bij voelt. als jij je goed voelt bij nu al rouwverwerking dan doe je dat toch lekker?

**Geplaatst**: 08-09-13 22:18

Geplaatst: 08-09-13 22:18

Hoe is het hier met iedereen??

Litilaura hoe is het nu met je? Nu je alles achter de rug hebt en het normale leven weer verder gaat.. Al hoewel, verder gaat.. Je moet het normale leven weer oppakken, maar dat zal nog erg moeilijk zijn.. :(:)