Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Angela_ schreef:KoudbloedKim schreef:Angela_: Als ik je laatste reactie zo lees, denk ik;"Waarom hebben ze haar dan toch alleen gelaten?"
Dit bedoel ik absoluut niet om iemand te beschuldigen en ik weet er natuurlijk niets vanaf.
Maar het is een vraag die door mijn hoofd speelt.
Als iemand echt wil, dan vind die wel een weg. Bij haar vorige poging was ze notabene opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis, en daar lukte het ook. Ik bedoel maar...
Gisteren ging er door mij hoofd dat ik het egoistisch van haar vond om uit het leven te stappen. Hoeveel verdriet het mensen doet... Vandaag zie ik ook in dat wij niet egoistisch moeten zijn, je kan niet ten koste van alles iemand bij je willen houden. Als iemand lichamelijke pijn heeft krijgt deze morfine zodat deze rustig inslaapt, er bestaat zoiets als euthenasie. Als iemand psychisch zoveel lijd, zoveel pijn heeft dat hij of zij er niet uitkomt is er niks... Mensen worden gedwongen tot deze wanhoopsdaden. Ik denk dat Danielle echt heel, heel veel pijn heeft gehad. Ze heeft alles wat haar zou kunnen helpen aangegrepen. Ze verslond boeken over behandelmethodes, maakte huiswerk van haar therapie, enz. enz. Op een gegeven moment is het gewoon genoeg geweest.
potverdikkie schreef:Als iemand steekwonden heeft is het zichtbaar, en zeggen mensen " oeie dat zal wel pijnlijk zijn"
Als iemand 30 steekwonden heeft zeggen mensen " het is een wonder dat ze nog leeft"
Pollewoppy had wel 1000 steekwonden, maar niemand die het zag.
Psychische pijn of wonden zijn zelden zichtbaar, maar gevaarlijker dan lichamelijke pijn of wonden.
Angela_ schreef:Deze songtekst stuurde Daan mij zo'n 3 kwartjaar geleden. Ik wil hem graag met jullie delen..
overal waar je kijkt
komt er geen eind
aan het donker
overal waar je loopt
zakken je voeten
steeds dieper
en dieper weg
in de grond
alles veranderd een keer
niemand blijft altijd dezelfde
alles wat hier nu gebeurd
drijft vroeg of later
steeds verder
en verder weg
naar de zee
geef, geef de moed niet op
al stijgt het water snel en
geef, geef de moed niet op
Al lijkt de nacht zo lang
overal om je heen
komt er geen eind
aan het donker
alles raakt kwijt in de storm
maar wie alles verliest
vind zichzelf op een dag
weer terug
als een mens
geef, geef de moed niet op
al stijgt het water snel
en onverwacht
Al lijkt de nacht zo lang
geef niet op
geef, geef de moed niet op
de storm gaat ooit eens liggen
dit is wat je maakt
tot wie je bent
geef niet op
geef niet op
geef niet op
de storm gaat ooit eens liggen
de regen slaat
tegen de ruiten
en van binnen stormt
het net zo hard als buiten
maar geef, geef de moed niet op
al stijgt het water snel
en onverwacht
al lijkt de nacht zo lang
geef niet op
geef, geef de moed niet op
de storm gaat ooit eens liggen
dit is wat je maakt,
tot wie je bent,
geef niet op,
geef niet op,
geef niet op,
de storm gaat ooit eens liggen
geef nooit op
[size=9]Blof - De storm[/size
potverdikkie schreef:Als iemand steekwonden heeft is het zichtbaar, en zeggen mensen " oeie dat zal wel pijnlijk zijn"
Als iemand 30 steekwonden heeft zeggen mensen " het is een wonder dat ze nog leeft"
Pollewoppy had wel 1000 steekwonden, maar niemand die het zag.
Psychische pijn of wonden zijn zelden zichtbaar, maar gevaarlijker dan lichamelijke pijn of wonden.