Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-03-25 18:28

Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-25 18:28

Petpa schreef:
Ik vind het lastig om te lezen dat je man 10 paracetamol + morfinepleisters + nog meer pijnstilling gebruikte en dat er vervolgens geen "niet pluis gevoel" bij huisartsen ontstaat.

Mag ik wat persoonlijks vragen?
Hoe goed kende de huisarts jullie gezin? In de zin van kwamen jullie er vaak (en dan bedoel ik niet uitsluitend de consulten van je man, maar ook van jou en de kindjes).

Het feit dat er geen niet pluis ontstond bij morfine en een berg paracetamol is dus ook veroordeelt.

Persoonlijk heb ik er meer moeite mee dat artsen het blijkbaar verdedigbaar vinden dat een jonge sportieve man met pijnklachten een morfinepleister krijgt zonder dat we weten wat er nou eigenlijk aan de hand is en dat we dat "pragmatisch" kunnen aanpakken.

Wij waren een jaar of 6 patiënt in de praktijk. Met name ik ben het jaar voor Sanders overlijden veel in de praktijk geweest ivm een PND en onbegrepen ribklachten (na 8mnd bleek ik een dubbele ribfractuur te hebben die niet spontaan herstelde).
Mijn zoontje kwam er ook veel ivm extreme verkoudheidsklachten (hij blijkt een afweerstoornis te hebben).
Mijn man kwam vrijwel nooit.

**Geplaatst**: 07-03-25 18:34

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 07-03-25 18:34

Hier schrik ik van. Dus die praktijk heeft wel meer steekjes laten vallen blijkbaar.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-03-25 18:39

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-25 18:39

Hoe bedoel je?

**Geplaatst**: 07-03-25 18:43

Geplaatst: 07-03-25 18:43

balance schreef:
Hier schrik ik van. Dus die praktijk heeft wel meer steekjes laten vallen blijkbaar.

Dat was ook het eerste dat ik dacht

**Geplaatst**: 07-03-25 18:46

Geplaatst: 07-03-25 18:46

Ik kreeg de indruk dat jouw rib fractuur en de afweerstoornis van jouw zoontje ook laat gediagnosticeerd zijn. Die extreme verkoudheidsklachten zouden toch ook vrij snel een belletje moeten laten rinkelen lijkt me.
Ik moet er eerlijk bijzeggen dat mijn huisarts me al vrij snel doorverwijst.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-03-25 18:55

Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-25 18:55

Het toonbeeld van doortastend handelen is het beide niet geweest en ik ben echt de eerste die vindt dat deze praktijk slecht functioneert. Doorverwijzen gebeurt echt heel moeizaam daar.

Maar in beide gevallen denk ik niet dat er sprake is van per se slecht handelen.
De afweerstoornis van mijn zoontje is pas met 6 jaar vast te stellen. Voor die tijd hebben ze echt hun best gedaan ons te helpen hoewel ik vind dat de kinderarts eerder ingeschakeld had kunnen worden.
Bij mijn ribben hadden ze echt nog wel doortastender kunnen zijn en met name de laatste 2 maanden vind ik dat er teveel is afgewacht, maar binnen het toetsingskader "een redelijk handelend" arts kan ik niet zeggen dat er slecht gehandeld is. De röntgenfoto's waren daar flink in mijn nadeel. Een tuchtrechtelijk verwijtbaar gaat het iig niet opleveren

**Geplaatst**: 07-03-25 19:47

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 07-03-25 19:47

Ik vind het echt heel treurig alleen al om de stukken door te lezen, ik werk in een huisartsenpraktijk en het lijkt me echt verschrikkelijk als dit een van onze patienten zou overkomen.

Ik lees dat hij geen verhoogd D-dimeer had en dat een longembolie is uitgesloten, het is ook wel heel k*t dat hier geen afwijkingen zijn geweest en er nergens een lampje is gaan branden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-03-25 19:51

Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-25 19:51

Charaz schreef:
Ik vind het echt heel treurig alleen al om de stukken door te lezen, ik werk in een huisartsenpraktijk en het lijkt me echt verschrikkelijk als dit een van onze patienten zou overkomen.

Ik lees dat hij geen verhoogd D-dimeer had en dat een longembolie is uitgesloten, het is ook wel heel k*t dat hier geen afwijkingen zijn geweest en er nergens een lampje is gaan branden.

