Dat m'n schoonzus me erg naar aansprak en vrij aanvallend ook en ik daar echt gigantisch van baal nu pff. Nu weet ik, gezien de situatie die er waarschijnlijk gaat komen thuis, dat meer mensen haar mening gaan delen erover (ook mensen die er wel heel leuk op reageren) maar alsnog: je hebt geen idee hoe en wat ik doe om me in te lezen en voorbereiden en dat ik geen illusies heb over het feit dat het alleen maar rozengeur en maneschijn zou zijn.
Maar goed, ik weet dat mensen het hunne ervan gaan denken en dat moet ik Echt proberen los te laten want het is ons leven natuurlijk. Ik was zo enthousiast bezig ermee en dit geeft me echt een heel naar gevoel nu, bah.
Voor de mensen die wat meer willen weten
Spoiler:
We willen heel graag met onze nieuwe pup ook een kitten mee naar huis nemen (eerlijk gezegd zien we ook de kitten nu al als onderdeel van ons gezin, net als de pup) en ze samen laten opgroeien. De kitten zit bij dezelfde fokster en is een week ouder als de pup. Geen illusies over dat het zwaar gaat worden, maar wel positief dat ik met goed begeleiden ver ga komen met ze. Ik werk niet dus ben echt heel veel thuis om me bezig te houden met de opvoedingen van beide samen als ook van beide apart.
Laat de 'is het wel slim??' opmerkingen maar komen. zucht