Jaren op oncologie gewerkt, juist doordat je altijd zo betrokken bent en ieder mens anders reageert iedere familie er anders mee omgaat went het als verpleegkundige ook nooit en blijft het een boeiend beroep.
Mijn ervaring is dat patiënten zelf vaak veel verder zijn in hun "proces" dan hun familie.
Voor jouw KiWoKo zou ik adviseren om in ieder geval alles uit te spreken naar je moeder toe. Te meer omdat je schrijft dat jullie een haat-liefde verhouding hadden en om te voorkomen dat je straks met schuldgevoelens blijft zitten.
Je hebt bij je moeder gewaakt....
Wens je nu veel lieve verpleegkundigen toe en heel veel kracht om je mama te ondersteunen.
Sterkte sterkte en nog eens sterkte meid!