Uit het rapport vd patholoog is gebleken dat er al langere tijd een proces is geweest.
Vermoedelijk was er die zaterdag nog geen dissevtie, zijn klachten waren toen nog heel mild. Gezien zijn verhoogde CRP icm het rapport is er waarschijnlijk een ontstekingsreactie geweest in het omliggende weefsel. Daar had hij milde klachten van.
Woensdags is de pijn pas acuut en heftig geweest. Toen is (m.i.) de dissectie pas ontstaan.
Achteraf had hij beter niet gezien kunnen worden op de SEH die zaterdag. Dat heeft in zijn tegendeel gewerkt.

**Geplaatst**: 07-03-25 21:07

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 07-03-25 21:07

Heftig dat de uitspraak zo anders is dan je verwacht had TS, lijkt me heel zwaar! :(:)

Je schrijft in je OP dat bij een gegrondverklaring de inspectie alsnog onderzoek gaat doen, is dat nu ook zo, of zou dat alleen zijn als de klacht tegen jullie eigen huisartsenpraktijk gegrond zou zijn?

**Geplaatst**: 07-03-25 21:50

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 07-03-25 21:50

Vind je erg sterk ts, ook nu de uitspraak toch anders uitgepakt is. Goed dat je het ook nog even tijd geef om te laten bezinken.
Ik hoop dat je ondanks alles ook niet vergeet jezelf zo nu en dan een schouder klopje te geven

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-03-25 20:59

Geplaatst door de TopicStarter : 08-03-25 20:59

xLoki schreef:
Heftig dat de uitspraak zo anders is dan je verwacht had TS, lijkt me heel zwaar!

Je schrijft in je OP dat bij een gegrondverklaring de inspectie alsnog onderzoek gaat doen, is dat nu ook zo, of zou dat alleen zijn als de klacht tegen jullie eigen huisartsenpraktijk gegrond zou zijn?

Kan doen inderdaad.
Er is nu iig formeel aangemerkt dat het een calamiteit betreft want de kwaliteit van zorg is ondermaats geweest. Deze had in dit geval (blijkbaar) gemeld moeten worden door (het bestuur van) de huisartsenpost.
Nu dat feit op tafel ligt is het inderdaad zo dat er alsnog een melding bij de IGJ gedaan moet worden door de huisartsenpost, danwel dat de IGJ kan verzoeken dat de HAP opnieuw onderzoek zal doen nadat ik zelf gemeld heb. Afgelopen week was het meldpunt gesloten dus ik ga zeker volgende week met ze overleggen hoe nu verder.

**Geplaatst**: 08-03-25 22:51

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 08-03-25 22:51

Ik vind het best kwalijk dat men zo denkt over meldingen. Er wordt heel erg vanuit het proces geredeneerd, maar dat zou volgens mij andersom moeten zijn. Er is iemand overleden, die iemand is overleden aan iets wat met de juiste zorg mogelijk voorkomen had kunnen worden, en er is voorafgaand aan die situatie contact geweest met artsen. Dat zou genoeg moeten zijn. Dat is waar een melding over gaat. Dat is een situatie waarvan je toch allemaal moet kunnen beamen dat de uitkomst niet goed is.

Geen melding straalt wat dat betreft uit dat er ook geen intentie is om zelfs maar na te denken of het anders kan. En dat... lijkt me niet echt aanvaardbaar.

**Geplaatst**: 09-03-25 13:12

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 09-03-25 13:12

Hoe triest ook maar er moet wel gekeken worden naar sec het proces ja om een objectief oordeel te vellen. Subjectiviteit kan niet meegewogen worden. En dat is gedaan want de HAP is verweten niet de juiste zorg te hebben verleend en er is geen melding gedaan.

Om te stellen dat er geen intentie is om het een volgende keer anders te doen, weten we niet. Ook als HAP hoop je zo’n voorval nooit meer mee te maken en laten we hopen dat ze het protocol zullen uitbreiden met “verdenking mogelijke aorta dissectie en dus doorverwijzing naar 2e lijn” indien als …

**Geplaatst**: 09-03-25 13:21

Geplaatst: 09-03-25 13:21

karijn schreef:
Hoe triest ook maar er moet wel gekeken worden naar sec het proces ja om een objectief oordeel te vellen. Subjectiviteit kan niet meegewogen worden.

Dit gaat niet om subjectief versus objectief, maar om bekijken vanuit het proces versus het bekijken vanuit de uitkomst. Dat is net zo objectief, alleen je begint op een ander punt.

Een melding bij de IGJ is ook niet bedoeld als straf, maar om risico's in kaart te brengen. Dat weet de IGJ zelf volgens mij ook niet meer helemaal, maar dat zou de bedoeling zijn. Daar is 'schuld' niet het voornaamste uitgangspunt, veiligheid voor de patienten zou daarin het belangrijkste zijn.

