isabelle schreef:RK stiefkinderen of geadopteerde kinderen zijn ook je eigen kinderen en daar is je liefde ook intens voor! ik heb twee stiefkinderen en dat zijn net je eigen kinderen.
ik heb een hele dag aan dit topic zitten denken en ik bedacht me ineens iets!
sommige mensen beweren dat de liefde voor kinderen hetzelfde staat als de liefde voor dieren, mooi, ben jij 24 uur per dag bezig met je dieren? moet jij ze smorgens en savonds badderen, lopen ze 24 uur te mauwen aan je hoofd voor aandacht en zoja, stel je eens voor dat je kat of je paard 24 uur per dag rond je hangt, waar je zit of staat bij je is, ga je boodschappen doen dna is het erbij, ga je in bad dan is het erbij, snap je me een beetje! ik weet ook wel dat je dit niet doet met een dier maar zo is het wel met een kind, als je dit elke dag opnieuw jaren aan een stuk doorstaat dan weet je pas wat liefde voor een kind is
hahaha, dat is toch een beetje de reden voor mij om niet aan kinderen te beginnen. Het is allemaal zo intensief. Maar ik ben verder wel vrij intensief weer met mijn honden. Ik doe er niet continu iets mee, maar ik heb ze continu om me heen. Ze zijn bij me en ik hoewel ik bezig ben met andere dingen, ben ik me bewust van hun aanwezigheid en reken ik ook op hun aanwezigheid.
Welke mens (met uitzondering van je kind) zou je zoveel in je nabijheid kunnen verduren? Geen toch? Want dat ervaar je als benauwend. Maar van een hond kun je dat wel hebben. Maar owee als je hond doodgaat.... na zo'n intensief samen zijn.... wat hakt er dat in....