Polar schreef:Ik heb vlakbij een verzorgingscentrum gewoond waar mensen met een zeer zware geestelijke handicap woonden.
Mensen waarvan je je soms afvroeg of ze door hadden dat ze leefden.
Je zou kunnen zeggen dat deze mensen nooit iets (terug) hebben gedaan voor de maatschappij of voor het geld dat 'zij' ontvangen.
Maar is dat wat een mens waarde geeft? Hoeveel geld iemand verdient? Hoeveel iemand bijdraagt aan de maatschappij?
Zijn we niet als mens al waardevol gewoon omdat we bestaan? Ongeacht huidskleur, afkomst, moedertaal, niveau van bijdragen...
Onze waarde hangt toch niet af van hoe nuttig we voor een ander kunnen zijn, of wel...?
Niet op jou gericht hoor, Purny. Ik sta er grotendeels hetzelfde in als jij.
Mijn broer was zwaar/meervoudig gehandicapt. Woonde thuis met aanpassingen, maar ging ook naar dagbesteding. In principe koste hij geld.
Maar op dagbesteding worden soms ook wel echt werk gedaan door mensen die dat wel kunnen. Er werden dingen verpakt bijv, maar er was ook een lunchroom en bijv een kwekerij. Of het financieel uit kan, zou ik niet durven te zeggen, maar waar mogelijk proberen ze echt wel mensen actief te houden en deel te laten nemen aan de maatschappij.
Ik kan me dus wel ergeren aan mensen die door een beperking niks van hun leven maken. Wat ik dan niks vind, want daar zullen ook weer meningen over verschillen.
En ik weet ook van mensen die thuis zitten soms wel wat bijverdienen aan bijv breiwerkjes, herstelwekzaamheden, kunst maken, oppassen etc etc etc. Dan komt er dus bovenop alles ook nog ene leuk extraatje binnen. En al is dat maar 100 euro, scheelt dat tegenover de bijstand wel veel.