Citaat:
Om te stellen dat er geen intentie is om het een volgende keer anders te doen, weten we niet. Ook als HAP hoop je zo’n voorval nooit meer mee te maken en laten we hopen dat ze het protocol zullen uitbreiden met “verdenking mogelijke aorta dissectie en dus doorverwijzing naar 2e lijn” indien als …

Als je niet meldt, dan vind je het dus blijkbaar niet meldwaardig. Als je dit wel anders wilt doen, dan is de melding vanzelfsprekend.

**Geplaatst**: 09-03-25 13:56

Geplaatst: 09-03-25 13:56

secricible schreef:
xLoki schreef:
Heftig dat de uitspraak zo anders is dan je verwacht had TS, lijkt me heel zwaar!

Je schrijft in je OP dat bij een gegrondverklaring de inspectie alsnog onderzoek gaat doen, is dat nu ook zo, of zou dat alleen zijn als de klacht tegen jullie eigen huisartsenpraktijk gegrond zou zijn?

Kan doen inderdaad.
Er is nu iig formeel aangemerkt dat het een calamiteit betreft want de kwaliteit van zorg is ondermaats geweest. Deze had in dit geval (blijkbaar) gemeld moeten worden door (het bestuur van) de huisartsenpost.
Nu dat feit op tafel ligt is het inderdaad zo dat er alsnog een melding bij de IGJ gedaan moet worden door de huisartsenpost, danwel dat de IGJ kan verzoeken dat de HAP opnieuw onderzoek zal doen nadat ik zelf gemeld heb. Afgelopen week was het meldpunt gesloten dus ik ga zeker volgende week met ze overleggen hoe nu verder.

Je zou ook contact met het management van de HAP op kunnen nemen; wellicht dat zij nu zelf melding willen doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-03-25 14:39

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-25 14:39

Shadow, ik deel je mening niet helemaal.
Volgens mij zit de leerbaarheid in hoe je onderzoek doet. Melden is dan een bijkomstigheid, een controle of het onderzoek voldoende is geweest.
Maar als je de intentie hebt om het snders te doen moet dat vooral in je onderzoek naar voren komen.

**Geplaatst**: 09-03-25 16:23

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 09-03-25 16:23

Ik voel de oprechtheid van een onderzoek niet als je tegelijkertijd bezig bent met redenen waarom je het niet hoeft te melden bij de Inspectie.

**Geplaatst**: 09-03-25 16:41

Geplaatst: 09-03-25 16:41

Dat interne onderzoek is geen must om te melden bij de IGJ. Het interne onderzoek is bedoeld om te bepalen of het om een complicatie, incident of calamiteit gaat. Daardoor hebben ze 6 weken de tijd om dat uit te zoeken.
Als het meteen als een calamiteit gelabeld wordt dan MOET het gemeld worden binnen 3 werkdagen.

In mijn eerdere voorbeeld van mijn eigen fout is er na uitgebreid onderzoek geen mogelijkheid geweest om de knoop daarin door te hakken. Het was geen 100% calamiteit (uitkomst direct te relateren aan de gebeurtenis) maar het kon ook niet hard gemaakt worden dat het geen calamiteit was. Daarom moet er gemeld worden.

In de uitleg (brochure van de IGJ) staat de letterlijke beschrijving dat ‘een patiënt niet voor hem de juiste behandeling heeft gekregen en is overleden’. Precies wat er gebeurd is bij de partner van TS.

Dus dat hele interne onderzoek is leuk en handig, daar moeten ze ook echt van leren. Maar wat er gebeurd is, is de definitie van een calamiteit en moet dus gemeld worden bij de IGJ.

Bron hier: https://www.igj.nl/onderwerpen/calamite ... calamiteit

**Geplaatst**: 09-03-25 21:09

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 09-03-25 21:09

Ik begrijp het allemaal, sommige dingen moet je melden en sommige dingen zijn het waard om te melden, ook als het niet moet. Maar wat is er gebeurd met het gewone verstand? In dit geval het besef dat voor een dergelijke ophoging van pijnbestrijding je misschien beter eerst verder onderzoek vraagt? Los van richtlijnen, protocollen, kwaliteitskaders noem het allemaal maar op? Verdere diagnostiek na het weekend door de huisarts, was dat nou niet degene die eerder nog geen diagnose kon stellen? En dat kan, ook dat begrijp ik, maar toch hè? Mijn lekenbrein vindt dit niet te bevatten en ik vind oprecht dat ook dat onderwerp van reflectie zou moeten zijn. Natuurlijk volg je alle protocollen enz. Maar kijk je ook verder dan je neus lang is in het belang van je patiënt, denk je zelf na? Als het jezelf betrof had je dit dan ook de enige juiste handelwijze gevonden? (Schreef zij plaatsvervangend licht gefrustreerd, op afstand

) En al het antwoord daarop ja is dan heb ik niets gezegd :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-03-25 21:22

Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-25 21:22

Sannens schreef:
In de uitleg (brochure van de IGJ) staat de letterlijke beschrijving dat ‘een patiënt niet voor hem de juiste behandeling heeft gekregen en is overleden’. Precies wat er gebeurd is bij de partner van TS.

Bron hier: https://www.igj.nl/onderwerpen/calamite ... calamiteit

De discussie zit hem op of het de goede zorg is geweest. Zoals eerder gezegd, dat moet je bedenken met de kennis van toen.

In 2018 is onderstaande uitspraak gedaan:
https://tuchtrecht.overheid.nl/ECLI_NL_TGZRZWO_2018_68

Citaat:
Niet in geschil is dat in dit geval sprake was van een calamiteit in de zin van de wet. Het overlijden van patiënt aan een hartinfarct, enkele dagen nadat hij bij verweerder was geweest met klachten over pijn/druk op de borst en zorgen over mogelijke hartklachten had geuit, betrof een niet-beoogde of onverwachte gebeurtenis die betrekking had op de kwaliteit van de door verweerder verleende zorg, in de zin dat deze daarmee voldoende in verband kon worden gebracht. Verweerder had dit dan ook moeten melden.

Ik kan nog steeds niet volgen waarom in deze zaak er wel gemeld had moeten worden door de huisarts en in mijn zaak de verantwoordelijkheid bij de HAP wordt gelegd.
In deze uitspraak is het verdere handelen van de huisarts juist geweest, net zoals bij mijn huisartsen.

Ook in mijn geval was er na 6 weken nog geen uitsluitsel van de commissie of het een calamiteit of complicatie betrof. Dus ook dat had m.i. reden moeten zijn waarom eigen huisarts moet melden.

Ik vind het allemaal nog steeds moeilijk te volgen zeg maar...

**Geplaatst**: 09-03-25 22:08

Geplaatst: 09-03-25 22:08

Whizz schreef:
Ik begrijp het allemaal, sommige dingen moet je melden en sommige dingen zijn het waard om te melden, ook als het niet moet. Maar wat is er gebeurd met het gewone verstand? In dit geval het besef dat voor een dergelijke ophoging van pijnbestrijding je misschien beter eerst verder onderzoek vraagt? Los van richtlijnen, protocollen, kwaliteitskaders noem het allemaal maar op? Verdere diagnostiek na het weekend door de huisarts, was dat nou niet degene die eerder nog geen diagnose kon stellen? En dat kan, ook dat begrijp ik, maar toch hè? Mijn lekenbrein vindt dit niet te bevatten en ik vind oprecht dat ook dat onderwerp van reflectie zou moeten zijn. Natuurlijk volg je alle protocollen enz. Maar kijk je ook verder dan je neus lang is in het belang van je patiënt, denk je zelf na? Als het jezelf betrof had je dit dan ook de enige juiste handelwijze gevonden? (Schreef zij plaatsvervangend licht gefrustreerd, op afstand ) En al het antwoord daarop ja is dan heb ik niets gezegd

Ik weet niet of je specifiek deze vragen aan mij stelt, maar zover ik altijd begrepen heb toetst het tuchtrecht niet of de huisarts de enige juiste handelswijze heeft toegepast, maar of “hij binnen de grenzen van een redelijk bekwame beroepsuitoefening is gebleven”.
En daarvoor zijn juist die richtlijnen, protocollen en kwaliteitskaders zo belangrijk. Want die vormen die grenzen. Het gewone verstand is niet toetsbaar, tenzij je dingen doet die die protocollen te buiten gaat, of juist krampachtig aan een protocol vast blijft houden.

Uitleg over hoe en wat bij het tuchtcollege: https://www.henw.org/artikelen/tuchtrec ... out-gedaan

En ik snap je frustratie, maar helaas is fouten maken menselijk. Helemaal in de zorg waar vaak nog in eilandjes gedacht wordt, casus over de schutting gegooid wordt en er soms ook gewoon te weinig tijd is om dingen verder uit te zoeken.
Als ik zo als medicus bepaalde dingen lees vanuit TS en de uitspraak hoop ik in ieder geval dat ik zo’n fout nooit ga maken. Maar helaas is de kans dat ik ooit in mijn carrière iets groots mis zeker aanwezig.

En @TS: dat begrijp ik inderdaad ook niet.

**Geplaatst**: 10-03-25 00:06

Geplaatst: 10-03-25 00:06

Sannens schreef:
Whizz schreef:
Ik begrijp het allemaal, sommige dingen moet je melden en sommige dingen zijn het waard om te melden, ook als het niet moet. Maar wat is er gebeurd met het gewone verstand? In dit geval het besef dat voor een dergelijke ophoging van pijnbestrijding je misschien beter eerst verder onderzoek vraagt? Los van richtlijnen, protocollen, kwaliteitskaders noem het allemaal maar op? Verdere diagnostiek na het weekend door de huisarts, was dat nou niet degene die eerder nog geen diagnose kon stellen? En dat kan, ook dat begrijp ik, maar toch hè? Mijn lekenbrein vindt dit niet te bevatten en ik vind oprecht dat ook dat onderwerp van reflectie zou moeten zijn. Natuurlijk volg je alle protocollen enz. Maar kijk je ook verder dan je neus lang is in het belang van je patiënt, denk je zelf na? Als het jezelf betrof had je dit dan ook de enige juiste handelwijze gevonden? (Schreef zij plaatsvervangend licht gefrustreerd, op afstand ) En al het antwoord daarop ja is dan heb ik niets gezegd

Ik weet niet of je specifiek deze vragen aan mij stelt, maar zover ik altijd begrepen heb toetst het tuchtrecht niet of de huisarts de enige juiste handelswijze heeft toegepast, maar of “hij binnen de grenzen van een redelijk bekwame beroepsuitoefening is gebleven”.
En daarvoor zijn juist die richtlijnen, protocollen en kwaliteitskaders zo belangrijk. Want die vormen die grenzen. Het gewone verstand is niet toetsbaar, tenzij je dingen doet die die protocollen te buiten gaat, of juist krampachtig aan een protocol vast blijft houden.

Uitleg over hoe en wat bij het tuchtcollege: https://www.henw.org/artikelen/tuchtrec ... out-gedaan

En ik snap je frustratie, maar helaas is fouten maken menselijk. Helemaal in de zorg waar vaak nog in eilandjes gedacht wordt, casus over de schutting gegooid wordt en er soms ook gewoon te weinig tijd is om dingen verder uit te zoeken.
Als ik zo als medicus bepaalde dingen lees vanuit TS en de uitspraak hoop ik in ieder geval dat ik zo’n fout nooit ga maken. Maar helaas is de kans dat ik ooit in mijn carrière iets groots mis zeker aanwezig.

En @TS: dat begrijp ik inderdaad ook niet.

Ik stelde de vraag niet specifiek aan jou maar fijn dat je reageert. Je raakt precies de kern van mijn punt. Misschien is het niet specifiek een fout te noemen maar men had verstandiger kunnen handelen in het belang van de man van ts. En nogmaals ik begrijp het systeem wel hoor.

**Geplaatst**: 10-03-25 09:18

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 10-03-25 09:18

Er was een diagnose, namelijk pneumonie/pleuritis. De klachten pasten in dat beeld. Ik ben zelf een pleuritis patiënt. Tot daar dus een bekwaam handelen van de eigen huisarts.

Ik kan de uitspraak over de HAP dus prima begrijpen. Daar had doorgepakt moeten worden, zeker als je in het dossier de pneumonie/pleuritis leest maar met deze enorme hoeveel pijnbestrijding had er een alarmbel moeten zijn en dus een doorverwijzing. In mijn optiek, laat ik dat voorop stellen.

Het vervelende van recht is, is dat deze ook continu onderhevig is aan nieuwe gevallen, nieuwe uitspraken. Een uitspraak van 5 jaar geleden past dan niet meer in een nieuwe specifieke casus die voor 80% overeenkomsten vertoont maar in die laatste 20% teveel afwijkt voor de jurisprudentie.

TS, je gaf aan dat je hoopt dat artsen hier ook juist van leren. Wellicht is dat iets voor de journalist om te onderzoeken?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-03-25 09:40

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst door de TopicStarter : 10-03-25 09:40

Mwah, een pleuritis die na 6 dagen nog geen benauwdheid, koorts of hoesten oplevert en geen denderend hoog crp (het daalde) vind ik niet super aannemelijk.
Die zaterdag, ja. Die donderdag mwah...

**Geplaatst**: 10-03-25 11:22

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 10-03-25 11:22

Krijg je van pleuritis dan ook zulke pijn en morfinepleisters? Oprecht interesse hoor, want ik ken deze aandoening niet.